నను ఆప్పడం ఎవ్వరి వల్ల కాదు కాబట్టి హ్యాపీ జర్ని 144

ఆ లేఖ చదవడం పూర్తి అయిన తర్వాత విజయ గుండె బరువు ఎక్కింది దాంతో తన కంటి నుంచి నీరు కారడం మొదలు అయ్యింది కానీ వెంటనే ఆ నీరు నీ తుడుచుకొని ఇంటికి బయలుదేరి వెళ్లింది కానీ తను ఇంకా ఆలోచిస్తూ ఉంది అది తనే నా కాదా అని కానీ అది తనే అయ్యి ఉంటే ఒక సారి కలిస్తే తప్పు ఏమీ ఉంది అని ఆలోచించి ఒక నిర్ణయం తీసుకొని సరే ఒకసారి కదా కలిస్తే ఏమీ కాదు అనుకోని తన గదిలోకి వెళ్లింది మంచి డ్రస్ కోసం అపుడు తనకు ఒకసారి గుర్తు వచ్చింది కాలేజీ లో ఉన్నపుడు కాంటిన్ లో అందరూ కాలేజీ డే ఫంక్షన్ కోసం ఎలాంటి డ్రస్ వేసుకోవాలి అని ఆలోచిస్తూంటే అప్పుడు రమణ అన్న మాట గుర్తుకు వచ్చింది తనకు “గ్రీన్ కలర్ అంటే ఇష్టం అని” అది గుర్తుకు వచ్చి విజయ ఆ రంగు చీర కట్టుకుని లెటర్ లో ఉన్న హోటల్ కీ బయలుదేరి వెళ్లింది.

ఇక్కడ సిద్ధు తన ఫోన్ కీ వచ్చిన ఆ రెండో అమ్మాయి ఎవరూ అని చెప్పి చూస్తే అది సుమా ఫోటో దాంతో సిద్ధు షాక్ అయ్యి ఆలోచనలో పడ్డాడు ఈ అమ్మాయికి ఆ ముసలాయన కీ సంబంధం ఏమీ అయ్యి ఉండొచ్చు అని ఆలోచనలో పడ్డాడు అప్పుడే కానిస్టేబుల్ శ్యామ్ కీ వచ్చిన చివరి ఫోన్ కాల్ తాలూకు వివరాలను తీసుకొని వచ్చాడు అది ప్రైవేట్ నెంబర్ కావడంతో కంపెనీ ప్రొఫైల్ హాకింగ్ చేసి తెలుసుకున్నారు అది కానీ ఆ నెంబర్ ఎవరిదో తెలిసాకా అందరూ ఆశ్చర్య పోయారు ఎందుకు అంటే ఆ నెంబర్ శ్యామ్ దే అవ్వడం వాళ్లను షాక్ కీ గురిచేసింది.

“శ్యామ్ సార్ ఫోన్ నెంబర్ నుంచి తన ఫోన్ కీ అదే నెంబర్ తో ఎలా ఫోన్ చేయగలరు సార్” అని అడిగాడు ఒక కానిస్టేబుల్ “చెయచ్చు దానే Sim clowning అంటారు” అని చెప్పాడు సిద్ధార్థ

కానిస్టేబుల్ : అంటే ఏంటి సార్

సిద్ధు : నువ్వు డిపార్టుమెంట్ లో ఎప్పుడు చెరావు బాబాయ్

కానిస్టేబుల్ : నేను చేరిన టైమ్ కీ మీరు హై స్కూల్ కూడా చేరి ఉండరు సార్

సిద్ధు : (చిన్నగా నవ్వుతూ) అర్థం అయ్యింది లే బాబాయ్ ఇప్పుడు నీకు ఒక ఫోన్ Sim ఉంది అదే నెంబర్ నీ నీకు తెలియకుండా ఒక డూప్లికేట్ Sim ద్వారా నీ నెంబర్ నీ ఎవరైనా వాడోచ్చు

కానిస్టేబుల్ : అవునా అయినా కూడా అది ఎవరూ చేయగలరు సార్

సిద్ధు : ఎవరైనా కంప్యూటర్ ఏక్సపర్ట్ తో చేయవచ్చు అంతే కాదు ఇప్పుడు నా పక్కన ఉన్న వ్యక్తి ఫోన్ నెంబర్ నీ కూడా మనం కనుక్కోవచ్చు బాబాయ్ అని టేబుల్ పైన ఉన్న టీ తీసుకొని తాగుతూ ఉండగా వెంటనే తన పక్కన ఉన్న నెంబర్ నీ కనుక్కోవచ్చు కదా అని ఆలోచించి వెంటనే సైబర్ క్రైం బ్రాంచ్ కీ బయలుదేరాడు.

