ఈ కథ పెద్దలకు మత్రమే … 271

ఇంకా మ నాన్నా గురించి ముందుగా …ఆయన చేసేది వ్యవసాయం కాని ఆయన పద్ధతి చూస్తే మాత్రం చాలా బాగా చదువుకున్న మనిషిల ఒక పద్ధతి ప్రకారం మమ్మల్ని పెంచాడు ఆయనకు ఒక నియమం ఉంది మ ముగ్గురిని పన్నెండు చదివించి తరువాత ఒక సంవత్సరం ఇంట్లో పనులు నేర్పి మకు వివాహం జరిపించాలి అని నకు అయితే ఆయన చాదస్తం అనిపిస్తుంది కాని ఒక తండ్రి హోదాలో ఆలోచించి చూస్తే అదీ ఒక అందమైన బాద్యత …ఇంకా మ అమ్మ గురించి చెప్పాలి అంటే ..చాలా మంచిది ఓర్పు సహనాము అన్ని కలిపితే మ అమ్మా ఎప్పుడూ కోపం ఎరుగదు అన్నట్లు రేపు మ సరళ ను చూడటానికి వస్తున్నారు …సావిత్రి సావిత్రి నాన్నగారు ….అల్లుడు వస్తున్నాడ లేదా ..ఇంతలో ఫోన్ మోగింది ..మ ఆయన లేకుంటే మ అత్తయ్య నేను ఫోన్ ఎత్తాను …
హలో ఎవరు నేను ఓయీ …అబ్బ మీకు నిండు నూరేళ్ళు ఇప్పుడే మీ మమయ్య గుర్తు చేసారు ..ఏం అంటున్నారు ..రేపు గుర్తుందా హ తెలుసు లేవోయ్ మరదలు పెళ్ళి చూపులు నేను తప్పకుండా రావాలి అంతే కాదా ..అయ్యగారికి బానే గుర్తుంది పనిలో పని చిన్నదానికీ కూడ చేస్తే పొలా ..హ మీరు చేసుకోండి నువ్వు ఒప్పుకోవాలి కాని సరళను కూడ చేసుకుంటా ..ఎన్ని పుచ్చుకున్నారు ఇప్పటికి బలే కనిపెట్టావె సావిత్రి ..హ నేను లేని సమయం చూసి ఎక్కువ తాగాకండి ..
రెండే బాంగారు …సరె సరే రేపు తొందరగా రండి ..ఒకే చిట్టితల్లీ పడుకుందా అమ్మ దగ్గర ఉంది సరే ఉంటాను ..ఇంకా మావారి గురించి …సరిగ్గా మూడు సంవత్సరాల క్రితం మొదటిసారి చూసాను .చాలా అందగాడు అందులో ప్రభుత్వ ఉద్యోగం ఒకటే లోటు తల్లి తండ్రి లేరు ముందు మ నాన్నకు ఇష్టం లేదు కాని అమ్మ పట్టుబట్టి ఒప్పించింది.ఆయన నకు దక్కడం నేను యే జన్మలో చేసుకున్న పుణ్యమో నేను ఎవరెజి ఆయన సినిమా హిరోల ఉంటాడు. అందులోనూ MA English చేసాడు నేను ఇంటార్ అది తెలుగు మీడియం ఆయన పేరు సురేంద్ర నేను మాత్రం ముద్దు ముద్దుగా పంతులు అనీ పిలుస్తాను నేను ఆయనకు ఎలా నచ్చానో దేవుడు ఎరుగు వారంలో పెళ్ళి అయింది …..
అలా మ పెళ్ళి జరిగింది రెండు మూడు రోజుల పరిదిలో మ శోభనం నిశ్చయించారు అసలు పెళ్ళి కి ముందు నకు ఏం తెలియదు శృంగారం గురించి మావారికి మాత్రం అన్ని తెలుసు ఆయన మాటల్లో వినండి న గురించి న అందం గురించి ..మన గురించి మనం చెప్పడం గొప్ప కాదు కాదా అందుకని మావారు అయితే గొప్పగా చెప్పుతారు ….
నమస్కారం అండి న పేరు సురేంద్ర తల్లి తండ్రి చిన్నప్పుడు చనిపోయారు మ దూరపు బంధువులు నన్ను ఒక ప్రభుత్వ విద్యాలయంలో చేర్పించారు అన్ని అక్కడే భోజనం పడుకోవడం పన్నెండు వరకూ అక్కడ …తరువాత చిన్నా చిన్నా పనులు చేసుకుంటూ MA చేసాను ….ఉద్యోగం వచ్చింది నకు ఒక తోడు కావాలి అని అప్పుడు అనిపించింది …అయితే న ఉద్యోగం సావిత్రి వల్ల ఊళ్లోనే …అది ఆమెకు తెలియదు ఎలా తెలస్తుంది అండి అమ్మాయి అసలు బయటకు వస్తే కాదా …ఆమె దర్శనం ఒకరోజు అనుకోకుండా జరిగింది …సంక్రాంతి సమయంలో ముగ్గుల పోటీలు జరుగుతున్నాయి ..అక్కడికి నేను వెళ్లాను ఒక నిర్ణేతగ యబై అరవై మంది అమ్మాయిలు పాల్గొన్నారు నేను ఒక్కొక్క ముగ్గు చూస్తూ ..ఒక అమ్మాయి దగ్గర ఆగాను కృష్ణ కలర్* లంగ ఓణీ దానికి సరిపోయే చున్ని సన్నని నడుము జాకెట్ కి లంగ మధ్య దూరంలో కనిపిస్తుంది ..