Love + Love!లవ్+లవ్! 174

అతని చేతిస్పర్శ ఆమెకి చక్కెలిగింతలు పెట్టింది.
“నీ వంటిమీద ఏమీ మిగలకూడదు.”
కొద్ది క్షణాలలోనే అతను వివస్త్రుడైపోయాడు.ఏసి చల్లదనం గదిని నింపుతోంది.ఆ చల్లగాలికో,మరెందుకో అసలే గట్టిగా వున్న నవ్య రొమ్ములు బిరుసెక్కి గుండ్రంగా నిలబడ్డాయి.
చేతులకి గాట్టిగా తగులుతున్నాయి ఆమె రొమ్ములు.ఆమె ఎదపై నుంచి మార్వెల్ సోప్ వాసన వస్తోంది.మునిపంటితో మొనలని చప్పరించాడు నివేశ్. నిండుగా కుక్కుకో అన్నట్టు నవ్య చేత్తో రొమ్ముని పట్టుకుంది.
“అతను నోరు నిండేంతవరకూ కుక్కుకున్నాడు.”
“కొరుకు” అంది నవ్య కైపుగా.
నా పళ్ళూడగొట్టుకుంటానా..? అని తిరిగి చప్పరించడం ప్రారంభించాడు నివేశ్.
నవ్య కడుపు నున్నగా, విశాలంగా వుంది.బొడ్డులో చిటికెనవేలు పెట్టి కడుపుని మెల్లగా నిమురుతూ పై చర్మాన్ని లాగి వదిలాడు. ఆ చేష్టలకి నవ్య తొడల మధ్య నరాలు జివ్వుమనుండాలి.
కాళ్ళని కాస్త ఎడం చేసింది.అతనామె చీరను కాస్త పైకి జరిపాడు. “ఏమిటా పాడుపని?”అని బలవంతంగా చీరని కాళ్ళపైకి లాక్కుంది.
నివేశ్ కుడిస్తనాన్ని వదిలి “చీర తెరుచుకోకుండా పని జరిగే పద్ధతేమైనా వుందా?”అంటూ ఆమె ఎడం స్తనాన్ని నోటితో అందుకున్నాడు.
చీర తెరుచుకుంటాను నిజమే కానీ నీకు చూపించాలని ఏముంది? అంది నవ్య కవ్వింపుగా.
చూపిస్తే ఏమౌతుందో?
చూపించకుంటే ఏమౌతుంది అంటూ అతని సమాధానం వినకుండా అతని నోటినుండా తన వక్షోజాన్ని కుక్కింది.
అతను చీర పై నుంచి తడమడం ప్రారంభించాడు. నాలుగైదు పొరల కుచ్చిళ్ళున్నప్పటికీ ఆమె శరీరం చేతికి వెచ్చగా తగులుతోంది.
“ఇలా ఎంతసేపు?” గోముగా అడిగింది నవ్య.
అంటే ఏం చేయాలో చెప్పకుండా ప్రొసీడ్ కాలేవా? అంది ఎకసెక్కంగా.
“అయితే నాదే ఆలస్యమన్న మాట”ఆమె మీదకి వాలి అన్నాడు నివేశ్.అతని ముఖంలోకి చూడటానికి సిగ్గు అడ్డమొచ్చి కళ్లు మూసేసుకుంది నవ్య.
“తప్పు.ఇలాంటప్పుడు కళ్లు మూసుకోకూడదు.”
మరెప్పుడు..? తన నడుంని అతనికి వీలు దొరకకుండా అటూ-ఇటూ కదిలిస్తూ అంది నవ్య.
“సరిగ్గా ఇప్పుడు” ఎక్కుపెట్టిన బాణంలా ఆమెలోకి చోటుచేసుకున్నాడతను.
హమ్…మ్.. అంటూ పైపంటితో క్రింది పంటిని కొరుకుతూ బాధతో విలవిలలాడిపోయింది.ఆమె శరీరం అంతా రోమాంచితం అయ్యింది.
తనను తనే నమ్మలేకపోయాడు. అతనెంత మాత్రం వూహించని విషయం అది! ఆమె ప్రవర్తన , మాఅతలని బట్టి ఆమె చిలక కొట్టిన పండని, అందుకే తనకంత ఈజీగా చాన్స్ దొరికిందని బావించాడు.
కానీ అది తన భ్రమ అని, క్షణం క్రితం వరకు ఆమె పురుష సంపర్కం ఎరుగని మొగ్గ అని తెలిశాక నిశ్చేష్టుడయిపోయాడు.
అతనిలో ఎలాంటి కదలికలు లేకపోవడంతో ఆశ్చర్యంగా అతని ముఖంలోనికి చూస్తూ “ఎమిటి?” అంది నవ్య.
“నిజమా?” అన్నాడు నివేశ్ సంభ్రమంగా.
“ఏమిటి నిజం?”
నువ్వింతవరకూ వర్జిన్ అని నీ ప్రవర్తన చూసిన ఎవ్వరూ అనుకోరు.
నిజమే. ఎవరూ నమ్మరు.ఎలాంటి విషయాన్నైనా స్పోర్టివ్ గా తీసుకొనే మెంటాలిటీ నాది. నాకిష్టం లేనిదే ఏ పనీ చెయ్యను. చెప్పదలిచిందేదయినా ఫ్రాంక్ గా చెబుతాను. అది దేనికి సంబందించిన విషయమైనా.”
“హౌ లక్కీ అయామ్……” అరిచినంత పనిచేసాడతను ఆనందంతో.
ప్రపంచంలో ఏదీశాశ్వతం కాదు. అశాశ్వతమైన వాటికోసం చేతికందిన వాటిని వదులుకోవటం నా పాలసీ కాదు. నా పద్ధతే వేరు. ఇప్పటికైనా కదులుతావా?” అతనిని నాగుపాములా పెనవేసుకుపోతూ గుసగుసగా చెప్పింది నవ్య.
“కదలడమా? స్వర్గం అంటే నువ్వు మరికాసేపటిలో తెలుసుకుంటావ్!”
“మాటలతో అదరగొట్టటానికి ట్రై చెయ్యకు.”
చేతలతోనే అదరగొడతాను చూస్కో”
…………