నేను నా గదికి వచ్చి ఫ్రెష్ అప్ అయి పెళ్లి కోసం ప్రత్యేకంగా కుట్టించుకున్న డ్రెస్ తీసుకున్నా..
బంగారు వర్ణం పెద్ద అంచు గల లేత ఆకుపచ్చ పరికిణీ కట్టుకున్నాను.. దాని మీద నీలం రంగు సీతాకోకచిలుక బొమ్మలు అక్కడక్కడా అందంగా ఉన్నాయి…
బంగారు వర్ణం లోనే ఉన్న బ్లౌజ్ తొడుక్కుని..
పింక్ కలర్ ఓని వేసుకున్నాను…
అప్పటి వరకు పెట్టి ఉంచిన క్లిప్ ని తీసేసి జుట్టుని ఫ్రీగా వదిలేసాను…
అమ్మ చాలా నగలు ఇచ్చింది వేసుకొమ్మని.. కానీ
డైమండ్ ఆకారపు లాకెట్ ఉన్న ఒక సన్న చైన్ మాత్రం వేసుకొని మీడియం సైజ్ రింగ్స్ చెవులకి పెట్టుకున్నా..
చిన్న బొట్టు పెట్టుకొని అద్దం ముందు నిలబడి నన్ను నేను ఒకసారి చూసుకున్నా..
సూపర్ గా ఉన్నావే.. ఉమ్మా.. అని అద్ధంలోని నా ప్రతిబింబానికి ఒక ముద్దు విసిరి మరొక సారి డ్రెస్ సరిచేసుకొని బయటకు వచ్చా..
ఎక్కువ సేపే అయినట్టుంది నా ముస్తాబుకి.. అప్పటికే అక్కను మండపంలోకి తీసుకొచ్చారు…
పెళ్లి పీటలపై అక్కా బావలని కూర్చుబెట్టి ఏవో మంత్రాలు చదువుతున్నాడు పంతులుగారు..
నేను వెళ్లి మండపం పక్కన అక్క ఫ్రెండ్స్ ఉన్న చోటకు వెళ్లి నిల్చున్న…
“సూపర్ గా ఉన్నావ్ అక్షర…మీ అక్క పెళ్లికి నువ్వే సెంటర్ ఆఫ్ అట్రాక్షన్” అంది అక్క ఫ్రెండ్ మాధవి..
“అంతలేదులే అక్క … మీ కన్నానా” అన్నా..
“నిజంగా చాలా బాగున్నావే.. ఇందాక నువ్ వస్తుంటే చాలా మంది నిన్నే చూస్తున్నారు తెలుసా” అంది..
“లేట్ గా వచ్చా కాబట్టి చూసుంటారులే అక్కా ” అన్నా..
“నీ మొహం.. నీ గురించి నీకు తెలియదే ” అంది మాధవక్క..
ఇంతలో ఒక ఎనిమిదేళ్ల కుర్రాడు వచ్చి “అక్కా.. ఒక అన్న ఇది నీకిమ్మన్నాడు” అంటూ ఒక చీటీ నా చేతిలో పెట్టాడు..
వాడి మరో చేతిలో పొడుగాటి డైరీ మిల్క్ ఉంది..
నా చేతిలో ఉన్న చీటీ మాధవక్క లాక్కుని చదివి..” నేను చెప్తే కాదన్నావ్ కదా.. చూడు సాక్ష్యం” అంటూ చీటీ అందించింది..
నేను చీటీ తీసుకుని చూసా..
” బాపూ బొమ్మల్ని ఎప్పుడూ బొమ్మల్లో చూసేవాన్ని..
మొదటి సారి లైవ్ గా చూస్తున్నా….
… రవి”
అని రాసి ఉంది…
“ఒరేయ్ ఎవర్రా నీకిది ఇచ్చింది” అని అడిగాను కాస్త కోపంగా…
“అదిగో ఆ బ్లూ షర్ట్ అన్న” అంటూ చూపించాడు..
