మంచి మార్పిడి 2 172

…కొద్దిగా మాడిన మొహంతో… ఆవిడకి రెండడుగుల దూరం మెయింటైన్ చేస్తూ మొదలెట్టినా…కాసేపట్లో ఆవిడేదో అడుగుతూంటే,నవ్వుమొహంతో సమాధానాలు చెప్తూ… లయబధ్ధంగా కదలడం మొదలెట్టాడు వికాస్…మదన్ సర్ దగ్గరకి రావడానికి ప్రయత్నం చేస్తూన్నా అడుగు దూరం మెయింటైన్ చేస్తూ, అప్పుడప్పుడు మ్యూజిక్ బట్టి…ఆయనకి దగ్గరగా అడుగేసి…నా గుబ్బల్ని ఆయన ఛాతీకి తగిలీ తగల్నట్లుగా భుజాల్ని కుదుపుతూ లయగా కదుల్తున్నాను… నాతో మాట్లాడుతూన్నా…ఆయన చూపులు నా స్థనాల లోయ మీదే ఉంది.మ్యూజిక్ టెంపో పెరిగింది…కావాల్నే నా భుజాల్ని, స్థనాల్ని, నడుంని మరింత సెక్సీగా, వయ్యారంగా కదుపుతూ డాన్స్ చేస్తున్నాను….

…ఉన్నట్లుండి మదన్ సర్ నా నడుం చుట్టూ చేయేసి మీదికి లాక్కున్నాడు…నా గుబ్బలు అప్పచ్చుల్లా ఒత్తుకుపోయాయ్…ఆయన చాతీకి… ఆయన అర చెయ్యి నా వీపు ని అరక్షణం నిమిరింది…”…బ్రాసియర్ వేసుకోపోయినా ఎంత బింకంగా ఉన్నాయి సంధ్యా నీ స్థనాలు! వికాస్ ఈజ్ ఎ లకీ ఫెలో!!…” …అని,తన చేతుల్ని నా నడుం మీంచి పిరుదుల మీదికి జార్చి వాటిని సున్నితంగా పిసుకుతూ…”…నాక్కూడా కొంచెం లక్ ఇప్పిస్తాడేమో కనుక్కోవాలి…” అన్నాడు…కన్నుగీటి…ఎర్రబడ్డ మొహంతో ఎడంగా జరిగి ఓరగా వికాస్,మేమ్ ల వైపు చూశాను…వాళ్ళు మమ్మల్ని పట్టించుకున్నట్లు లేరు…మాధురీ మేమ్ లయబధ్ధంగా ,అందంగా,సునాయాసంగా కదుల్తూంది…వికాస్ చూపులు ఆవిడ వంపుల్ని తడుముతున్నాయి… ఆవిడ పట్టించుకోనట్లు నటిస్తూ చిరునవ్వుతో వయ్యారంగా అడుగులేస్తూనేఉంది “…గ్రేస్ ఫుల్ మూవ్మెంట్స్ మేమ్ మీవి… భరతనాట్యం నేర్చుకున్నారనుకుంటా!…” అంటున్నాడు వికాస్ మ్యూజిక్ ఆగగానే చప్పట్లు కొడ్తూ… “…థాంక్స్… అవును… కానీ చాలారోజులైంది…ప్రాక్టీస్ చేసి…” అంటూంది మాధురీమేమ్ కందిపోయిన మొహంతో…

…నన్నూ, మాధురీ మేమ్ నీ. సోఫాల్దాకా షివల్రీ ఒలకబోస్తూ ఎస్కార్ట్ చేసి, మా పక్కనే కూర్చున్నారు మగాళ్ళు ….మధ్య లో వికాస్ లేచెళ్ళి మరో రౌండ్ డ్రింక్స్ పట్టుకొచ్చాడు… ఆడాళ్ళం నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూంటే…మధ్య మధ్యలో మా తొడల్ని నిమురుతూ మగాళ్ళు ఓ మూడు నిముషాల్లో డ్రింక్ పూర్తి చేశారు… ఇంతలో మ్యూజిక్ మళ్ళీ మొదలు…”… కమాన్…అంటూ ఈసారి నా చేయట్టుకులేవదీశాడు మదన్ సర్…”…ఊహూఁ…సంధ్య నాకు వాళ్ళ పిల్లల పెయింటింగ్స్ ని, ఇంటిని చూపిస్తుంది…మీరు కబుర్లు చెప్పుకోండి!” అంటూ తన మొగుడిచేతిలోంచి నా చేతిని విడిపించి, తను పట్టుకుని లోపలికి దారితీస్తూంటే వెనక్కి తిరిగిచూశాను…మగాళ్ల మొహాలు మాడిపోయిన బల్బుల్లా ఉన్నాయి… నవ్వు నాపుకుంటూ ఆవిడ వెనకే నడిచాను… మా ఇద్దరి డ్రింక్స్ ట్రే పుచ్చుకుని…మాది డూప్లెక్స్ ఇల్లు…గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో హాల్ కాక కిచెన్…గెస్ట్ బెడ్…మా ఫామిలీ వివరాలు చెప్తూ… ఆవిడవి తెలుసుకుంటూ…అవి చూపించిన తర్వాత ఫ్లవర్ గార్డెన్ కూడా చూపించి …” పై ఫ్లోర్ లో మాస్టర్ బెడ్రూం …పక్కనే పిల్లల బెడ్రూం…” అంటూ పైకి దారితీశాను…

