నీరజా టీచర్ 1668

అమ్మ అతనివైపు కోపంగా చూసింది. �పొరపాటున తగిలింది ఆంటీ..� అన్నాడు అతను నవ్వుతూ. అమ్మ కొరకొరా చూసి, అక్కడనుండి లేచి వంటగదిలోకి పోయింది. అతనూ లేచి, ఆమె కూడా వంటగదిలోకి వెళ్ళి, �సారీ ఆంటీ..సారీ..సారీ..� అని బతిమాలసాగాడు. అమ్మ కాస్త కరిగినా, చిరుకోపాన్ని చూపిస్తూ, �మంచిపిల్లాడిలా ఉంటావూ అనుకుంటే, నువ్వు ఇలా చేయడం ఏం బాగోలేదు తెలుసా!� అంది. �సారీ ఆంటీ.. నిన్ను చూస్తుంటే, నాకేదో అయిపోతుంది.� అన్నాడు అతను. �అయితే, నీ పోర్షన్ కి వెళ్ళిపో..� అంది అమ్మ. అతను తల దించుకొని, కొద్దిసేపు నిలబడి, �అలాగే ఆంటీ, ఇంకెప్పుడూ రాను.� అని, రెండు అడుగులు వెనక్కివేసి, �చివరిసారిగా ఒక్కసారి ముట్టుకోనా!� అన్నాడు. అతను ఇంకెప్పుడూ రానూ అనడంతో అమ్మ పరధ్యానంలో పడి, �ఊఁ..� అంది. అతను నెమ్మదిగా అమ్మ దగ్గరకి వచ్చి, �అబ్బా! కళ్ళు చెదిరిపోతున్నాయి ఆంటీ� �అంటూ తన చేతుల్ని ఆమె స్థనాలపై ఉంచి, చిన్నగా నొక్కాడు. అమ్మ ఉలిక్కిపడి, �ఏయ్! ఏమిటిదీ!?� అంది కంగారుగా. �ముట్టుకోనా అని అడిగితే, నువ్వే కదా ఆంటీ ఊఁ అన్నావూ!� అన్నాడు అతను. �నేను ఊఁ అన్నది అక్కడ ముట్టుకోడానికి కాదు.� అంది అమ్మ ఉక్రోషంగా. �అయితే సారీ ఆంటీ.. మరి ఎక్కడ ముట్టుకుంటాననుకున్నావూ!� అన్నాడు. అమ్మ అదే ఉక్రోషంలో ఉంది. ఆ ఉక్రోషంలో అతను తన నడుము మడతలను ఒడిసి పట్టుకున్నాడన్న విషయం గమనించకుండా, �ఇందాకట్లా పాదాలో, చేతులో ముట్టుకుంటావనుకున్నాను.� అంది. �సరే ఆంటీ.. అయితే ఒకసారి పట్టుకోనా!� అన్నాడు ఆమె నడుము మడతను చిన్నగా నలుపుతూ. అతను అలా నలుపుతూ ఉంటే, ఆమెకి కాస్త మైకం వస్తునట్టుగా ఉంది. అదే మైకంలో ఆమె �ఎక్కడా!� అంది. అతను తన చేతులను ఆమె నడుము మీదనుండి పిరుదుల మీదకి జార్చి, చిన్నగా నొక్కుతూ �ఇక్కడ..� అన్నాడు గుసగుసలాడుతూ. అమ్మ �హుమ్..� అని నిట్టూర్చి, అంతలోనే స్పృహ తెచ్చుకొని, అతన్ని దూరంగా తోసేసి, �వద్దు, వెళ్ళిపో..� అని, గబగబా పడకగదిలోకి పోయి తలుపు వేసేసుకుంది. అతను ఒక్కక్షణం ఆగి, తరవాత తన పోర్షన్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు.

