‘…నన్నేమన్నా అన్నాడా!?…’ అంది మేడం భయం భయం గా…
‘…పేరెట్టి నిన్నేమీ అనలేదుగానీ…మీ ఆడాళ్ళు అప్పుడప్పుడు మొరటుతనం ఇష్ట పడతారన్నమాట!…అంటూ,అక్కడే…నన్ను నిలబెట్టి …ఒకే గెంటు తో కొసకంటా…దిగే…శాడమ్మా నీ మొగుడూ !…’ అంది దీదీ…
‘…నిలబెట్టా!…దేం…ట్లో…కి…బాబూ!!…’ అంది సుజాతక్క , పాలిపోయిన మొహంతో… … ‘ సరైన బొ…క్క…లోకేలే!…భయపడకు…నీకంత ముచ్చటగా ఉంటే చెప్పనా మదన్ కి!…మా ఆయన మాంఛి ఎక్స్ పర్ట్ లే…ఆ పోటులో!…’ అంది దీదీ భళ్ళున నవ్వుతూ…
ఆ చప్పుడుకి మగాళ్లు మళ్ళీ మావైపు చూశారు… , మదన్ జీజూ ల కళ్ళు , సుజాతక్క వాటితో కలిసి ,ఆ పైన దాని ఒంటిని తడిమి నట్లున్నాయి … అది మొహమాటంగా పైటని ఒంటి చుట్టూ చుట్టేసుకుంటూంటే… ‘…ఎందుకక్కా!…అంతగా మెలికలు తిరిగిపోతున్నావ్!?…’ అంది వకుళ నవ్వుతూ…
‘…ఎందుకా!…నీ మొగుడూ , ఈవిడ మొగుడూ చూపులతోనే నా బట్టలొలిచేస్తూంటే ఛస్తానేంటీ!…’ అని గునిసింది సుజాతక్క…
‘…అక్కడికి బావ బుధ్ధిమంతుడైనట్లూ!…తను ఎప్పడినుంచో నా సైజుల్నీ…ఈవిడ సైజుల్నీ బేరీజు వేస్తున్నాడు గానీ…ఇది చెప్పు…నీకు వె…న…క…పో…టు… నిలబెట్టి ఇష్టమా!…మంచం మీద ఇష్టమా!?…’ అంది వకుళ…కన్ను గీటుతూ…
‘,,,ఛీ!…రెండూ వద్దు…’ అంది సుజాతక్క …సిగ్గుగా తలొంచేసుకుని మరింత మెలికలు తిరిగిపోతూ…
‘…నీకు రెండూ కావాలని తెలుస్తూనే ఉంది గానీ…ఫస్ట్ ప్రిఫరెన్స్ ఏదో చెప్పు…’ అని నిలదీసింది మాధురీ దీదీ…
‘…నిన్ను నిలబెట్టే చే…శా…డం…టున్నావుగా ప్రొఫెసరు…అదెలా సాధ్యం బాబూ !?…’ అంది సుజాతక్క , ముట్టుకుంటే రక్తం చిందే మొహంతో…
‘…నన్ను కాస్త ముందుకి వంచి గెం…టా…డు…లే!…ఆ అదురుకి నీరసం కమ్మేసి కిందకి కూలబడిపోతూంటే…పైకి లేవదీసి…మరోసారి గెంటాడు…దాంతో దిమ్మ తిరిగిపోయి…ఇక్కడొద్దు బాబూ!…గదిలోకి తీసుకుపో!…అక్కడ నీ ఇష్టం… ’…అని తన చెవిలో మొరెట్టుకున్నాను …అతగాడి మెడ చుట్టూ చేతులు పెనవేసి…’ అంది దీదీ…
‘…అవును మాధురీ!…ఆ…పోటు…అలవాటైన దానివే కదా!…మరి నా మొగుడి గెం…టు…కి… అంత జావ కారిపోయావెందుకో!?…’ అని జాణతనంతో దెప్పింది దీపా మేడం…
‘…ఎంత అలవాటైనా !కొత్త మగాడి పోటే వేరు…’ అంటూ కన్ను గీటింది దీదీ…
‘…నిజమే అదీ…ఆ తరవాత?!…’ అన్నాను,కధ కానిమ్మన్నట్లు …
‘…చూడ్డానికి బక్కగా అనిపించినా మాంచి జబ్బపుష్టీ , నడుం సత్తా ఉన్నవాడేనమ్మా, నీ ప్రొఫెసరూ…లింకు తెగకుండా నన్ను మా గది లోకి లేపుకు పోవడంలో మొదటి దాన్నీ… మంచం మీద వెలకిలా పడేసి, మీదెక్కిపోయి …రెండో దాన్నీ చూపించాడులే!… ఓ పది నిముషాలై పోయినా ఆపడే!… నీ ట్రిక్ ని ఉపయోగిద్దామని అనుకుంటూంటే…నా ఒగర్పుని గమనించాడేమో!…పైకి రా!…అంటూ వెలకిలా తిరిగిపోయాడు…’ అంటూ ఆగింది దీదీ…
‘…ఎ…క్కే…శా…వా!?…’ అంటూ బోల్డు సిగ్గు ఒలకపోసింది సుజాతక్క… ‘…ఓహో!…ఇదీ కొత్తేనన్నమాట నీకు!!…అయితే ఈయనతో ఆ ముచ్చటా తీర్చుకోవచ్చు…కాపోతే… వీ…టి…ని…ఫలహారం చేస్తాడు…అందులో…నీవీ…నావీ…దీపవీ…వాటంగా నోటికందుతాయి కూడానూ!’
