‘…ఎక్కడా!…కళ్ళకి కనిపిస్తూనే ఉన్నా పెదాలకందలేదమ్మా!…వేళ్ళతో రుద్దుతూ పైకెత్తడానికి ప్రయత్నం చేశాను….నా రుద్దుడ్లకి వాడి ఫౌంటెన్ లోంచి కొంచెం కొంచెంగా మదం పైకెగచిమ్మడం మొదలైంది… వాడు ఆపుకోలేక పోతున్నట్లున్నాడు …ఇక చాలు సంధ్యా!…ప్లీజ్ ఆపు…అంటూ నడుంని అటూ, ఇటూ తిప్పడం మొదలెట్టాడు…నేను మాత్రం నా పనిని ఆపలేదు…వాడి చిక్కటి జిగటనా నోట్లోంచి జారి, అతగాడి ఒట్టలమీద చేరిందేమో!…అవి దగ్గరకొచ్చినట్లే వచ్చి, జారిపోతున్నాయి…ఇంతలో అలారం మోత…ఎలాగైనా అనుకున్నది సాధించాలని మూడు ,నాల్గు సార్లు గట్టి ప్రయత్నం చేశాను…ఐనా అందక పోడంతో ఒళ్ళు మండి…వాటిని కసిగా ఒత్తేశానమ్మా!…’ అన్నాను ఎగూపిరిమీద…
‘…అగ్నిపర్వతంలా ఎగజిమ్మి నీ నోటిని నింపేశాడా వాడు!?…’…అంది వకుళ నాకన్నా బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ…‘నువ్వెలా ఊహించావే!?…’ అన్నాను ఆశ్చర్యపోతూ…‘…నువ్వు చేసిన సిగ్గుమాలిన పనికి ఫలితాన్నూహించడానికి, ఓ షెర్లాక్ హోమ్స్ కావాలేంటీ!…’ అని దీర్ఘం తీసిందది…కొంటెగా!…‘… వాడి వేడి లావా నా కంఠనాళం లోకి ప్రవేశించేసరికి, ఒంటిమీద సోయొచ్చి, టక్కున వాడి మొడ్డని బయటకి లాగేస్తూ, నోరు మూసేయబోయా!…వాడు నా తలనొదిల్తేనా!…దాన్నొడిసిపట్టుకుని…లో…ప…లి…కి…చిమ్మేశాడు వకూ…’ అని ఆగిపోయాను…బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ…‘…అది నేనే చెప్పాగా!… ఆ తర్వాతేం చేశావో చెప్పి చావు…’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ…
…‘…అటు నన్ను కట్టుకున్న నా మొగుడికిగానీ, తను పరిచయం చేసిన సరసులకి గానీ… ఇటు నే నిష్టపడ్డ నీ మొగుడికిగానీ… జీవితంలోఇంతవరకూ చేయని పని చేశానే తల్లీ…’ అని నేలచూపులు చూస్తూ ఉండిపోయాను…‘…గుటకేశావ్!…కదూ! ’ అంది వకుళ…‘…సరిగ్గా ఇలాగే అన్నాడే వికాస్ కూడా! అప్పుడే కదమ్మా…నేను తన గుండెలమీద పడిపోయి…‘…అనుకోకుండా జరిగిపోయింది వికాస్…’ అంటూ భోరుమంట!… ’…అని ఆగిపోయాను…‘..అదేనా ముగింపు?…’ అంది వకుళ…‘…ఎలా ఔతుందీ!…నా వేడి దింపుకోక్కరలే!…’ అంటూ కొంటెగా చూశాను దాని వైపు….