ఇది ఇలా ఉంటే విజయ రమణ కోసం హోటల్ కీ వెళ్లుతుంటే దారి లో తనకు రమణ కీ మధ్య కాలేజీ లో ఉన్నపుడు వాళ్లు ఒకరిని ఒకరు చివరి గా చూసుకున్న సందర్భం గుర్తుకు వచ్చింది ఆ రోజు ఉదయం విజయ కాలేజీ కీ వెళ్లడానికి బస్ ఎక్కింది కానీ ఆ రోజు ఎందుకో బస్ మొత్తం కాలిగా ఉంది ఎందుకా అని ఆలోచిస్తూ ఉంది కానీ ఒక కుర్రాడు తప్ప ఎవ్వరూ లేరు బస్ కదిలిన వెంటనే వెనకు తిరిగి చూశాడు రమణ దాంతో విజయ కొంచెం భయం బిడియం కలిసిన మొహం తో అలాగే బిత్తరి చూపులు చూస్తూ కూర్చుంది కానీ రమణ మాత్రం తన పెదవి పైన మెరిసిన చిరునవ్వు నీ చూశాడు, ఆ తర్వాత బస్ కాలేజీ గేట్ ముందు ఆగింది కానీ చూస్తే కాలేజీ నోటీసు బోర్డ్ పైన ఈ రోజు బంద్ వల్ల కాలేజీ కీ సెలవు అని ఉంది తన ఫ్రెండ్స్ తనకి ఎందుకు చెప్పలేదని ఆలోచిస్తూ ఉండగా రమణ సడన్ గా వచ్చి విజయ చెయ్యి పట్టుకొని గేట్ పక్కన ఉన్న వాచ్ మేన్ దారి నుంచి లోపలికి వెళ్లారు అలా ఇద్దరూ కలిసి కాలేజీ పైన ఉన్న లవర్స్ పాయింట్ దగ్గరికి వెళ్లారు.

విజయ : ఈ రోజు కాలేజీ లేదు అనే విషయం నీకు ముందే తెలుసా

రమణ : తెలుసు నేనే నీ ఫ్రెండ్స్ కీ చెప్పోదు అని చెప్పా

విజయ : ఎందుకు

రమణ : నీతో ఇలా ఏకాంతం కోసం అసలే నువ్వు చూపులతో సైగలు తప్ప నోటి నుంచి ఒక మాట కూడా జార నీయవు అందుకే ఏకాంతం లో అయినా నీ మౌనం వదిలి నీ తేనె కారే పెదవి నుంచి నాలుగు తియ్యని పలుకులు పలుకుతావు అని ఆశ తో ఇలా చేశా అన్నాడు

విజయ : ఏమీ చెయ్యాలి ఇంట్లో దించిన తల క్లాస్ లో పాఠం చెప్పే తప్పుడు తప్ప ఎక్కడా ఏత్తకుడదు అని మా అమ్మ పదే పదే చెబుతుంది ఇంక మగ దిక్కు లేని ఇల్లు అంటే అందరికీ ఎంత చులకనో తెలుసా కాలేజీ కీ అని బయలుదేరి ఇంటి నుంచి బస్ దగ్గరికి వచ్చే వరకు ఎన్ని చూపులు నను గుచ్చుతుంటాయే తెలుసా

రమణ : అవునా ఎవరూ నిన్ను ఇబ్బంది పేడుతుంది చెప్పు వాళ్ల నోరు కుట్టి పడేస్తా

విజయ : వదిలేయి ఎవ్వరి పాపాన వాలే పోతారు సరే ఇన్ని రోజులు నువ్వు కూడా మౌన ప్రేమ లేఖలు నీ చూపుతూ రాసి గాలి లో పంపే వాడివి ఈ రోజు ఎందుకు ఇంత సాహసం ఎందుకు చేశావు

6 Comments

  1. What nonsense stories are posting like detective and most worst stories are posting

  2. Why discontinued

  3. Katha chala bagundi nenu oka story rasanu Ela submit cheyalo cheppandi

  4. Very worst stories are posting

    1. True Sony

  5. Updates pl

Comments are closed.