…అంది దీదీ ,తన గుబ్బల్నీ , వాటి మొనల్నీ తడుముకుంటూ… ‘…ఇష్ష్…’ అంటూ సుజాతక్క కూడా తడుముకుంది…
‘…అందుకోసమే , ఎప్పుడోగానీ… ఎక్కనూ!…ఐతే మా ఆయన పొట్ట తడిపేశావా?…’ అంది దీపా మేడం…తనూ గుబ్బల్ని రుద్దు కుంటూ…
‘…ఉహూఁ…నా పనైపోతుందని గ్రహించగానే నన్ను వెలకిలా తిప్పేసి , పైకెక్కిపోయి , ఓపికున్నంతసేపు ఊపి , కొసకంటా గెంటి… చిమ్మే శాడమ్మా!…అవునూ!…సేఫే నా…నీమొగుడూ!…’ అనడిగింది మాధురీ దీదీ…
‘…ఉహూఁ…తనకి మరో పిల్లో , పిల్లాడో ఇమ్మని ఒకటే సతాయిస్తూంటాడు కానీ…ఇద్దరు పిల్లలైంతరవాత నా వల్ల కాదని తప్పించు కుంటు న్నాను…అవునూ!…మధు సేఫేనా!… ’ అని అడిగింది దీపా మేడం… అడ్డంగా తలూపింది వకుళ… నా వైపూ , అక్కవైపూ చూశారు మిగిలిన ముగ్గురూ…మేమూ కాదన్నట్లుగా తలూపాం…
‘…అంటే…ఎవరికైనా… సేఫ్ పీరియడ్ కాకపోతే జాగ్రత్త పడాలన్నమాట!…’ అంది మాధురీ దీదీ…అందరం తలలు పంకించాం … గుర్తుంచు కోవాలి…అన్నట్లు…
ఇంతలో మగాళ్ళు లేచారు…డిన్నర్ వస్తూందంటూ…ఆడాళ్ళమూ లేచాం…టేబుల్ సిధ్ధం చెయ్యడానికి…టైము చూస్తే తొమ్మిది దాటుతూంది…
…ఓ గంట పైగా పట్టింది…అందరం కబుర్లు చెప్పుకుంటూ భోజనం ముగించేసరికి… అన్నీ క్లియర్ చేసి మరో పది నిముషాల్లో హాల్లో కొచ్చేసరికి…అన్ని లైట్లూ వేసి ,మగాళ్ళందరూ సోఫాల్లో కూర్చునున్నారు…పక్క సీటు ఖాళీ గా ఉంచుకుని … మమ్మల్ని చూడగానే ఎవరి భార్యల వైపు వాళ్లు చేతులు జాపారు…రమ్మన్నట్లు…ఎందుకో!…సిగ్గనిపిస్తూంటే…అక్కడే నిలబడిపోయి , మిగిలిన ఆడాళ్ల వైపు చూశాను…అందరూ అదే స్థితిలో ఉన్నారు , తలలొంచుకుని…
…ఇంకా మొహమాటాలెందుకు అమ్మాయిలూ!…ఎవరెవరితో చేయించుకున్నారో చెప్పేసుకున్నాం… అంచేత రండి…అంటూ ఎవరి భార్యల్ని వాళ్ళు తెచ్చుకున్నారు మగాళ్ళు… ‘…ఊఁ!… చెప్పు ప్రోగ్రాం చెప్పు సంధ్యా!…’ అన్నాడు వికాస్ … నువ్వు చెప్పు…అంటూ వకుళ వైపు చూశాను…ఏం?!…నువ్వు చెప్పచ్చుగా!…’ అంది వకుళ కోరగా చూస్తూ
…ఇద్దరం మౌనంగా ఉండిపోయాం…ఓ అర క్షణం…చెప్పూ!…అంటూ నా ఒళ్ళో చెయ్యేసి…తొడ లోపల…అ..క్క…డ.. గిల్లాడు వికాస్…అదే పని వకుళకి చేశాడేమో మధు…‘…ఛీ!…లేడీస్ ఛాయిస్…’ అన్నాం…ఇద్దరం ఒక్కసారే!…
‘…బ్రహ్మాండం …అంటే ఆ తరవాత మెన్స్ ఛాయెస్ అన్నమాట…ఇంతకీ…ఛీ…ఎందుకూ?… ’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు…
‘…అది మేం చేసిన పనికిలే భయ్యా!…’ అన్నాడు మధు , తననీ , వికాస్ నీ చూపించుకుంటూ…‘…ఏం చేశారేంటీ!?…’ అన్నాడతగాడు ,విదలకుండా… ‘…ముందు రౌండ్ వాయింపుతో, ఆ…రెమ్మలు …ఏ… మా… త్రం … వాచాయో చూద్దామని నిమురుతూంటే మా చేతుల్ని తోశేశారు…’ అన్నాడు వికాస్…
