మెమోరీస్ 9 200

“యు నో, యు ఆర్ రియల్లీ గుడ్ విథ్ హ్యాండ్ అండ్ టంగ్. ఇ రియల్లీ లైక్ డ్ ఇట్” మెచ్చుకోలుగా అనింది టీనా
సూరిగాడు నవ్వాడు.
మద్యాహ్నపు సూర్యుడు నిప్పులు చెరుగుతున్నాడు. సుమారు పదిహేను నిమిషాల పాటు పడవలో ఉపరతితో కుస్తీలు పట్టిన వాళ్లు. అలసిన శరీరాలను మట్టి దిబ్బ మీద వున్న ఒక బండపై వాల్చి సేదదీర్చుకుంటున్నారు. ఆ మట్టి దిబ్బపై వున్న మామిడి చెట్టు నీడ వాళ్ల శరీరాలకు హాయిని కలిగిస్తొంది. అది మామూలు మట్టి దిబ్బని మానవ నిర్మితమని అనుకుంటే మోసపోయినట్టే. అది ఒక పెద్ద బండ. పకృతి సిద్దంగా ఏర్పడిన రాయి. సుమారు ఎకరం విస్తీర్ణంలో ఏర్పడ్డ పెద్ద శిల. దానిని కొంత మేర పగలగొట్టించారు. ఏదో దాయడాని కన్నట్టు దానిపై మందంగా మట్టిని ఏర్పాటు చేశారు.
ఆమట్టిని ఆధారంగా చేసుకుని కొన్ని చెట్లు మొలిచాయి. అన్నీ కంప చెట్లే మద్యలో అక్కడక్కడ పళ్ల చెట్లు. ఆ పళ్ల చెట్లలో ఒకటైన మామిడి చెట్టు నీడన సూరీ,టీనాలు వెల్లెకిలా పడుకుని ఆకాశాన్ని చెట్టు ఆకుల మద్యలోనుండీ చూస్తూ పడుకున్నారు.
అరగంట తరవాత. . . .
పడవలో ఎదెరెదురు కూర్చుని బోటింగ్ చేస్తున్నారు.
“సో . . . నువ్వు వారం రోజులు అగ్రహారంలో వున్నావన్నమాట” అడిగింది టీనా.
“అవును. . . మా గురువుగారు బందువుల ఇంటికి అని పొయినాం”
“రామ లింగారెడ్డి ఇంటికి పోయినారా”
“మా యట్లా వాళ్లకి అనుమతి యాడుంటుందండి”
“ఆ వూర్లో వున్నప్పుడు ఎప్పుడైనా రామలింగా రెడ్డి కూతుర్ని చూసినావా?”
“ఓ . . . ఎందుకు చూడ్లా . . మాంచి గుండుముక్కలా దిట్టంగా ఉంది. ఆ యమ్మ నీ మాదిరి సన్నగా వుండదు, బొద్దుగా లడ్డులా వుంటాది. నీది పలచని నడుము, ఆయమ్మది బాన లాంటి నడుము. నీ రొమ్ములు మద్యస్థంగా మగోని చేతికి సరిపోయేలాగ వుంటాయి కానీ ఆయమ్మవి అస్సలు చేతికి చిక్కవు, గుమ్మడి కాయలంత వుంటాయి. మీ పిర్రలు గుండ్రంగా మెత్తగా వుండాయి, ఆయమ్మవి మెత్తగా వుండాయో లేవో గానీ అవి పెద్ద కుండలు చానా ఎత్తైనవి. . ” అని చెరువును నలుమూలలా పరిశీలిస్తూ మాట్లాడెస్తున్నాడు. అలా ఆకాశవాణిలా ఆమె అవయవ సంపదని పొగుడుతుంటే వాని గుండు మీద లాగి పెట్టి ఒక మొటిక్కాయ కొట్టింది.
“ఎప్పుడు చూసినా అక్కడే వుంటాయా చూపులు” అనింది.
“ఈ వయస్సులో ఆడ కాక ఇంకేడ వుంటాయి. బలిసిన ఆ చన్నులు చూడగానే నొట కరుచుకుని కొరకాలనిపించింది తెలుసా” అన్నాడు. ఆ మాటకి నవ్వేసింది టీనా.
“ఈ మాట నువ్వు కాకుండా వేరే వాళ్లు ఎవరైనా అనుంటే వాడి మడ్డే కోసి వాడి నోట్లోనే కుక్కేదాన్ని” అనింది.
“అంత మంచి ఫ్రెండా నీకామె” అడిగాడు.
