‘….సరేనన్నాయి….’ అన్నాడు వికాస్ …నాకళ్ళల్లోకి చూస్తూ…సిగ్గుగా కళ్ళు వాల్చుకుని…తనని అతుక్కుపోయానే…”ఊఁ” అంటూ… ’…థాంక్స్…సంధ్యా! వీలు చూసుకుని మదన్ సర్ ని డిన్నర్ కి పిలుస్తా…సరేనా! ’అన్నాడు వికాస్… సరే అన్నానుగా…ఎన్ని సార్లు చెప్పిస్తావ్ బాబూ అంటూ ఒప్పేసుకుని…
..’…శీలం చెడ్డా సుఖం దక్కాలి…ఈ ముసలి ఘటాల దగ్గరకెళ్తే ఏం ప్రయోజనం?…’ అన్నాను వకూ! మొదట మీఆయన దగ్గరకెళ్తాననడానికి సిగ్గడ్డొచ్చి… ’మదన్ సర్ ని తక్కువగా అంచనా వేస్తున్నావ్…సరే! నువ్వు భేష్ అనే వాడి తోనే మొదలెడ్దాంలే!!’ అన్నాదు వికాస్…!మాట్లాడలేక తలనితమకంగా నా స్థనాల కొత్తుకుంటూ సిగ్గుగా కళ్ళు మూసుకున్నానే!….అన్నాను…‘ …ఊ…కానీ….’అంది వకుళ సమాధానం చెప్పకుండా…
‘….ఇంకేముందీ…ఆ మర్నాడు పొద్దున్నే ఐదింటికి నన్ను లేపి…మరొక 20 నిముషాలు వాయించి ఆరున్నర ఫ్లైటు కి బెంగ్లూర్ వెళ్ళి పోయాడు… రోజుకి రెండు సార్లు ఫోన్ చేస్తున్నా…ఆదివారాలింటికి వచ్చినా, నా పీరియడ్స్, పిల్లల ఎక్జామ్స్…తన వర్కులతో గత రెండు నెలలనుంచి తృప్తి గా…సుఖపడ్లేకపోయాం వకూ…’ అంటూంటే… “…ఏయ్ సంధ్యా! నీ సెల్ మోగుతుంది చూసుకో!…” అంది వకుళ…
…చూస్తే వికాస్….’….రాలేకపోయాను సంధ్యా!…నిద్ర పట్టటం లేదా… ..ఎవరితోనమ్మా ఇంత సేపు దంచుతున్నావ్….మీ బిగ్ బ్రెస్టెడ్ ఫ్రెండ్ వకుళతో అనుకుంటా….’ అని వికాస్ చిలిపి పలకరింపు తోబాటు…. “…యువర్ బాస్ ఈజ్ నాటీ అండ్ డేరింగ్..”.అని కిసుక్కున నవ్విన ఆడగొంతు బ్యాక్ గ్రౌండ్ లో వినిపించగానే ‘…ఎక్కడున్నావేంటి…ఏం చేస్తున్నావ్…’ అని అడిగాను ఎవరో ఆ మనిషి….అర్థ రాత్రి పరాయి మగాడి తో ఆ ఇక ఇక లేఏమిటో!…ఈ మగాళ్ళను నమ్మకూడదనుకుంటూ…’…మా కొలీగ్…అతడి వైఫ్ తో సప్పర్ చేస్తున్నా…’…మీట్ మై వైఫ్ సంధ్య.. సంధ్యా,వెంకట్ అండ్ సరళా…అని ఫోన్లోనే వాళ్ళని పరిచయం చేశాడు వికాస్…వాళ్ళ ‘ గుడీవినింగ్ మేడం..’ లకి సమాధానాలు చెప్పి బై చెప్పిన తర్వాత “…నా బర్త్ డేని మర్చిపోయావేమో అనుకున్నాను ” అన్నాను నిష్టూరంగా…
” ఎలా మర్చిపోతానూ! ఓ మాంచి ప్రెజెంట్ ని కూడా రెడీ చేశాలే…రేపొద్దున్నే ఎనిమిది లోపల వచ్చేస్తా….నువ్వే నా బ్రేక్ ఫాస్ట్…’ నా బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి..ఆ మత్తులో “…ఇష్ష్ …పెరియా పురుషత్వమా నింగళ్ బాస్ దు…’. అంటూన్నఆడ గొంతుకని పట్టించుకోకుండా, “..ఏంటా మాట్లు..వాళ్ళు వింటారు…’ అన్నాను వికాస్ తో …’వాళ్లకి తెలుగు రాదులే… ఈ రాత్రికి మాత్రంకలలు కను… అవేమిటో నాకు చెప్పాలిసుమా…’ అంటే బై…’ అని పెట్టేసేసరికి…లాండ్ లైన్ లోంచి గట్టి గట్టిగా ” ఏయ్ సంధ్యా! సంధ్యా! ” అన్న వకుళ పిలుపులు విని రిసీవర్ ఎత్తాను.
