…టక టకా చప్పుడ్లకి…ఉలిక్కి పడి లేచి చూశా… ‘…సంధ్యా దీదీ వకూ దీదీ…’ అంటూ తలుపు బాదుతూన్న రూప గొంతు వినేసరికి నిద్ర పారిపోయింది… బధ్ధకంగా లేచెళ్ళి తలుపు తీశాను… మాస్టర్ బెడ్ రూం తలుపు దగ్గరుందది…చప్పుడు వినగానే వెనక్కి తిరిగి, ‘…ఇక్కడున్నారా దీదీ!…’ అంటూ లోపలికొచ్చి బిస్కెట్స్ , టీ పాట్ , ఉన్న ట్రేని టేబుల్ మీదెట్టి ‘…వకూ దీదీ ఏరీ?…’ అంది అన్ని వైపులా వెతుకుతూ…
‘…వాళ్ళ రూం లో పడుక్కుంది , నే లేపుతాలే!…అవునూ, ఆ వెనక రెండు గెస్ట్ రూమ్స్ క్లీన్ చేశారా?…’ అన్నాను…‘…ఆ! అయ్యాయి దీదీ , వకూదీదీ బెడ్ షీట్స్ ఇస్తారేమో అని…’ అంటూ నసిగిందది… ‘…మేం తెస్తాంలే!…’ అన్నాను బాత్రూం వైపెళ్తూ…అది ఇంకా అక్కడే నిలబడుంది…ఏంటన్నట్లుగా చూశాను… ‘…గెస్టులొస్తున్నారా!…’ అని దాని కూపీ…‘…అన్నీ దీనికే కావాలి…’ అని మనస్సులో అనుకుని …అవును…అని పైకి చెప్పి బాత్రూం లోకెళ్ళిపోయాను…
…నేను బైటికొచ్చేసరికి వకుళ మంచంమీద బాసంపట్టేసుకుని కూర్చునుంది…టీ సిప్ చేస్తూ…‘…బెడ్ షీట్స్ కావాలని రూప వచ్చింది…’ అన్నాను , మరో కప్పులో టీ పోసుకుంటూ…‘…నేనిచ్చి పంపించాలే! తొందరగా రెడీ కా… ఐదౌతూంది…’ అందది…‘…ఏం కట్టుకోవాలా!…’ అని ఆలోచిస్తూంటే పక్కనున్న పాకెట్ లోంచి నా పార్టీ చీర , స్పెషల్ బ్లౌజ్ తీసి మంచం మీద పడేసి…‘…ఒంటిమీద మూడో గుడ్డగా పెట్టీకోటేసుకుంటావో!…పాంటీ వేసుకుంటావో నీ ఇష్టం…’ అంటూ లేచిందది…
‘… మరో పావుగంటలో తయారై అద్దం ముందు నిలబడి కుచ్హ్చెళ్ళు సర్దుకుంటూ చూసుకున్నాను… బాగ్రౌండ్ లో లైటుంటే తొడల సైజులు స్పష్టంగా తెలుస్తూనే ఉన్నాయి… పెట్టీ కోట్ వేసుకోవాల్సింది…అనుకుంటూ తలెత్తాను…ఎన్నడూ లేంది, నా స్థనాలు బైటికి ఉబకడం గమనించి … ముచ్చటపడి, కుట్టించుకున్న బ్లౌజ్ ( …అదే ,కిషన్ గాడి చేత కొలతలు తీయించుకున్నది…) అప్పుడే టైట్ అయిందా, లేక ఇ…వి… పెద్దవయ్యాయా! అనుకున్నాను…అలవోకగా నా గుబ్బల్ని తడుముకుంటూ…
…‘…కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తున్నాయిలే!…నడు…’ అంటూ వకుళ లోపలికొచ్చింది…‘…నోరు ముయ్యవే!…’ అంటూ దాని వెనకే బయల్దేరాను
…మాంచి కలకలంగా ఉంది హాల్లో!…బెర్ముడా , కాలర్ లేని బనీన్లల్లో మా మొగుళ్ళు హడావిడి చేస్తున్నారు , ఐదు టూ సీటర్ సోఫాలని గుండ్రంగా ఎరేంజ్ చేయించడానికి…
c
‘..ఆరెందుకే!…ఇంకో జంటని పిలిచారేంటీ కొంపదీసి…’ అన్నాను…ఓ మూలగా పడున్న ఆరడుగుల దివాన్ని చూపించి…‘…ఏమో!…నాకేం తెలుసూ… వెంకట్ వాళ్ళని పిలుద్దామంటే ఒద్దన్నావ్ గా!…’ అని సాగదీసింది వకుళ…
… మాటలు వినిపించాయేమో!…తలలు మావైపు తిప్పి విజిలేశారు మా మగాళ్ళు… ‘… పనివాళ్లు వింటారనైనా లేకుండా ఏంటా ఈలలూ!…’ అని వాళ్ళని గోమూగా కసురుతూ పక్కన చేరాం…
గెస్టులు రావడానికింకా టైం ఉంది…ఓ రౌండ్ వేసుకుందామేంటి అమ్మాయిలూ!…’ అన్నాడు మధు నన్ను తినేశేలా చూస్తూ…
…చప్పుడు పైకి రాకుండా పెదాలు కదిపి తనకి…ఛీ…కొట్టి, …ఆ దివాన్ అక్కడెందుకుందీ!… అన్నాను…మాట మార్చడానికి…
‘…, అదా! …కృషి క్షేత్రం…వర్కర్స్ వెళ్ళిపోయింతర్వాత మధ్యలోకి లాగుతాంలే!…’ అన్నాడు వికాస్ ,కన్ను గీటి…