‘…మీరు నిమిరారా!? …ఇదీ మీరు చేసిన పని…’ అంటూ నేనూ, అదీ మొగుళ్ళ తొడల్నిగిల్లబోయాం…కానీ అప్పటికే నిగిడిపోయుండడంతో …మా మొగుళ్ళ …వా…టి…కి…జరిగిందా సత్కారం…అబ్బ…సరిగ్గా…మీ అక్క పంటి గాటు మీద గిల్లావ్ సంధ్యా!… అంటూ వికాస్ , …మీ మేడం పంటి గాటు మీద గిల్లావ్ వకూ!…’ అంటూ మధూ, గాఠ్ఠిగా అరిచారు…
‘…ఛి , ఛీ!…మేమటువంటి పాడు పనులేం చెయ్యలేదు…’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయారు… సుజాతక్కా, దీపా మేడంలు…
‘…చూపించమా!?…’ అంటూ లేవబోయారు వికాస్ , మధూలు… ‘…సిగ్గు లేక పోతే సరి…’ అంటూ వాళ్ళని కూర్చోబెట్టేశాం , నేనూ , వకుళా…
‘…అవును మధూ, ఎవరెవరు…ఏమేం ..చేశారో ఎలా తెలుసుకోడం?…’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు… … ‘…నెక్స్ట్ బ్రేక్ లో వీళ్ళనే చెప్పమందాం!…’’ అన్నాడు కుమార్ బావ…
‘…ఛస్తే చెయ్యం…అటువంటి సిగ్గుమాలిన పని…’ ఒక్క గొంతుకతో అన్నాం …ఆడాళ్ళందరం…‘…ఎందుకూ!…ఆ …పనే…దో…పబ్లిక్ గా…ఇక్కడే …చేస్తే పోలా!?…’ అన్నాడు …మదన్ జీజూ…
‘…ఆ ప్రయత్నం చేశారో , మేమందరం ఓ గదిలోకెళ్ళిపోయి తాళం వేసుకుంటాం!…’ అని గర్జించింది మాధురీ దీదీ… అందరూ సైలెంటైపోయారు దాంతో… ‘…వికాస్ , ఇంతకీ నైట్ గౌన్స్ తెచ్చుకోమని ఎందుకు చెప్పావ్?…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ టాపిక్ మారుస్తూ…
‘…భలే గుర్తు చేశారు సర్…సరే!…ఓ రాజీ మార్గం…అ…స…లు… పని కాక పోయినా ఒకళ్ళనొకళ్ళు ఇక్కడే సిధ్ధం చేసుకుందాం …ఆ పైది …గదుల్లో…ఓకే!…’ అన్నాడు వికాస్…
…మాధురీ దీదీ లేచి , ఆడాళ్ళందరికీ సైగ చేసింది…దగ్గరకి రమ్మన్నట్లుగా …మేమందరం ఆవిడ వెనకే నడిచి గుమిగూడాం …మగాళ్లకి దూరంగా…ఇదీ తమాషాగా ఉంటుందేమోకదా!…అందావిడ ,చర్చని మొదలెడుతూ…మన నిర్ణయం మీరే చెప్పండి మాధురీ!…అన్నారు అందరూ …వెనక్కి తిరిగొస్తూ…
…‘…ఒప్పుకున్నట్లేనా!…’ ఒక్కగొంతుకతో అన్నారు, మాకోసం ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తున్న మగాళ్లందరూ…
‘…చెప్తాం ఆగండి…’ అంటూ నెమ్మదిగా ఎవరి మొగుళ్ళ పక్కన వాళ్ళు చేరాం…
‘…చెప్పు మధూ…నువ్వేగా లీడర్ వి…’ అంటూ తన భార్యని ఉబ్బేశాడు ,మదన్ జీజూ…మా అందరి మొహాల వైపూ మరో సారి చూసి , .‘..సరే…కానీ , కొన్ని షరతులు…అంటూ మేం అనుకున్నవన్నీ చెప్పేసింది మాధురీ దీదీ …