” ఏంటమ్మా మీ ఆయన ఫోన్ చేసేసరికి నన్ను మర్చిపోయావా!” అంది వకుళ కొంటెగా…” సారీవకూ, తొందర్లో డిస్కనెక్ట్ చేయడంమర్చిపోయాను…” అన్నాను…”పోన్లే!…రేపొద్దున్న వికాస్ కి నీకలల గురించి చెప్తావా?” అంది వకుళ…” ఏమోనమ్మా చెప్తే ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో! అయినా, నాకా కలలెందుకొస్తున్నాయో చెప్పమంటే సమాధానం చెప్పవేంటీ” అన్నాను చిరుకోపంతో …
’… నీ శరీరం, మనస్సు మరో మగాడి పొందుకోసం తహతహలాడుతూంది , పైగా వికాస్ ఎటువంటి పోటుగాడ్ని పరిచయం చేస్తాడో అనే ఆతృత తోనే నీకాకలలు..” అంది వకుళ… ’..ఛీ సిగ్గులేనిదానా!!’ అన్నానేగానీ అదేనిజమనిపించింది…’…నీకేమమ్మా! అదృష్ట వంతురాలివి…నీమొగుడు నీకోరిక తీరుస్తున్నాడు…నాసంగతేంటి?…’ అంది వకుళ…మీఆయన్ని నే లొంగదీసుకుని నీ కోరిక తీరుస్తాగా!…నెక్ట్ వీక్ లో ప్లాన్ చేద్దాము…’ అని భరోసా ఇస్తూ టైమ్ చూస్తే పన్నెండు…’…ఇంక పడుక్కుందాం వకుళా…’ అన్నాను….
‘…సరే…బై….ఆగాగు…అసలు విషయమే మర్చిపోయాను….ఎల్లుండి నీ బర్త్ డే కదా…అడ్వాన్స్ గా.హ్యాపీ రిటర్న్స్….ఆ కొత్త జాకెట్ వేసుకుని వికాస్ కి చూపించు….నా గిఫ్ట్ అని చెప్పు….నాదగ్గరకూడా అటువంటిదే ఉందని….వేసుకుని చూపిస్తానన్నాని కూడా చెప్పు…. లాస్ట్ బట్ మోస్ట్ ఇంపార్టెంట్… వికాసేమైనా స్పెషల్ గిఫ్ట్ ఇస్తానంటే మొహమాటపడి వదులుకోకు…నీకు తనేం గిఫ్ట్ ఇవ్వబోతున్నాడో నేనూహించగలను’ అంది చిలిపిగా…‘…ఛీ…పోవే! నీకెప్పుడూ ఆ పాడు ఆలోచనలే! సరే,నువ్వెక్కడికి పోతావ్…ఓహో…బంగ బంధు పార్టీ ఉందిగా….బిమల్ బాబేమైనా కావాలంటే ఇచ్చేయ్….ఆర్నెల్లదాకా రాడటగా పాపం….’ అని దాని స్టైల్ లోనే చెప్పి తేలిక పడ్డ మనస్సుల్తో ఫోన్లు పెట్టేశాం…
……. వకుళని నేను మళ్ళీ కలిసింది ఓ మూడు రోజుల తర్వాత….”…ఏయ్ సంధ్యా! లే! ఇవాళ క్లాసెస్ సస్పెండయ్యాయి, పోదాం” అంటూ నన్ను కుదుపుతూన్న వకుళ గొంతు వినిపించేసరికి మెలుకువొచ్చింది… కాసేపుదాకా నేనెక్కడున్నానో అర్థం కాలేదు…చుట్టు చూసుకుంటే అది కాలేజీలో మా డిపార్ట్మెంట్…. వకుళ నన్నుజబ్బట్టుకుని నడిపిస్తూంటే అయోమయంగా నడిచాను…”…ఎక్కడికి! అంటూ …” మాఇంటికి…” అంటూ నన్ను తన కార్లో కూలేసింది…”…నా