అరుంధతి! 1417

అప్పటి వరకు ఆమె అందమైన ముఖాన్ని చూస్తున్న బ్రహ్మం చప్పున తల దించుకుంటూ రామారావుగారు లేరాండి, ఇటువైపు వెళుతుంటే కలిసి మాట్లాడి పోదామని వచ్హాను అన్నాడు. హమ్మయ్య వీడికేమి తెలియదు అని మనసులో అనుకుని, ఈ వేళప్పుడు ఆయన ఆఫీసులో ఉంటారు, కలవాలంటే సాయంత్రం ఆరు గంటలికి రండి అంది కొంచం కటువుగా (మరి అనదా, పానకంలో పుడకలాగా వచ్హి డిస్టర్బు చేసినందుకు), మర్యాద కోసమైన లోపలికి పిలవకుండా (ఎలా పిలుస్తుంది, లోపల రంకు మొగుడు ఉన్నాడుగా..!).
సరేనండి నేను మళ్ళీ వస్తాను అంటూ అతను తిరిగి వెళ్ళి పోయాడు. ఒక్క ఉదుటున తలుపు మూసేసి, గడియ పెట్టి వెళ్ళి మంచం పైన వాలి పోయింది. ఇంకా ఆమె గుండెలు కొట్టుకుంటూనే ఉన్నాయి. అలాగే కళ్ళు మూసుకుంది.కొద్ది సేపటికి ఆమె గుండె దడ తగ్గి బాత్రూంలో ఉన్న వాడు గుర్తుకొచ్హాడు. ఏమైంది, వెళ్ళిపోయాడా, ఇంత సేపైనా బయటకు రాలేదు అని లేచి బాత్రూం లోకెళ్ళింది. అక్కడ కనిపించిన దౄశ్యం చూసి నవ్వు ఆపుకోలేక పోయింది. ఒక కాలు బోర్లించిన బకెట్టు పై ఉంచి గోడను రెండు చేతులతో పట్టుకుని సిగ్నల్ రాగానే దూకి పారిపోవడానికి రెడీగా ఉన్నాడు. ఆమె నవ్వు చూసి ఉడుకుంటూ నిన్నూ… అంటూ ఆమె వెంట పడ్డాడు. నవ్వుతూనే అరుంధతి అక్కడి నుంచి పారిపోయింది వాడికి అందకుండా…అలాగే ఆమెను తరుముతూ వెళ్ళి ఆమెను వెనకనుంచి పట్టుకున్నాడు. ఎదో ఒకటి చెప్పొచ్హుగా, నిలబడి..నిలబడి చూడు టెన్షన్ తో ఎల అయిందో నా పరిస్థితి అంటూ ఆమెను వెనకనుంచి తనకేసి అదుముకుంటూ, రెండు చేతులతో ఆమె సళ్ళను కుదుళ్ళతో సహా పట్టి గట్టీగా పికాడు నైటీ పైనుంచే. లోపల బ్రా కూడా లేదు, చక్కగా వాడి చేతులకి దొరికాయి ఆమె సళ్ళు. అబ్బా..ఏమిటీ మోటు సరసం, నొప్పేస్తొంది అంటూ అరుంధతి అతని చేతుల్ని విడదీయడానికి ప్రయత్నించింది… ఊహూ..నన్ను ఆ స్థితిలో అలా అంతసేపు వదిలినందుకు నీకిదే శిక్ష అంటూ చేతిలో ఉన్న సళ్ళ ముచ్హికలను నలుపసాగాడు. సరే..సరే..తప్పైపోయింది మహానుభావా, నాకు ఆ సమయంలో ఏం చేయాలో కాలూ ఆడలేదు, చేయి ఆడలేదు, వచ్హిన వాడు వెళ్ళిపోయిన తరువాత వచ్హిన రిలీఫుతో కాస్సేపు నీ గురించి మర్చిపోయాను, దానికి ప్రతిఫలంగా నువ్వేమడిగినా ఇస్తాను..కాని ఇలా చేయొద్దు అంది అరుంధతి (ఆమెకు ఆశ్యర్యంగా ఉంది ఎందికు వీడితో గట్టిగా చెప్పలేక పోతున్నాను, ఒకటి రెండు సార్లకే వీడికి బానిసనైపోయానా అనుకుంటూ).