ఒక వైపు నెలలు నిండుతున్నాయి. మరో వైపు TB వల్ల ఆరోగ్యం క్షీణీస్తోంది. ఈ విషయం అన్న గారికి తెలిసి కళావతిని పుట్టింటికి తీసుకుపోయాడు.
6 నెలలకు మళ్ళీ ఇంటికి తిరిగివచ్చాడు గోపన్న.
అమ్మక్రమశిక్షణ
పూకు రేగబలిసిన కోడి అర్థరాత్రి కూసినట్టు..
రోజూ వరలక్ష్మి దగ్గర మరిగిన గోపన్న రెండు రోజుల ప్రయాణంలో పూకు లేక రాగానే కళావతి కోసం వెతుకులాట ప్రారంభించాడు. కానీ ఇల్లు మొత్తం వెదికినా కళావతి జాడ కనిపించలేదు. చిరాకు నషాళానికి ఎక్కుతుండగా తల్లిని అడిగాడు పెళ్ళాం ఎక్కడని?
ఆ సమయం కోసమే చూస్తున్న తల్లి కోడలి మీద ఉన్నవి లేనివి కల్పించి కొడుకు ముందు దోషిలా నిలబెట్టింది. వెంటనే పెళ్ళాం ఉన్న ఊరికి బయల్దేరాడు.
ఇంటికి వస్తున్న భర్తని చూడగానే వెళ్ళి తల్లితండ్రులని పిలిచింది కళావతి. గోపన్నకి కాళ్లు కడుక్కోడానికి నీళ్ళు అందించింది. భర్త ఏమీ మాట్లాడలేదు. మౌనంగా లోపలికి వచ్చాడు.
లోపల అందరూ సమావేశం అయ్యారు. పెళ్ళాం ఏం జరిగిందో చెప్పబోతుంటే ఆపాడు. లేచి అత్తమామలతో తానింక వెళ్తానని, భార్యని తనతో పంపించవలసినదిగా కోరాడు.
కళావతి గుండెల్లో పిడుగు పడింది. తనకి అసలే వంట్లో బాలేదు. ఈ సమయంలో అక్కడ తన పరిస్థితి ఏంటో తనకి తెలుసు. కానీ బయటకి ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు.
కానీ దేవుడు ఆమె పక్షాన ఉన్నట్టు ఆమె అన్నయ్య కళావతికి ఆరోగ్యం క్షీణీస్తోంది అని, కాబట్టి పురుడు పోసిన తరువాత పంపిస్తాము అని చెప్పాడు. కానీ గోపన్న ససేమిరా అంటూ ఒప్పుకోలేదు.
దాని గురించి అక్కడ చాలా సేపు పెద్ద యుద్ధమే జరిగింది. ఇంక సహనం కోల్పోయిన గోపన్న ఇంక కళావతిని ఏలుకునేది లేదని ఖరాఖండిగా తేల్చి చెప్పేసి అక్కడి నుంచి వచ్చేసాడు.
కళావతికి ఏమి చెయ్యాలో పాలుపోవడం లేదు. వెళ్ళడమా? మానడమా? అనేది తేల్చుకోలేకపోతుంది. కానీ అక్కడికి వెళ్ళి నరకంలో ఉండటం కన్నా ఇక్కడే ఉండటం మంచిది అనిపించింది.
ఇక్కడ గోపన్న కూడా నడుస్తూ ఆలోచిస్తున్నాడు. కానీ పెళ్ళాం మీద జాలి పడటానికి అతని మగతనపు అహంకారం అడ్డుపడింది. తనేంటి? దాని కోసం పాకులాడటం ఏంటి? తను పిలిస్తే రాదా? తనకి ఇంకెవరూ దొరకరా? కావాలంటే ఇప్పటికిప్పుడు వరలక్ష్మిని తెచ్చుకోలేడా తను? అవును వరలక్ష్మి.
ఎప్పుడైతే గోపన్న బుర్రలో వరలక్ష్మి మెదిలిందో మరిక ఆలస్యం చెయ్యలేదు గోపన్న. ఇటు పెళ్ళానికి బుద్ధి చెప్పినట్టు ఉంటుంది. అటు దానికిచ్చిన మాట నిలబెట్టుకున్నట్టు ఉంటుంది. తనకి కూడా పడక సుఖం దొరుకుతుంది.
వెంటనే వరలక్ష్మిని వచ్చేమని కబురు పెట్టాడు. తరువాత రోజుకే వాలిపోయింది వరలక్ష్మి. తల్లీతండ్రీ కూడా ఏమీ అభ్యంతరం వ్యక్తం చేయకపోవడం వల్ల ఇంకొక నెలలో ముహుర్తాలు పెట్టుకున్నారు.
వరలక్ష్మి ఇంట్లో ఉండగా గోపన్నకి లోటు ఏంటి? ఆ రోజు రాత్రి భోజనం చేయడం పాపం మంచం ఎక్కేసారు.
గోపన్న వరలక్ష్మిని అక్కడ ఉన్నన్ని రోజులూ చీకట్లో చిడతలు వాయించుకోవడం తప్ప పొందికగా ఉన్న అందాల్ని తృప్తిగా చూడటం ఇదే మొదటిసారి.
గొంతులో దిగిన కల్లు బుర్రలో తిరుగుతూ పనిచేయడం మొదలు పెట్టింది. ఆకుపచ్చ చీరలో పూకుపిచ్చ పట్టేలా ఉంది వరలక్ష్మిని ఆ రకంగా చూస్తుంటే. మంచం మీద కూర్చుని మోకాళ్ళ మీద తల పెట్టి గోపన్న వంకే చూస్తుంది వరలక్ష్మి.
వచ్చి కాళ్ళ పట్టీల మీద ముద్దు పెట్టాడు. చీరని కొంచెం కొంచెం పైకి జరుపుతూ ముద్దులు పెట్టుకుంటూ మెల్లగా తన మీదకి వస్తున్నాడు.
కూర్చున్న వరలక్ష్మి వెనక్కి జరుగుతూ మెల్లిగా పడుకుంది. అప్పటికే చీర లంగాతో సహా పైకి లేచి పోయింది. లోపల ఏ విధమైన అడ్డు లేకపోవడం వల్ల చెయ్యి సరిగ్గా ఉపస్థు మీద పడింది.
“ఇస్స్స్ …” అంటూ మూలిగింది వరలక్ష్మి.