…కాసేపట్లో కారాగిన చప్పుడు… ‘…రావే!…’ అంటూ వకుళ లేడిలా లేచి పరిగెత్తింది…లేవబోయిందాన్నే, పొద్దున్న అనుభవం గుర్తుకొచ్చి కూర్చుండిపోయి, టైం చూశాను…ఐదున్నర…అరగంటాలస్యం…మనవాళ్ళ పంక్యువాలిటీ …తెలిసిందేగా! …అనుకుంటూ ఎదురు చూశాను …ఎవరబ్బా! ఆ వచ్చిందీ!…అనుకుంటూ…
ఓ రెండు నిముషాల్లో…బెంగాలీ లో మాట్లాడుతూన్న వకుళ గొంతు వినగానే వచ్చిందెవరో అర్థమైపోయింది…మరుక్షణం బిమల్ బాబూ , అదీ ప్రత్యక్షం… ‘…గురుడు తయారయ్యే వచ్చాడు…’ అనుకున్నాను అతగాడి నీలం జీన్స్ , బ్లూ టీ షర్ట్ , ఫ్లాట్ హీల్ బ్లాక్ శాండల్స్ గెటప్ చూసి… ‘…పొట్టేంకాదు…’ అనుకున్నాను , ఓ అంగుళమెత్తు హీల్ శాండల్ వేసుకున్న వకుళ పక్కన నడుస్తూన్నా , ఓ అంగుళం పొడుగ్గానే కనిపిస్తూన్న అతగాడ్ని చూసి…
…ఓ రెండడుగుల వెనక…మధూ , వికాస్ లు చెరోవైపూ అంగరక్షకుల్లా నడుస్తూంటే , రాణీగారిలా వస్తూంది దీపా మేమ్…ఎందుకో మధ్య మధ్యలో ఆగిపోతూ వస్తున్నారు వాళ్ళు…ఏంటా!…అని గమనించేసరికి ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోతూ, మాటి మాటికీ పవిటని సర్దుకుంటూ హంసలా నడుస్తూందావిడ… బుగ్గలు ఎఱ్ఱగా కందిపోయున్నాయి… పొగడ్తలతో మునగచెట్టెక్కిస్తున్నట్లున్నారు మగాళ్ళు! …అనుకుంటూ ఆవిడ కట్టిన చీర వైపు దృష్టి సారించాను…
… నలుపు బాక్ గ్రౌండ్ మీద , అక్కడా, అక్కడా , గ్రే కలర్ , ఎంబ్రాయిడరీ పూలున్న టఫేటా సిల్క్ చీర… ఒంటికి అతుక్కు పోయిందేమో అది!…నడుస్తూంటే ఆవిడ నిండైన తొడల కదలిక స్పష్టంగా తెలుస్తూంది…చెరో స్థనం మీద చెరో పువ్వుండేట్లూ , కుచ్చెళ్ళకి దిగువన, తొడలకి మధ్యగా మరో పువ్వొచ్చేట్లూ, బొడ్డుకి మూడంగుళాల కింద కుచ్చెళ్ళు దోపిందేమో మహాతల్లి…పిచ్చెక్కిపోతున్నారు మగాళ్ళు…వాటిని చూస్తూ…
బ్లాక్ కలర్ హై నెక్ స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ గుబ్బల్ని పూర్తిగా కవర్ చేస్తూన్నా, వాటి లిఫ్ట్ ని దాచలేకపోతున్నాయి… ఇది చాలనట్లు మెడకి నాలుగు అంగుళాల దిగువన ఓ డైమండ్ షేప్డ్ కట్…నవ్వుతూంటే ఆవిడ ఎఱ్ఱటి స్థనాలు మెరుస్తూ కనిపిస్తున్నాయి…ఆ కట్ లోంచి…
