‘…నువ్వాగవే!…’ అంటూ వికాస్ వెనకే బయల్దేరిన నా చేయుచ్చుకులాగి, ‘…మీరు నడుస్తూండండి…మేం వస్తాం…’ అంది వకుళ వికాస్ తో…‘…ఇది నన్ను పట్టేసినట్లుంది…’ అనుకుంటూ ఆగిపోయాను… ఇంతలో ‘…సంధ్యా మాట…’ అంటు వికాస్ పిలిచేసరికి నా గుండెలు దడ,దడ లాడాయి…
దాంతో అడుగు ముందుకదలేదు…‘…వెళ్ళూ!…’ అంటూ వకుళ తోసింది…‘..ఇందాకే అదోలా చూశాడు…ఇప్పుడేమంటాడో!…’ అనుకుంటూ వికాస్ వైపు నడిచాను…. ….. …. …. ఓ మూడు, నాల్గు నిముషాల తర్వాత తేలిక పడ్ద మనస్సుతో వెనక్కొచ్చి…‘…లేవే!.. వెళ్దాం!…’ అన్నాను…‘…అలాగేలే!…విషయం తెలుసుకోందే నే వస్తానేంటీ!…’ అంటూ నన్ను లాగి కూర్చోపెట్టి…‘ ఊ…ఇప్పుడు చెప్పు, నీ మొగుడ్ని ఎలా బురిడీ కొట్టించావో !…’ అంది వకుళ… ‘…ఛా! పోవే!…అటువంటిదేం లేదు…మన మగాళ్ళు ఆగలేకుండా ఉన్నారు…నడూ!’ అంటూ తప్పించుకోబోయాను… ‘…నా దగ్గరా నీ నాటకాలు…వికాస్ నిన్ను ఏదో విషయం మీద నిలదీయడం…కాస్త బెట్టు చేసింతర్వాత, నువ్వు జరిగిందొప్పుకుంటూ తన గుండెలమీద పడి ఏడవడం…తను నిన్ను ఓదార్చి, నీ దగ్గర్నుంచి ఏదో ప్రామిస్ తీసుకోడం…నేను చూస్తూనే ఉన్నాలే!…’ అని నిలదీసింది వకుళ…
…‘…మొగుడూ, పెళ్ళాలన్నతర్వాత లక్ష దెబ్బలాటలూ, సారీలూ వస్తూనే ఉంటాయ్….ఎవరైనా అవన్నీ చెప్పుకుంటారేంటీ!…ఎవరిదాకా ఎందుకూ?… నువ్వు చెప్తావా!?…’ అంటూ తప్పించుకోబోయాను…అది వదల్లేదు…‘…మన మధ్య రహస్యాల్లేవన్న సంగతి మనిద్దరికీ తెలుసు…అదంతా ఎందుకూ!… వికాస్ నిన్నేమని అడిగాడో చెప్తే…నువ్వు జరిగిందంతా చెప్తావా!…’ అని ఛాలెంజ్ చేసింది…‘…అలాగే!…’ అంటూ నేనూ సిధ్ధపడ్డాను…‘…సరే ఐతే!…అని…
‘…***** ** ****?…’ అంటూ నా మొగుడు అన్న ఓ మూడు పదాల వాక్యాన్ని పచ్చిగా రిపీట్ చేసింది…దాంతో నా దిమ్మ తిరిగి పోయింది…‘…ఎలా పట్టేశావే?…’ అన్నాను ఓ క్షణం తర్వాత తెప్పరిల్లి… ‘…నే చెప్తాలే!…ముందు నువ్వు మొదలెట్టు…’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ…
…ఇక తప్పక… …‘…వెళ్ళూ!…’ అంటూ నన్ను తోశావా!…’ అంటూ మొదలెట్టాను…తనవైపు నే నడుస్తూంటే మన టేబుల్ నుంచి, ఓ నాలుగడుగుల దూరంలో… ఎడం చేత్తో సగం విస్కీ ఉన్న గ్లాసుని పట్టుకుని,విలాసంగా నిలబడి…నా నడుం మెలికల్నీ, బొడ్డు కదలికల్నీ, గుబ్బల ఎగసిపాటునీ, తొడల తత్తరపాటునీ తేరిపారి చూస్తున్నాడు వికాస్ …నా కంగారు అణుచుకోడానికి ‘…ఏంటి, కొత్తగా చూస్తున్నావ్!?…’అంటూ తన పక్కకి చేరగానే, కుడి చేత్తో నా నడుంని చుట్టేసి, కొంచెం లైట్ తక్కువున్న వైపు తీసికెళ్తూ….‘…సంధ్యా!…ఓ విషయం చెప్పు’ …అన్నాడు, డ్రింక్ సిప్ చేస్తూనే నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ….
‘..ఏమడుగుతాడో!?…నీకు వినిపిస్తూందేమో!…’ అనుకుంటూ వెనక్కి చూసి…నీకు మా మాటలు వినిపించవని రూఢి చేసుకుని, నీ వైపు వీపెట్టి…‘…ఏంటో అడుగూ!?…’ అన్నట్లు కనుబొమ్మలెగరేశాను…‘…నేను రాధ మీద చెయ్యేడం నిజంగా చూశావా!…లేకపోతే ఫేకావా!?…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఫేకాను అంటావా?…మీ టేబుల్ మీది లైట్ ని డిమ్ చేసేలోగా జరిగింది నే చూడలేదనుకున్నావా!…ఆవిడ స్థనాల మీంచి చూపు తిప్పకుండా,రెండుచేతుల్నీ టేబుల్ మీద జాపడం… కొనగోళ్ళతో ఆవిడ గుబ్బల్ని మీటడం, ఆవిడ పులకింతలతో సన్నగా వణికి… అవి నీకందుబాటులోకొచ్చేలా ఇంకాస్త ముందుకి జరగడం స్పష్టంగా కనపడింది నాకు…’…అన్నాను…నాదే పైచేయి అయ్యిందికదా!…అని లోలోపల పొంగిపోతూ…
…‘…ఆ ఇంటికీఇల్లు ఎంత దూరమో, ఈ ఇంటికీ ఆ ఇల్లు అంతేదూరమంటారుగా!…’ అన్నాడు వికాస్…‘…అవును…ఐతే!?…’ అన్నాను…‘…మరి మిళింద్ మీ టేబుల్ కిందికెందుకు దూరాడో!?…’ అన్నాడు…‘…అదా!…నేనక్కడ మర్చిపోయిన మొబైల్ ని తీసుకురావడానికి!…’ అన్నాను… గోడ కట్టినట్లు అబధ్ధం ఆడానని గర్వపడుతూ… ఆ ఓవర్ కాన్ఫిడెన్సే నా కొంప ముంచింది…‘….నువ్వక్కడ మొబైల్ ఎప్పుడు మర్చిపోయావ్?!…అన్నాడు కొంటెగా నవ్వుతూ…‘…దొరికిపోయానురా భగవంతుడా!…’ అనుకుంటూ చూపులు తిప్పుకున్నాను…‘…ఓ మాటడగనా!…’ అన్నాడు…‘…ఊ!…’ అని తల దించుకున్నాను…‘…అర నిముషం దాకా మౌనం….‘ ఏంటా!?…’ అనుకుని తలెత్తాను…
We are regularly reading this site stories. But not updating quickly