వాడు చూపించిన వైపు తిరిగి చూసా…
బొటన వేలితో చూపుడు వేలును పట్టుకొని మిగతా మూడు వేళ్ళు పైకి చాచి “సూపర్బ్” అన్నట్టు సైగ చేస్తూ బ్లూ షర్ట్ లో ఉన్న ఒకతను నా వైపే చూస్తూన్నాడు…
నేనెప్పుడు అటు చూస్తానా అని ఎదురు చూస్తున్నట్టున్నాడు.. నేను చూడగానే చిన్నగా నవ్వాడు..
నేను గిరుక్కున నా తల తిప్పేసుకున్నాను..
నాకెందుకో అనీజీగా అనిపించింది..
చీటీలో ఉన్నది పొగడ్తే కానీ
ముక్కు మొహం తెలియని అతను అంత డైరెక్ట్ గా చెప్పాడనో.. లేక మాధవక్క చూసిందనో తెలియదు గానీ మనసుకు నచ్చని ఒక రకమైన ఫీలింగ్ కలిగింది…
“గట్టిమేళం” అని వినబడడంతో మాధవక్క పెళ్లి వైపు దృష్టి మరల్చింది..
అక్క వాళ్ళతో జీలకర్ర బెల్లం పెట్టిస్తున్నాడు పంతులుగారు…
నేనూ అటువైపే చూస్తున్నాను… కానీ చూపులు మాత్రమే అక్కడ ఉన్నాయి.. మనసు లగ్నం కావట్లేదు…
కాసేపయ్యాక వెనక్కి తిరిగి బ్లూ షర్ట్ వైపు చూసాను..
బ్లూ షర్ట్ ఇంకా నా వైపే చూస్తున్నాడు..
నేను మళ్లీ తల తిప్పేసుకున్నా…
మళ్లీ గట్టిమేళం వినబడింది…
బావ ..అక్క మెళ్ళో తాళి కడుతున్నాడు…
ఫోటోగ్రాఫర్ పక్కకి జరగమనడంతో
నేను మండపానికి అవతలి వైపుకి కదిలాను..
అతని చూపులు నన్నే ఫాలో అవుతున్నట్టు అనిపించింది…
అవతలికి వెళ్లి నిలబడితే అతనికి ఎదురుగా ఉన్నాను..
బ్లూ షర్ట్ నన్నే చూస్తున్నాడు…
నేనూ ఒక సారి అతన్ని పరిశీలనగా చూసాను..
తెల్లటి పాంటు మీద నీలం రంగు షర్ట్ టక్ చేసుకుని ఉన్నాడు.. ఆరడుగుల ఎత్తు, కోలమోహం, కొనదేలి ఉన్న ముక్కు, తెలుపు, ఎరుపులకి మధ్యగా ఉన్న రంగు..జుట్టు నుదుటి మీద పడుతుంటే మాటి మాటికీ సవరిస్తున్నాడు…
అతన్ని చూస్తే నాకెందుకో ‘సెక్రెటరీ’ నవలలో ‘రాజశేఖరం’ గుర్తొచ్చాడు…
మ్యాన్లీ గా ఉన్నాడనిపించింది… అప్పటి వరకు ఉన్న అనీజీ ఫీలింగ్ పోయి నేనూ మళ్లీ మళ్లీ అతన్ని చూడసాగాను..
బ్లూ షర్ట్ మాత్రం తదేకంగా నన్నే చూస్తున్నాడు…
నేను అటూ ఇటూ తిరుగుతూ పెళ్లికి వచ్చిన వాళ్ళని పలకరిస్తుంటే..
నేను ఎటు వెళ్తే అటు వస్తూ.. కాస్త దూరంగా ఉంటూ నన్నే ఫాలో అవుతున్నాడు…
Continue story interesting