తోటచుట్టూ ఫెన్సింగ్ వైర్ వేసివుంది.పెద్ద గేటు తెరిచివుంది.నవ్య రైట్ టర్న్ తీసుకొని మామిడితోటలోకి కార్ పోనిచ్చింది.
సుమారు రెండు ఫర్లాంగుల పొడవు,వెడల్పు వున్న తోటలో చెట్లు ఏపుగా పెరిగివుండటం వలన గుబురుగా వుంది.
అంత ఎండలో కూడా సూర్యకిరణాలు ఆకులమధ్యనుండి పల్చగా నేలను తాకుతున్నాయ్.
కారు తోటలో సెంటర్ లోకి వచ్చాక ఆపింది.మెల్లగా డోరు తెరుచుకొని కిందకుదిగింది. అక్కడ కారు వున్నట్టు ఎవరూ ఊహించలేరు.
ఆమెవెనుకే కారుదిగిన నివేశ్ నాలుగువైపులా గుండ్రంగా తిరిగి చూసాడు. ఆ విశాలమైన తోటలో ఎక్కడా మనిషి వున్న జాడే లేదు.
“ఎలావుంది?” అతని కళ్లలోకి కొంటెగా చూస్తూ అడిగింది నవ్య.
“బ్యూటిఫుల్…..నీ సెలక్షన్ అన్నింట్లో మార్వలెస్ గా ఉంటుంది.ఇక్కడ ఇంత మంచి స్పాట్ వుందని నీకెలా తెలుసు?”
నవ్య నవ్వింది.కానీ జవాబు చెప్పలేదు.
” ఈ తోట ఎవరిది? ఎవరూ లేరేమిటి ? ”
“ఈ తోట ఎవరిదైతేనేం? ఇప్పుడు కాయకాసే కాలం కాదు కాబట్టి కాపలా ఎవరూ లేకపోయినా నష్టంలేదు… అయినా వాచ్ మెన్ వుంటాడు, ఏ టౌన్ కో పోయుంటాడు.చీకటిపడేసరికి వస్తాడేమో.”
“అయినా చెప్పకుండా లోపలికి రావడం తప్పుకదా”
“అవునా?….ఐనా డ్యూటీ వదిలేసి బయటికి పోవడం వాచ్ మెన్ తప్పు కాదా? అంది కార్ లోంచి బాస్కెట్లు బయటకి తీస్తూ.
ఓ బ్లాంకెట్ తీసి చక్కగా నేలమీద పరిచింది.రెండో బ్లాంకెట్ తీసి దానిపక్కనే పరిచి బాస్కెట్లో ఐటమ్స్ అన్నీతీసి ఒకదానిపక్కనొక్కటి అమర్చింది.
నివేశ్ ఆ పనిలో ఆమెకు సహాయపడ్డాడు.తర్వాత ఏమిటన్నట్టు ఆమె వైపు చూసాడు.
“నువ్వు ఇప్పుడు అక్కడ కూర్చో”బ్లాంకెట్ మీద ఓ ప్లేస్ చూపిస్తూ చెప్పింది.
ఎందుకు,ఏమిటి అని ప్రశ్నలు వెయ్యలేదతను.కామ్ గా, బుద్ధిమంతుడ్లా వెళ్లి ఆమె చెప్పిన చోట కూర్చున్నాడు.
అతనికి ఎదురుగా రెండు అడుగుల దూరంలో కాళ్ళు ముడుచుకుని కూర్చుంది నవ్య.ఆమె నున్నని, బలమైన తొడలు స్పటికాల్లా మెరుస్తున్నాయి.
నివేశ్ వాటి మీంచి చూపులు తిప్పుకోలేకపోయాడు.
“అలాంటి వెర్రి చూపులు చూడటానికి కాదు ఇక్కడకొచ్చింది” కోపంగా చూసింది.
“మరెందుకింత దూరం వచ్చింది?”
“జస్ట్…ఆడుకుంటూ ఎంజాయ్ చెయ్యడానికి”
“నేనిప్పుడు చెయ్యబోతున్నదదేగా”
“నా ఉద్దేశం అదికాదు” అంటూ ప్లేయింగ్ కార్డ్స్ ని బయటకి తీసింది.ముక్కల్ని చక చక కత్తెర వేస్తూ….
“నీకు ఈ ఆట వచ్చా?”
“అంతగా ప్రాక్టీసు లేదు.ఎలా ఆడాలో తెలుసు! అంతే”
“అది చాలు ప్రస్తుతం హాపీగా ఎంజాయ్ చెయ్యడానికి”
“నీకు బాగా వచ్చా?”
“ఏమో?ఇప్పుడు నీతో ఆడితే తప్ప తెలియదు” అంది అదోలా చూస్తూ.
నివేశ్ నీరసంగా తలూపాడు.ఇక్కడకు తీసుకొస్తుందంటే ఏమేమో ఊహించుకున్నాడు.ఇలా కార్డ్సు ఆడుకుంటూ టైంపాస్ చెయ్యడానికనుకోలేదు.
