ఆరుంధతి: తొందరగా కానీ…ఆ..అలాగే..అదీ…హమ్మా…ఆ…ఆ…నాకైపోతోంది…
అంటూ చేతిలో ఉన్న వాడి వట్టలను గట్టిగా నొక్కేసింది…
వాడు: ఆ..నీయమ్మా…చంపేసావుకదే…
అంటూ గట్టిగా గుద్దలోకి పూర్తిగా నొక్కిపెట్టి కార్చేసుకున్నాడు….ఇంతలో తలుపు కొట్టిన శబ్దం వినపడింది…కట్రాటలా బిగుసుకు పోయింది అరుంధతి…ఇంతసేపూ మర్చిపోయిన బయమంతా ఒక్కసారిగా తన్నుకొచ్చి గుండె గొంతులో కొట్టుకోసాగింది… వళ్ళంతా వణుకొచ్చి పట్టుతప్పి అలాగే మంచంపై బోర్లా పడిపోయింది…లేచి నిలబడడానికి కూడా కాళ్ళు సహకరించడం లేదు…ఎలాగో నిలబడి నైటీ ఎక్కడుందో వెతుకుతోంది అరుంధతి…ఈ లోపు వాకిలిపై కొడుతున్న శబ్దం ఎక్కువైంది…ఇదేదో వెరైటీగా ఉంది..ఎవరొచ్చుంటారు అని ఆలోచిస్తూ..
అరుంధతి: నువ్వెక్కడన్న దాక్కోరాదూ…వద్దు వద్దు బాత్రూం గోడెక్కి వెళ్ళిపో అంది …వాడింకా అలాగే నిలబడున్నాడు తన దాన్ని చేత్తో నిమురుకుంటూ..
అరుంధతి: నిన్నే..చెప్తుంటే వినబడడం లేదా…వెళ్ళు..
వాడు: ఏహే…కాస్సేపు చప్పుడు చేయకు అంటూ తలుపుపై కొడుతున్న శబ్దాలను జాగ్రత్తగా వింటున్నాడు…
ఆ శబ్దాలు కూడా ఒక పద్దతిగా వస్తున్నాయి…టక్ టక్ టక్..టకాటక్ టక్…టాక్….కాస్త విరామం తరువాత మళ్ళీ అదే వరస.. టక్ టక్ టక్..టకాటక్ టక్…టాక్ ….విన్న వాడు నవ్వుకుంటూ వీది వాకిలి వైపు కదులుతుంటే…అప్పటికే బ్రా వేసుకుని, పావడా తొడుక్కుని నైటీని తలపైనుంచి వేసుకుంటున్న అరుంధతి వాడికి అడ్డమెళ్తూ
అరుంధతి: నీకేమన్నా బుద్దుందా..నువ్వెళుతున్నావు అదీ ఇలాగే… ఇదేమన్నా మీ ఇల్లనుకున్నావా? అంటూ వాడి బట్టలను ఉండగా చుట్టి చేతిలో పెడుతూ..నీకు పుణ్యముంటుంది…కాస్త వెళ్ళరా బాబు… అంటూ బతిమాలాడుతోంది…ఆ శబ్దాలను విన్న వాడు తన చేతిలో అరుంధతి ఉంచిన బట్టలను తీసుకుని
వాడు: సరే…ఇది మీ ఇల్లే..నువ్వే వెళ్ళి తలుపు తీ…నేను మళ్ళొస్తాను
అంటూ బాత్రూం వైపు కదిలాడు…వాడు బాత్రూం లోపలికెళ్ళేవరకూ చూసి అరుందతి..