‘…ఆహా! అదీ కానీ మరి!!…’ అంది వకుళ…‘…తప్పుతుందా!…’ అని…‘…చేతుల కంటిన మిళింద్ గాడి జిగటని…వేలాడుతూన్న టేబుల్ క్లాత్ కి తుడిచేస్తూ పైకి లేచి… వాడికి వీలుగా ఉంటూందికదా! అని చీరని మోకాళ్ల పైకి లాక్కుని…తొడలిప్పుకుని కుర్చీలో సెటిలై, బుగ్గలకీ, మెడకీ అంటుకున్న దాన్ని పేపర్ నాప్కిన్స్ తో తుడుచుకుంటూ, వాడి వైపు ఓరగా చూశానే…’ అంటూ మొదలెట్టాను… ‘…ఊఁ…’ కొట్టింది వకుళ…‘…వాడు కుర్చీ మీద వెనక్కి వాలి, మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని చిరునవ్వులు చిందిస్తున్నాడు…
ఏయ్ మిళింద్…అంటూ వాడితొడ మీద చెయ్యేశా…వాడింకా పాంట్ ని పైకి లాక్కున్నట్లు లేడు …నా వేళ్లకి వాడి చర్మం చల్లగా తగిలింది…నా ఉనికినీ, నా శరీరపు అవసరాన్నీ మర్చిపోయి, హాయిగా నిద్దరౌతాడా వీడు…అని ఒళ్ళు మండి…వాడి తొడని గాఠ్ఠిగా గిల్లానే వకూ!…‘…ఉఫ్ఫ్ …సంధ్యా !…ఏమైందీ!! ’…అంటూ బిత్తరి చూపులు చూశాడే మిళింద్ గాడు… ఏమీ మాట్లాడకుండా కొరకొరా చూశాను…సరసుడేనే వాడు!…నా బాధని గ్రహించి…కొంటె నవ్వుతో నాకు కన్ను గీటి చటుక్కున టేబుల్ కింద దూరిపోయాడమ్మా!
…‘…మరుక్షణం వాడు చేతుల్ని నా పిరుదులకిందికి దూర్చేసి, కాసేపు నిమిరి…‘…భలే గుండ్రంగా ఉన్నాయ్ సంధ్యా ఇవి!…’ అని ఓ కాంప్లిమెంట్ పారేస్తూ, ‘…వినిపిస్తూందా నా మాట !…’ అని అడిగాడు…!…!…‘…నిక్షేపంలా!…’ అని నేను సమాధానం చెప్తూండగానే, వాడు వేళ్లని గుండ్రంగా తిప్పాడమ్మా!…అవి నా చీలికల్ని కెలికేసరికి …కితకితలెట్టి మొత్తని పైకెత్తాను…ఇప్పుడు వాడికి పట్టు బాగా దొరికిందేమో!…దాన్ని తన మొహానికి అదుముకుని…పాంటీ మీంచే నా రెమ్మల్ని అడుగునుంచి పైదాకా నాలికతో కాసేపు రుద్ది, ఎడమ రెమ్మని ముని పంటితో కొరికాడే!… ‘…ఏయ్…’ అని చిన్నగా మూల్గి మొత్తని కుడి వైపు తిప్పాను…‘…ఓహో!…ఈవిడకి అన్యాయం జరిగింది కదూ!…’…అంటూ కుడి రెమ్మకి కూడా న్యాయం చేసి…‘…ఉఫ్ఫ్…కాడ్బరీ బిళ్ళలు…సంధ్యాఇవి..! ’ అన్నాడే!…‘…ఇష్ష్…’ అని మూల్గి…‘… కాడ్బరీ బిళ్ళలో!, డైరీ మిల్క్ బిళ్ళలో!!…చూడకుండా ఎలా చెప్పగలవేంటీ!…’ అని మెత్తగా కసురుతూ, మొత్తనీ, నడుంనీ వీలైనంత పైకెత్తానే వకూ…వాడు నా ఎక్స్ ట్రా లాంగ్ పాంటీ ని కిందికి లాగేయడానికి వీలుగా!…’ అంటూ ఆగాను ఊపిరి తిప్పుకోడానికి…‘…తీర్చాడా నీ ముచ్చట!!…’ అంటూ వకుళ వెక్కిరింపు…
We are regularly reading this site stories. But not updating quickly