“పందెం అంటూ లేకపోతే ఏ గాంబ్లింగైనా మజా వుండదు” అంది నవ్య.
“పందెమా? అది ఆటగాళ్ల పధ్ధతి… నాకు ఆట సరిగ్గా రాదన్నానుగా?”
నవ్య నవ్వింది.
“కంగారు పడకు.నీ దగ్గర ఉన్న వాటితోనే పందెం వేద్దాం.పందెం మాత్రం తప్పదు”.
తను కాదన్నా ఆమె ఒప్పుకోదని అతనికి తెలుసు.
“సరే… పందెం ఏమిటో నువ్వే చెప్పు”
“వేరీ సింపుల్! ఓడిన వాళ్ళు ఒక్కొక్క వస్తువు చొప్పున తీసేయాలి.అంతే కాదు.. ఆట గెలిచిన వాళ్ళు, ఓడినవాళ్లని ఏమైనా చెయ్యొచ్చు” అంది నవ్య..
ఆ ఆట వెనుక అంతరార్ధం బోధపడక ఉత్సాహంగా తలూపాడు.ఆమె కార్డ్స్ పంచింది.అయిదు నిమిషాల్లోనే నవ్య కార్డుతిప్పి “షో” అంది.
నివేశ్ విసుగ్గా కార్డ్స్ తిప్పికొడుతూ “చెప్పు ఏం విప్పను”
నవ్య చెప్పింది.
నివేశ్ వంటిమీదున్న షర్ట్ తీసేసి పక్కన పడేసాడు.
బనీను మాత్రమే వుందిప్పుడు.
నవ్య వున్న చోటునుండి కదిలి చప్పుడయ్యేలా అతని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
“ఆడపిల్ల మగాడ్ని అక్కడ కాదు ముద్దుపెట్టుకోవాల్సింది, ఇక్కడ” అంటూ తన చూపుడు వేలితో పెదవులను చూపించాడతను.
మరుక్షణంలోనే కెవ్వుమని అరిచాడు.నవ్య ముద్దుపెట్టుకున్న చోటనే పళ్ళతో గట్టిగా కరిచేసింది.గాట్లు స్పష్టంగా కనిపిస్తూ కందిపోయిందతని బుగ్గ.
“ఏమిటీ పని రాకాసిలా” అన్నాడతను ఉక్రోషంగా.
“అంత ఉక్రోషం పనికిరాదు, ఇష్టం వచ్చినట్లు చెయ్యొచ్చనేదే కండీషన్! ఇలా చెయ్యకూడదని రూలేం లేదు” అంది నవ్య కవ్వింపుగా కన్నుకొడుతూ.
“అలాగా? నాకూ చాన్స్ రాకపోదు…అప్పుడు చూపిస్తా నా తఢాకా!”
“కబుర్లు కాదు, కార్డ్స్ పంచు”అంది నవ్య.
పేక కలిపి ఇద్దరికి ముక్కలు పంచాడు నివేశ్. ఈ సారి పట్టుదలగా ఆడాడు.
పదినిముషాలు గడిచేసరికి “షో” చేసి సగర్వంగా విప్పమన్నట్టు చూసాడు.
నవ్య ఒక్క క్షణం నిస్సహాయంగా చూసి తాపీగా చేతులు పైకెత్తి భుజాల మీద పెట్టుకుంది.
అతను ఎక్సైటింగ్ గా చూసాడు.
తాపీగా చెవులకున్న పొడవాటి రెండు జూకాలని వూడదీసి అతని బట్టల పక్కన పెట్టింది.
“అన్యాయం, అక్రమం” కీచుగా అరిచాడతను.”నేను షర్టు తీసాను, నువ్వు జూకాలు తియ్యడం పద్ధతి కాదు”.
“లుక్ మిష్టర్! ఒక్కసారి కండీషన్ గుర్తుతెచ్చుకో”పొంగుకొస్తున్న నవ్వుని దాచిపెట్టుకుంటూ అంది నవ్య.
“మళ్లీ కొట్టింది దెబ్బ” అనుకుంటూ పళ్ళు బిగబట్టాడు నివేశ్. నవ్వుతూనే కార్డ్స్ పంచబోయిన నవ్య ముఖాన్ని రెండు చేతులతో గట్టిగా పట్టుకొని ఆమె ఎర్రటి పెదాలని గాఢంగా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
నవ్య తన్మయత్నంతో కళ్లుమూసుకుంటూ పెదవులని పూర్తిగా అప్పగించిదతనికి.అదే అతనికి కావల్సింది కూడా.
చటుక్కున పైపంటితో ఆమె కింది పెదవిని పట్టుకొని బలంగా కొరికేసాడు.
పన్ను దిగిపోయిన గుర్తుగా రక్తం నోటికి ఉప్పగా తగిలింది.