స్కూటర్…” అంటూ గొణిగాను… “…మీ ఇంట్లో ఉంది…ఇవాళ పొద్దున్న నిన్ను వికాస్ దింపాడు…ఏమ్మా! గత రెండు పగళ్ళూ, మూడు ర్రాత్రులూ విశ్రాంతి లేదా? పొద్దున్న నువ్వు మీ కార్లోంచి దిగుతున్నపుడే అనుకున్నానులే! నీ వాలకం చూసి… మా ఇల్లు చేరేదాకా నిద్ర పో, తర్వాత అన్నీ మాట్లాడుకుందాం” అంటూ కార్ పోనిచ్చింది…వాళ్ళిల్లు చేరేదాకా నిద్ర పోయినా లోపలికెళ్ళి మొహం కడుక్కుని రెండు కప్పుల కాఫీ తాగేదాకా మత్తు వదల్లేదు… ” ఇప్పుడు చెప్పవే, ఏంజరిగిందో గత రెండురోజుల్లో” అంది వకుళ…
“… ఓ రాత్రి వెంకట్…అదే తన జూనియర్లే!…వాడు వికాస్ కళ్ళముందే నన్ను గుక్కతిప్పుకోనీకుండా అదరగొట్టేశాడు , మరో రాత్రి మదన్ సర్…అదే వికస్ బాస్…ఆయన కూడా మాంచి పనివాడే! నన్ను రెచ్చగొట్టి అనుభవించాడు…పగళ్ళైనా రెస్ట్ తీసుకుందామంటే…ఈ వ్యవహారాలు కళ్ళారా చూసి రెచ్చిపోయిన వికాస్ వాయింపులొకటి …దాంతో ఒళ్ళు హూనమైపోయిందనుకో!! ” పిల్లల్ని వికాస్ ని తీసుకురమ్మని ఇంటికెళ్ళి నిద్దరౌతానమ్మా కాసేపు…” అంటూ లేచాను…”…ఇప్పుడు రెండే అయింది…మీ…మా… పిల్లల్ని మధుని ఇక్కడికే తీసుకురమ్మంటాలే… కాలేజీలో ఎవరు వింటారో అనే సంకోచంతో మనసులిప్పి మాట్లాడుకోలేం! అంచేత నీలాంటి మొహమాటస్థురాలు మొగుడి కళ్లముందు మరో మగాడికి ఒళ్ళెలా అప్పగించిందో తెలుసుకోవాలని నాకొకటే “ఇది” గా ఉంటేనూ!ఫోజుకొట్టక పూసగుచ్చినట్లు చెప్పు” అంటూ కూర్చోబెట్టేసింది… ” ఇంక తప్పదురా భగవంతుడా!” అనుకుని మొదలెట్టాను…
” నువ్వు ఫోన్ పెట్టేయగానే పడుక్కుందామని బెడ్ రూం కెళ్ళేసరికి…క్రింద పడ్డ స్లిప్ గుర్తుకొచ్చి దాన్ని చూస్తే “ఓ మొబైల్ నంబర్….24 అవర్ గిగోలో సర్వీస్….” అంటూ…ఒక్క క్షణం ఆలోచిస్తే అర్థం గుర్తుకొచ్చి బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి బయటికొచ్చిందే! ” అని మొదలెట్టాను …”గిగోలో… అంటే. ‘…అవసరానికో పోటుగాడు…’ కదూ!ఇందాకా వాడ్నిలెక్కెట్టనేలేదు…” అంది వకుళ చిలిపిగా….” చెప్తా వినవే! …వాడిచ్చిన మొబైల్ నంబరేంటో తిక్కతిక్కగాఉందే… 9″2″9000590005…ట. కంట్రీ కోడ్ 91 బదులు 92 గా తప్పు రాసుకున్నాడెవడో! పైగా మధ్యలో కామాలూ, గీతలెందుకో!