నేను వదల్లేదు – Part 3 141

ఇంతకూ ముదునూరుపాడు అంటే అది ఒక పెద్ద చర్చి ఉన్న ఊరు. మిగిలిన రోజుల్లో అంతా మామూలు ఊరిలా ఉన్నా శనివారం మాత్రం అక్కడ బాగా రద్దీ. ఇప్పుడు నేను అక్కడికే వెళ్తున్నాను అన్నమాట.
పొద్దున్నే లేపేసి మా పెద్దమ్మ తయారు చేసి వచ్చే ముందు తైలం సీసాలు తీసుకుని పాస్టర్ గారు వేసే తైలం వేసుకోమని చెప్పి పంపింది. మళ్లీ నేను వెళ్తానో వెళ్ళనో అని.
పొద్దున్న బయటకి వచ్చేసి గ్రౌండ్ లో కొంచెం సేపు సరదాగా క్రికెట్ ఆడి అప్పుడు బయలుదేరాను.
అక్కడికి వెళ్ళాక కూడా అటూ ఇటూ తిరగడం వాళ్ళని, వీళ్ళని చూడటం తప్ప కుదురుగా కూర్చోలేదు. ఎలా అయితే తైలం వేసే టైం వచ్చేసింది. చందా వేయమని డబ్బులు ఇచ్చారు కానీ ఎవరో తినడం ఎందుకు మనమే తినేస్తే పోలా అనుకుని జేబులో ఉంచేశాను. అలా నడుస్తుంటే వెనక ఎవరో పిలిచినట్టు అనిపించి వెనక్కి చూసాను.
జ్యోతి, వాళ్ళ అత్తలు, వాళ్ళ బామ్మా కూర్చుని ఉన్నారు.
జ్యోతి నా 10th క్లాస్ మేట్. వాళ్లు అందరూ నాకు చుట్టాలే. వెళ్లాను దగ్గరికి. జ్యోతి వాళ్ళ అత్త వాళ్ళ బామ్మని జనంలో తొక్కకుండా నన్ను సాయం అడిగింది. నేను సరే అని తల ఊపాను.
ఇక్కడ మీకు జ్యోతి గురించి చెప్పాలి. చామన ఛాయ, మీడియం ఎత్తు, కండ పట్టిన సళ్ళు. నాకు వరస. ఇంతకన్నా ఏం కావాలి?
అక్కడ లైన్ లో వెళ్తున్నారు జనం అంతా. నేను జ్యోతి వెనకాల నుంచున్నాను. మా ఇద్దరికీ మధ్యలో వాళ్ళ బామ్మ నిలబడింది. నేను ఆవిడ మీద ఎవరూ పడకుండా నా చేతులు జ్యోతి భుజాల మీద వేసాను. లైన్ మొదలయ్యింది. జ్యోతి ముందు వాళ్ళ అత్తలు నిలబడ్డారు.
లైన్ మొదలయ్యింది. అందరూ తోసుకుంటూ నడుస్తున్నారు. నేను చేతులు జ్యోతి జబ్బల మీద నుంచి తీసి వెనక నుంచి ఎందుకో ధైర్యంగా దాని సళ్ళు పట్టుకున్నాను. అది ఏమీ అనలేదు. ఇంక నాకెందుకు భయం అనుకుని తైలం కొట్టే పాక దాటే వరకు నలుపుతూ ఉన్నాను. పాక బయట పడ్డాక వదిలేసాను.
బయటకి వచ్చాక అది నన్ను చూసే చూపు మారింది. నేను కూడా మళ్ళీ ఎప్పుడు కుదురుతుందో అని ఆలోచిస్తూ నడుస్తున్నాము బయట రోడ్ మీదకి. ముందు వాళ్లు వెళ్తున్నారు వెనక నేను నడుస్తున్నాను.
మా అదృష్టం బాగుంది. వెంటనే గూడెం-ఆచంట బస్ వచ్చేసింది. ఎక్కేసి అందరికీ సీట్లు ఉన్నాయి. జ్యోతి నా ముందు సీట్ లో కూర్చుంది. నేను కిటికీ లోంచి బయటకు చూస్తున్నట్టు కలర్ ఇచ్చి సీట్ పక్క నుంచి జ్యోతి నడుము పిసుకుతున్నాను.
ఇంతలో జ్యోతి పక్కన కూర్చున్న వాళ్ళ వదిన వెనక్కి తిరిగి నాతో మాట్లాడుతుంది.
“మళ్ళీ వచ్చే వారం వస్తావా?” అంది.
“రాను. అసలు ఈ వారం రావడమే గొప్ప”
“వచ్చే వారం మా జ్యోతి కూడా వస్తుంది”
అమ్మ దీనెమ్మా తెలిసిపోయింది దీనికి. అసలే చుట్టాలు. పెంట అయితే నాకు పూకు పులిహోర వాసన వచ్చేస్తుంది ఎందుకులే అనుకుని “జ్యోతి వస్తే నేనెందుకు వస్తాను? వెళ్తే వెళ్ళండి లేకపోతే మానేయండి.” అన్నాను సీరియస్ గా. వాళ్ళ వదిన మొహంలో నెత్తురు చుక్క లేదు.
అప్పటి వరకు సమ్మగా కదలకుండా నొక్కించుకుంటున్న జ్యోతి ఒక్కసారిగా ముందుకు జరిగిపోయింది.

