….మరో ఐదు నిముషాల్లో మధు డ్రైవింగ్ లో రోడ్డెక్కింది కారు….‘…ఇంకా ఎంత టైం పడుతుందేంటీ చేరడానికి! ‘ అని అడిగాం…‘…ఓ అరగంట…’ అంటూ సమాధానం…‘…సరే!…ఏవైనా పాటలు పెట్టండి…’ అంటూ వెనక సీట్లో చేరబడ్డాం ఆడాళ్ళం… పాత పాటల సి.డి లా ఉంది…‘….అభీ నా జావో!…ఛోడ్ కర్…యే దిల్…అభీ…భరా…నహీఁ…’ అని లతాజీ, రఫీ జీ ల డ్యూయట్ మొదలైంది…చక్కటి మెలోడీ కావడంతో అందరం గొంతులు కలిపాం…మా శక్తి కొద్దీ!…మళ్ళీ రీ ప్లే చేశాం…బాగా నచ్చి…రెండో సారి పాట చివరికొచ్చేస్తూంటే…‘ …సహీఁ బాత్ హైనా యార్…అప్నే దిల్ తో అభీ భరే నహీఁ…’ (…నిజమే కదా గురూ!…మన కోరికలు పూర్తిగా తీరలేదు కదా!…) అన్నాడు మధు ,వికాస్ తో… అవును…అంటూ పెద్దగా నవ్వుతూ మా వైపు కొంటె చూపులు
విసిరాడు నా మొగుడు…
‘…ఇంకేం సిగ్గుమాలిన కోరికలు మిగిలిపోయాయేంటీ!…’ అంటూ దీర్ఘం తీసింది వకుళ వగలు పోతూ…‘…అల్లదో!…అది!…’ అన్నాడు వికాస్ మా ముందెళ్తూన్న కార్ ని చూపిస్తూ…‘…అంటే!…’ అని గట్టిగా అని…‘…వాళ్లతో కూడా నా!?…’అన్నాను…నెమ్మదిగా…వకుళ కి మాత్రమే వినిపించేట్లు…‘…ఛీ!…నోరు ముయ్యవే…అంతపనీ చేయగల్రు…ఈ సిగ్గులేని మగాళ్ళు…’ అంది వకుళ నా తొడని గిల్లుతూ…అప్పటికీ వినేశారు మగాళ్ళు….‘…ఐడియా బానే ఉందిగానీ…మా ఉద్దేశ్యం…అది కాదు…’ అన్నాడు వికాస్… నా వైపు చూస్తూ…మరేంటో!…అని సాగదీశాను…
‘…ముందెళ్తూన్న కారు నంబరు చూడండి…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఏంటో దాని గొప్పతనం!?…’ అంటూ అటు చూశాం…నేనూ వకుళ…‘…HIM 6996…హర్యాణా కార్ లాగుంది…ఏంటట …’ అంటూ ఆ నంబర్ ని పెద్దగా చదివింది వకుళ…‘…చూశారుగా!…ఆరూ, తొమ్మిది…ఆ…పనొక్కటే మిగిలిపోయింది…కదు గురూ!…’ అంటూ మధు తొడ చరిచాడు పెద్దగా నవ్వుతూ… ‘…నిజమే పక్క,పక్కనే ఉన్నాయి కూడానూ….మనం కూడా …అలా… చేసుకోవాలి…’ అన్నాడు మధు , వికాస్ కి హై…ఫై…కొడుతూ…‘…ఛస్తే ఒప్పుకోం…’ అన్నాము జేవురించిన మొహాలతో…
‘…ఎలా ఒప్పుకోరో చూస్తాం…’ అని సవాలు చేశాడు మధు…‘…నా ఓటు నీకే గురూ…అదీ ఒకటే మంచం మీద చేసి చూపిస్తాం అమ్మాయిలూ! …కాచు కోండి!…’అన్నాడు వికాస్…‘…అలాగా!?…’ అంటూ ఏదో అనబోయిన వకుళని…‘…ఊరుకోవే!…వాదనలెందుకూ!?…మనం రూమ్స్ వేరు వేరు ఫ్లోర్లలో బుక్ చేశాంగా!…అంతగా ఐతే …ఆ ముచ్చటా…తీర్చుకోవచ్చూ!…’ అంటూ దాన్ని బుజ్జగిస్తూంటే హోటల్ పోర్టికో లో కార్ ఆపాడు మధు…
“… మీరిద్దరూ మన బాగ్స్ ని పట్టించుకురండి…మేం రిసిప్షన్ కి వెళ్ళి చెక్ ఇన్ ఏర్పాట్లు చూస్తాం…” అని మగాళ్ళకి చెప్పి బయల్దేరాం …నాలుగడుగులు వేశామో లేదో…”…అటు చూడు సంధ్యా…” అంటూ నాచెయ్యి లాగుతూ గుసగుసలాడింది వకుళ… ఏంటా! అనుకుంటూ చూశాను…6996 కారు…”…ఇందాకే చూశాం కదే! ….ఆ పని…. కోసం…మగాళ్ళ కన్నా ఎక్కువగా తహతహలాడిపోతున్నావేంటీ!…” అని ఎగతాళిగా అంటూ వెనక్కి తిరిగి, తిరిగి చూస్తూన్నదాన్ని రిసెప్షన్ కౌంటర్ వైపు లాక్కెళ్ళాను… వీకెండ్ కావడం తో లైన్లు కట్టున్నారు మాలాంటి గెస్ట్ లు… మేమూ లైన్ లో చేరబోతూంటే “…గుడీవినింగ్ మేమ్…సీమ్స్ ద రిసెప్షన్ పీపుల్ ఆర్ బిజీ…కెన్ ఐ గెట్ యూ ఎ డ్రింక్ ఇన్ ద మీన్ టైం” అంటూ ఓ హోటల్ ఎక్జిక్యూటివ్ అడ్డుపడి మమ్మల్ని ఓ టేబుల్ దగ్గర కూచో బెట్టి…ఓ చిరునవ్వు పడేసి మాయమయ్యాడు
టేబుల్ దగ్గర పక్క,పక్క కుర్చీల్లో కూర్చున్నామో లేదో!…”…అటు చూడు సంధ్యా…” అంటూ మళ్ళీ గుసగుసలాడింది వకుళ…దాని కళ్లల్లో మెరుపు చూసి, అటు వైపు నేనూ చూశాను… పోర్టికో కనిపిస్తూందక్కడ్నుంచి…6996లోంచి బాగ్స్ దింపించుకొస్తున్నారిద్దరు మగాళ్ళు…వాళ్ళల్లో ఒకతడ్ని చూడగానే నాకెందుకో ఒంట్లో సన్నని కరెంటు పాకినట్లనిపించింది… “…యాభైలకి దగ్గర పడుతున్నా మాంచి ఫిట్ గా ఉన్నాడు కదూ!…” అన్నాను మనస్సులో మెదిలిన ఊహని దాచుకుంటూ…
“…అందంగా కనిపించాలనే కోరిక లేనట్లుంది…చిరు బొజ్జ…ఆ నలుపు,తెలుపు కలబోత జుత్తుకి రంగైనా వేసుకోడు…ఒంటిమీద శ్రధ్ధ లేని మేళం… నీ టేస్ట్ ఇలా పాడైపోతూందేంటే పిల్లా!” అని వెక్కిరించింది వకుళ…”…అసలు బొజ్జఎక్కడుంది?…సరిగా కళ్ళెట్టుకు చూడు … అతగాడి విశాలమైన ఛాతీ, బలమైన దండలు, బలిష్టమైన తొడలు, లైట్ బ్రౌన్ స్పోర్ట్స్ షర్ట్ లోంచీ ,బ్లూ జీన్స్ లోంచీ కొట్టొచ్చినట్లు కనపడటంలేదూ…”అన్నాను…కోపంగా
“…మాంచి పనివాడై ఉంటాడితగాడు…అని అనుకుంటున్నావుకదూ!…సేఫ్ పార్టీల వైపు నీ దృష్టి మళ్ళిందిలే!…ముచ్చట్లు తీరిన ఇల్లాలు తోడికోడలి ఆకలి ఎరగదుట….పందెపుగుఱ్ఱం లాంటి వెంకట్గాడి పోట్ల ముచ్చట నీకు తీరింది గానీ నాకు తీరలేదుగా!… ఆయన పక్కనే తొడల్ని పట్టేసిన షార్ట్స్ వేసుకుని నడుస్తూన్న ఆరడుగుల కుఱ్ఱగాడి కండల్నిచూడు…ఫ్రెంచ్ గడ్డం తీసేసిన నీ వెంకట్ లా లేడూ!…వాళ్లనో చూపు చూద్దామేంటి!…”…అని అల్లరిగా నాతో అంటూ అప్పుడే మా టేబుల్ ని దాటుతూన్న వాళ్ళ వైపు ఓ సెక్సీ చిరునవ్వు విసిరింది వకుళ……జూనియర్ దాని గాలానికి వెంటనే పడ్డాడనిపించింది…వెనక్కి తిరిగి, తిరిగి వెళ్తూన్న వాడి వాటం చూశేసరికి…ఎందుకో!… ఓరకంటితో సీనియర్ వైపు చూశాను…
…అప్పటికే నా వంపుల్ని మెచ్చికోలుగా పరిశీలిస్తున్నాడతగాడు…నాతో కళ్ళు కలవగానే, మనోహరమైన చిరునవ్వుతో…గుడీవినింగ్ అంటూ అతడు నన్ను విష్ చేసే సరికి…సిగ్గుగా చున్నీ సవిరించుకుంటూ, గుడీవినింగ్…అని బదులు చెప్పి… “…ఛీ!…ఏమిటే ఆ సిగ్గుమాలిన పని!! …ఎలా చూస్తున్నారో చూడు వాళ్ళు మన్ని” అని దాన్ని చిన్నగొంతుతో మందలించాను…”…తప్పేముందిట!…”అంటూ ఏదో చెప్పబోయింది వకుళ…
…ఇంతలో లాబీ లోకొస్తూన్న మా మొగుళ్ళు కనిపించారు…ఆగు… అంటూ దాన్ని వారించి “…ఇక్కడ! …ఇక్కడ…” అంటూ వాళ్ల వైపు చేతులూపాను…అది గమనించకుండానే…అప్పుడే ఖాళీ ఐన రిసెప్షన్ దగ్గరకి చేరారు…అక్కడున్న అందమైన ఆడ ఎక్జెక్యూటివ్ వాళ్లకేదో చెప్పి… కొద్ది దూరం లో కూర్చున్న ఓ చిన్న గ్రూప్ లోంచి ఇద్దరాడాళ్ళని పిలుచుకొచ్చి వీళ్లకి పరిచయం చేసింది…వాళ్ల మాటలు వినిపించక పోయినా మనుషులు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నారు…”…తల్లీ కూతుళ్లలా ఉన్నారు…పచ్చటి రంగే కాకుండా ఇద్దరివీ మంచి ఫిగర్స్…” అంది వకుళ…ఇంతలో వికాస్ ఏవన్నాడో!…తల్లి బుగ్గల్లో మందారాలు విరబూయడం ఇంత దూరంనీంచీ స్పష్టంగా కనిపించింది “…అందులో తల్లివి మరీనూ!…ఇంచుమించు ఓ అర అడుగు ముందుకి పొడుచుకొచ్చాయి కదూ!…వాట్ని ఎలా నవిలేసేట్లు చూసేస్తున్నాడో వికాస్!…” అన్నాను ఈర్ష్యగా…
“…నో వండర్…ఆవిడవి అలా ఎందుకున్నాయో తెలుసా?…ఆవిడ మొగుడు…అదే నీ ఓల్డ్ హీరో …వాట్ని… అంటీ ముట్టనట్లు,సున్నితంగా హాండిల్ చేస్తాడులాగుంది…అంచేత కుదిరితే, గిదిరితే…నీ వాట్నీ అలాగే!…అసలే నా మొగుడి చేతుల్లో నలిగి నస్యమయ్యాయి…కాస్త రెస్ట్ వాటికి…”అంది వకుళ, సజెస్టివ్ గా నా గుబ్బలవైపోచూపు విసిరి… “…ఛీ పోవే!…నీకెప్పుడూ అదే యావ!…ఐనా అతడికీ,ఈవిడకీ ఏంటి లింకు!?…” అన్నాను”…వాళ్లతో ఉన్న మగాళ్లని జాగ్రత్తగా చూడు, నీ ముసలి హీరో, ప్లస్ మీసాల్లేని వెంకట్! … మనం కూడా వెళ్దామా అక్కడికి?…ముందో కప్పు కాఫీ…మనుషులు నచ్చితే …ఓ రెండు జతల మంచాలు!…”అంటూ లేవబోయిందది…”…మరీ బరితెగించి పోతున్నావే పిల్లా!…” అంటూ బలవంతంగా దాన్ని కూర్చో బెట్టాను…”…ఆ పని చేస్తేనో!…” అని నా మనస్సులోకూడా మెదిలిన చిలిపి ఆలోచనని అణిచేసుకుంటూ…
ఓ ఐదు నిముషాలు వాళ్లతో నవ్వుతూ మాట్లాడింతర్వాత, వికాస్,మధు లు చుట్టూ చూడ్డం మొదలెట్టారు…”…ఇప్పుడు గుర్తుకొచ్చామేంటీ ఊరుకో…” అంటూ వారిస్తూన్నా వినిపించుకోకుండా…”…మన కోసమేనే!…” అంటూ చేతులూపింది వకుళ…మమ్మల్ని చూపిస్తూ వాళ్లకేదో చెప్పి, మా దగ్గర కి వచ్చారు…”…ఆ తల్లీ కూతుళ్ల కొంగులట్టుకుని అక్కడే ఉండలేకపోయా?…” అంటూ అక్కసుగా దెప్పాను… “…వాళ్ల వావి వరసలేంటో మీ ఆయన్నడుగు…” అంటూ నా ఎడం పక్క కుర్చీలో కూర్చుని నా తొడలమీద చెయ్యేసి వేళ్లని లోపలికి దూర్చాడు మధు “…ఇష్ష్! చెయ్యి తీసేసి విషయం చెప్పు …అందరూ మన్నే చూస్తున్నారు ” అని గోమూగా గదిమాను…తన వేళ్ళ వెతుకులాటని ఎంజాయ్ చేస్తూనే…