“నా ప్రాణం అది”అనింది. ఆమె ఆ మాట అంటున్నప్పుడు గొంతులో ఆప్యాయతని గమనించాడు. వెంటనే అతనికి హేమంత్ చెప్పిన మాటలు గుర్తుకి వచ్చినాయి. రామలింగా రెడ్డిని నిర్జించి అతని నుండి ట్రస్టుని లాక్కుని, అతని కూతురిని వుంచుకోవాలన్న మాటలు అతనికి స్పురించాయి. ఈ అమావస్య నాడు పూజకానీ పలించిందో అతని కోరిక తీరడం అంత పెద్ద కష్టమేమి కాదు. ఆ పూజకి భంగం కలిగించడం అనేది రాజు మీద 80% ఆధారపడి వుంటే మిగిలిన 20% అతని మీదకి నెట్టింది సంద్య. ఇటువంటి సమయంలో రాజు గనక వుంటే పని ఎంత సులభం అయ్యేదో అని ఆలోచిస్తుంటే టీనా ఎదేదో మాట్లాడుతొంది. ఆమె మాటల మీద అంతగా ద్యాస వుంచలేకపోతున్నాడు.
మాటల్లోనే పడవ ఒడ్డుకు చేరుకుంది. పడవ దిగి గట్టు చేరుకున్నారు. గట్టు మీద అడుగు పెట్టిన మరుక్షణం టీనా గుండె ఆగినంత పనయింది. ఎదురుగా డాక్టరు. ఒక గోల్ఫ్ కార్ట్ లా కనిపించే ఒక వెహికల మీద డాక్టరు, మరో అతను వస్తున్నారు. రాయిలా నిలబడిపోయిన టీనా ముందర వెహికల్ ఆగింది.
“పొద్దున్నే కలుస్తానని చెప్పి ఇక్కడ తిరుగుతుండావే. . . ఎవడీడు?. . .ఎవర్రా నువ్వు?” అని సూరి వైపు తిరిగి గద్దించి అడిగాడు. సూరి బెదరలేదు. అతని కళ్లలోకి సూటిగా చూస్తూ నిలబడ్డాడు. కొద్దిసేపు ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు. ఒక పిల్లగాడు ఎలాంటి బెదురు లేకుండా తన ముందర,అదీ కళ్లలోకి చూస్తూ నిలబడ్డం అతనికి నచ్చినట్లు లేదు. వాళ్లిద్దరూ ఒకరి మిదికి ఒకరు కలబడి పోయేలాగ వుంటే టీనా బయపడి అడ్డం వచ్చింది.
“ఇతను నా మేకప్ అసిస్టెంట్” అనింది. డాక్టరు కొంచెం వెనక్కి తగ్గాడు. అతని కళ్లలో కోపం ఇంకా తగ్గలేదు.
“అయ్యిందా ” అని గట్టిగా అరిచాడు.
“అయిపోయింది సార్” అని తనతో పాటు వచ్చిన వాడన్నాడు.
“రా నువ్వొచ్కి బండెక్కు” అని టీనాకి ఆర్డర్ వేశాడు. అతను తన మీద అధికారం చెలాయించడం టీనాకి ఏమాత్రం నచ్చలేదు. ‘నడుచుకుంటూ వస్తాను పో ‘ అందామనుకుంది కానీ ఎందుకో అనలేక పోయింది. వెంటనే వెహికల్లో కూర్చుని “రా సూరి” అని పిలిచింది సూరిగాన్ని.
