మెమోరీస్ 2 217

ఆమె మొట్టమొదటి సారి మనస్పూర్తిగా స్కలించింది.ఇంతకు ముందు రెండుసార్లు రాజు వల్లే అయింది కానీ అంత సుఖంగా లేదు. అందుకనే కళ్లుమూసుకుని ఆ ఆనందాన్ని తనివితీరా అస్వాదించింది.
రాజు లేచి ఆమె పక్కన పడుకున్నాడు. ఆమె వైపు తిరిగి ఆమె పెదాలు అందుకోబోయాడు. చెయ్యి అడ్డం పెట్టి ఆపేసింది.
ఏమన్నట్టు చూశాడు.రాజు షర్ట్ తోనే అతని మూతిని తుడిసింది.
“నాకేయ్యోచ్చు కదా. . . .” అన్నాడు.
ఆమె చిన్నగా నవ్వింది. మందహాసం.
అతను అబ్బురపడిపోయాడు.
“నువ్వు నవ్వితే చాలా అందంగా ఉంటావు. . . . ” అన్నాడు మెల్లిగా.
ఆమాటకి ప్రతిగా పెదాలమీద ముద్దుపెట్టింది.
“ఇంతకు ముందు ఎప్పుడు చెప్పలేదు. . . . . ”
“నిన్నెప్పుడు అలా చూడలేదు. . . . ” వాళ్ల కళ్లు మాత్రం కలుసునే ఉన్నాయి.
ఎవరూ పక్కకు చూడాలనుకోవడం లేదు. వాళ్లు ప్రపంచాన్ని పరిచిపోయిచానాసేపయింది.
“మరెప్పుడు చూశావు. . . . ”
“వీటిని పిసుకుతున్నాప్పుడు. . . . ” అని రొమ్ముని అదిమాడు.
ఆమె అతనిని అళ్లుకుపోయింది.
అమె పిర్రలమీద చెయ్యి వేసి దగ్గరకు లాక్కున్నాడు.
అతని బాణం అమెకి గుచ్చుకుంది. ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు.
అతను తన దండాన్ని ఆమెలోకి సర్దబోయాడు.
అమె చీలికలో అతని దండం తగలగానే చిన్న జర్కిచ్చింది.వెంటనే చెయ్యి అడ్డం పెట్టి ఆపేసింది.
“ఎమైంది. . . . . ” అన్నాడు.
“వద్దు. . . . ”
“పర్వలేదు . . . బాగుంటుంది” అన్నాడు నవ్వుతూ.
“ఇప్పుడోద్దు. . . . ” అని అతని రెండు కాళ్ళ మద్యలో తన కాళ్లు వేసి పూకుని పక్కకి జరిపేసింది.
“మళ్లేప్పుడు. . . . . “అతని గొంతులో చిన్నబోయింది.
అతన్ని గట్టిగా హత్తుకుని చాలాసేపు ఏమి మాట్లాడలేదు.అతను కూడా ఏమి మట్లాడలేదు.
టైం పది గంటలు అయ్యే సమయానికి లేచి నైటీ వేసుకుని వెళ్లిపోయింది.

వరండాలో పెట్టిన బుక్స్ తీసుకుని సుకన్య ఇంట్లోకి వెళ్లింది.
రెడ్డిగారి పెళ్లాం టి.వి. సీరియల్ చూడ్డం అవ్వలేదు.బెడ్ రూంలోకి వెళ్లబోతుంటే
“యాటికి పోయినావే . . . . ” అంది.
“బయట చదువుకుంటున్నానమ్మ .. . . . “అని అబద్దం చెప్పి వెళ్లిపోయింది.

సుకన్య వెళ్లిపోయినా చానా సేపటి వరకు రాజు అక్కడే పడుకుని ఉన్నాడు నగ్నంగా.

అక్రమ సంబందాలు

ఆకాశం వైపు చూస్తూ చల్లగా వీచే చలిగాలిని ఆస్వాదిస్తూ పడుకుండిపోయాడు.ఎంత సేపు?

