తన చెయ్యి విడిపించుకుని ముందుకు పోతున్న నిర్మలమ్మ ని వెనక నుండి వాటేసుకున కోటి రత్నం చీర జాకెట్ పై నుంచే నిర్మలమ్మ రొమ్ములను ఒడిసిపట్టుకుని ” నేను కారపోయేలా చేసే కాడికి ఇంత దూరం ఎందుకు..” అని ఒక్క క్షణం ఆమె రొమ్ములని పిండడం ఆపేసి ఏదో వెతికేదాన్ని లాగా నిర్మల ముందుకు వచ్చి నిలబడి ముందుకు ఒంగి నిర్మలమ్మ గుండెల వైపు చూస్తూ లావణ్య ఇలా రా అని పిలిచింది అప్పుడు నిర్మలమ్మ కి వెంటనే విషయం అర్థమై తన గుండెల వైపు చూసుకుంది జాకెట్లోనుంచి కాటన్ చీర పైగా బుడిపెలు నిక్కబొడుచుకుని తేలి కనిపిస్తూ ఉన్నాయి అప్పటికే రెడ్డి వాటిని అగ్గిపుల్లతో పొడవడంతో బాగా బిర్రబిగిసి గోడకు కొట్టిన గుమ్మ మీకు లాగా నిగడ దీన్ని ఉన్నాయి. లావణ్య తన వద్దకు వస్తూ ఉండటంతో సిగ్గుతో ఏమి చేయాలో అర్థం కాక చేతులతో గుండెల మీద కప్పుకుంది కోటి రత్నం ఎందుకు పిలిచింది లావణ్య కి అర్థం కాలేదు అప్పుడు కోటిరత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ ” మీ అత్తకి బొల్ల కాయలు ఉన్నాయి … నీకు తెలుసా” అంది ఆ మాట వినగానే లావణ్య ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది అత్తయ్య ముఖం అప్పటికే కందగడ్డ లాగ ఎరుపెక్కి పోయింది .సరిగ్గా ఇలాంటి అనుభవాలే అత్తా కోడలు కోరుకున్నది ఇప్పుడు కోటిరత్నం కళ్ళు పెద్దవిగా చేసుకుని మాట్లాడుతూ ఎంతోమంది బుడిపెలా ని చూశాను గానీ ఇలాంటి బుడిపెని ఇంతవరకు ఎక్కడా చూడలేదు పెద్ద నేరేడు పండు లాగా ఉన్నాయి అందుకేనేమో మా మామ లిద్దరూ మెంటల్ ఎక్కి తిరుగుతున్నారు అత్త కి తగ్గ కోడలివి నీకు కూడా ఇదే సైజు ఉంటాయా అంది అప్పుడు లావణ్య నవ్వుతూ చీ పొండి ఆంటీ అని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది
నిర్మలమ్మ మొహం లో ఆ సిగ్గు చూడగానే , కోటిరత్నం కి ఎలా అయినా కాసేపు ఆట పట్టించాలి అనిపించింది. నిర్మలమ్మ గుండెల మీద బలం గ కప్పుకున్న చేతులని ఎలా అయినా విడదీసి చూడాలి అన్న కసి రత్నం కి పెరిగి పోయింది …కొంచం సేపు పెనుగులాట తరవాత రత్నం విజయం సాధించింది …రత్నం కండ బలం ముందు నిర్మలమ్మ సున్నితత్వం ఓడిపోయింది . పావురానికి రెక్కలు రెండు ఎడం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకున్నట్టు , నిర్మలమ్మ రెండు చేతులు బలం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకుంది రత్నం. ఆలా పట్టుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ ఎద భాగం కొంచమ్ లోపలి కి లాగినట్టుగా వేపు కొంచం బిగించింది నిర్మలమ్మ. ఎందుకంటె , ఆమె బుడిపెలు ఆలా నిక్క పొడుచుకొని ఉంటె , చాల సిగ్గు గ , ఇంకో ఆడదాని ముందు చాల అవమానం గ అనిపించింది తనకి . కానీ ,నిర్మలమ్మ మనసు ఆ బుడిపెలకి అర్ధం కావడం లేదు. అవి ఇంకా సాగి , బొటన వేలు అంట లావుగా ,1 1 /2 అంగుళాల పొడవుతో బలం గ తోసుకొని ముందుకు వస్తున్నాయి. కాటన్ జాకెట్,కాటన్ చీర రెండు కలిసి కూడా వాటిని అణచలేకపోతున్నాయి . ఏమి చేయాలో అర్ధం కాకా గట్టిగ కళ్ళు మూసుకుంది నిర్మలమ్మ . మరల రత్నం , లావణ్య ని పిలిచింది . లావణ్య కి రావాలి అని ఉన్న అత్తయ్య ఇబ్బంది పడుతుంది అనిపించి రాలేదు. నిర్మలమ్మ కి రక్తం మొత్తం బుగ్గల్లోకి ఎగ చిమ్మినట్టు ఉంది .కళ్ళు తెరిచే ధైర్యం రావడం లేదు. ఒక 30 క్షణాల పాటు నిశబ్దం ఆవరించింది ఆ గది మొత్తం . మరు క్షణం వాటిలోకి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు జివ్వున లాగింది నిర్మలమ్మకి. తత్తరపాటుతో కళ్ళు తేరిచూడగా ,రత్నం నిర్మలమ్మ కుడి బుడిపేని పళ్లతో గట్టిగ ,మొరటుగా కొరికి వదిలి పెద్దగా నవ్వసాగింది . తన ప్రమేయం లేకుండానే నిర్మలమ్మ గొంతు లో నుండి కీచు శబ్దం రావడం తో లావణ్య పరిగెత్తుకుంటూ బయటకి వచ్చింది వంట గది లో నుండి . నిర్మలమ్మ తన రెండు చేతులని రత్నం పట్టు నుండి బలం గ విడిపించుకొని తన గది లోకి వేగం గ వెళ్ళిపోయింది . రత్నం ఇంకా నవ్వుతూనే ఉంది . లావణ్య కి అర్ధం కాలేదు. ఏమయ్యింది అన్నారు రత్నం వైపు ఆందోళనగా చూసింది . రత్నం ఇంకా అలాగే నవ్వుతు , లావణ్య గుండెల వైపు చూసి పళ్లతో కోరినట్టు చూపించి, కన్ను కొట్టింది . విషయం లావణ్య కి అర్ధం అయి …”ఆంటీ…నువ్వు మరీ …” అంటూ నిర్మలమ్మ గది లోకి వెలింది. లావణ్య తో పటు రత్నం కూడా వెలింది ఇంకా నవ్వుతు . రత్నం ని చూడగానే నిర్మలమ్మ చిరుకోపం ప్రదర్శిస్తూ ..” ఏంటి రత్నం…నే కన్నా మీ మాములే బెటర్ ” అంది ఎరుపెక్కిన బుగ్గలతో.
రత్నం నవ్వుతు “ఎదో సరదా కి చేశాను లే …ఏమి అనుకోమాక ” అని నిర్మలమ్మ భుజం మీద చెయ్యి వేసి అనునయిస్తూ …” అయినా ..అవి ఏంటమ్మా..ఆలా ఉన్నాయి …మా ఇంట్లో గోడ కి కొట్టిన మేకుల్లాగా..తల్లి తోడు ..ఇప్పటిదాకా అసలు ఇలాంటివి కూడా ఉంటాయని నాకు తెలియదు..”అంది ఆశ్చర్యం గ మొహం పెట్టి. నిర్మలమ్మ కి కొంచం సిగ్గు గ,ఇంకొంచం గర్వం గ అనిపించింది . ” నాకు తెలిసి ..మీ అయన …అదే లావణ్య..మీ అసలు మామ …మీ అత్త బుడిపెలతో తాడు బొంగరం ఆడి ఉంటాడు ….చిన్న పిల్లల బొల్ల కాయల్లా తయారు చేసాడు” అంది నిర్మలమ్మ జబ్బా మీద గిచ్చుతూ. ఏ లోగ లావణ్య వెళ్లి ఇద్దరికీ కాఫీ తెచ్చి ఇచింది . మరి రామిరెడ్డి సంగతి ఏంటి అన్నట్టు వాళ్ళ అత్త వైపు చూసింది లావణ్య . వెంటనే లావణ్య ఇంకో కప్ లో కాఫీ తీసుకొని డాబా పైకి వేళ్ళ బోతుండగా , రత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ ” ఒక పద్ధతి ,సంస్కారం తెలిసిన ఆడది …ఇంటికి చుట్టాలు వచ్చినపుడు …ఇలా జాకెట్ వేసుకొని తిరగదు ” అంది కొంటెగా కవ్విస్తూ. అంతలో రామిరెడ్డి లుంగి సర్దుకుంటూ కిందకి రానేవచేసాడు . అపుడు రత్నం ” ఏమి బావ…అపుడే కార్చుకుని వచ్చేసావా…నేను ఇంకా నీకు కార్పిద్దాము అనుకుంటే ” అంది లావణ్య వైపు చూస్తూ.