…”…బ్రహ్మాండం గా ఉంది సంధ్యా ఈ బ్లౌజ్…మాంచి ఫిటింగ్…బ్రాసియర్ లేకపోయినా బాగా హోల్డ్ చేస్తూంది…మదన్ కి పిచ్చెక్కి పోయుంటుంది…ఎవరేంటి టైలర్!?…పెర్ఫెక్ట్ గా మెజర్మెంట్స్ తీసుకున్నాడు!??…” అందావిడ నా వెనకే మెట్లెక్కుతూ…మెజర్మెంట్ రూం పేరెత్తేసరికి నా ఒళ్ళు ఝల్లుమంది…ఆవిడ మాటల్ని విననట్లే…”…ఇది మాస్టర్ బెడ్…ఇది పిల్లల బెడ్…అంటూ వాట్ని చూపించి… “….హాల్లో మగాళ్ళూ,ఇక్కడ ఆడాళ్ళూ…ఒకళ్లకొకళ్ళు కనిపిస్తూనే ఉంటాం కానీ మాటలు వినిపించవ్…గట్టిగా అరిస్తే తప్ప!.మగాళ్లమీద ఓకన్నేసి కూర్చోడానికి వీలుగా ఉందీ ఏర్పాటు!!… ” అంది, మాధురీమేమ్ లాండింగ్ మీదున్న ఓ సోఫాలో సెటిలై డ్రింక్స్ సిప్ చేస్తూ… ‘…అవును…’ అంటూ పక్కనే మరో సోఫాలో కూర్చుని పక్కనే ఉన్న ఫామిలీ ఆల్బం తీశాను…పిల్లల చిన్నప్పటి ఫొటోలు చూపిద్దామని…

…ఆవిడ ఆల్బం తిరగేస్తూ ఓ ఫొటో దగ్గరాగింది…”…మా అక్క…” అన్నాను…” మీరు కవలలా!…” అంది…”…కాదు మేమ్…ఒకే హైట్…ఒకే బిల్డ్… కావడంతో అలా అనిపిస్తాం… తనకి 38 ఏళ్ళు…నాకన్నా ఐదారేళ్ళు పెద్ద….” అన్నాను..”…అంటే నా ఈడుదన్నమాట…” అంది… ” అవునా మేమ్!…” అన్నాను…” …పార్టీలో అందరికళ్ళూ నీ మీదే…మంచి ఫిగర్ మెయింటైన్ చేస్తావ్…” అంది…”…థాంక్యూ మేమ్…” అన్నాను …”…ఇంకా ఈ “మేమ్” పిలుపెందుకూ! ..దీదీ…అనచ్చుగా!!” అందావిడ…” సరే మేమ్…సారీ…దీదీ…” అని దిద్దుకున్నాను సంతోషంగా …క్లాసికల్ డాన్స్ నేర్చుకున్నావా?…” అంది…” …లేదు దీదీ!…స్పోర్ట్స్ బాగా ఆడేదాన్ని” అన్నాను…

” …ఆహాఁ! అందుకోసమే అన్ని రకాల డాన్స్ లు ఫ్రీ గా చేయగల్గుతున్నావు… డాన్స్ పార్ట్నర్స్ తో కూడా ఫ్రీగానే ఉంటావ్…పరాయి మగాడెవడైనా నీమీద చెయ్యేశాడా!?.” అంది మాధురీ మేమ్…ఉన్నట్లుండి….సడెన్ గా టాపిక్ మారడంతో కంగుతిన్నాను… “… డాన్సుల్లో తప్పవుకదా మేమ్….మీకు తెలియందేముంది…” అన్నాను మొహమాటంగా… “…అదిగో! మళ్ళీ!!” అందావిడ చిరునవ్వుతో… “…ఒహ్… దీదీ…మొదట్లో దూరంగానే ఉండేదాన్ని…వికాస్ నస భరించలేక!.. ఈ మధ్య…!!…” అని నీళ్లు నమిలాను…

“…ఆ చెయ్యెయ్యడం కాదు నేననేది…” అందావిడ నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ…డ్రింక్ గుటకేసే నెపంతో ఓ క్షణం ఆలోచించి… “…రెండేళ్లక్రితం పండగకి మా అక్కా వాళ్లింటికెళ్ళినపుడు , సరదాగా ఒకళ్ల చీరలు మరొకళ్ళు కట్టుకున్నాం…దాంతో మా బావ వెనకనించి వచ్చి నన్ను కౌగలించుకుని ఓ క్షణం నలిపేశాడు…అంతకన్నా ఏం కాలే…దానికే .సారీ…చెప్పాడనుకోండి ..అప్పుడప్పుడిలాంటి పొరపాట్లు జరుగుతూంటాయని నేనూ ఊరుకున్నా…ఎవరికీ చెప్పకుండా! అది తప్ప…ఈ రోజు వరకూ…ఇంకేం జరగలేదు దీదీ…” అన్నానే వకూ!…” అంటూ ఆగాను… “ఎంత జాణవే! ఆ వెంకట్ గాడికి ఒళ్ళప్పగించి 12 గంటలు కాలేదు!…ఆవిడ నీ అబద్దాన్ని పట్టేయ్యలేదా?” అంది వకుళ…”…దీంట్లో అబధ్ధమేముందీ! ఇంకా రోజు…అంటే…24 గంటలు పూర్తి కాలేదుగా!? …అందుకోసమే ధైర్యంగా అనేశాను” అన్నాను నవ్వుతూ… “…సిగ్గులేనిదానా!. …ఊఁ…చెప్పు…ఏమందేంటావిడ?… ” అంది వకుళ నవ్వుతూ…