‘… వీపు మీద ఇంతకన్నా పెద్ద కట్ ఉంటుందేమో!…చెరో పిర్రమీదా , చెరో పువ్వూ ఉండితీరుతుంది…’ అని నాలో నేనే సణుక్కుంటూంటే…
‘…హలో సంధ్యా!…’ అంటూ నా పక్కనే ఉన్న సోఫాలో చేరాడు బిమల్ బాబు..‘….కాలేజీ లో ఫార్మల్ డ్రెస్సుల్లో తెలీలేదుగానీ… , ఆరోగ్యంగా మెరుస్తూన్న చర్మం , నిండైన భుజాలు, బింకమైన ఛాతీ…’ అనుకుంటూ చూపు వాల్చాను… జీన్ పాంట్ కి నిండుగా ,బింకంగా ఉన్న అతగాడి తొడలమీద చూపు పడేసరికి ఒళ్ళు ఝల్లు మంది…‘…చాకులా ఉన్నాడు…’ అనుకుంటూ ‘…హలో సర్…’ అంటూ పలకరించాను …నా స్థనాల సైజునీ, బింకాల్నీ అంచనా వేస్తూన్న అతడి చూపుని గమనించి పవిట సర్దుకుంటూ…
…అటూ ,ఇటూ చూసి…‘…యూ లుక్ స్టన్నింగ్!…’ అన్నాడు…ఆరాధనగా నన్ను చూస్తూ…
‘…మెరిసిపోతూన్న దీపా మేమ్ ముందు నేనెంత!…’ అన్నాను…ఇబ్బందిగా మరోసారి పైట సర్దుకుంటూ…‘…నీకూ, తనకీ పోలికేలేదు! …నీ…వి… బింకంగా…పొంకంగా…చేతుల్లో పట్టీ పట్టనట్లుండి ఊరిస్తూంటాయి…మరావిడవి!?…రెండు చేతూల్లోనూ, ఏ ఒక్కటీ ఇమడదు …ఎఱ్ఱ తోలుంటే సరికాదు…ఫిగర్ మైన్టైన్ చెయ్యాలి…’ అన్నాడు…నిర్లజ్జగా నా గుబ్బల్నీ, నడుంనీ , తొడల్నీ నమిలేశేలా చూస్తూ…
ఓ పక్క గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూన్నా…ఇప్పుడే మీదడిపోయేట్టున్నాడు!…దూరం వెళ్ళడం మంచిది… అనిపించి లేవబోయాను…మేమ్ కి హలో చెప్పొస్తా!…అంటూ…
‘…అవసరం లేదు సంధ్యా! నేనొచ్చేశా!…’ అంటూ దీపా మేమ్ ప్రొఫెసర్ పక్కన కూలబడింది…ఇవాళ వికాస్ పనుంటూంది…అనుకుని మనస్సులోనే నవ్వుకున్నాను…సోఫా కాస్త కిందికి క్రుంగడం గమనించి…
‘…దీపా!…నా స్పెషల్ ఐటం వకుళకిచ్చావా!…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు…‘…అయ్యో!…మర్చిపోయా!…’ అంటూ బాగ్ లోంచి ఓ డబ్బా తీసి వంటింటి వైపు బైల్దేరిందావిడ…వీపు మీద ఆఠీను ఆకారపు కట్…కింద లేసులూ…‘…బ్రాసియర్ వేసుకోలేదేమో తల్లి…’ కసిగా అనుకున్నాను…ఆవిడ నిండైన పిరుదుల మీద రిథ్మిక్ గా కదులుతూన్న ఎంబ్రాయిడరీ పూలని చూస్తూ
‘…ఇప్పుడు చెప్పు సంధ్యా!…నా కామెంట్ కరెక్టో కాదో!…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు నా చూపుని ఫాలో అవుతూ…