సూరిగాడు వెహికల్ వైపు కదలబోతే డాక్టర్ చెయ్యి అడ్డం పెట్టి ఆపేశాడు. “కొంచెం కొవ్వు జాస్తీలా వుంది. నడుచుకుని రా” అని వెహికల్ ఎక్కి వెళ్లిపోయాడు. వెహికల్ మలుపు తిరిగి దూరం అయ్యే వరకు దాన్నే చూశాడు. టీనా వెనక్కి కూడా తిరిగి చూడలేదు.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
డాక్టరుతో పాటు వచ్చిన అతను అన్ లోడ్ చేసిన బాక్సులన్నింటిని పడవలోనికి లోడ్ చేస్తున్నాడు. ఒక్క బాక్సు మరీ బరువుగా వుండటం మూలాన సాయం అడితే చేశాడు సూరి. ఆ బాక్సులు ఎక్కడికని అతన్ని అడగలేదు. అతని బోటు వేసుకుని వెళ్లిపోయాడు. అతన్నే చూస్తూ వుండిపోయాడు సూరి. అరగంట తరవాత బోటు అవతలి ఒడ్డుకి చేరుకుంది. ఒక చిన్న బాక్సు అక్కడ దింపి ఇంకొంచెం దూరం పోయాడు అక్కడ ఇంకో బాక్సు అన్లోడ్ చేశాడు. ఆ తరవాత మట్టి దిబ్బ కాడికి వచ్చాడు. అక్కడ సుమారు గంట సేపు వున్నాడు. ఆ తరవాత మిగిలిన రెండు బాక్సులను కలెక్ట్ చేసుకుని మద్యాహ్నం మూడు గంటలవుతుండగా బోటు ఇవతలి వడ్డుకు వచ్చింది. ఇదంతా సూరి దూరం నుండే గమనిస్తున్నాడు. వాడు బోటు వేసుకు పోయిన కాడి నుండి చెరువు గట్టుకింద పొలాల్లో పనిచేసే వారితో మాట్లాడుతూ కాలక్షేపం చేశాడు. వాడు ఇవతలి వడ్డు చేరుకోగానే వెహికిల్ వచ్చింది. దాన్నెక్కి వాడు వెళ్లిపోయాడు. సూరి కాలిబాట పట్టాడు. మళ్లీ అయిదు గంటల సమయంలో మెయిన్ బిల్డింగ్ ముందర ఫుడ్ అన్లోడ్ చేస్తూ కనిపిస్తే హేమంతుతో కలిసి అతన్ని కనిపెట్టి వుంటున్నాడు.
చీకటి పడింది. రామలింగా రెడ్డి ట్రస్టు మెయిన బిల్డింగ్ విద్యుత్తు దీపకాంతిలో ఇంద్రభవనంలా మెరిసిపోతొంది. పార్టీ హాళ్లలో మ్యుసిక్ మోత మోగిపోతొంది. వరసగా రెండవ రోజు టీనాకి డాన్సు డ్యూటీ వేశారు. ఆమెతో పాటు ఎందరో వేశ్యామణులకి ఆ రాత్రి డ్యాన్సు డ్యూటీ వుంది. వారందరూ కృత్రిమ అలంకరణలతో వెలిగిపోతున్నారు. తళుక్కు మినుక్కు మని మెరిసే పొట్టి బట్టలతో దగ దగా వెలిగిపోతున్నారు. వారిలో హేమావతి కూడా వుంది. రాత్రంగా బెంగాళీ మొడ్డ, సీమ మొడ్డ రెండూ దాని కుత్తని చీల్చేసినా మళ్లా ఈరోజు రాత్రి కూడా బయలు దేరింది. అదొచ్చింది డబ్బు సంపాదించుకోవడానికో లేక ఎవరినైనా ఒక పర్మినెంటు కస్టమర్ని తగులు కోవడానికో కాదు. పాతకోటలోని శివాలయం పూజారి పనిమీద వచ్చింది. ఆయన మనిషి ఎవరో ఇక్కడ
ఈ పార్టీలో వుండారంట వానికి హెల్ప్ చేయడానికి వచ్చింది తను. నిన్న రాత్రి వాడెవడో తనని కలుసుకోలేదు. ఈ రాత్రికైనా వాడి దర్శనం అవుతుందో లేదో అని వచ్చింది. కానీ చూఛాయగా ఆమెకు కొంత సమాచారం తెలిసింది. అతను వచ్చింది వీరి చెరలో వున్న ఇద్దరి ఆడపిల్లలని విడిపించడానికని వారిని ఎక్కడో బందించి వుంచారని తెలిసింది. ఆ చెరకి కాపలాగా కొంతమంది సెక్యురిటీ వాళ్లని నియమించారని వాళ్లలో ఒకన్ని నిన్నటి రాత్రి బాగా దెంగానని ఆమెకు తెలుసు. అదృష్టం కొద్ది బెంగాలు వాడు ఆ సెక్యురిటీనే తనతో పాటు గదిలోకి తీసుకుని వచ్చాడు. వాళ్లిద్దరికి తాన రతీ చాతుర్యాన్ని
అంతటిని చూపించి ఆకట్టుకుంది. బెంగాలు వాడు పోతూ పోతూ తన విసిటింగ్ కార్డు చేతిలో పెట్టి పోయాడు. ఈ సెక్యురిటీ వాడు తనకోసమని నాలుగు సార్లు తన విడిది భవనానికి వచ్చి ఎంక్వైరీ చేశాడు. ఇవన్నీ ఆలోచించుకుంటూ తనతోటి వేశ్యలతో చతుర్లాడుతూ నవ్వుకుంటూ మెయిన్ బిల్డింగ్ చేరుకుంది హేమావతి.