నేను వదల్లేదు – Part 3 142

సరే లెక్కలు చెప్పాలి కదా తప్పదు అని బుక్ ఓపెన్ చేసాను. సర్కిల్స్ గురించి చెప్తున్నాను.
ప్రిన్సిపాల్ వచ్చి నేను ఎలా చెప్తున్నానో అని నన్ను గమనిస్తున్నాడు.
కానీ వాళ్ళలా ఒక ప్రోసెస్ లో చెప్పకుండా వాళ్ళకి సొంతంగా ఎలా సాల్వ్ చెయ్యాలో చెప్తుండే సరికి వాడి మొహం 4వారాలు వరుసగా ఫెయిర్ & లవ్లీ రాసుకున్నట్టు వెలిగిపోయింది.
అమ్మాయిలు నా బుర్రకు బాగా పడిపోయారు. అందులోనూ ఇంజనీరింగ్ చేసి వచ్చాను.
మాములుగా రెడీ అవ్వలేదు.
మంచి పర్సనాలిటీ.
ఆస్ట్రేలియా లో ఉద్యోగం, లక్షల్లో జీతం అని నా గురించి నేను మామూలు బిల్డప్ ఇవ్వలేదు.
అందుకే అందరూ నన్ను ఎగబడి చూసే వాళ్ళు.
అలా వాళ్ళతో సరదాగా ఉండగానే పీరియడ్ అయిపోయింది.
వాళ్ళ మొహల్లో ఒక రకమైన భాద కనిపించింది. కొంచెం సేపు ఉంటే బాగుండును కదా అన్నట్టు. నిజం చెప్పాలంటే నాకు కూడా అలాగే ఉంది.
మరి ఉండదా? కుర్ర పీరియడ్ అయిపోయి ముసలి పీరియడ్ మొదలవ్వబోతుంటే.
ప్రిన్సిపాల్ రూమ్ కి వెళ్ళాను.
“ఈ పీరియడ్ ఆగండి నరేష్ గారూ. మళ్ళీ 3rd పీరియడ్ తీసుకోండి జూనియర్స్ కి “అన్నాడు.
“సరే సర్” అనేసి చైర్ లో కూర్చున్నా.
అప్పటికే కత్తిలాంటి కుర్రోడు కాలేజికి వచ్చాడు అని టాక్ బయలుదేరింది కాలేజీ మొత్తం.
అందరూ వాటర్, టాయిలెట్ అని చెప్పి నన్ను చూడటానికి వచ్చేస్తున్నారు.
ఇంతలో ప్రిన్సిపాల్ బయటకి వచ్చాడు.
వాడికి ఏమీ అర్థం కాలేదు.
ఎప్పుడూ తిరగని జనం ఈ రోజు ఇలా తిరుగుతున్నారు ఏంటి అని చిన్న డౌట్ వచ్చినట్టు ఉంది.
వాళ్ళు ఇలా బయట తిరుగుతున్నందుకు వాళ్ళ మీద కయ్యిమని పడ్డాడు.
వాళ్ళు మాత్రం ఈడెంత పూకులో ఈక అన్నట్టు చూసి వెళ్ళిపోయారు.
నా దగ్గరికి వచ్చి “ఏం చేస్తున్నారు అండి” అన్నాడు.
“జస్ట్ కూర్చున్నా సర్. ఏం కావాలి చెప్పండి ” అన్నాను.
“ఏం లేదు. నెక్స్ట్ క్లాస్ ఉంది కదా? బుక్ తీసుకుని ప్రిపేర్ అవ్వకపోయారా?” అన్నాడు
నన్ను దెంగకురా నాయనా అన్నట్టు ఒక ఎక్స్ప్రెషన్ ఇచ్చి ” అవసరం లేదు సర్” అన్నాను.
“అయితే ఈ లెక్క చెయ్యండి ” అని ఒక లెక్క ఇచ్చాడు.
నేను దానిని 5రకాలుగా సాల్వ్ చేసి ఇచ్చాను.
వాడు వెంటనే బోత్ థింగ్స్ మూసుకుని వెళ్ళిపోయాడు.
ఇంతలో నాకు నాలుక లాగడం మొదలయ్యింది.
సరే అని కాలేజికి కొంచెం దూరంలో ఉన్న మామిడి చెట్టు దగ్గర దమ్ము కొడుతున్నాను.
అవ్వగానే మళ్ళీ నా కుర్చీలో కూర్చుని చాక్లెట్ తింటూ ఉన్నాను.
ఇంతలో ఇద్దరు అమ్మాయిలు సర్ మేము లెక్కలు చేసుకుంటాం. డౌట్ ఉంటే అడుగుతాం ఇక్కడ కూర్చోవచ్చా అన్నారు.
ఒకరు నవ్య, ఇంకొకరు హారిక.
కూర్చోండి అన్నాను.
వాళ్ళు నా కుర్చీ పక్కన కింద కూర్చున్నారు.
నాకు టాప్ వ్యూ నుంచి వాళ్ళ సళ్ళు కనిపిస్తున్నాయి.
నేను వాటిని చూస్తూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నాను.
వాళ్ళు మధ్య మధ్యలో ఏదో అడుగుతున్నారు. నేను చెప్తున్నాను.
ఇంతలో 3rd పీరియడ్ స్టార్ట్ అయ్యింది. నేను జూనియర్స్ కి క్లాస్ చెప్పడానికి వెళ్ళాను.
ఆ క్లాస్ లో కూడా అమ్మాయిలు బాగున్నారు.
నేను నా గురించి నేను చెప్పుకుంటూ వాళ్ళ గురించి అడిగాను.
అమ్మాయిలు ఆఖరికి వచ్చే సరికి ఒక అమ్మాయి లేచి నిల్చుంది.
” నా పేరు హందున్నీషా బేగం సర్ ” అంది.
తేనె కంఠం. కొత్త పేరు. మొహం చూద్దాం అనుకున్నాను. కానీ బురఖాతో కప్పబడి ఉంది. కేవలం కళ్ళు మాత్రమే కనిపిస్తున్నాయి.
కానీ ఆ ఒక్క కళ్ళు మాత్రమే చాలు. చాలా తీక్షణంగా ఉన్నాయి.
నేను ఆ కళ్ళని చూస్తున్నానో మిట్ట మధ్యాహ్నం నడినెత్తికెక్కిన సూర్యుడ్ని చూస్తున్నానో అర్థం కాలేదు.
అలా చూస్తూనే ఉండిపోయాను. ఇంతలో నన్ను నేనే తమాయించుకొని ఈ లోకంలోకి వచ్చాను. చాలా బాగుంది బేగం మాత్రం. తర్వాత క్లాస్ చెప్తున్నాను కానీ తన వంకే చూస్తున్నాను. తను కూడా నా వంకే చూస్తుంది.
ఇలా క్లాస్ అయ్యింది అనిపించాను.
ప్రిన్సిపాల్ ఇంటికి వెళ్లిపోమన్నాడు.
మధ్యాహ్నం వాలీబాల్ ఆడుకుని రాత్రంతా బేగం ఊహలు ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంటే అలా ఆలోచిస్తూ నిద్రపోయాను.
ఉదయం మళ్ళీ షరా మాములుగా కాలేజీకి వచ్చేసాను.