‘…ఆ టైప్ ఫిగర్ మీద పడిచచ్చేవాళ్ళెందరో సర్!…’ అని ‘…సర్!…ఏంటీ మీ స్పెషల్ ఐటం!?…’ అన్నాను మాట మార్చడానికి…
‘…ఒహ్ అదా!…నేనే చేశాను…పంజాబీ మసాలాలు కూరిన జొల్ పుష్ప్ … ఆ…కో…రి…క…ని విపరీతంగా పెంచుతుంది…కావలిస్తే వకుళనడుగు…’ అంటూ నా వైపు జరగడం మొదలెట్టాడు…
‘…మదపిచ్చెక్కున్నాడు ముసలాడు…నన్నెవరైనా పిలిస్తే బాగుండు…’ అనుకుంటూంటే…బైట మరో కారాగిన చప్పుడు… సంధ్యా!…మీ దీదీ!…’ అంటూ పిలిచాడు వికాస్…బ్రతుకుజీవుడా!…అనుకుంటూ లేచి పరిగెత్తాను…
…సంధ్యా!… అంటూనా వైపు చేతులు జాపింది…అప్పుడే కారు దిగిన మాధురీ దీదీ… …గ్రీన్ ఈవిడ ఫేవరెట్ కలరేమో!… అనుకున్నా, ఆవిడ కట్టిన ముదురాకుపచ్చ బిన్నీసిల్క్ చీర , శంఖం లాంటి మెడ చుట్టూ మెరిసిపోయే మూడు వరసల జేడ్స్ గొలుసు , దానికింద ఓ ఆఠీను ఆకారపు జేడ్స్ లాకెట్ మధ్యలోంచి చొచ్చుకుపోతూన్న ఓ రూబీ బాణం …
ఇవాళ డేరింగ్ గా తయారైందీవిడ అనుకున్నాను… కాంట్రాస్ట్ గా ఉన్న ఆవిడ నల్లటి బ్లౌజ్ చూసి…కావడానికది క్లోజ్డ్ నెక్ బ్లౌజే ఐనా, మెడకింద ఓపెనింగ్ నాలుగు వేళ్ళ వెడల్పుతో మొదలైనా ,కాలర్ బోన్స్ కింది కొచ్చేసరికి ఆరంగుళాల పైచిలుకి విడిపోయి , మళ్ళీ అక్కడ్నుంచి స్థనాల మధ్య లోతుగా దిగిపోయింది … నాచూపుని గమనించిందేమో!…లాకెట్ ని గుబ్బల మధ్య చీలికని కవర్ చేశేలా సర్దుకుని మెట్లెక్కడం మొదలెట్టింది…
…పచ్చటి మనిషేమో ఆవిడ…మెట్లెక్కుతూంటే , ముదురు ఎరుపురంగులో ఉన్న స్థనాలు బ్లౌజ్ లోంచి కొద్ది కొద్దిగా ఉబుకుతున్నాయి …నా మొగుడి వైపు చూపు తిప్పాను…చాటంత మొహంతో కళ్లప్పగించి చూస్తున్నాడు మాధురీ దీదీ అందాల్ని…
…చిరచిరలాడి , ఓ అడుగు ముందుకేశాను , ఆవిడ వైపు…నన్ను కౌగిలించుకుని చెంపా చెంపా రాస్తూ నా వీపు నిమిరింది…బ్రాసియర్ ఉందో లేదో చూస్తూందని అర్థమై, నేనూ అదే పని చేశాను… గ్రహించినట్లుంది…‘…నేనూ వేసుకోలేదూ!…టైం వేస్టని…’ అని నా చెవిలో గుసగుసలాడి …హలో వికాస్…అంటూ నా మొగుడి వైపు కదిలింది…మెరుస్తూన్న కళ్ళతో…
…‘…వీళ్ళ వ్యవహారం ముదురుతూన్నట్లుంది…జాగ్రత్త పడాలి…’ అనుకుంటూ అప్పుడే కార్ పార్క్ చేసొస్తూన్న మదన్ జీజూ వైపు తలతిప్పాను…
