నేను వదల్లేదు – Part 3 141

ఈ రోజు అందరూ మంచి బాగా కలిసిపోయారు.
అదృష్టం ఏంటంటే ఒక్కొక్క క్లాస్ రెండు గంటలు ఇచ్చారు.
క్లాస్ చెప్పడం. ముందు బెంచీ అమ్మాయిల లేత రొమ్ములు కనిపించి కనిపించకుండా చూడటం.
వాళ్ళు కూడా అవసరమున్నా లేకపోయినా సర్ డౌట్ అని దగ్గరికి పిలిచేవాళ్ళు.
ఇంతలో వెనక నుంచి ఒక అబ్బాయి సర్ కొంచెం మాకు కూడా క్లాస్ చెప్పండి అన్నాడు.
ఓరి ఈడి యబ్బా అనుకుని వెళ్లి వెనకాల బెంచీలో వాళ్ళతో కూర్చున్నాను.
ఇంతలో వైస్ ప్రిన్సిపాల్ పిలిచాడు.
బయటకి వెళ్తే నేను అక్కడ అలా కూర్చోవడం వాడికి నచ్చలేదు.
సరే అయిపోయింది.
ఇంతలో హుందున్నీషా బేగం ఇంకో నలుగురు అమ్మాయిల్ని వేసుకుని ఇక్కడ క్లాస్ దగ్గరికి వచ్చేసింది.
కనుక్కోవడానికి గుమ్మం దగ్గరకి వచ్చాను.
“సర్ పీరియడ్ అయిపోయింది కదా మా క్లాస్ కి రారా” అని ఆడిగేసింది.
నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది.
“ఈ పీరియడ్ కూడా ఇక్కడే నెక్స్ట్ రెండు పీరియడ్స్ మీకే” అన్నాను. బురఖా వేసుకోవడం వల్ల తన మొహంలో నవ్వు కనిపించలేదు కానీ దాని దగ్గర ఉన్న గొప్ప విషయం ఏంటంటే కళ్ళతో నవ్వగలగడం.
తర్వాత బేగం క్లాస్ కి వెళ్ళాను.
అలా వారం గడిచింది. అందరూ నాకు క్లోజ్ అయిపోయారు. అందరికీ నేను క్లోజ్ అయిపోయాను.
పిల్లలకి ఎగ్జామ్స్ స్టార్ట్ అయ్యాయి.
ఆ రోజు ప్రిన్సిపాల్ పిలిచాడు.
“మీకు నెలకి జీతం ఎంత ఇవ్వమంటారు?” అని అడిగాడు.
“మీ ఇష్టం సర్” అన్నాను.
“మేమైతే నెలకి 2వేలు ఇవ్వగలం సర్” అన్నాడు.
“నా ఆతు ముక్కరా పూకు నా కొడకా” అనుకున్నాను మనసులో.
“వద్దు సర్. నేను నా సాటిస్ఫ్యాక్షన్ కోసం చెప్తాను. మీరు ఇచ్చే 2వేలు నాకు అసలు లెక్క కాదు. నేను కాంపిటీటివ్ ఎగ్జాంస్ కి ప్రిపేర్ అవుతున్నాను. ఇలా స్టూడెంట్స్ కి చెప్తే నా స్కిల్ డెవలప్ అవుతుందని వస్తున్నా అంతే. నేను ఫ్రీగా చెప్తాను” అన్నాను.
ప్రిన్సిపాల్ కొంచెం సేపు ఆలోచించి పిల్లలకి వచ్చే వారం టెస్ట్ అయిపోతుంది. అప్పుడు నేను కాల్ చేస్తాను వద్దురు గాని అన్నాడు.
నేను సరే అని బయటకి వచ్చేసాను.
వారం దాటింది. అయినా కాల్ రాలేదు. సరే అని నేను కాలేజ్ కి స్వస్తి పలికేసాను. మా ఊర్లోనే పంచాయతీలో కంప్యూటర్ ఆపరేటర్ పోస్ట్ ఖాళీగా ఉంటే నన్ను చేరిపోమన్నారు. సరే నచ్చకపోతే మానేయొచ్చు కదా అని చేరిపోయా.
ఏదొక పని మీద అత్తిలి వస్తున్నా వెళ్తున్నా.. నాకు హందున్నీషా బేగం ఆలోచనలే అన్నీ ఎక్కడైనా కనిపించక పోతుందా అని.
బేగం క్లాస్ లోనే మా ఊరి కుర్రాళ్ళు 6గురు ఉండేవాళ్ళు.
వాళ్ళలో రాజబాబు అని ఒకడు నాకు వాలీబాల్ లో సెట్టింగ్ వేసేవాడు.
ఒక రోజు వాడ్ని అడిగాను దాని ఇల్లు తెలుసా అని.
తెలీదు కానీ ఫలానా చోట అని మాత్రం చెప్పాడు.
“దానికి ఆల్రెడీ లవర్ ఉన్నాడు అన్నయ్యా” అన్నాడు అడక్కుండానే..
“ఉండనివ్వు తమ్ముడూ. ఉంటే పడదా ఏంటి? అయినా లవర్ ఉంటే క్రెడిట్ నాది. అకౌంట్ వాడిది. మనకేగా బెనిఫిట్ ” అన్నాను కన్నింగ్ నవ్వొకటి వదులుతూ.
“అన్నయ్యా.. నువ్వు బాగా రిస్క్ అన్నయ్యా బాబూ” అంటూ నా నవ్వులో శృతి కలిపాడు వాడు.
ఇద్దరం ఒక రెండు రోజులు ఆ ఏరియాలో గాలించాం. కానీ ఎక్కడా బేగం జాడ లేదు.
తర్వాత చిరాకు పుట్టి వెతకడం మానేసాను.
కానీ రోజూ బేగం చూపులు గుర్తుకు వచ్చేవి.
ఒక రోజు సాయంత్రం మా ఫ్రెండ్ DOB కోసం నేను, మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ నాన్నగారు బండి మీద అత్తిలి వెళ్తున్నాం MRO ఆఫీస్ కి. సరిగ్గా ఆఫీస్ వస్తుంది అనగా ఒక తీక్షణమైన చూపు ఒక ఆశ్చర్యంతో నన్ను గమనిస్తుంది. తల పక్కకి తిప్పి చూస్తే బేగం.
వెంటనే బండి ఆఫీస్ దగ్గర ఆపి ఆయన్ను దింపేసి బేగం వైపు ఉరికించా నా కొత్త TVS జూపిటర్ ని.