‘…వాళ్ళేమంటారో!?…మళ్ళీ ఫోన్ చేస్తే చెప్తాలే!…ఇంతకీ నీ జీజూ ఏమంటాడూ!…’ అంటూ కూపీ లాగిందది…
…మదన్ జీజూ కోరిక గురించి చెప్దామా! వద్దా!!…అని గుంజాటన పడుతూ మాట్లాడకుండా ఉండి పోయాను …‘…చెప్పవేం!?..’ అంటూ పొడిచిందది…
‘…తిట్టకేం!…‘…నమస్తే జీజాజీ!…మీరూ, దీదీ బాగున్నారా!… ’ అని మర్యాదగా పలకరించాను…ఎటువంటి దుష్టు ప్రపోజల్స్ వినాల్సొస్తుందో అని భయపడుతూ… ఎలా బాగుంటాం సంధ్యా!… మమ్మల్ని ఒదిలేసి…నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ వకుళతో కలిసి…ఎరోటిక్ గా మరో గ్రూప్ తో ఈవినింగ్స్… ఎంజాయ్ చేస్తూంటే!!…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ…‘…మీకెవరు చెప్పారూ! అన్నాను ఆశ్చర్యంగా…
‘…ఎవరో ఒకళ్ళు!…అవునో, కాదో చెప్పు!!…’ అని నిలదీశాడు… ‘…ప్లీజ్!…చెప్పండి జీజూ!!…’ అంటూ సన్మోహనాస్త్రం ప్రయోగించాను
‘… ఓ బిజినెస్ పార్ట్నర్ మోహిత్ పటేల్ చెప్పాడులే…నువ్వూ , వకుళా అందర్నీ డామినేట్ చేశార్టగా!?…’ అన్నాడు…నా నోట మాట రాలేదు ‘…వకుళ ని మీకు పరిచయం చేసినట్లు లేదే!…’ అన్నాను ఓ క్షణంతరవాత తేరుకుని…
నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ గురించీ, ఆవిడ మొగుడి గురించీ, నీ దీదీ చెప్పిందిలే!…రేపు సాయంత్రాన్ని మన మూడు జంటలూ ఎరోటిక్ గా మార్చుకోవాలి …ఒహ్…సారీ!…నాకో ముఖ్యమైన కాల్ వస్తూంది…నువ్వూ , మీ దీదీ ఏర్పాట్లు చూసుకోండి… అంటూ కట్ చేశాడు…
…ఎలా తప్పించుకోవాలా!…అని ఆలోచిస్తూంటే నువ్వొచ్చావ్…’ అని ముగించి , దాని వైపు చూశాను , ‘…నా వల్ల కాదే!…’… అంటుందేమో నని…
‘…రేపు సాయంత్రమే!…ఇదెక్కడి గొడవే!!…!…మరో రోజంటే ఆలోచించచ్చు!!!…’ అందది , ఓ క్షణం మౌనం తర్వాత …ఇద్దరం ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయాం…ఏం చెయ్యాలా!…అని…
‘…ఏంటి?…అంత సీరియస్ గా ఆలోచిస్తున్నారూ??… మీరూ వెళ్ళి రండి…రెస్ట్ రూమ్స్ కి…’ అంటూ మగాళ్ళు భుజాలు తట్టేసరికి లేచి బయల్దేరాం…
…‘…బిమల్ బాబు ఫోన్ చేస్తే ఏం చెప్దామే!?…’ అంది వకుళ ,ఓరెండడుగులు వేసిన తర్వాత… ‘…అది తరవాత చూద్దాంలే!…ఇంతకీ మధుమీద నీకెందుకంత కోపం ఒచ్చిందీ!?…’ అని అడిగాను…
‘…ఛ… పోవే!…’ అందది…ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో… మాట్లాడకుండా ముందుకు నడిచాం…