ఆఫ్ వైట్ జీన్స్ అతగాడి బలమైన తొడల్నిపట్టేసుంది…విశాలమైన చాతీనీ , బలమైన దండల్నీ, ఉండీ ఉండనట్లుగా ఉన్న చిరుబొజ్జనీ పట్టేసుకునుంది నీలం స్ట్రైప్డ్ టీ షర్ట్… నాకోసం పనిగట్టుకుని పెంచుకుంటున్నాడేంటి దేవుడా!… అనుకున్నాను కాలర్ లోంచి తోసు కొస్తూన్న రింగు రింగుల నల్లటి జుత్తు చూసి…
‘…సం…ధ్యా!…ఎంత కాలమైంది!?…’ అంటూ నన్ను వీధి గుమ్మందగ్గరే వాటేసుకున్నాడు మదన్ జీజూ… ‘…వదలండి జీజూ!…ఎవరైనా చూస్తారూ!…’ అంటూ కువకువలాడాను…అతగాడి కౌగిలిలో తృప్తిగా నలిగిపోతూనే ఓరకంటితో మాధురీ దీదీ వైపు చూస్తూ…
…అప్పటిదాకా చిరునవ్వుతో కబుర్లు చెప్తూన్న మాధురీ దీదీ మా వైపు ఓ పావు క్షణం చూసి…‘…మనమెంతకాలమైంది వికాస్! …క…లు…సు…కుని…’ అంటూ నా మొగుడి మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి , మునివేళ్ళమీద పైకి లేచి , పెదాలమీద తేలికగా ముద్దెట్టుకుంది…
‘…మొన్న బుధవారం సాయంత్రం…ఓ నాలుగు రోజులు కూడా కాలేదు…పదండి లోపలికి…’ అని మదన్ జీజూ జవాబు…
…నవ్వుకుంటూ లోపలికి ఓ రెండడుగులేశామో లేదో, ‘…రండి ,రండి…అంటూ మధు ఎదురయ్యాడు … జీజూ చేతులట్టుకుని స్వాగతం చెప్పి, ‘…కూర్చోబెట్టు సంధ్యా!…’ అంటూ నాకప్పజెప్పి, …నమస్తే జీ!…అంటూ మాధురీ దీదీ వైపు ఉత్సాహంగా అడుగేశాడు…
…రండి జీజూ…అంటూ మరో రెండడుగులేసేసరికి , చెంపలమీద పడుతూన్న లేత ఎరుపురంగు జుత్తుని అలవోకగా వెనక్కి తోసుకుంటూ , అడుగులేస్తూంటే సుతారంగా కదులుతూన్న స్థనాల మీదికి ,కొనగోటితో పైట లాక్కుంటూ , చిరునవ్వుతో ఎదురొచ్చింది వకుళ … రండి … రండి …అంటూ…
…దాని లోతైన బొడ్డుకి జానెడు కింద చీర కట్టడమే కాక, కుచ్చెళ్లకి కొంచెం కుడివైపు ఓ నల్లటి ఉత్తుత్తి కీబంచ్ వేలాడ దీసిందేమో!… ఆడాళ్ళ చూపుల్నే అయస్కాంతంలా లాగేస్తూందది ఆ వైపు…ఇక మదన్ జీజూ సంగతి చెప్పాలా!
బొడ్డుకి కాస్త దిగువన…ఇంతవరకూ నే చూడని ఓ తేనెరంగు పుట్టమచ్చ…పనికట్టుకుని పెట్టుకుందేమో! , సిగ్గుమాలిన పిల్ల…అను కున్నాను…దాని వగలు చూసి… గోల్డెన్ యెల్లో జార్జెట్ చీర దాని ఒంటిరంగులో కలిసిపోవడంతో, దాని ఒంటిమీద బట్టున్నట్లు అనిపించటం లేదు…తొడల మెరుపు దాగినా, వాటి ఆకారం దాగట్లేదు , ఆ చీరలోంచి…