మధన్: మిమ్మలనీ మీ పూకులని ఎలా మరచి పోతాము.నేను ఇక వెలతాను. మీరు ఫ్రెష్ అయి టిఫిన్ చేసి బయలు దేరండి. బయట కారు ఉంది.
అనురాధ: అలాగేనండి.వుంటానండి.
అనురాధ ఒక్కొక్కరికి లక్ష రుపాయిలు ఇచ్చింది. తరువాత ముగ్గురం ఫ్రెష్ అయ్యి టిఫిన్ ముగించి ఇంటికి బయలు దేరాము.ఎవరి ఇంటిలో వారిని వదిలి కారు వెల్లి పోయింది.
కోమలికి ఈ పార్టీ బాగా నచ్చింది. ఎప్పుడయినా ఇటువంటి పార్టీలు వుంటే తనని తప్పకుండా పిలవమని అనురాధ కి మరీమరీ చెప్పింది.తరువాత నాలుగు రోజులు పూర్తిగా విస్రాంతి తీసికుంది.
తరువాత రోజు ఉదయం లేచి కోమలి ఫ్రేష్ అవుతుంటే కాలింగ్ బెల్ మోగితే వెళ్ళి తలుపుతీసింది.ఎదురుగా ఇంటి ఓనర్ వున్నాడు.
కోమలి: హాయ్ వేణు అంకుల్ ఎలావున్నారు.లోపలికి రండి.
వేణు: నేను బాగున్నాను. నువ్వు ఎలా వున్నావు.
కోమలి: బాగానే వున్నాను.ఏమిటి ఇలా వచ్చారు.ఊరకరారు మహానుబావులు.
వేణు:ఏమీలేదు కోమలి ఇంటి అద్దె కోసమని వచ్చాను.
కోమలి: అయితే ఈసారి అయినా అద్దె డబ్బులు తీసుకు వెళతారన్న మాట.(అదోరకంగా నవ్వుతూ)
వేణు: అలా అంటున్నావేమిటి కోమలి, నా మీద కోపమా?
కోమలి: ప్రతి నెలా ఇలాగ చేస్తే ఆంటీకి ఏమి చెప్పి నమ్మిస్తున్నారు.
వేణు: దాని గురించి ఇప్పుడు ఎందుకు నాతిప్పలేవో నేను పడతాను.మన పని చూద్దూ.
కోమలి: బాగుంది తెల్లారేసరికి దిగబడిపోయి చూడమంటే ఏమిచూడను.నేను ఇప్పుడే లేచాను.ఆంటీ లేదా.
వేణు: లేదు చుట్టాల ఇంటికి వెళ్ళింది. సాయం కాలం వరకు రాదు.
కోమలి: అదన్న మాట గురువు గారు తెల్లారేసరికి దిగబడిపోవడానికి కారణం. అయితే డబ్బులు అక్కర లేదంటారు, మరి యేమి కావలేమిటి.
వేణు:నీకు తెలుసుగా. నాకు ఏమి కవాలో.