…టైం లిమిట్ మూడు నిముషాలకి కుదిరింది… ఓ అర నిముషం గ్రేస్ పిరియడ్ , …‘…బాగానే ఉందికానీ చూసేదెవరూ?…’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు…
‘…విప్పించుకునేదాని మొగుడూ…విప్పేవాడి భార్యా…’ అని మదన్ జీజూ సమాధానం… , …సరే! నెక్స్ట్ పాయెంట్!…’ అన్నారెవరో…
‘…మీ అందాల్ని కళ్ళారా చూడనీకుండా డిమ్ లైట్స్ ఏంటీ!…’ అంటూ అభ్యంతరం చెప్పారు మగాళ్లు… ‘…లేకపోతే… వాడికలా …అ…వి…ఇచ్చావ్!…వీడి చేతుల్లో ఇలా నలిగావ్!!…’ అంటూ దెప్పరూ మీ మగాళ్ళూ!… ’ అంటూ విరుచుకు పడ్డాం…ఆడాళ్ళం… ‘…ఛస్తే అనం…మీమీదొట్టు…’ అని ప్రామిస్ చేశారు మగాళ్ళు…ఆడాళ్లందరం మొహాలు చూసుకుని , ఒప్పుకున్నాం…
…చకచకా దివాన్ ని పక్కకి మోసేసి ,సోఫాల్నీ, సైడ్ టేబుల్స్ నీ వీలైనంత దగ్గరగా, గుండ్రంగా , సర్దారు మగాళ్ళు…, వీలైనంతవరకూ ఆడాళ్ళు దగ్గర్లో ఉండేట్టుగా జంటలుగా కూర్చున్నారందరూ…
…నా కుడివైపు సుజాతక్క – కుమార్ బావ ; వాళ్ళ పక్కన మధు, వకుళ ; ఆ పక్కన దీపామేడం – బిమల్ బాబు ; ఆ పైన మదన్ జీజూ – మాధురీదీదీ….
‘…ఎవరితో మొదలెడదాం!?…అన్న ప్రశ్న లేవనెత్తారెవరో …పెళ్ళి జరిగిన డేటు బట్టి సీనియారిటీ నిర్ణయిద్దాం…అన్నారు మగాళ్ళు…
అప్పటికప్పుడు తయారైంది , సీనియారిటీ లిస్టు … మదన్ – మాధురి , ప్రొఫెసరు – దీప , కుమార్ – సుజాత , మధు – వకుళ , వికాస్ – నేను…
మొదటి మూడు జంటలకీ ఒకే సంవత్సరంలో పెళ్ళిళ్ళైనా , నెలల తేడా బట్టి నిర్ణయించాల్సొచ్చింది…
‘…మొదలెట్టండి భాబీ!…’ అంటూ మాధురీ దీదీకి బ్లూ బాక్స్ ని గిలకరించి అందించాడు వికాస్… అంతవరకూ ధైర్యంగా ఆడాళ్ళ తరఫున వకాల్తా పుచ్చుకున్న మాధురి ఒక్కసారిగా సిగ్గులమొగ్గైపోయింది…నా వల్ల కాదంటూ…
‘…కానీ మధూ!…’ అంటూ భార్యని ప్రోత్సహించాడు మదన్ జీజూ… దాంతో ధైర్యం తెచ్చుకుని , ఒక స్లిప్ తీసి , పేరు చదువుకుని , దాన్ని మొగుడికందించి రెండు చేతుల్తోనూ మొహాన్ని కప్పేసుకుంది మాధురీ దీదీ…
…‘…గ్రేట్… నీ మొదటి సరసుడ్నే ఎన్నుకున్నావ్!…లే!…’ అంటూ దీదీని లేవదీసి , మధ్యలో ఉన్న దివాన్ వైపు నడిచాడు మదన్ జీజూ…కందిపోయిన మొహంతో అడుగులో అడుగు కలిపింది మాధురీ దీదీ…ఎఱ్ఱబడ్ద మొహంతో బిమల్ బాబూ లేచాడు…
…అది చూసి ‘…ఒహ్ …ఇవాల్టి విషయం కాదు ప్రొఫెసర్ , లైఫ్ లో మొదటి సరసుడని నా ఉద్దేశ్యం…నాకు తెలిసినంతవరకూ… ఇతడే అనుకుంటా!…’ అంటూ ఓ పక్క వికాస్ ని పిలుస్తూనే…‘…తప్పైతే చెప్పు మధూ!…’ అని చిన్నగా నవ్వాడు మదన్ జీజూ… మరుక్షణం‘…అబ్బ … తోలూడి పోయేలా గిల్లావ్!…’ అంటూ చెయ్యి విదుల్చుకుంటూన్న అతడి మొహం చూసి ఫక్కుమని నవ్వారందరూ…