అతను ఇంకా సుకన్య గురించే ఆలోచిస్తున్నాడు. అంతా కలలాగ అనిపిస్తాందతనికి. ఆమె తనకి అందని ద్రాక్ష అనుకున్నాడు.
బహుశా యజమాని కూతురయినందువల్లేనేమో.
ఇంకా అందని ద్రాక్షేమిటి పెదాలు చీకి, సల్లు పిసికితే. అంతేనా ఆమె మదనమందిరంలో నాలుక దూర్చి లప లప లాడిస్తే. కానీ
ఇంకోటి మిగిలిపోయింది. అదిప్పుడే దొరికేలా లేదు.వేచి ఉండాలి.
ఎన్ని రోజులు! ఎవరికి తెలుసు? దానికి మూడోస్తే ఇప్పుడే రావచ్చు.
ఇలా ఎన్నో ఆలోచనలో సమయం దొర్లిపోయింది.
అతని చేతులు ఆమె చెంపల సున్నితత్వాన్ని, రొమ్ముల గట్టితనాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాయి.
అతని పెదాలు ఆమె పెదాల మదురామృతాన్ని తాగి అమరత్వాన్ని పొందాయి,ఆమె పూకులోని రసాలు రుచిని తాగిన అతని
పెదవులు ఆ రుచిని ఇంకా మర్చిపోలేక మాటిమాటికి నాలుకతో తడుపుకుంటున్నాయి.

అతను పశువుల పాక వైపు ఒత్తిగిలి పడుకున్నాడు. కొంతసేపటికి పాకలోని బల్బ్ ఆరిపోయింది. ఒక నిమిషం తరువాత
మల్లీ వెలిగింది. బోర్ బావులకి కరెంట్ వచ్చిందని అతనికి అర్థమైంది. వెంటనే ఈ లోకంలోకి వచ్చాడు.

పైకి లేచి నిక్కరు తొడుకున్నాడు. షర్ట్ భుజాల మీద వేసుకుని పరిసరాలని చూశాడు. గడ్డివాము ఇంటి వెనకాలే ఉంది.
మిగతా మూడు వైపులా పొద్దు తిరుగుడు పంట వేసిన పొలాలే ఉన్నాయి. పొద్దు తిరుగుడు మొక్కలు మనిషి ఎత్తు ఎదిగి ఉన్నాయి.
ఆ పంట కోయనంత వరకు అక్కడ ఏమి చేసినా ఎవరికి తెలీదు. అక్కడికి రావడానికి ఉన్న ఒకే దారి పశువుల పాకలోనించే రావాలి.

బోర్ ఆన్ చేసి నీళ్లు పొద్దు తిరుగుడు పొలాల వైపు తిప్పాడు. ఒంటి గంట పొలం పారింది వచ్చి పడుకున్నాడు. ఎందుకో నిద్ర
రావడం లేదు. మొదటి జాము వరకు నులక మంచం మీద పునిగాడు. మూడున్నర గంటలవుతుండగా కంబలి మీద కప్పుకుని ఊర్లోకి దారి
తీశాడు. శాంతితో మాట్లాడాలి అనుకున్నాడు.

మామూలుగా వెళ్లే దారిలో కాకుండా వంక దారి పట్టాడు. శాంతి వాళ్లింటికి వంక గట్టునున్న చింత చెట్టు దగ్గర గట్టు దాటి మూడిళ్ల
తరువాత నాలుగో ఇల్లు శాంతి వాళ్లది. చింత చెట్టు దాటు తుండగా అలికిడి వింపించింది. చింతచెట్టు మొదలుకి ఆనుకుని ఎవరా అని చూశాడు.

చేతిలో చెంబట్టుకుని వచ్చిందో ఆకారం వంక గట్టున నిలబడి అటుఇటు చూసిందది. మనిషి సరిగా కనిపించలేదు గనీ సైజుని పట్టి
పోల్చుకున్నాడు. అయినా అనుమానం తీరలేదు. మామూలుగా ఆడజనం రాత్రిపూట చెంబుతో అవసరం పడితే ఊరి బయటున్న తుప్పల
దాకే వస్తారు. ఈవిడేమిటో వంకదాక వచ్చేసింది.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *