రకారకాల ఆలోచనలతో స్కూల్ లోకి అడుగుపెట్టా. అక్కడ క్లాసు రూంలో ఉన్నానే గానీ, ఏమీ బుర్రకెక్కడం లేదు. సాయంత్రం ఇంటికి వచ్చేసరికి ఇంట్లో నాన్న ఉన్నాడు. ఇక ఆ రోజు రాత్రి కూడా ఇదే పరిస్థితి. పోనీ స్కూల్ ఎగ్గొట్టి ఉండిపోదామా అంటే, దగ్గరలోనే పరీక్షలు ఉండడంతో మానలేని పరిస్థితి. మధు మాత్రం మధ్యలో సందు చూసుకొని, పెరట్లోనో, వరండాలోనో పట్టుకొని పిసికేస్తున్నాడు. నేను మరింత వేడెక్కిపోతున్నాను. ఇదే స్థితిలో పరీక్షలు రాసేసాను. పేపర్లు దిద్దిన తరవాత, మా ఇంగ్లీష్ టీచర్ నన్ను ప్రత్యేకంగా ఆయన్ని కలవమని కబురుపంపాడు. నాకు తెలుసు, ఆయనకి నేను ఫేవరెట్ స్టూడెంట్ నని. నేను బిక్కుబిక్కుమంటూ స్టాఫ్ రూంలోకి అడుగుపెట్టాను. రూంలో ఆయన ఒక్కడే ఉన్నాడు.
లోపలకి అడుగుపెట్టిన నన్ను చూడగానే, �రా..� అని పిలిచాడు. నేను పోయి ఆయన ఎదురుగా టేబుల్ దగ్గర నిలబడ్డాను. కొన్నిక్షణాలు నన్ను పరిశీలనగా చూసాడు. ఆయన అలా చూస్తుంటే, ఎందుకో గానీ నా కాళ్ళు సన్నగా వణకడం మొదలెట్టాయి. అలా నేను వణకడం గమనించి, �ఎందుకు వణుకుతున్నావూ!?� అడిగాడాయన. నేనేమీ మాట్లాడకుండా అలాగే ఉండిపోయాను. ఆయన నెమ్మదిగా లేచి, నాకు దగ్గరగా వచ్చి, టేబుల్ పైన కూర్చొని, నా భుజంపై చేయి వేసి, �ఈ ఎగ్జామ్ లో నీకు ఎన్ని మార్కులు వచ్చాయో తెలుసా!?� అన్నాడు. నేను తల దించుకున్నాను. �కేవలం 20%..� అన్నాడు. ఆయన అలా అనగానే, బిక్కచచ్చిపోయాను. ఎందుకంటే, ఎప్పుడూ నాకు ఆ ఎగ్జామ్స్ లో 90, 95% కంటే తక్కువ వచ్చింది లేదు. ఆయన తన చేతిని అలాగే నా భుజంపై ఉంచి, �మార్కులు తక్కువ వచ్చినందుకు నిన్ను తిట్టాలని పిలవలేదు.� అన్నాడు. ఆయన అలా అనడంతో నాకు కాస్త ధైర్యం వచ్చి, ఆయన వైపు చూసాను. ఆయన మొహంలో సన్నటి నవ్వు. �నిన్ను కొద్దిరోజులుగా గమనిస్తున్నాను. ఏదో తేడా వచ్చింది నీలో. అదేంటీ!?� అన్నాడు. ఏం చెప్పలో అర్ధం కాలేదు. అందుకే, గొంతు కాస్త పెగుల్చుకొని, �ఒంట్లో బాలేదు సార్..� అన్నాను. ఆయన కాసేపు నిశ్శబ్ధంగా ఉండి, �అసలు కారణం చెప్పు.� అన్నాడు. �నిజంగా.. ఒట్టు సార్..� అన్నాను. మళ్ళీ కాసేపు మౌనంగా ఉండి, �రెండు రోజుల క్రితం, అందరూ వెళ్ళిపోయాక, క్లాస్ రూంలో బుక్స్ అడ్డుపెట్టుకొని నువ్వేం చేసావో గుర్తుందా!� అన్నాడు. ఆయన అలా అడగగానే నా గుండె ఒక్కసారిగా జారిపోయినట్టు అయింది. ఎందుకంటే, ఆ రోజు ఏం చేసానో నాకు గుర్తుంది.
ఆ రోజు ఉదయం స్కూల్ కి వచ్చేముందు, నాన్న బయటకి వచ్చేలోగా, మధు నన్ను వరండాలో దొరక బుచ్చుకొని, తన పోర్షన్ లోకి లాక్కెళ్ళాడు. అతను అలా లాక్కెళ్ళడం నాకు ఇష్టంగానే ఉన్నా, నాన్న వచ్చేస్తాడన్న కంగారుతో, �వద్దు ప్లీజ్.. వదిలేయ్..� అన్నాను మధుతో. �అబ్బా! ఇంత ముద్దొస్తుంటే నిన్ను ఎలా వదలగలనే!� అని కసిదీరా నా పెదవులు కొరికేసి, ఆ తరవాత నా పరువాలను నలిపేస్తూ, �మీ అమ్మని ఎన్ని సార్లు దెంగినా రాని ఆనందం నిన్ను నలిపేస్తుంటేనే వచ్చేస్తుంది. తట్టుకోలేక పోతున్నాను. ఒకపని చెయ్, ఈ రాత్రికి నువ్వు ఎలాగైనా అందరూ నిద్ర పోయాక మెల్లగా నా గదికి వచ్చేయ్. స్వర్గం అంటే ఏంటో చూపిస్తాను.� అన్నాడు. అంతలో నాన్న వస్తున్న అలికిడి విని, గబుక్కున అతన్ని విడిపించుకొని బయట పడ్డాను.
బయట పడ్డానే గానీ, స్కూల్ లో ఉన్నంతసేపూ, అతను రాత్రి నన్ను ఏం చేస్తాడూ అని ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాను. అతనికీ, అమ్మకీ మధ్య జరిగింది కళ్ళారా చూసానేమో, అలాంటిదే నాకూ జరగబోతుందన్న విషయం తలపుకు రావడంతో నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేక పోతున్నాను. స్కూల్ లాస్ట్ బెల్ అయ్యాక అందరూ వెళ్ళిపోయారు. నా ఆలోచనల్లో నేను అది గమనించలేదు. గమనించాకా, ఆ ఒంటరి తనం నాలో వేడిని మరింత పెంచింది. నాకే తెలియకుండా, ఆ వేడిని దించుకోడానికి. నా టాప్ ను పైకి లేపి, నా స్థనాలను నెమ్మదిగా నొక్కుకోసాగాను. అలా నెమ్మదిగా మొదలయ్యింది, తరవాత ఉదృతంగా మారింది. ఎవరైనా చూస్తారేమో అన్న కాన్షస్ లో బుక్స్ అడ్డుపెట్టుకొని మరింత కసిగా పిసుక్కున్నాను. కొద్దిసేపటి తరవాత స్పృహలోకి వచ్చి, టాప్ సర్దుకొని ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. ఆ రోజు రాత్రి బయటకి వద్దామనుకున్నా గానీ, మనసులో ఏదో సంశయం. అందుకే వెళ్ళలేకపోయాను.
జరిగినదంతా గుర్తొచ్చి, ఆయన కళ్ళలోకి గిల్టీగా చూసాను. ఆయన మొహంలో అదే నవ్వు. �చెప్పు.. ఏం జరిగింది!?� అన్నాడు. ఏం చెప్పాలీ ఆయనతో!? మళ్ళీ ఆయన మొహంలోకి చూసాను. �చెప్పు ఎవరైనా ఏమైనా చేసారా!?� అన్నాడు ఆయన. ఆయనకి ఎలా తెలిసిందీ అన్నట్టు చూసాను. ఆయన నాకు వివరిస్తున్నట్టుగా, �పద్నాలుగేళ్ళ ఆడపిల్ల, అలా చేస్తుందీ అంటే, దానికి ఎవడో ఒకడు నిప్పు పుట్టించి ఉండాలి. లేదా, అలాంటిది ఎక్కడైనా చూసి ఉండాలి. చెప్పు, ఫర్వాలేదు. నేను నీకు హెల్ప్ చేస్తా.. మీ అమ్మా, నాన్న సెక్స్ చేసుకుంటూ ఉండగా చూసావా!?� అన్నాడు. నేను కాదూ అన్నట్టు తలఊపాను. �మరీ!? ఎవరైనా నిన్ను ఏమైనా చేసారా!?� అన్నాడు. నేను తల దించుకున్నాను. �అయితే చేసారన్న మాట. అయితే చెప్పు. ఏం జరిగిందీ!?� అన్నాడు. నాకు ఎలా చెప్పాలో తెలియడం లేదు. ఆయన ప్రేమగా నా వీపు నిమురుతూ, �చెప్పరా! తెలుసుగా నువ్వు నా ఫేవరెట్ స్టూడెంట్ వి. నీకు హెల్ప్ చేయడానికే అడుగుతున్నాను. నిజం చెప్పు.� అన్నాడు. ఆయన మొహంలోకి మళ్ళీ చూసాను. ఆయన మొహంలో అదే చిరునవ్వు. ఆ నవ్వు చూసి ఆగలేక, మొత్తం జరిగినదంతా చెప్పేసి, ఆయన వైపు చూసాను. చూడగానే ఒక్కసారిగా భయం వేసింది. ఎందుకంటే, ఆయన కళ్ళు పట్టలేనంత కోపంతో చింత నిప్పుల్లా మారి ఉన్నాయి.
చిన్న పిల్లను పట్టుకొని అలా చేస్తాడా!? మీ అమ్మకైనా బుద్దిలేదా!? పద, వాళ్ళ సంగతి చెప్తా..� అంటూ, నా చెయ్యి పట్టుకొని, లాక్కెళ్ళసాగాడు. ఆయన అలా తీసుకెళ్తుంటే, నా కాళ్ళు వణికిపోతున్నాయి. ఒళ్ళంతా బలహీనమైపోయింది. బొమ్మలా ఆయనతో పాటూ వెళ్ళాను. ఇద్దరం మా ఇంటికి చేరుకున్నాము. మధు పోర్షన్ లాక్ చేసి ఉంది. ఆయన నాతో పాటూ విసురుగా మా ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టి, అక్కడ దృశ్యం చూసి, షాక్ అయిపోయాడు.
లోపల అమ్మ నేలపై పడిపోయి, మూలుగుతుంది. పక్కనే నాన్న రౌద్రంగా నిలబడి ఉన్నాడు. నాన్న చేతిలో బెల్టూ, అమ్మ శరీరం నిండా దెబ్బలు. లోపలకి వచ్చిన మమ్మల్ని చూసి, నాన్న బెల్ట్ ను నేలకేసి బలంగా విసిరేసి, �లోపలకు తగలడు..� అని కోపంగా అరిచాడు అమ్మపై. ఇక అక్కడ ఉండడం ఇబ్బందిగా అనిపించిందో ఏమో, మాస్టారు నన్ను వదిలేసి, మౌనంగా అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు. ఆయన వెళ్ళాక, నాన్న నన్ను దగ్గరకి తీసుకొని, �మీ అమ్మ ఏం చేసిందో తెలుసా!� అన్నాడు. నేను ఏమీ మాట్లాడకుండా తల దించుకున్నాను. �ఒద్దులే, చిన్నపిల్లవు.. చెప్పినా నీకు అర్ధం కాదు.� అంటూ, నేలపై ఉన్న అమ్మను చూసి, మళ్ళీ కోపంగా, �లోపలకు తగలడమని చెప్తే నీకు కాదా!� అని అరిచాడు. అమ్మ నీరసంగా లేచి, తన గదిలోకి పోయింది. ఇక ఆ రోజంతా బిక్కుబిక్కుమంటూనే గడిపాను. అమ్మ ఓ గదిలో పడుకుంది. నాన్న నా పక్కనే పడుకున్నాడు. రాత్రి చాలా పొదుపోయాక గానీ నాకు మెలుకువ రాలేదు.
Call me