మధ్యాహ్నం నాన్న భోజనానికి వచ్చేవరకూ అమ్మ తన గదిలోనే ఉండిపోయింది. నాన్న భోజనం చేసి వెళ్ళాక, మధు నెమ్మదిగా లోపలకి వచ్చాడు. అతన్ని చూడగానే, అమ్మ తల తిప్పుకొని వెళ్ళి సోఫాలో కూర్చొని టీ.వీ ఆన్ చేసింది. మధు వెళ్ళి ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు, అయితే కాస్త దూరంగా. అమ్మ కను చివరల నుండి అతన్ని ఒకసారి చూసి, మళ్ళీ టీ.వీ చూడసాగింది. ఒక ఐదు నిమిషాల నిశ్శబ్ధం తరవాత, అతను �ఆంటీ, భోజనం చేసావా!� అన్నాడు. �లేదు..� ముక్తసరిగా జవాబు చెప్పింది అమ్మ. �అదేంటి ఆంటీ, ఇంకా తినకపోతే ఎలా!� అన్నాడు అతను. అమ్మ ఏమీ మాట్లాడలేదు. �నువ్వు తినవని తెలిసే, వచ్చాను ఆంటీ..� అన్నాడు అతను. ఈసారి అమ్మ తలతిప్పి అతన్ని చూసింది. అతను కాస్త దగ్గరకి జరిగి, �అయినా, తప్పు నేను చేస్తే, నువ్వు భోజనం మానేయడం ఎందుకూ!?� అన్నాడు. అమ్మ అతన్ని అలాగే చూస్తూ, �అయితే నువ్వు చేసింది తప్పూ అని నీకు తెలుసన్నమాట.� అంది. అతను బదులుగా తల దించుకున్నాడు. �మరి తప్పు అని తెలిసీ ఎందుకు చేసావ్!?� అడిగింది అమ్మ. అతను ఒకసారి అమ్మ మొహంలోకి చూసి, ఆమె ఊహించని విధంగా, గబుక్కున అమ్మ ఒళ్ళో తలపెట్టి పడుకుండిపోయాడు. అమ్మ కంగారుగా �ఏయ్! మధూ! ఏంటిది!?� అంది అతన్ని నెట్టేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ. అతను ఆమెని రెండు చేతులతో చుట్టేసి, తన తలను ఆమె ఒళ్ళో మరింత అదుముతూ, �ప్లీజ్ ఆంటీ! నన్ను తోసేయకు. నాకు నువ్వు తప్ప ఎవరూ లేరు..ప్లీజ్..ప్లీజ్..� అనసాగాడు. అమ్మకి ఏంచేయాలో అర్ధంగాక, అతని తలపై చెయ్యి ఉంచి, అలాగే ఉండిపోయింది. కొద్దిగా సర్ధుకున్నాక, అతను తన తలను ఆమె పొత్తికడుపుకి అదుముతూ, �చాలా హాయిగా ఉంది ఆంటీ.. ఇలా చచ్చిపోయినా చాలు..� అన్నాడు. అమ్మ ఆ మాటలకి కరిగిపోతూ, అతని జుట్టులో వేళ్ళు పెట్టి నిమురుతూ, �వద్దు మధూ! నా మాట విను. పైకిలే..� అంది. అతను లేవకుండా ఆమె పొట్టపై చిన్నగా ముద్దుపెట్టాడు. అతను ముద్దు పెట్టగానే అతని జుట్టులో ఆమె వేళ్ళు బిగుసుకున్నాయి. అతను �ఆంటీ..ఆంటీ..� అని సణుగుతూ, ఆమె పొత్తికడుపుపై చిన్నగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. అమ్మ భారంగా ఊపిరితీస్తూ, సోఫాలో వెనక్కి జారబడి కూర్చుండిపోయింది. అతను అలాగే చిన్నగా ముద్దులుపెడుతూ, తలను కిందకి జార్చి, ఆమె తొడల మధ్య ముద్దుపెట్టాడు. అమ్మ �ఇస్..� అని చిన్నగా అంటూ, అతని తల నిమురుతూ �మధూ! వద్దమ్మా..వదిలేయ్..� అంది. అలా అనడంలోనే ఒకరకమైన మైకం కనిపిస్తుంది. అది గమనించిన మధు ఆమె తొడల మధ్య తన తలను మరింత గట్టిగా అదమసాగాడు. అతను అలా అదుముతుంటే, అమ్మ అప్రయత్నంగా తన కాళ్ళను ఎడం చేసింది. అతను ఆ సందులోకి తన తలను మరింత నెట్టేస్తూ, కసిగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. అమ్మ తన కింది పెదవిని మునిపంట నొక్కిపెడుతూ, కళ్ళు మూసుకొని, అతని తలను మరింత అదుముకోసాగింది. అతను అలాగే చేస్తూ, ఆమె నడుముపై ఉన్న తన చేతిని నెమ్మదిగా పైకి పాకించి, ఆమె స్థనం కింద ఆధారంగా ఉంచి, చిన్నగా నొక్కసాగాడు. అతను అలా నొక్కుతుంటే, అమ్మ �మ్..మ్..� అంటూ అతని మీదకి వంగింది. ఈసారి అతను తన చేతిని ఆమె స్థనం పైకి తెచ్చి, చిన్నగా నొక్కసాగాడు. అమ్మ సన్నగా వణకసాగింది. ఈ తతంగం అంతా చూస్తూ ఉన్న నాకు ఏదో అయిపోతుంది. జరగకూడనిది ఏదో జరిగిపోతుందన్న భయం లాంటిది మొదలయ్యింది. ఆ భయంలో చేతిలో ఉన్న పుస్తకాన్ని చప్పుడయ్యేలా కిందకి వదిలేసాను. ఆ శబ్ధానికి ఇద్దరూ ఉలిక్కిపడ్డారు. అతను గబుక్కున ఆమె ఒళ్ళోనుండి లేచిపోయాడు. అమ్మ సర్ధుకొని కూర్చుంది. వాళ్ళు అలా సర్ధుకోవడం చూసి, వాళ్ళని గమనించనట్టు, నేను కేజువల్ గా కిందపడిన పుస్తకాన్ని తీసుకొని చదవడం మొదలుపెట్టాను.