ఏంటయ్యా సుందరం ఎలా ఉంది నీ కొత్త గది 2 274

“ఏం రుచి మారిందా?” అడిగిందామె
“కొంచం జిగురుగా తగిల్తేనూ” నాంచాడు
“ఓహో అదా సరిగ్గా బయలు దేరేముందు మీ ఫ్రెండ్కి, అదే మా ఆయనకి మూడొచ్చింది.
ఆ తలుపు పక్కన దా పెట్టి గబ గబా లాగించేశాడు. తను వెడుతున్న ఆ కంగారులో నేనింక బాత్ రూంకి వెళ్లలేదు. ఈ పాటికి ఆరిపోవలసిన మాటే! నువ్వొచ్చాక అక్కడ మళ్ళీ హీటు పుట్టి చెమ్మగిల్లింది కదూ?
ఆ తడే తగులుతుండవచ్చు – కానియ్ అంటూ కాళ్ళు మరింత వెడల్పు చేసి అతడి తలను తన మొత్తకు అదుముకుంది.
పొర్లుకొస్తున్న నవ్వాపుకోలేక ఆ గుమ్మం దగ్గర్నుంచి వేగంగా తన గదిలోకి జారుకున్నాడు సుందరం.
ఆడది అబద్దమాడితే గోడకట్టినట్టుంటుందని సునీత అక్షరాలా రుజువు చేసింది.
అది నిజానికి యాదవ్ చేసిన పని కదు. హరనాధరావు రాకకి మూడు నాలుగు నిమిషాల ముందు తను చేసిన నిర్వాకమే! బాత్ రూం కి వెళ్ళడానికని ఇద్దరూ లేవబోయే లోపుగానే అతను వచ్చి తలుపు తట్టడం జరిగింది. అది తమ తప్పు కాదు.
అయిదు నిమిషాలు కూడా అవ్వలేదు, అతనిలా వచ్చి పడుకుని – ఆ యిద్దరూ బెడ్ రూం లో నుంచి బయట నుంచి అలికిడి వినిపించింది.
హరనాధ రావుకి గుడ్ నైట్ చెప్పి పంపించేసి తిన్నగా బాత్రూంలోకి దూరింది సునీత.
బయట తలుపు గెడ పెట్టిన చప్పుడు వినిపించి మూడు నిమిషాలైనా ఇంతవరకూ మనిషి పత్తా లేదేమిటనుకుని గదిలో నుంచి ఇవతలకొచ్చాడు సుందరం. బాత్ రూం లోంచి నీళ్ళ చప్పుడు వినిపించడంతో, తన అవశిష్టం కూడా తీర్చుకోవచ్చని వెళ్ళాడు.
తల తడవకుండా తలకి ప్లాస్టిక్ కప్ తగిలించుకుని షవర్ బాత్ చేస్తూంది సునీత.
అతనక్కడికి వెళ్ళేసరికి షవర్ ఆపి వంటికి సబ్బు రుద్దుకుంటోంది.
ట్యూబ్ లైటు వెలుగులో తెల్లటి నున్నని శరీరం సబ్బు నురగతో మిల మిలా మెరిసి పోతూంది.
“నిన్న గాక మొన్న జ్వరంతో బాధ పడి ఈ వేళప్పుడీ స్నానమేంటీ” అంటూ విస్మయంగా అడిగాడతను.
“మరేం పర్వాలేదు నా జ్వరం తగ్గి పోయి వారం అయ్యింది. వాడంటించి పోయిన ముసలి కంపు మళ్ళీ నీకెక్కడ తగులుతుందోనని జాగ్రత్తపడుతున్నాను” చిలిపిగా నవ్వుతూ చేయి చాపి అతడి లుంగీ లాగేసి తలుపు మీద పడేసింది.
గురి పెట్టిన డబుల్ బారెల్ గన్ లా లేచి నిలబడుందతడి యవ్వనం.
“రా వీపు తోము” పొత్తి కడుపు క్రింద రుద్దుకుంటూ అంది.
“వూహు! వాడితో ఏమన్నావు” అంటూ దగ్గరగా వెళ్ళి సబ్బు నురగతో వున్న రొమ్ముల్ని రెండు చేతుల్తోనూ అందుకున్నాడు.
“నాది పెద్ద సన్నాసి బేరమా! ఎత్తి చూపిస్తే తలవంచి దణ్ణం పెడతానా! అని వెటకారంగా దీర్గంతీస్తూ కసిగా రెండింటినీ పిసికేసాడు.
“అబ్బా! ఏంటీ మోటు సరసం వదులు బాబూ”
“వూహు! అసలు అలా అన్నందుకు సారీ చెప్పు” మళ్ళీ గట్టిగా వత్తేడు.
“చాల్లే సంబరం! వాడి దగ్గర నిన్ను తిట్టకపోతే పెద్ద పోటుగాడివని హాయిగా గుండెల దాకా పెడతావని సర్టిఫికెట్ ఇవ్వమంటావా! వాడి దౄష్టిలో నువ్వు పెద్ద దద్దమ్మవి అది అలాగే కీపప్ చేస్తూండాలి మనం – డోంట్ టేకిట్ సీరియస్ బాస్”
హరనాధరావుతో రిలేషన్స్ పాడయితే ఆఫీస్ లో తనని ఏదొకలా ఇరికించడం గాని ఆ క్వార్టరు సబ్ లెట్టింగ్ కి ఎసరు పెట్టించి వాళ్ళను ఇబ్బంది కలిగించడం గాని జరగొచ్చనే డవుటు బాగనే ఉంది సుందరానికి. అందుకే మరింకేమీ మాట్లాడలేక పోయాడు.
“ఏమిటాలోచన! ఇక్కడే పెట్టేద్దామనా?” కొంటెగా చూస్తూ అడిగిందామె. నిజానికా కోరిక తనకీ ఉంది.
“అదేం కుదరదు కావాలంటే ఆ ముచ్చట మరో సారెప్పుడైనా తీర్చుకోవచ్చు. ఈ వేళప్పుడు వళ్ళు నానడం మంచిది కాదు త్వరగా కానియ్” అంటూ షవర్ ఓపన్ చేశాడు.
ఆ రోజు వాళ్ళు నిద్రపోయేసరికి ఒంటిగంట దాటింది.
రోజూ రాత్రి పిల్లలు నిద్ర పోయిన వెంటనే ఆమె గదిలోకి దూరుతున్నాడు సుందరం.
బుధవారం ఉదయం సుందరం ఆఫీస్ కి బయలు దేరే ముందు తన దగ్గరికి వచ్చి
” మధ్యాహ్నం వచ్చేయడానికి వీలవుతుందా? అని అడిగింది సునీత.