మెమోరీస్ 2 211

బస్సు ఆగింది.
ఊరి వాళ్లందరూ దిగుతున్నారు.
రాజుగాడి బ్యాచ్ అందరు దిగడానికి రెడీ అయ్యారు.
దిగుతుండగా సుకన్య రాజుని పిర్రలమీద కొట్టి సాయంత్రం ఇంటి కొచ్చెయ్ అంది.

రామిరెడ్డి గారికి రెండు ఇల్లున్నాయి. ఒకటి ఊళ్ళో, ఇకొక్కటి పొలం దగ్గర(ఫాం హౌస్ లాంటిది).
అన్నదమ్ములు వేరు వేరు కాపురాలు పెట్టాక రామిరెడ్డి ఫ్యామిలి పొలం కాడ కట్టుకున్న ఇంటి దగ్గరే ఉంటున్నారు.
అది ఊరికి దూరంగా బస్టాండ్ కి దగ్గరగా ఉంటుంది.కొద్దిరోజుల తరువాత కోడల్ల బాద పడలేక రామిరెడ్డి వాళ్ల అమ్మానాన్నలు కూడా ఆయన దగ్గరకే వచ్చేశారు.
బస్టాండ్ నుంచి రామిరెడ్డి ఇంటికి చానా దగ్గర బస్సు దిగగానే శాంతి, సుకన్య ఇంటికి వెళ్ళిపోయారు.

ఊర్లోకి వెళ్లాలంటే రెండు దారులు ఒకటి మట్టి రోడ్డు, రెండు పొలాల మద్యనుంచి వెళ్లే అడ్డదారి. రామిరెడ్డి ఇల్లు మట్టిరోడ్డికి దగ్గరగా ఉంటుంది.

రాజు అతని స్నేహితులు ఊర్లోకి వెళ్లడానికి పొలాలకి అడ్డం పడ్డారు. ఆ దారిలొ వెళ్తే ఊరికి చానా దగ్గర అని అల్మోస్ట్ సంతకి వచ్చిన వాళందరు
అదే దారిన నడుస్తున్నారు. ముందు ఒక బ్యాచ్ చాలా ఆత్రంగా నడుచుకుంటూ వెళ్లిపోతున్నారు, వాళ్ల వెనక ఒక లేడీస్ బ్యాచ్, వాళ్ల వెనక రాజు అతని
ఫ్రెండ్స్, వాళ్ల వెనక కొంతమంది మగవాళ్లు నడుస్తున్నారు.

వీపుకి స్కూల్ బ్యాగు, చేతిలో కూరగాయల సంచితో జాగ్రత్తగా పొలాల గట్టుమీద నడుస్తున్నాడు. రాజు చూపు ముందునడుస్తున్న ఆడవాళ్ల బ్యాచ్
పై పడింది. ఇదుమంది ఉన్నరా మందలో, అందరూ మద్యవయసులోని వాళ్లే. వెనకాల నడుస్తున్న రాగిణి మాత్రం 23 మూడేల్ల వయసుంటుంది. మంచి
గుల లంజని ఊర్లో టాక్. పెళ్లైన ఇదేళ్ళలోనే ముగ్గరు పిల్లలని కనింది. అయినా చూడ్డానికి అట్ల కనపడదు. అయిదున్నర అడుగుల ఎత్తుతో, ఎత్తుకుతగ్గ
లావుతో అందంగా ఉంటుంది.

దాని ఎత్తైన వక్షోజాలన్న, కండపట్టిన శరీరమన్న రాజుకు చానా ఇష్టం. రాగిణి ముందు నడూస్తుంటే ఎత్తైన పిర్రలు అటుఇటు ఊగుతున్నాయి. దాని
నడుము మడతని చూస్తుంటే రాజుకి మగాడు లేచిపోయాడు. ఆమె పిర్రల వంక కన్నార్పకుండా చూస్తూ నడుస్తున్నాడు.

“రేయ్ . . . దాని సంగతి నీకు తెలీదు . . . .దాని బావిలో ఈదాలంటే నీకున్న దమ్ము, అనుభవం సరిపోదు రోయ్.” అన్నాడు పెద్దింటి వెంకటరాముడు
వెనకనుంచి. ఉళిక్కిపడి వెనక్కి చూశాడు రాజు. ఎప్పుడోచ్చాడొ ఆయన రాజు వెనకాలే నడుస్తున్నాడు.
“ఎంది పెద్దయ్య అట్లంటుండావ్ నేనేమ్ చేసినానని. ” అన్నాడు కొంచెం నర్వెస్ గా
“దాన్ని వెనకనుంచి చూసే గుటకలేస్తాండావ్ కదరా. . . ” అన్నాడాయన.
“ఊరుకో పెద్దయ్య . . . . నేనేమి చూడలా . . . . ” అని అబద్దం చెప్పి ఆయన ముందుకు వెళ్లడానికి దారిచ్చాడు.
ఆయన ముందుకు వెళ్లి పోయాడు. ఉన్నట్ట్టుండి వెనక్కి తిరిగి
“ఒరేయ్ . . . . చూడ్డానికే బయపడుతున్నావ్ అవకాశం వస్తే చేస్తావరా అసలు ” అన్నాడు.
రాజు ఏమి మాట్లాడలేదు. రాజుని చూసి ఆయన చిన్న మందహాసం చేశాడు.
రాజు మొదట కొంచెం బయపడిన, తరవాత ఆయనన్న మాటలు కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది.
“ఒరేయ్ నేను నీ వయసుకు వచ్చే పాటికి నలిగురిని ఎక్కేశాను, వాళ్లలో మా పెద్దోదిన కూడా ఉంది. నా దూకుడు తట్టుకోలేక పదహారేళ్లప్పుడే పెండ్లి
చేసేశారు తెలుసా, ముందే ఈ అనుభవం సంపాదిస్తే పెండ్లాన్ని సుఖపెట్టగలవు, లేకపోతే అది ఇంకోకడిని చూసుకుంటుంది. అదిగో ఆ మందలో మూడో
ఆయమ్మని చూడు. . . .”అని చెయ్యేత్తి చూపించాడు.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *