నీరజా టీచర్ 1671

అలా తడుముతూ ఉండగా, ఒక చోట నా వేళ్ళు తాకగానే, ఒక్కసారిగా నా ఒళ్ళంతా ఎగిరిపడింది. అంతులేని రిలీఫ్ మెదడంతా కమ్మేసింది. �ఉఫ్..� అనుకుంటూ, అక్కడే నెమ్మదిగా రాసుకుంటూ, స్థనాన్ని పిసుక్కుంటూ ఉంటే, ప్రాణాలు గాల్లో తేలిపోతున్నట్టు ఉంది. ఆగకుండా కమ్మటి మూలుగులు వచ్చేస్తున్నాయి. అవి ఎవరైనా వింటారేమోనన్న కంగారు కూడా మొదలయ్యింది. పెదాలను మూసుకొని, �ఉఫ్..ఉమ్..� అని లోలోపలే మూలుగుతూ, పని కానిస్తున్నాను. నా శరీరమంతా చెమటలు పట్టేస్తున్నాయ్. అప్పటి వరకూ బరువెక్కి ఉన్న స్థనాలు మెల్లగా తేలికవుతున్న ఫీలింగ్. �ఆ..హ్..ఆ..హ్� అనుకుంటూ, కాస్త వేగాన్ని తగ్గించి, నా మదనకీలను మెల్లగా, మృదువుగా కెలుక్కుంటూ, అంతే మృదువుగా నా స్థనాన్ని నలుపుకుంటూ ఉంటే, స్వర్గం కాస్త దగ్గరలోనే కనిపించసాగింది. �స్.. ఈ ఆనందం కోసమేనేమో అమ్మ అలా చేసింది.. ఇస్..ఉఫ్..� అనుకుంటూ ఉండగా, నా పూరెమ్మల మధ్య చెమట పట్టినట్టుగా, పాల మీగడ లాంటిదేదో నా వేళ్ళకు తగిలింది. ఆ మీగడ బయటకి చెమర్చుతుంటే, నా ఒళ్ళు మరింత తేలిక అయిపోయింది. దాంతో రిలాక్సుడుగా అలా నేల మీద కొద్దిసేపు, అన్ని చేష్టలూ ఆపి, కొద్దిసేపు పడుకుండిపోయాను. క్రమేపీ, నా ఊపిరి మామూలు స్థితికి వచ్చేసింది. చెప్పలేనంత సంతృప్తితో, చిన్నగా నిట్టూర్చి, నెమ్మదిగా లేచి, బట్టలు వేసుకొని, బయటకి వచ్చి, పక్క ఎక్కగానే వెంటనే ప్రశాంతంగా నిద్ర పట్టేసింది. కానీ, ఈ ప్రశాంతత మరుసటి రోజునుండి మొదలయ్యే తుఫాన్ కు నాంది అని నాకు తెలియదు.

మర్నాడు నిద్రలేచి, స్కూల్ కి వెళ్ళడానికి తయారయ్యాను. బయటకి వస్తుండగా వరండాలో మధు కనిపించాడు. అతన్ని చూడగానే, మళ్ళీ నా స్థనాలు బరువెక్కసాగాయి. మనసులోనే వేడి నిట్టూర్పులు వదులుతూ అతని వైపు చూసాను. అతను నా చూపుల్లో ఆకలి గమనించాడో ఏమో, ఒకసారి అటూఇటూ చూసి, నా దగ్గరకి వచ్చి, నా సళ్ళను కసిదీరా నలిపేయసాగాడు. అతను నలుపుతుంటే, నాకు ఇంకా దూల పెరిగిపోసాగింది. �ఇస్..ఇస్స్..� అనుకుంటూ, అతని చేతులపై నా చేతులు వేయబోతుండగా, లోపల నుండి నాన్న బయటకి వస్తున్న అలికిడి వినబడింది. వినడంతోనే, మరోసారి గట్టిగా నా సళ్ళు పిసికేసి, అతను లోపలకి వెళ్ళిపోయాడు. నాన్న బయటకి వచ్చి, �రారా..� అంటూ, స్కూటర్ ఎక్కించుకొని ముందుకు పోనిచ్చాడు. వెళ్తూ ఉంటే, నా మనసు ఒకటే మూలుగుతుంది. మేము వెళ్ళగానే అతనూ, అమ్మ కార్యక్రమం మొదలెట్టేస్తారూ అన్న ఊహతో ఒళ్ళంతా బరువెక్కిపోతుంది. ఈ బరువు తగ్గేదెలా!!??