నా బంగారు అత్తవి కదా! 880

నేను ఆమె రసాలని బయటకి లాగుతున్నాను. అత్త వణికిపోతూ, నా జుట్టు పట్టుకొని లాగుతుంది. నేను ఇంకా రెచ్చిపోయి, దొరికిన దారిని వదలకుండా దూసుకుపోతున్నాను. అత్త మూలుగులు నా చెవికి ఇంపుగా వినిపిస్తున్నాయి. ఇదంతా, దాన్ని నాకడం వలనే వస్తుందని అర్ధమయింది. దాంతో, కొలంబస్ లా ఫీలయ్యి, దానిని చిన్నగా కొరకసాగాను. అత్త అకస్మాత్తుగా, తొడలను దగ్గరకు ముడిచేసి, నా తలను గట్టిగా తన పువ్వుకు అదిమేసుకుంది, నేను తల తిప్పడానికి కూడా వీలు లేకుండా. నేను ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోతూ, అలాగే ఉండిపోయాను. కొద్దిసేపటి తరవాత, నెమ్మదిగా నా తల వదిలింది. నేను తల ఎత్తి, ఆమె వైపు చూసాను. ఆమె మొహంలో నా మనసుకి అందని ఒక భావం కనిపిస్తుంది. చిన్నగా ఆయాసపడుతూ, నన్ను అలాగే కన్నార్పకుండా చూస్తుంది. నేను నెమ్మదిగా పైకి లేచి, “ఏమైంది అత్తా..?” అన్నాను. అత్త అలానే చూస్తూ, గబగబా తన బట్టలు తొడిగేసుకుంది. “అదేంటత్తా, ఏమైందీ అంటే చెప్పకుండా వెళ్ళిపోతున్నావ్?” అన్నాను. “ఛీ! వెదవ..” అని ముచ్చటగా తిట్టి బయటకి వెళ్ళిపోయింది. ఆమెకి ఏమయ్యిందో నాకు అర్ధం కాలేదు. మిత్రులారా! మీకేమైనా అర్ధమయ్యిందా!?

ఇక ఆ రోజంతా అత్త ఎందుకో విచిత్రంగా ప్రవర్తించింది. కన్నార్పకుండా నన్నే చూస్తూ ఉండడం, ఏమైనా అడిగితే, అదోరకంగా విసుక్కుంటూ “వెదవా…” అని తిట్టడం. కానీ. తను అలా తిడుతున్నప్పుడు మాత్రం ఆమె బుగ్గలూ, పెదవులూ విచిత్రంగా మెరిసేవి. అవి ఎంత అందంగా ఉన్నాయంటే, బుగ్గల్ని బూరెల్లా, పెదవుల్ని జిలేబీల్లా తినేయాలన్నంత కసిగా. కానీ, ఆ రోజంతా మావయ్యకు దగ్గరదగ్గరలో తిరుగుతూ ఉండడంతో కుదరలేదు. రాత్రి తను పడుకోడానికి వెళ్తుంటే “గుడ్ నైట్..” అని చెప్పాను. అత్త ఒక్కక్షణం ఆగి, మళ్ళీ కన్నార్పకుండా చూసి, చిన్నగా సిగ్గుపడి వెళ్ళిపోయింది. నాకు తను ఎందుకు అలా చేస్తుందో అర్ధం కావడంలేదు. కానీ ఆమె అలా చేసేకొలదీ, తనను కొరుక్కుతినేయాలన్న కోరిక మాత్రం విపరీతంగా పెరిగిపోతుంది. తన సంగతి, మర్నాడు మావయ్య ఆఫీస్ కు వెళ్ళిపోయాక చూద్దాం అనుకొని, నేను నా గదికిపోయి నిద్రపోయాను.

