…మా ఆడాళ్ళ మూల్గులతో!…మగాళ్ల రొప్పులతో…గది దద్దరిల్లిపోతూంది…విరిగిపోతాయా!…అన్నంతగా మంచాలు కిరకిరలాడిపోతున్నాయి…నీరసంతో కళ్ళు మూతలడిపోతున్నాయి….ఎంతసేపలా గడిచిందో తెలీదుగానీ… ‘….అ…ఆహ్…మ్…మ్మ్మ్…ఉ…ఊమ్…’…అంటూన్న వకుళ పరవశపు కేరింతలకీ …‘…హుఁ…హుఁ…’ అంటూన్న మధు తుది రొప్పులకీ…ఒంటిమీద తెలివొచ్చి…, ‘…ఒఁ…ఓ…ఓహ్…’ అని అరుస్తూ…మధు నడుం చుట్టూ నా తొడల్ని పెనవేసి…నా నడుం పైపైకెత్తుతూ ….అంతకు ముందే నా …పూకు… ని నింపేసిన …నా మొగుడి మదానికి తోడుగా…నా రంకు మొగుడి విత్తనాల్ని …నా …పూ…లోతుల్లో దాచుకుని….మధుని పైకి లేవనీయకుండా నా తొడల్ని …తన నడుముకి బిర్రుగా చుట్టేసి…..ఎగిసిపడే నా స్థనాల మీద తలెట్టుకుని సోలిపోయిన తన మొహాన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ…తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకున్నాను…
‘….ఏయ్ వకూ!…పావుగంటనీంచి మోస్తున్నావు నా బరువు…ఇక నన్ను లేవనీ!…’ అంటూ వకుళని బుజ్జగిస్తూన్న నా మొగుడి మాటలకీ… ‘…ఏంటా తొందరా!….ఈ మెత్తటి తొడల జైలులో జీవితాంతం ఉండిపోలేమూ!…’ అంటూన్న మధు చెణుకుకీ తెలివొచ్చి కళ్ళు తెరిచానేగానీ…ఏమీ కనిపించలేదు …అపుడు గుర్తుకొచ్చింది…కళ్లకింకా గంతలుండిపోయాయని…‘…ఇపుడైనా విప్పేయ్ మధూ…ఈ పాడు గంతలు…’ అన్నాను…వగలు పోతూ!…
‘….ప్…ప్చ్…ప్చ్…ప్చ్…ప్చ్…’…చాలా ఈ కొసరు లంచం!…ఇంకిప్పీసీ…ఈ గంతలు…అంది వకుళ ఆయాస పడిపోతూ!…
‘…అలాగే!…’ అంటూ మగాళ్లు ఏవో కార్డ్స్ స్వైప్ చేయడంతో … అవి విడిపోయాయ్…ఓ గంటపైగా ఉన్నాయేమో అవి…కాసేపు తర్వాత గానీ చూడలేకపోయాం … చుట్టూ ఉన్నవి కనిపించడం మొదలయేసరికి…మా ఒంటి మీదా మాముందున్న మగాళ్ల శరీరాలమీదా ఒక్క నూలు పోగైనా లేదని గ్రహించేసరికి…సిగ్గు ముంచుకొచ్చేసరికి …మళ్ళీ కళ్ళు మూసేసుకున్నాం…
…‘…ఏం సిగ్గులొలకబోస్తున్నారుగురూ మన భార్యలు!…’ అంటూ మధు,…‘…వీళ్ల కళ్లకి గంతలుంటేనేనయం…’ అంటూ వికాస్…దుప్పట్లని మా మీద కప్పి..‘….మేం బాత్ రోమ్స్ కి వెళ్లొస్తాం…ఈ లోగా తేరుకోండి…’ అని వెళ్ళిపోయారు…
… ‘… సంధ్యా!…’ అని మెల్లగా పిలిచింది వకుళ…దుప్పటిని ఒళ్లంతా కప్పుకుంటూ ‘…ఊ…చెప్పూ…’ అని సిగ్గుగా… అంటూ దాని వైపు చూశాను…
‘…ఈ త్రివేణీ సంగమం ఫలితం ఎలా ఉంటుందంటావే!…’ అందది…‘…ఓ పదిహేను రోజుల్లో తెలుస్తూందిలే!…’ అన్నాను… (end of page 100)
‘…అది సరేలే!…ఇంట్లోంచి బయల్దేరినపుడు మన ఉద్దేశ్యమేమిటి!?…జరుగుతున్నదేమిటి?…’ అంది వకుళ….
‘…ఓ విధంగా ఇదే బాగుందిలే!.. మరో పదినెల్లదాకా సస్పెన్స్…’ అన్నాను…‘…మన కోరిక…ఫలిస్తూందో లేదో!…అంది వకుళ …
‘…గ్యారెంటీగా ఫలిస్తుంది…దోవలో…హోటల్లో ట్రై చేశాం…కార్లో ట్రై చేశాం…’ అని నేనంటూంటే…‘…ఆ ప్రయత్నాలు వేస్టేనమ్మా!…ఆ తర్వాత కదా…వాళ్ళు ఉపయోగిస్తూన్న “…మేల్ కాంట్రసెప్టివ్ పిల్స్..ని…” మనం పట్టుకుని మార్చేస్త…’ అంది వకుళ…
‘…మన అదృష్టంకొద్దీ దొరికాయి వకూ అవి…మనవాళ్ళు మరో కొన్ని సార్లు ఆ పిల్స్ ని వాడి ఉంటే మనం గ్యారెంటీగా కొత్తమొగుళ్లని వెతుక్కోవాల్సి వచ్చేది…’ అన్నాను…‘…ఈ విషయం గట్టిగా చెప్పాలి వాళ్ళకి…’ అంది వకుళ …ఘాటుగా…
…అవునన్నట్లు తలూపాను…తప్పిన ప్రమాదాన్ని తలుచుకుని …మనస్సులోనే దేవుడికి మొక్కుకుంటూ…
‘…పోనీ!…ఓ పావుగంట క్రితం ట్రై చేశాంకదే!… కావాలంటే మళ్ళీ ట్రై చేద్దాం!…ఇపుడు రాత్రి పదకొండున్నరేగా అవుత!…’ అన్నాను……ఓ నిముషం మౌనం తర్వాత …
‘…మనమేమీ ట్రై చేయక్కర్లేదులేమ్మా!…అదో!…చెరో వైపునుంచీ దిస్స మొలలతో మొడ్డలూపుకుంటూ వస్తున్నారు చూడు మన మొగుళ్ళు…తెల్లారే లోగా ఎన్ని సార్లు మార్చుకు…మార్చుకు దెం…గు…తారో మనని…’ అంది వకుళ…
తలెత్తి చూసేసరికి, విశాలమైన హాల్ ఓ పక్కనుంచి వకుళ మంచం వైపు వికాస్…మరో వైపునుంచి…నా మంచం వైపు మధు…ఒంటిమీద నూలు పోగు లేకుండా…వస్తున్నారు…సిగ్గుతో వాలిపోతూన్న కళ్లతో ఓ అరక్షణం వాళ్ల వైపు చూసి…
…‘…పిల్లా!…నువ్వు చెప్పినట్లుగా మొడ్డలూపుకుంటూ కాదే!…తమాషాగా…కదిలీ కదలనట్లుగా…కదులుతూన్న…నిగిడిపోయిన మొడ్డలేసుకుని వస్తున్నారు…మన మొగుళ్ళు…’ అన్నాను వకుళతో నెమ్మదిగా!
‘…నువ్వు…అలా…కనిపించీ…కనిపించనట్లుగా…నీ ఒళ్ళు చూపిస్తూ…సిగ్గులొలక బోస్తూంటే…చూసే మగాళ్లకి నిగిడిపోవుటే!…గమనించు…నిన్నే చూస్తున్నారిద్దరూ!…ఒకడు నీ కింద పడుక్కునీ….మరోడు నీ పైనెక్కేసీ… దోపేసినా దోపీగలరు…నీ పూరెమ్మల్లోకి…అంది వకుళ …
…‘… అమ్మో …ఒక్కడిది…పట్టించుకోడమే కష్టమైపోతూంటే!…ఇద్దరివీ!…ఒక్కసారే!!…నా వల్లకాదే తల్లీ!!!….’అన్నాను ఆ తలపుకే నా ఒళ్ళు, పులకింత కలిసిన గగుర్పాటుతో…సన్నగా వణుకుతూంటే!…
‘…ఏంటి సంధ్యా!…వణుకుతున్నావ్?…’ అని అడుగుతూ నా దగ్గరకొచ్చాడు మధు…‘
‘…ఎందుకో చెప్పనేంటే!..’ అంటూ నా చెవికొరికింది..వకుళ…
‘….ఆ పాడు ఆలోచన బయటపడితే… వెంటనే…ఆ…పనికి సిధ్ధమైపోతారేమో…ఈ సిగ్గులేని మొగుళ్ళు…’ అనుకుని…పెదాలు కదపకుండా …‘…ఛీ!…పోవే!…’ అని దాన్ని గదిమి… మెదలకుండా తలొంచుకుని కూర్చున్నాను
‘…ఛలేస్తుందేమో గురూ వీళ్లకి !…నువ్వు మా ఆవిడ మంచమెక్కు…నేను మీఆవిడదెక్కుతా!…’ అంటూ వకుళ మంచమెక్కేశాడు వికాస్…
‘…ఛీ…ఒంట్లో నీరంతా కారిపోయి…నీరసంతో ఛస్తూంటే…ఇప్పుడేనా!….తాగడానికీ…తినడానికీ… ఏవైనా పట్రా!…’ అంది వకుళ…కరుకుగా!