దెంగితే దెంగేయ్.. అంతే కానీ అసలు ఏ పనీ అవ్వలేదు. అప్పుడే దానిని నాకు ముడెట్టేద్దాం అని చూస్తుంటే నేనేం అయిపోవాలి?

మొత్తం వీళ్ళంతా కలిసి టెస్ట్ డ్రైవ్ చేయకుండానే బండి C బుక్ నా పేరు మీద రిజిస్ట్రేషన్ చేయించేద్దాం అనుకుంటున్నారు. అయినా దీనికి కమిట్ అవ్వడం ఏంటి మనం అని హెడ్ ఫోన్స్ చెవిలో పెట్టుకుని సీట్ లో వెనక్కి వాలి పడుకుని మంచిలి రాగానే దిగి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను.

నేనన్న మాటలకి మరి జ్యోతి ఇంకెప్పుడూ నాతో మాట్లాడలేదు. నేను కూడా పెద్ద పట్టించుకోలేదు. అయినా కాలేజీలో అంత మంది ఆడవాళ్లు ఉండగా దీని పూకు నాకెందుకు?
కాలేజీ ఎందుకో బోసిపోయింది. ఇది వరకులా నాకు సరదా అనిపించడంలేదు. చూస్తూ ఉండగానే నా ఇంటర్ చివరి రోజుల్లోకి వచ్చేసింది. ఇక్కడ నుండి నేను మళ్ళీ సున్నా నుండి మొదలు పెట్టాలి. ఇంక నాకు మిగిలిన కాలేజీ రోజుల్లో కూడా పెద్దగా అద్భుతాలు ఏమీ జరగలేదు. కొత్త పిట్టలు ఎవరూ పడలేదు. కానీ జరిగింది ఒక అద్భుతం.
నేను కాలేజీ వదిలాక సైకిల్ మీద సరదాగా తిరుగుతున్నాను. సురేంద్ర ఇంట్లో అందరూ నరసాపురం పెళ్ళికి వెళ్ళారు. అందుకే ఈ రోజుకి అలా అలా తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళిపోదాం అని డిసైడ్ అయ్యాను.
సైకిల్ E.సేవ రోడ్ మీద ఎంటర్ అయ్యింది. ఒక ఆంటీ ఒంగుని ముగ్గు వేస్తుంది. నైటీ లోపల బ్రా లేదు. అందుకే ఒంగుని ముగ్గు వేస్తుంటే లోపల తొడలు కూడా కనిపిస్తున్నాయి. నా ప్యాంటు లోపల మొడ్డకి జ్వరం వచ్చేసింది. 105 ఫీవర్. అది కక్కే వేడి వేడి పొగలు నా పొత్తి కడుపు కింద వరకు తెలుస్తుంది. అక్కడే రెండు మూడు రౌండ్లు వేసాను. ఆంటీ ముగ్గు వేసి లోపలికి వెళ్ళి పోయింది. ఇంక నేను అక్కడ ఉండి చేసేది ఏముంది? కానీ నాకు ఒకటే డౌట్.. ఆంటీ నన్ను చూసిందా? లేదా? చూస్తే మరి నేను ఎలా లైన్లో పెట్టి వాయించాలి? ఇలా పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలతో సతమతమవుతూ అక్కడ నుంచి బయట పడ్డాను.