.‘…దాటేయ్యకు…నేనడిగిందానికి బదులు చెప్పు…’ అన్నాను దాని చెయ్యిలాగి… చెప్పబోయిందే!…‘…తరవాత చెప్తాలే!…’ అనేసింది….ఎవరో ఎదురొచ్చేసరికి… .‘…ఏం చెప్దామే!…’ అని మళ్ళీ అందది కాసేపు తర్వాత…
‘…రేపు పొద్దున్న ఫోన్ చేస్తామని చెప్పు…నేనూ అలాగే చెప్తాలే!…నన్నడిగినా!…’ అన్నాను ఓ దుష్టమైన ఆలోచన మనస్సులో మెదలడంతో…
…చెరో రెస్ట్ రూంలోకీ దూరాం…నేను బయటికొచ్చి , కొద్దిసేపు వెయిట్ చేశాను దానికోసం…అది ఎంతకీ రాకపోయే సరికి మెల్లగా ముందుకి నడిచాను…పరధ్యానంగా…
…కాసేపు తరవాత చూసుకునేసరికి ,నేను బాగా ముందుకొచ్చేశాను…వెనకకి తిరిగి చూస్తే వకుళ నెమ్మదిగా వస్తూంది…ఎటో చూస్తూ… సర్లే… అనుకుని మా టేబుల్ వైపు నడిచాను …మగాళ్ళు నవ్వుకుంటూ ఏదో చెప్పుకుంటున్నారు కానీ నన్ను చూడలేదు…ఏం చెప్పుకుంటున్నారో విందామని పిల్లిలా వాళ్ళ వీపుల వెనక చేరాను…
‘…వకుళ కి అంత కోపమెందుకొచ్చిందీ?…నువ్వేం చూశావ్?!…’ అంటున్నాడు వికాస్…
‘…చెరో వైపూ , నువ్వూ మిళిందూ , సోలిపోయిన మడ్డల్తో కళ్ళు మూసుకుని పడుంటే , మా ఆవిడ చెరో చేత్తో…వా…టి…ని అన్ని వైపులా కదిలిస్తూ ఆడుకుని…ఆ తరవాత… అంటూ ఏదో సైగ చేసి…అప్పటికీ మీ ఇద్దరికీ మెలుకువ రాలేదు…తన మొహం లో తృపి చూసి తీరాల్సిందే!…’ మధు ముసిముసిగా నవ్వుతూ…
‘…నిజమే !…అక్కడ…ఏదో చెయ్యి తగులుతూన్నట్లనిపించింది గానీ, కళ్ళు తెరిచే ఓపిక లేకపోయిందనుకో!… అంచేత ఆడాళ్ళదే గురూ అంతిమవిజయం…’ అన్నాడు నామొగుడు జత కలిపి…
‘…వాళ్ళ సంభాషణ బట్టి , వకుళ ఏంచేసిందో చూచాయగా గ్రహించడంతో ఒంట్లో రక్తమంతా మొహంలోకి చేరినట్లైంది…ఆ స్థితిలో వాళ్లముందుకెళ్ళలేక ,తల దించుకుని వెనక్కి తిరిగానేమో!… ఓ మెత్తటి చేతుల్లో తూలి పడ్డాను…తలెత్తేసరికి కందగడ్డ లాంటి వకుళ మొహం కనిపించింది…
…మరో మాట మాట్లాడకుండా దాని చెయ్యుచ్చుకుని ,పక్కనే ఉన్న తలుపులోంచి బైటికి నడిచాను…శీతాకాలపు చల్లగాలిలో కాసేపు నిలబడ్డతర్వాత ఇద్దరం తేరుకున్నాం…
‘…దేనికే అంత బాధ!…నిజం ఒప్పుకున్నారుగా మన మొగుళ్ళు!…’ అన్నాను దాని వీపు మీద మెత్తగా రాస్తూ…
‘…మధు పూర్తిగా చెప్పలేదు…’…అంది వకుళ …మళ్ళీ ఎఱ్ఱబడుతూన్న మొహంతో…‘…పోనీ నువ్వు చెప్పు…’ అన్నాను …
…అటూ ,ఇటూ చూసి…తన బొటకన వేలు నోట్లో పెట్టుకుని చీకింది…నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ…‘…రెండూనా!…’ అన్నాను… కనురెప్పలార్పింది…అవునన్నట్లు…. ‘…తుడవకుండానేనా!!?…’ అన్నాను… నాకూ బీపీ పెరిగిపోతూంటే!…‘…నా దగ్గర బట్టెక్కడిదే!…’ అందది బలహీనంగా…
‘…అంటే!…నా…కే…శా…వన్నమాట!!….ఆ…పనీ చూశాడా మీ ఆయన!!?…’ అన్నాను వెఱ్ఱెక్కిపోయి…
‘…ఏమో!…తెలీదు…ఇద్దరివీ మళ్ళీ గాలి పోసుకుంటూంటే , నోరు తెరుచుకుని చూస్తూ ఉండిపోయానే గానీ…తను ఎప్పుడొచ్చాడో గమనించలేదే!… ఏదో చప్పుడు వినిపించి తలెత్తేసరికి …ఎదురుగా నిలబడున్నాడు!… మా కళ్ళు కలవగానే నా వైపొకసారి తీక్షణంగా చూసి, వెనక్కి తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు… భయమేసి , నేనూ లేచొచ్చేశానమ్మా తనవెనకే!…’ అందది…సన్నగా వణుకుతూన్న గొంతుతో…
…నాకూ నోట మాట రాలేదు కొద్ది సేపు … ‘…వెనకే వచ్చానన్నావుగా! సర్ది చెప్పడానికి ట్రై చేయలేదా!?…’ అని అడిగాను…
‘…వెంటనే మాట్లాడడానికి ధైర్యం చాలలే…’ అందది బెదురుగా… ‘…సర్లే నడు…’ అన్నాను మా టేబుల్ దగ్గరకి వెళ్దామని…
‘…ఓ సాయం చేస్తావా?…’ అందది ‘…ఏంటది?…’ అన్నాను… ‘…నువ్వు సర్ది చెప్పాలి మధుకి!…’ అంది వకుళ…ఓ సారి నా కళ్ళల్లోకి చూసి , మళ్ళీ చూపు దించుకుంటూ…‘…అలాగే! వీలుచూసుకుని మాట్లాడతాలే!…నడూ, ఆలస్యమైపోతూంది ఇల్లు చేరడానికి…’ అన్నాను దాని చెయ్యుచ్చుకు లాగుతూ…
‘…ఎప్పుడో కాదు…ఈరాత్రే చెయ్యాలాపని…ప్లీజ్!…’ అంటూ చేతులు పట్టుకుందది…, అక్కడునుంచి కదలకుండా… ‘…ఇవాళే!?…ఎలా వీలౌతుందీ?…మేం ఇల్లు చేరక్కర్లే?…’ అన్నాను ఆశ్చర్యంగా…
‘…ఎందుకు కాదూ!…ముందు మాఇల్లు తగుల్తుంది…నువ్విప్పుడింటికెళ్ళి చేసేదేముంది…పిల్లలు రేపుకదా వచ్చేది!…అంచేత మా మాస్టర్ బెడ్ మీద మధుని నువ్వు దువ్వు…నేను గెస్ట్ రూంలో వికాస్ కౌగిట్లో విశ్రాంతి తీసుకుంటా……’ అందది…
‘…అమ్మ దొంగా!…మా ఆయనతో ఏకాంతం కోసమా ఈ నాటకం!…సర్లే, అలాగే కానీ ’ అంటూ దాని పిర్ర గిల్లాను…నాకు కూడా ఓ రాత్రి ఏకాంతంగా మధుతో గడపాలని ఉండడంతో…
‘…ఛీ!…అదేం కాదు!!…’ అని సిగ్గులొలకబోస్తూ నా వీపుమీదొక్కటిచ్చుకుని…‘…లేకపోతే అవకాశం వచ్చినపుడల్లా దెప్పుతాడేమోనని భయమేస్తూందే!…’ అందది బేలగా…