మర్నాడు మావయ్య ఆఫీస్ కు వెళ్ళిపోయాక, మెల్లగా వంటగదిలోకి చేరాను. అత్త ఏదో పని చేసుకుంటుంటే, వెనకనుండి వెళ్ళి కౌగిలించుకున్నాను. అత్త ఉలిక్కిపడి, నన్ను విడిపించుకొని, “ఏంటీ!?” అంది గంభీరంగా. అత్తను ఎప్పుడూ అలా చూడలేదు. అందుకే, బిక్కమొహం వేసుకొని చూసాను. “నాకు ఒకగంట వరకూ నీతో మాట్లాడే తీరిక లేదు. పోయి స్నానం చేసి, టీ.వీ చూస్తూ కూర్చో.” అంది అంతే గాంభీర్యంగా. నేను బిక్కచచ్చిపోయి, ఫ్రెష్ అయ్యి, టీ.వీలో మునిగిపోయాను. ఒక అరగంట తరువాత అత్త ఒక పెద్ద సంచి తీసుకొని, నాతో ఏమీ చెప్పకుండానే బయటకి వెళ్ళిపోయింది. మళ్ళీ అరగంట తరవాత, ఆ సంచినిండుగా ఏదో తెచ్చింది. సంచి అయితే నిండుగా ఉంది గానీ, అది బరువుగా ఉన్నట్టు అనిపించలేదు. “ఏమిటబ్బా అదీ!” అని నేను ఆలోచిస్తూ ఉండగానే, తను చాలా సీరియస్ గా తన గదిలోకి పోయి, తలుపువేసేసుకుంది. నిన్న బాత్ రూంలో ఏదో తప్పుచేసానేమో అన్న భావన బలంగా నాటుకోసాగింది నాలో. “ఏం తప్పు చేసానబ్బా!” అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా, తను లోపలకి వెళ్ళిన అరగంట తరువాత, తలుపును కాస్త తెరిచి, “కన్నా..” అని పిలిచింది. నేను చప్పున ఆమెవైపు చూసాను. “లోపలకి రా” అన్నట్టు తలతో సైగ చేసి, లోపలకి పోయింది. నేను తల దించుకొని, నెమ్మదిగా, తలుపు తోసుకొని లోపలకి వెళ్ళాను. నా వెనకే తలుపు మూసుకుంది. చప్పున తలెత్తి చూసి, ఎదురుగా కనిపించిన దృశ్యాన్ని చూసి, ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యాను.

అయితే అది ఆనందంతో కూడిన షాక్. ఎదురుగా మంచంమీద, దుప్పటి కూడా కనిపించకుండా మల్లెపూలు చల్లి ఉన్నాయి. నేను వెనక్కి తిరిగి అత్త వైపు చూసాను. తలనిండా మల్లెపూలు పెట్టుకొని, తెల్లటి పట్టుచీరకట్టుకొని అప్సరసలా మెరిసిపోతూ ఉంది. దానికి తోడు, సిగ్గుతో తల వంచుకొని ఉందేమో.చూస్తేనే కారిపోయేలా ఉంది. ఒళ్ళంతా జివ్వుమంటుండగా, నెమ్మదిగా ఆమె దగ్గరకి వెళ్ళి, ఆమె భుజాలపై చేతులువేసి, “అత్తా!” అని పిలిచాను. తలదించుకొనే “ఊఁ..” అంది. “పొద్దున్నుండీ చిరాకుగా ఉంటే నా మీద కోపం వచ్చిందేమో అనుకున్నా..” అన్నాను. అత్త తలదించుకొనే చిన్నగా నవ్వింది. “మరి ఎందుకలా ఉన్నావూ?” అన్నాను. చటుక్కున తలెత్తి “ఛీపో..” అనేసి, మళ్ళీ తలదించుకుంది. వేళ్ళతో గడ్డాన్ని పట్టుకొని పైకెత్తుతూ, “నిన్న బాత్ రూంలోనే ఏదో జరిగిందీ అని నా అనుమానం. ఏం జరిగిందత్తా?” అన్నాను. అత్త చటుక్కున నన్ను గట్టిగా కౌగిలించుకొని, నా గుండెలపై తల దాచుకుంది. “ప్లీజ్! చెప్పత్తా!” అన్నాను. అత్త నా ఛాతీపై ముద్దు పెట్టుకొని, “చిట్టెలుక గాడికి చెప్పినా తెలియదులే..” అంది. అత్త తలని మళ్ళీ పైకెత్తాను. అత్త కళ్ళు దించుకొని ఉంది. పెదవులు పగడాల్లా మెరుస్తున్నాయ్.