…‘…రెడీగా ఉన్నాయ్!…’ అంటూ కొద్ది దూరంలో ఉన్న డెకొరేటివ్ పార్టీషన్ వెనక్కెళ్ళి…తినుబండారాలూ…ఫ్లాస్క్ లూ,ఉన్న ట్రాలీలు చెరొకటీ తోసుకొచ్చేసి…‘…కానీండి…’ అన్నారు వాటిని మాముందరుంచుతూ…
…‘…ఇలానా!…ఏమైనా బట్టలేసుకున్న తర్వాత!..’ అంది వకుళ…‘….దిస్సమొలలతో ఉండడం మీకు బాగుందేమో గానీ…మా వల్ల కాదు బాబూ!…సిగ్గుతో ఛస్తున్నాం…’ అన్నాను…
‘…సరే!…’ అంటూ హాల్ కి చెరో చివరా ఉన్న అల్మారాల దగ్గరకెళ్ళి చెరో బెర్ముడా తొడుక్కొచ్చారు…మగాళ్ళు…
‘…మేము మీలా మరుగు లేకుండా బట్టలేసుకోలేం బాబూ!….ఐనా…మేము బుక్ చేసిన డబల్ రూమ్స్ వదిలేసి ఇటువంటి హాల్లోకి తీసుకొచ్చారేంటీ! ….’ అంటూ గునిసింది, వకుళ…
‘…మీరేగా, రాధతోనూ వాసు తోనూ ఒప్పందం చేసుకుని…మన డబల్ రూమ్స్ ని…వాళ్ల యస్…స్యూట్ (S.Suite ) తో మార్చుకున్నారూ!…’ అన్నాడు వికాస్.
‘…స్యూట్…’ అంటే ఓ కింగ్ సైజ్డ్ బెడ్ రూం…దానికి పక్కన మరో రూం…అటాచ్డ్ బాత్స్….ఇటువంటివి…రెండుంటాయని చెప్తేనే ఒప్పుకున్నాం గానీ ఇలా తీర్థయాత్ర సత్రపు హాల్ లా ఉంటుందని తెలీదు …’ అన్నాను …వికాస్ వైపు కొరకొరా చూస్తూ…
‘…ఇది సత్రపు హాల్ ఏమీ కాదులే…అన్ని సదుపాయాలూ ఉన్న రెండు స్యూట్స్ ని …విడి విడిగా కానీ…కలిపి గానీ వాడుకోడానికి వీలుగా డిజైన్ చేశారు…కాస్త ఓపిక గా చూడండి…’ అన్నాడు వికాస్…
‘…ఇష్టమైన జంటలు ఈ Suiteని …Swap suit…గా వాడుకోడానికి వీలుగా డిజైన్ చేశారు….ఆ మాట రాధా వాళ్ల కి రూమ్స్ చూసిన తర్వాత గానీ తెలీలేదు…’ అన్నాడు మధు….