అరుంధతి: ఆ..వచ్చె అంటూ వెళ్ళి తలుపు తీసింది…
ఎందుకు బట్టలు, జుట్టు చెదరున్నాయి, ఇంతసేపు ఎందుకు తలుపు తీయలేదంటే …పడుకున్నా..బాగా ఘాడంగా నిద్ర పట్టేసింది అని చెబ్దామనుకుంటూ…తలుపు తీస్తే అక్కడ ఎవరో కొత్త మనిషి…బహుశా తురకతను కాబోలు…గడ్డం మాత్రం ఉంచి మీసాలు నున్నగా తీసేసున్నాడు…మనిషి చూడ్డానికి మాంచి ఒడ్డూ పొడగుండి నలుగురి తిండి ఒకడే తినేటట్లున్నాడు…
తురకతను: ఏమండీ బాలూ గాడు హై క్యా అన్నాడు…
తన ఆలోచనలనుంచి తెప్పరిల్లి అరుంధతి…
అరుంధతి: బాలూనా…ఇది రామారావుగారిల్లు…మీరెవరికోసం ఎవరింటికి వచ్చారో అంది…
తురకతను: లేదే..నేను సరిగ్గానే వచ్చాను…ఇక్కడే బాలు గాడు ఉంటాడు గట్టిగా అన్నాడు …
అరుంధతి: మీకేమన్నా మతి పోయిందా..ఇది రామారావిల్లు, నేను ఆయన బార్యను…మీరు చెప్పే ఆ బాలు ఎవరో నాకు
తెలియదు …
తురకతను: అవునా బహుత్ అచ్చా హై..మరి ఇతనెవురో తెలుసా..ఎక్కడన్న చూసారా కాస్త చెప్పండి…
అంటూ తన పైజామా జోబులోనుంచి మొబైల్ తీసి ఒక ఫోటో చూపిస్తూ…
తురకతను: వీడూ నేను మంచి స్నేహితులం, నేను ఈ రోజే ఊరినుంచి వచ్చాను..నాతో మాట్లాడేటప్పుడు అడిగితే ఇదే అడ్రస్ ఇచ్చాడు అన్నాడు…
మొబైల్ లోని ఫోటో చూసి గతుక్కుమంది అరుంధతి..అది పైనింటిలో ఉన్న ఇప్పుడు ప్రస్తుతం తనింట్లో ఉన్న వాడి ఫోటో..ఇంతసేపూ తన గుద్ద దెంగిన వాడిదే…తల తిప్పుకుంటూ లేదు..నాకు తెలియదు..నేనెక్కడా చూడలేదు అంది..ఓహో వీడి పేరు బాలు నా అనుకుంటూ…ఆశ్చర్యంగా ఉంది ఇన్ని రోజులు కలిసి ఇంత ఇదిగా అన్నీ విప్పించుకుని ఎవడితో అయితే కుమ్మించుకున్నానో వాడి పేరు కనుక్కోవాలని ఇంతవరకూ అనిపించకపోవడం అరుంధతికి..
తురకతను: అచ్చా..మీరు చూడనే చూడలేదంటారు…
అంటూ అడుగు ముందుకేయబోయాడు…అప్పటి వరకూ గడప అవతలనే నిలబడున్న ఆ గడ్డపతను…
అరుంధతి: ఏయ్..ఏమిటిది…తెలియదని చెప్తుంటే నీక్కాదూ..ఎక్కడికి లోపలికొస్తున్నావు.. అంది అరుంధతి కాస్త గట్టిగా…
తురకతను: మరే పోనీ ఈ ఫోటో చూసైనా గుర్తుకొస్తాడో ఏమో జరంత యాద్ చేసుకుని చెప్పు అంటూ మొబైల్ లోని ఇంకో ఫోటో చూపించాడు…
అతను బహువచనంలోనుంచి ఏకవచనంలోకి దిగడం గమనించింది అరుంధతి…
అతను చూపించిన ఫోటో చూస్తూనే అరుంధతికి కళ్ళు పెద్దవైనాయి…
కాళ్ళూ చేతులు శరీరమంతా చమటలు పట్టి వణకసాగాయి…
కళ్ళు బెర్లు కమ్మి ప్రపంచమంతా చీకటిగా కనుపించసాగింది…