అరుంధతి! 1417

“అరుంధతికి ఇంకా తన గుండె కొట్టుకుంటున్న చప్పుడు తనకే వినిపిస్తోంది, అసలు ఆమెకు ఏమీ అర్థం కాలేదు…ఇన్ని రోజులు ఏమీ చేయకుండా, దాని గురించి మాట్లాడకుండా ఉన్న తన పతిదేవుడు ఇంత అకశ్మాత్తుగా వంట ఇంట్లో క్యారేజి సర్దుతున్న తనని వెంకనుంచి వాటేసుకోవడం, తన అందాలను తడుముతూ వీపుపైన ముద్దులు కురిపించడం….తనుకూడా మైమరచి అతనికి సహకరిస్తూ పోవడం…” తల విదిల్చింది అరుంధతి…ముప్పైమూడేళ్ళ అరుంధతికి రామారావుతో ఎనిమిదిఏళ్ళ క్రితం పెళ్ళైంది…మొదట్లో రెండు మూడేళ్ళ వరకు పిల్లలు వద్దనుకున్నారు…తరువాత పిల్లలు కావాలనుకునేటప్పుడు రామారావుకైన ఆక్సిడెంటువల్ల సంసార సుఖానికి దూరమయ్యాడు గత మూడు ఏళ్ళుగా. రామారావుకి బాగవ్వడానికి అరుంధతి మొక్కని దేవుడు లేడు, ఎక్కని గుడి లేదు, చ్హూపించని డాక్టరు లేడు. ఆమె మొక్కులవల్ల ఒక కేరళా వైద్యుడు దొరికాడు. అన్ని టెస్టులు చేసి బాగు చేస్తాను, కాని ఆరు నెలలు టైం పడుతుంది, కొద్దిగా గుణమైనట్లు కనిపిస్తేకూడా మీరిద్దరూ ఆరు నెలల వరకు అస్సలు తను చెప్పేవరకు కలవడానికి వీలులేదని గట్టిగా వార్నింగు ఇచ్హాడు. ఆ ప్రకారమే ఇద్దరూ చాలా శ్రద్దగా నడుచుకుంటున్నారు. అరుంధతి టం ప్రకారం సరిగ్గా రామారావు చేత పథ్యం పాటింపచేస్తూ, వేళ తప్పకుండా మందులు ఇస్తూ వస్తోంది. ఇంకో నెల రోజులలో డాక్టరు పెట్టిన గడువు తీరుతోందనగా, ఆవేళ మరి రామారావుకేమైందో పొద్దున లేచినప్పటినుండి అరుంధతిని కెలకడమే పనిగా పెట్టుకున్నాడు. పొద్దున లేస్తుంటే దగ్గరికి లాక్కుని కౌగలించుకుని పడుకోవడం, స్నానం చేస్తుంటే తలుపు తెరవమని గొడవ చేయడం, తన వీపురుద్దుతుంటే ఇటుతిరిగి వాటేసుకోవడం…. అన్నీ అరుంధతికి తన పెళ్ళైన తొలిరోజులు, అనుభవించిన సుఖాలు గుర్తుకు తెస్తున్నాయి. ఇక అల్టిమేటంగా కిచెన్లో వాటేసుకుని నలిపేయడం..ఆమె ఒంట్లో వెచ్హని సెగలు రేపాయి. వెళ్తూ వెళ్తూ అది సరేరా అరూ (అరుంధతిని ముద్దుగా అలా పిలుస్తాడు) నాకైతే ఆక్సిడెంటు ఐయింది, పథ్యం తిండి తింటున్నాను, కాని నువ్వలా కాదు…ఎలా ఓర్చుకుంటున్నావు ఇన్నాళ్ళు అంటూ ఆమె నడుము వంపులో చేయి వేసి నిమిరాడు. అరుంధతి బలవంతంగా విడిపించుకుని మీరు ఆఫీసుకెళ్ళండి, ఇంకెన్ని రోజులు..తరువాత మీ ఇష్టం అంటూ..రామారావుని సాగనంపి తలుపేసుకుంది. వెళ్ళి మంచమీద పడుకుంది కాస్సేపు రెస్ట్ తీసుకుందామని…కాని పొద్దుట్నుంచి రామారావు చేసిన చిలిపి చేష్టలు, వెనకనుంచి వాటేసుకున్నప్పుడు పిర్రల మద్య గుచ్హుకున్న అతని మగతనం మరీ..మరీ గుర్తుకొచ్హి…తొడల మద్య తడి చేరడం మొదలైంది…