“… చూడనీ!…ఆకళ్లు తీరని సెకండ్ హనీమూన్ జంటలనుకుంటారులే!…” అంటూ కొనగోళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని గిల్లాడు…అనుకోకుండా ఓ మత్తైన మూల్గు నా పెదాల్ని తప్పించుకుని బయట పడింది..”…ఎలా అను కుంటారూ!…దాని మొగుడివి కావని నువ్వే చెప్పుకున్నావుగా! …” అంటూ తన మొగుడ్నీ…”…అలా ఇష్ష్…ఉష్ష్…అంటూ మూల్గద్దే పిల్లా! నా మొగుడు రెచ్చిపోయి మరో రెండు వేళ్ళు దోపీగల్డు…” …అని నన్నూ “…అబ్బ! …నువ్వేంటీ!…అపుడే పైజామా లోకి అరచెయ్యి దూర్చేశావ్?…పబ్లిక్ ప్లేసుల్లో వద్దంటే వినవు కదా వికాస్!…” అంటూ నా మొగుడ్నీ కసురుతూ తన కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుంది వకుళ…
ఈ పధ్ధతి బాగుంది…టేబుల్ కిందేం జరుగుతూందో మూడోకంటివాడికి తెలీదు… అనుకుంటూ నేను కూడా కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుని… “…ఊఁ…ఇప్పుడు చెప్పు వికాస్…వాళ్ల సంగతి…” అని నామొగుడ్ని అడుగుతూ…మధు ఫింగర్ ప్లేకి అనువుగా తొడలు విప్పుకున్నాను…
“…గమ్మత్తుగా పిలుచుకుంటున్నారుసంధ్యా వాళ్ళు!…ఆ వెనకున్న టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న ఓ తెల్లజుట్టాయన్నీ,మరో షార్ట్స్ లో ఉన్న కుఱ్ఱగాడ్నీ చూశారా! వాళ్లు వీళ్లతాలూకే!…మాతో మాట్లాడిన ఆ పిల్ల …తెల్ల జుట్టాయిన్ని డాడీ అనీ…మధ్య వయస్సావిడ్ని “ఆంటీ” అనీ పిలుస్తూంది…ఆవిడనే కుఱ్ఱాడు ” మమ్” అనీ…పిల్ల తండ్రిని ” అంకుల్” అనీ పిలుస్తున్నాడు…చెప్పుకోండి…వాళ్ళ వరసలేంటో!” అని మాకో సవాల్ విసిరి…
“…అబ్బ!…పాంటీ మీదనుంచే … అని చెప్పానా!…ఉహ్…అలా వేళ్ళు దోపేయద్దు బాబూ!”…అని గారాలు పోతూన్న వకుళని…” ఏంటమ్మా ఆ బెట్టు!?…ఇదిగో ఐపోయింది…ఇంకాస్త ఎడం చేసుకో” అంటూ బుజ్జగించి దాన్నిలొంగదీసుకున్నట్లున్నాడు “…నువ్వలా…ముని వేళ్ళతో నా పూరెమ్మల మందాన్ని అంచనా వేస్తూంటేనూ… చూపుడు వేలుతో గొల్లిని మౌత్ ఆర్గన్ బటన్ లా ఆగి, ఆగి మీటేస్తూంటేనూ…నేనేం ఆలోచించలేను బాబూ …మీ ఆవిడనడుగు…” అంటూ…కుడి చేతిని మా మొగుడి ఒళ్ళో వేసి…అంకినదాన్ని ఊతంగా పట్టూకుని…కొద్దిగా నడుం పైకెత్తి…ఒక్క జర్క్ తోకుర్చీలో కూలబడి… మరుక్షణం వెనక్కి చేరగిలబడిపోయి…అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ …
We are regularly reading this site stories. But not updating quickly