మొద్దు వెధవ…’అనుకుంటూ మళ్ళీ చూశాను…9″, 2″ స్పష్టంగా కనిపించింది….అంటే….తొమ్మిదంగుళాలు….రెండంగుళాలూ అనా….మొదటిది పొడవనుకుంటే రెందోది?..మందమా!మందం లో సగమా!! …మందంలో సగమైతే!!!….అమ్మో…రోకలిబండే!!!!….ఏమగాడిదైనా అంతలావుంటుందా….ఉంటే ఆడది చచ్చిపోదా!!! వాడ్నోసారి ట్రై చేసి చూస్తే!!!….” అనుకుంటూంటే…మెజర్మెంట్ రూం లో నేననుకోకుండా పట్టుకున్నది గుర్తుకొచ్చి ఒళ్ళు గగుర్పొడిచిందే ….ఎవడు వీడు…. కిషనా….’ ఉద్రేకం ముంచెత్తేస్తూంటే ఆనంబర్ కి ఫోన్ చేశావకూ!”…అని ఆగాను…
” …వచ్చాడా వాడు?…” అంది వకుళ వణుకుతూన్నగొంతుతో!…” చెప్తాగా! వినూ!!” అంటూ కంటిన్యూ చేశాను… “…గుడీవినింగ్ మేడమ్….హౌ కెన్ ఐ సర్వ్ యూ..” అందొక మగ గొంతుక……నే నాడదాన్నని వాడికెలా తెలుసూ!…నాకు గుండెలు దడదడలాడాయి….ఒక క్షణం మౌనం గా ఉన్నాను….” …డోన్ట్ వర్రీ మేడమ్….వుయ్ మెయింటేన్ అట్ మోస్ట్ సీక్రెసీ….యువర్ ప్రిఫరెన్సెస్ అండ్ అడ్రస్ ప్లీజ్….’ అందా మగ గొంతుక నన్ను మాటల్తోనే దువ్వుతూ….చెబ్దామని గొంతు సవిరించుకున్నాను.…అడ్రస్ చెప్తే నేకోరిన సైజున్న పోటుగాడెవడో నా కోరిక తీరుస్తాడీరాత్రి కి అని ముచ్చట పడుతూ చెప్పబోయా…. “… ఇంతలో వంద ఆలోచనలు…ముక్కూ, మొహం తెలియనివాడ్ని ఇంటికి పిలుస్తున్నా కదా….వాడు మళ్ళీ మళ్ళీ ఇంటికి వచ్చి నన్ను కోరితే….నే కాదంటే వాడు నన్ను బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తే….కుటుంబం పరువు,పిల్లల భవిష్యత్తు…ఏంకావాలి!?…
…నా ఉద్రేకం చల్లారిపోయింది వకూ!…మరో ఆలోచన వచ్చింది…ఎందుకీ బాధ?…వికాసే తీసికెళ్తానన్నాడుగా…. “….యావే తప్ప చేవ లేనివాళ్ళ సీనియర్ల దగ్గరికి తీసుకెళ్తాడేమో….ముందర నా ముచ్చట….తర్వాతే నీ ముచ్చట!నే మధుదగ్గరకెళ్తా!…అని తెగేసి చెప్పాలి….ఒప్పుకుంటాడా….వకుళ లాంటి అందగత్తె దొరుకుతూంటే ఏ మగాడెగిరి గంతెయ్యడూ….” అని నన్ను నేనే సమాధానపర్చుకుంటూ మాట్లాడకుండా ఊరుకున్నానే! … వాడొక నిముషం పాటు ఓపికగా వెయిట్ చేశాడు….” ….ఓకె మేడం…మేకప్ యువర్ మైన్డ్….వుయి ఆర్ ఆల్వేస్ ఎట్ యువర్ సర్వీస్” అని ఫోన్ పెట్టేశాడు వకూ!” అని ఆగిపోయాను బరువుగా ఊపిరిపీలుస్తూ! “…కొద్దిలో ప్రమాదం తప్పిందిసుమా!…ఊఁ కానీ!” అంది వకుళ….