చంటి గాడి కథలు 262

మేడంస్ అందరూ ఆ టేబుల్ చుట్టూ చైర్స్ లో కూర్చుంటారు .అదే డైనింగ్ టేబుల్ కూడా.నేను వెళ్ళేటప్పుడు మేడం డోర్ కి అడ్డంగా అంటే తను ఎడమ పక్కకు తిరిగితే డోర్ కనిపించేలా ఉంది .నేను లొపలికి వెళ్ళటానికి పర్మిషన్ తీసుకుందామని మేడం వైపు చూసా అప్పుడు తన లావుపాటి జమకాయలు జాకెట్లో బిగుతుగా సైడ్ నుంచి నాకు దర్శనమిచ్చాయి.వాటిని చూడంగానే మా వాడు టంగున లేచి మరీ పికి చూస్తూ ప్యాంటు ని టైట్ చేసాడు.అక్కడ అసలే ఎవరూ లేరు.ఇంకా నేను పర్మిషన్ అడగటం మానేసి వాటినే చూస్తూ ఉన్నాను.ఇంతలో మేడం”రా రా చంటి లోపలికి”అంటూ పిలిచింది .అప్పుడే ఈ లోకం లోకి వచ్చి అసలు తను నన్ను ఎందుకు పిలిచిందో గుర్తుకు వచ్చి కాస్త భయంగానే లోపలికి వెళ్ళాను.
మేడం:ఇప్పుడు చెప్పు అసలు ఎక్కడికి వెళ్ళావు?అడిగితే ఎందుకు అపద్దం చెప్పావు?
నేను:లేదు మేడం నిజంగానే మేడం దగ్గరికి వెళ్ళా తర్వాత క్లాస్ కి వస్తుంటే…..అంటూ నీళ్లు నిమిరుతున్నాను
సుప్రియ:ఎందుకు ర గొణుక్కుంటున్నావ్ నిజం చెప్పు అని అరిచింది.
నేను:అది..అది …అంటూ ఆ విషయం చెప్పలేక ఏది చెప్దామా అని ఆలోచిస్తున్నాను
ఇంతలో మేడం:చెప్పమంటే నీళ్లు ఉరుతున్నావ్ మళ్ళి రౌడీ లాగా షర్ట్ విప్పుకొని తిరుగుతున్నావ్ అని కాస్త గట్టిగ అరిచింది.
దానికి వెంటనే నాకు ఒక ఉపాయం వచ్చి “నాకు మోషన్స్ వళ్ళ బాత్రూముకి వెళ్ళాను . అందుకే లేట్ మేడం”అని కొంచెం ఫాస్ట్ గ అనేసి దానికి తను ఫక్కున నవ్వుతూ ఉంది.తను అలా నవ్వుతుంటే తన పైట కాస్త పక్కకు జరిగి ఆ పల పొంగుల మధ్యలో ఉన్న సన్నటి గీత చమట వల్ల చాలా అందంగా కనిపిస్తుంది.దానిని అలాగే చూస్తూ నేను కొన్ని యుగాలు గడిపేసా.ఇంతలో మేడం

చేతిలో ఉన్న బుక్ కిందపడటంతో అది తీసుకోడానికి తను కిందకు వగింది.నాకు అసలే హెల్పింగ్ నేచర్ ఎక్కువ అందులోనూ టీచర్ కాబట్టి నేను కూడా బుక్ తీద్దామని కిందకు వంగా.రూంలో కరెంటు లేకపోవడం వల్ల అనుకుంట తన పైట పిన్ తీసేసి కాస్త వదులుగా ఉంచింది.అలా తాను ఎప్పుడైతే వంగిందో తన పైట కాస్త జారీ తన వడి మీదుగా కింద పడింది.అప్పుడు నాకు సరిగ్గా 2 అంగుళాల దూరంలో నల్లటి బ్ర లో బంధించిన తన పాపి కొండల కంటే అందమైన తన పాల కొండలు నాకు దర్శనమిచ్చాయి.అసలే మేడం కాస్త లావు ఇంకా తెల్లని శరీరం,అలా అంత దగ్గరగా ఆల్మోస్ట్ ఏ అడ్డులేని ఆ పెద్ద సైజు బంతులను చూడగానే మా వాడు ఇంకా లావుగా అవుతూ ఆల్మోస్ట్ నా ప్యాంటు ని చింపేస్తున్నాడు.అలా తన ఎద సంపదను కళ్ళతోనే జుర్రుతూ అసలు ఈ లోకన్నే మార్చిపోయా. ఇంతలో మేడం బుక్ అందుకొని పైకి లేచి కూర్చుంది.కానీ నేను మాత్రం మేడంను గామనించకుండా ఆ తెల్లని బట్టాయలను చూస్తూ ఉన్నా.అప్పుడు మేడం నా చూపులు ఎక్కడ ఉన్నాయో గ్రహించి వెంటనే గబగబా తన పైటను సర్దుకుంది.అప్పుడు నాకు ఎవరిని అలా చూసానో గుర్తొచ్చి తల దించుకున్నాను.అప్పుడు మేడం నన్ను చూసి “ఎందుకు రా తల దించుకున్నావ్ ?”అని అడిగింది.కానీ ఆ ప్రశ్నలో నాకు కోపం లేదు అనిపించి తల ఎత్తి చూసా.కానీ మేడం మోహంలో కాస్త కోపం ఇంకా భయం కొట్టొచ్చినట్లు కనిపించాయి. వెంటనే”సారీ మేడం ఇంకెప్పుడు అలా చూడను నన్ను క్షమించండి మేడం ప్లీజ్ “అంటూ బ్రతిమాలుకున్నాను.దానికి మేడం కంగారుపడుతూ “సరే నిన్ను క్షమిస్తాను ,కానీ నువ్వు చూసింది ఎవరికీ చెప్పకూడదు అలా అయితేనే నిన్ను క్షమిస్తా, లేకపోతే నువ్వు రౌడీల బట్టలు విప్పుకొని తిరగటం ప్రిన్సిపాల్కు ఇంకా మీ పరెంట్స్ కు కంప్లైంట్ చేస్తా”అని అరిచింది.నేను “అలాగే మేడం ఎవరికీ చెప్పను” అని సమాధానం ఇచ్చాను.”సరేలే గాని ఇక వేళ్ళు ,కానీ ఎవరికీ చెప్పకు “అని గట్టిగా చెప్పింది.నేను”ok madam”అని చెప్పి క్లాస్ కి వచ్చేసాను.అప్పటికే మా సోషల్ సర్ సుధాకర్ గారు వచ్చి ఉన్నారు.ఇంకా క్లాస్ స్టార్ట్ అవ్వలేదు అనుకుంట సైలెంట్ గ ఉంది నేను పర్మిషన్ అడిగి వెళ్లి నా ప్లేస్ లో కూర్చున్నాను.నేను సరిగ్గా3 వ బెంచ్ లో కూర్చుంట.అలా వెళ్ళానే గాని పొద్దున నుండి జరిగిన సన్నివేశాలు చూసిన దృశ్యాలు నన్ను పిచివాన్ని చేస్తున్నాయి. మా బుజ్జిగాడు పొద్దుట నుంచి ప్యాంటులో చిన్నపాటి యుద్ధమే చేస్తున్నాడు.అలా ఎలాగోల క్లాస్ గడిపేసా.తార్వత లంచ్ బ్రేక్.
ఇక మా అబ్బాయిలందరం మా క్లాస్ కి ఒకవైపు అమ్మాయిలందరు ఇంకో వైపు కూర్చొని తింటున్నాం.కాసేపటి తర్వాత నన్ను ఎవరో