‘…ఏం పర్లేదు…మనమూ చేద్దామాపని…వెళ్దాం రా!…’అంటూ దాని చెయ్యుచ్చుకుని మా టేబుల్ వైపు నడుస్తూ ,…‘…అవును పిల్లా!…రుచెలా ఉందేంటీ!…’ అన్నాను…
‘…దేనిదీ!…’ అని మొదట సాగదీసినా , నేను కొంటెగా చిరునవ్వు చిందిస్తూ మాట్లాడకుండా ఉండిపోయేసరికి…‘…ఛీ!…నీకెంతసేపూ అదే రంధి!…’ అంటూ నన్ను కూకలేసి… ఏం తింటాడో గానీ…వా…డి…ది …ఎందుకో…కా…స్త…తియ్యగా కూడా అనిపించిందే!…అది రూఢి చేసు కుంటూంటేనేగా , నా మొగుడు చూస్త!…’ అని ఒప్పుకుంది…ఎఱ్ఱ గులాబీలు విరబూసిన బుగ్గల్తో…
…మాటల్లో పడి మా టేబుల్ దగ్గరకొచ్చేశామన్న సంగతి గమనించలేదనుకుంటా , ‘…ఇట్స్ ఓకే మేమ్!…నేను వకుళని ఒప్పించి ఫోన్ చేస్తా!…’ అంటూన్న వికాస్ మాట వినిపించేసరికి టక్కున ఆగిపోయి , వకుళ చెయ్యుచ్చుకులాగాను…
‘…దేనికే , నన్నొప్పిస్తానని మాటిచ్చేస్తున్నాడు నీ మొగుడూ!…’ అని నా చెవి కొరికింది…అది విన్న వకుళ…‘…నాకేం తెలుసూ!…తననే అడుగూ!!…’ అన్నాను చిరచిరలాడడంతో…
… ఇంతలో మధు మొబైల్ మోగినట్లుంది…‘…అసీ చంగా హై దీపాజీ!…’ అంటూ పంజాబీలో సంభాషణ మొదలయ్యేసరికి, మా ఇద్దరికీ అర్హ్తమైపోయింది , ఫోన్ చేసిందెవరో …
‘…మనం వెంటనే ఒప్పేసుకోలేదని అట్నించి నరుక్కొస్తున్నారే!…’ అని గుసగుసలాడింది వకుళ , నవ్వుతూన్న కళ్ళతో… ‘…మాట్లాడకుండా విను…’ అని దాన్ని గదిమి…సంభాషణ వినడానికి చెవులు రిక్కించాను…
…‘…మధు హాఁ జీ… హాఁ జీ… లు తప్ప మరో మాట వినిపించలేదు…కాసేపు తరవాత ‘…మైఁ…సంధ్యాకో తుసీ ఘర్ భేజ్ దూంగాజీ!…’ అని కట్ చేశాడు…
‘…విన్నావుటే!…నీ మొగుడు నన్నెవరింటికో పంపిస్తాడట!…’ అన్నాను…ప్రతీకారం తీర్చుకుంటూ…‘…ఇష్టముంటేనే వెళ్ళూ!…’ అని చిరుకోపంతో అంటూ అడుగు ముందుకి వేసిందల్లా , మళ్ళీ ఆగిపోయింది… మగాళ్ళ మొబైల్స్ మళ్ళీ మోగడంతో …
…మేమ్… అంటూ వికాస్ , …దీపాజీ… అంటూ మధు , ఎవరి పార్టీలతో వాళ్ళు ఓ అరనిముషం మాట్లాడి …వి విల్ కాల్ బాక్…షూర్… అంటూ పెట్టేసి …మొహాలూ, మొహాలూ చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు…
‘…ఏవంటుంది గురూ!?…’ అన్నాడు ముందు తేరుకున్న వికాస్…సమాధానంగా మూడు వేళ్ళు చూపించి , …నీ సంగతేంటీ!… అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశాడు మధు…
Idi oka chetta storyni serial ga post. Stop this worst story