‘….ఆరెండు జంటలూ …ఆ…పనికి ….పనికిరావు కనుక…వేరే రూమ్స్ దొరికే చాన్స్ లేదు కనుక…మిమ్మల్ని పట్టారు వాసూ, రాధ వాళ్లు…’ అంటూ కన్నుగీటాడు వికాస్…
‘…మాకేం తెలుసూ!…‘…కొడుక్కి పడక గది చప్పుడ్లు వినిపించేంత దగ్గరగా…వాడి…కాబోయే మామగారితో..కులకడానికి రాద, …కూతురి పక్కరూం లోనే…దాని అత్తగారిని దున్నడానికి వాసుదేవ్ మొహమాట పడుతూంటే… సహాయం చేద్దామని ఒప్పుకున్నాం…’ అంది వకుళ…
‘…ఆ చర్చ తర్వాత…ముందు బట్టలు వేసుకోడానికి మాకు మరుగు కావాలి…ఆ ఏర్పాటు చూడండి!…’ అన్నాను…
‘…అదెంత సేపు!…’ అంటూ తలకట్టుదగ్గర ఏవో బటన్స్ ఆపరేట్ చేసి…కలిసున్న కింగ్ బెడ్స్ ని దూరం గా విడదీసి…చెరో గోడ దగ్గరకీ వెళ్ళి…ఏదో స్విచ్ ని నొక్కారు…మధు , వికాస్ లు…
మరుక్షణం ఓ పార్టీషన్ వాల్ గోడలోంచి బయటికొచ్చి…పెద్ద హాల్ ని రెండు స్యూట్ లు గా విడదీసింది…
‘…ఏర్పాటైందిగా నీ మరుగు!…ఇంక మంచం మీంచి లేచి బట్టలేసుకో!…’ అన్నాడు మధు…
‘…ఛీ!…నువ్వు నావైపుండిపోయావేంటీ!?…’…అని మధు ని మందలిస్తూనే…ఒంటిమీదున్న పల్చటి దుప్పటీని వీలైనంత దగ్గరగా కప్పుకుని నా బాగ్ ఉన్న కప్ బోర్డ్ వైపు పరిగెత్తి…బాగ్ లోంచి నా నైటీ ని బయటికి లాగుతూంటే…
‘…హోటల్ వాళ్ల రికార్డ్స్ ప్రకారం నీ మొగుడు మధే !…నేను వకుళ మొగుడ్ని…’ అంటూన్న వికాస్ గొంతు వినిపించింది…పార్టీషన్ అవతల నుంచి…
‘…కరెక్ట్…అందుకోసమేగా!…హోటల్ మానేజ్మెంట్ వాళ్ళు నిన్ను నాకు, వకుళని నీమొగుడికీ అప్పగించారూ!…’ అంటూన్న మధు మాటతోబాటే…‘…ఎ…ఏ…ఏయ్!…ఉ…ఉమ్మ్…’ అంటూ…విలవిల్లాడుతూ మూతపడిపోయిన నా గొంతూ విందేమో!… …‘…కను చాటు కాగానే మళ్ళీ చాకిరేవు పెట్టేశారేంటమ్మా!…’ అంది వకుళ… వెక్కిరింపుగా
‘…నీ…ర…సం…తో ఛస్తూంటే!…అదొకటి తక్కువ!…నైటీ వేసుకోబోతూన్న నన్ను, …మీ ఆయన అదాట్న ఎత్తేసుకునే సరికి…అసంకల్పితంగా…( రిఫ్లెక్స్ గా… )నా చేతులు నీ మొగుడి మెడని పెనవేశాయే!…ఇంకేముందీ!…అందుబాట్లోకి వచ్చిన నా పెదాలని…ఆక్రమించేసుకున్నాడే! …విడిపించుకునే సరికి… ఉహ్హ్!…’ అని ఆపేశాను.. మళ్ళీ నా పెదాలు మధు కి దొరికిపోతే!…
‘…మా ఆవిడ పెదాల మీద …అప్పుడే మోజు తీరిందా మధూ!…వదిలేశావ్ వాట్ని!?…’ అంటూ నా మొగుడి సిగ్గు లేని పలకరింపుతో పాటు…….‘…ఏయ్ వికాస్!…అలా చూడద్దన్నానా!…ఇష్ష్…నైటీ ఐనా వేసుకోనివ్వరాదా!..’ అనే గొణుగుళ్లతో పాటు…‘…ఉహ్….ఊ…మ్…ప్చ్చ్..’ ముద్దుల చప్పుడ్లువిని…‘ …వద్దు వద్దంటూనే పెదాలందిచ్చేసినట్లుందీ వకుళ పిల్ల!…’ అనుకుంటూంటే…
After 5 days posting
You can expect the post daily going forward…keep support!