…ఒంట్లో రక్తమంతా మొహం లోకి చేరడంతో నాకు నోటమాటరాలేదు…దివాన్ మీదున్న జంటని రెప్పలార్పకుండా ,ఎనిమిది జతల కళ్ళు చూసే …పా…డు… సీన్ ఊహించుకునేసరికి…
‘…ఛీ!… అందరూ మనలాంటి వాళ్ళనుకున్నావా!…’ అంటూ దెబ్బలాటకి దిగింది వకుళ…కందగడ్డలాంటి మొహంతో
‘…మనకన్నా ఓ నాలుగాకులు ఎక్కువ చదివిన వాళ్ళే , ఆ వచ్చేవాళ్ళు…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ…
‘…వీళ్ళ నోట్లో నోరెట్టి నెగ్గలేమమ్మా!…రా!…’ అంటూ వకుళని చెయ్యుచ్చుకుని వంటింటివైపు లాక్కెళ్ళాను , ‘…వెళ్ళండి!…తరవాత ఎలాగూ తప్పదు…’ అంటూ నవ్వారు మొగుళ్ళు…
…‘…ఏం దీదీ!…మరో రౌండ్ టీ ఇచ్చేదా!…’ అంది రూప మా మొహాల్ని కొంటెనవ్వుతో పరికించి చూస్తూ… ‘…టీ కాదు, కాఫీ…స్ట్రాంగ్ గా కలుపు…’ అని దానికి ఆర్డరేసి, తయారుగా ఉన్న తినుబండారాల వైపు తల తిప్పాం…
…ఓ నాలుగురకాల మంచూరియాలు రెడీగా ఉన్నాయి ,పుల్లలు గుచ్చి…మసాలా కాజూ, చిప్సూ ప్లేట్లల్లో రెడీగా ఉన్నాయి…తలో రెండూ రుచి చూసి, బాగున్నాయనుకుని , కాఫీ కప్పులుచ్చుకుని హాల్లోకెళ్ళాం…
…మగాళ్ళు మినీ బార్ లో స్టాకు చూసుకుంటున్నారు… ‘…ఆడాళ్ళకి వైన్ చాలనుకుంటా! జిన్ ఎలాగూ ఉంది… విస్కీయే అనుమానం… మనకి తలో రెండు పెగ్గులూ వస్తుందేమో!…’ అంటున్నాడు మధు… ‘ సరిపోదు…నేతెస్తానాగు…’ అంటూ బయల్దేరబోతున్నాడు వికాస్…
‘…ఏమక్కర్లే!…ఉన్నది చాలు…’ అంటూ నా మొగుడికి అడ్డు పడింది వకుళ , కాఫీ కప్పు అందిస్తూ…
‘…మందెక్కువైతే …ప…ని… తక్కువౌతుందనా!…’ అని వెక్కిరించాడు మధు…‘…అలాగే అనుకోండి…’ అంటూ తనకి కాఫీ అందిచ్చాను
‘…ఎలా ఉన్నాయి ఏర్పాట్లు!…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…సైడ్ టేబుల్స్ ఏవీ!?…’ అంది వకుళ, వంక పెడుతూ…‘…అదో వస్తున్నాయి…’ అన్నాడు మధు…మోసుకొస్తూన్న వర్కర్స్ ని చూపిస్తూ…అన్నీ చెక్ చేసుకుని , వాళ్ళని పంపించేశారు…
‘…ఇంకో పావుగంట టైముంది…’ అన్నాడు వికాస్, మా వైపు వంకర నవ్వు విసురుతూ…
‘…వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకురండి…’ అంటూ మా మొగుళ్ళని హాల్లోంచి తోసి , వంటింట్లోకెళ్ళి మరోసారి చెక్ చేసుకుని , రూపని పంపించి హాల్లోకొచ్చి చూద్దుము కదా!…వాళ్ళు మళ్ళీ తయారు…మినిమం ఎన్ని గుడ్డలుండాలి ఒంటిమీద!…అంటూ…
‘…ఆడైనా , మగైనా , మాక్సిమం మూడు…పుచ్చు డౌట్స్ పక్కనెట్టి , డీసెంటు గా డ్రెస్ అయ్యి రండి…’ అంటూ వాళ్ళని తరిమి సోఫాల్లో కూలబడ్డాం, గెస్ట్ లకోసం ఎదురుచూస్తూ…
…ఓ పది నిముషాల్లో వచ్చారిద్దరూ …జీన్స్ , హాఫ్ స్లీవ్ బుష్ షర్ట్స్ లో ఘుమఘుమలాడిపోతూ…
‘…ఏంటీ!…దిట్టంగా సెంటు పట్టించారూ!..’ అన్నాను… ‘…తయారై రమ్మన్నారుగా!…’ అన్నాడు మధు వకుళ పక్కన కూర్చుంటూ…
‘…దాని వాసనలకి ఒంటిమీద గుడ్డలు చింపేసుకునే ఆడాళ్ళెవరూ లేరిక్కడ! …’ అని వెక్కిరించింది వకుళ…
‘…మేం ఆశా జీవులం…వచ్చే వాళ్ళల్లో ఎవరైనా ఉండచ్చుగా!…’ అన్నాడు వికాస్ నా పక్కన జేరి…
‘…ఇంతలో మధు మొబైల్ మోగింది… తను ఫోన్ లో మాట్లాడుతూ ఎవరికో ఇంటి డైరెక్షన్స్ ఇస్తూంటే ‘… వెళ్ళండి ఆశాజీవులూ!..ఎవరో వస్తున్నారు…ట్రై యువర్ లక్!…’ అంటూ వాళ్లని మాటల్తోనే బయటికి తోశాం…