జరీనా : రాత్రి దాకా ఆగలేవా….
అయూబ్ : నావల్ల కాదు……
జరీనా : సలీమ్ నిద్ర లేచే ఉన్నాడు….మనల్ని చూస్తాడు.
అయూబ్ : మంచిదే కదా….చూసి నేర్చుకుంటాడు….
జరీనా : ఇడియట్…..వాడికి ఇంకా ఊహ కూడా తెలియదు…..
అయూబ్ : అయితే ఇక వాడు చూస్తే ఇబ్బందేంటి….వాడికి ఊహ వచ్చిన తరువాత ఎలాగు మనం జాగ్రత్తగా ఉండాలి కదా….
జరీనా : సరె….ముందు నన్ను స్నానం చేసి రానివ్వు…..
అయూబ్ : అవునా….అయితే ఇద్దరం కలిసి చేద్దాం పదా….
జరీనా : అక్కర్లేదు….నీ స్నానం నువ్వే చేయ్యి…..
అయూబ్ : సరె….నువ్వు స్నానం చెయ్యి….ఇంతలో నేను ఫుడ్ పార్సిల్ గిన్నెల్లోకి సర్దుతాను….
జరీనా : సరె….నువ్వు కూడా ఒక పావుగంట తరువాత బాత్ రూమ్ లోకి వచ్చేయ్….అంతలో నేను హెడ్ బాత్ చేస్తాను….
అయూబ్ : (జరీనా అలా అనగానే అతని మొహం సంతోషంతో వెలిగిపోయింది) అలాగే…..
జరీనా : బాత్ రూమ్ లోకి వచ్చేప్పుడు ఒళ్ళు రుద్దుకునే స్పాంజ్ తీసుకుని రా…..
అయూబ్ : అలాగే మేడమ్….
జరీనా నవ్వుతూ తన వార్డ్ రోబ్ లో నైటి తీసుకుని బెడ్ మీద పెట్టి బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది.
అయూబ్ చిన్నగా నవ్వుకుంటూ ఫుడ్ ని గిన్నెల్లో సర్దుతున్నాడు.
******
కాలేజీకి వచ్చిన తరువాత రాము కళ్ళు సహజంగా జరీనా మేడమ్ కోసం వెదికాయి.
కాని రెండు రోజుల నుండి ఆమె కనిపించకపోయేసరికి రాముకి అసహనంగా ఉన్నది.
పక్కనే మహేష్, రవి ఇద్దరూ ఉన్నప్పటికీ మనసు డైవర్ట్ కాకపోవడంతో అతని ఆలోచనలు మొత్తం జరీనా చుట్టూ తిరుగుతున్నాయి.
“రెండు రోజుల నుండి ఆమె ఎందుకు కాలేజీకి రావడం లేదు…..ఒకవేళ ఆ రోజు జరిగిన దానికి బాగా ఫీలయ్యి కాలేజీకి రావడం లేదా….” అని ఆలోచిస్తూ రాము తన ఫోన్ తీసి జరీనాకి ఫోన్ చేసాడు.
కాని జరీనా ఫోన్ అనుకోకుండా సైలెంట్ మోడ్ లో ఉండటంతో రాము చేస్తున్న సంగతి ఆమెకు తెలియలేదు.
జరీనా ఫోన్ ఎత్తకపోయే సరికి ఆ రోజంతా చిరాగ్గా ఉన్నడు….తన ఫ్రండ్స్ అయిన మహేష్, రవిలతో కూడా ఎక్కువ మాట్లాడలేదు.
అలాగే చిరాగ్గానే క్లాసులు వింటూ కాలేజీ ఎప్పుడు అయిపోతుందా అని అసహనంగా ఎదురుచూస్తున్నాడు.
కాలేజీ అయిపోగానే రాము తన ఫ్రండ్స్ తో ఏం చెప్పకుండా బైక్ స్టార్డ్ చేసి జరీనా వాళ్ళింటి వైపు పోనిచ్చాడు.
రాము జరీనా వాళ్ళ ఫ్లాట్ ముందు నిల్చుని కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు.
కిచెన్ లో గిన్నెలు సర్దుతున్న అయూబ్ హాల్లోకి వచ్చి డోర్ తీసాడు.
ఎదురుగా నిల్చున్న రాముని చూసి….
అయూబ్ : హాయ్ రాము…..
ఆ టైంలో అయూబ్ ఉంటాడని ఊహించని రాము ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యపోయాడు…కాని తన మొహంలో ఫీలింగ్స్ అయూబ్ కి కనిపించకుండా జాగ్రత్త పడ్డాడు.
రాము : హాయ్ సార్…..
అయూబ్ : లోపలికి రా రామూ….
రాము : పర్లేదు సార్….నేను మొన్న వచ్చినప్పుడు నా బుక్ మర్చిపోయాను…..తీసుకుందామని వచ్చాను…..
అయూబ్ : సరె….ఎక్కడ పెట్టావు….
రాము : హాల్లో పెట్టాననుకుంటా…..
అయూబ్ : సరె….లోపలికి వచ్చి తీసుకో…..
రాము : అలాగే….(అంటూ లోపలికి వచ్చి బుక్ కోసం వెదుకుతున్నట్టు నటిస్తున్నాడు.)
అయూబ్ డోర్ వేసి రాము వైపు చూసి ఏదో చెప్పే లోపు అతని బాస్ దగ్గర నుండి ఫోన్ రావడంతో లిఫ్ట్ చేసి, “హలో సార్,” అన్నాడు.
బాస్ : అయూబ్….నాకో చిన్న హెల్ప్ కావాలి….
అయూబ్ : చెప్పండి సార్…..
బాస్ : నా కూతురు మీ ఇంటికి దగ్గరలో ఉన్న రెస్టారెంట్ లో బర్త్ డే పార్టీ చేసుకుంటున్నది….తీసుకెళ్ళిన డబ్బులు సరిపోలేదంటా …రెండు వేలు తగ్గినాయి….కొంచెం నువ్వు వెళ్ళి డబ్బులు ఇస్తావా…..నెను ఇక్కడనుండి రావడానికి దాదాపు పది కిలోమీటర్లు దూరం ఉంటుంది….
అయూబ్ : తప్పకుండా సార్…..నేను వెళ్ళి ఇస్తాను….ఆమె ఎక్కడ ఉన్నది…..
బాస్ : మీ ఇంటి దగ్గర మెయిన్ రోడ్ మీద రెడ్ మిర్చి రెస్టారెంట్…..
అయూబ్ : సరె సార్….పావుగంటలో నేను వెళ్ళి ఇచ్చేస్తాను…
బాస్ : చాలా థాంక్స్ అయూబ్….
అయూబ్ : సరె….ఉంటా సార్….
Jarina ni dengadam raayandi
very nice story and keep going