అది విని నాకు(అమల) షాక్…. అనిపించింది.
ఇక్కడ నుండి నేను వెళ్ళి బ్రతకాలంటే మా పిన్నిని నుండి తప్పించుకోవాలి. దానికి నాకు ఇంకా 15 లక్షలు కావాలి. లేదా ఏదైనా మంచి ఉద్యోగం దొరకాలి. నాకు వేరే పని రాదు. నేను ఇవన్నీ రాకేష్ తో చెప్పలేను. ఎందుకంటే కోపంలో రాకేష్ ఏంచెస్తాడో అని నాకు భయం.
బయట డోర్ కొట్టిన శబ్దం వినిపించింది.
శాలిని వెళ్లి తలుపు తీసింది…..
అమల వాళ్ళ అమ్మ లోపలికి వచ్చి మేకప్ అయ్యిందా? ఇంకా లేదా? అని అడిగింది
“నాకు తేనీరు (టీ) తాగాలని ఉంది. మీరు వస్తే బాగుంటుంది” అని అంది.
మేము ముగ్గురు బయటకు వెళ్లి టీ తాగి వచ్చాము. అప్పటికి సాయంత్రం 6:00 అయ్యింది. రాకేష్ ఫోన్ చేసి “నేను రాత్రి తొమ్మిది గంటలకు నేను వస్తాను. మీరు భోజనం చేసి రెడీగా ఉండండి. రాత్రి అందరూ వెళ్ళిపోయాక పది గంటల తర్వాత ఫోటో షూట్ చేద్దాం” అని అన్నాడు.
ఆరాత్రి పోటో షూట్ ఎలాజరిగింది……
తరువాతి అప్డేట్ లో………….
ఆరాత్రి పోటో షూట్ ఎలాజరిగింది……
మేము అలాగే కాసేపు బయట తిరిగి భోంచేసి తిరిగి రాత్రి 9 గంటలకు స్టూడియోకు చేరుకున్నాము. అప్పటికే రాకేష్ మాకోసం ఎదురుచూస్తున్నాడు. తొందరగా మీరు మేకప్ కానివ్వండి. నేను సరే అని మేకప్ వేయడానికి అమలను తీసుకుని రూంలోకి వెళ్ళను. రాకేష్ కెమెరా లైటింగ్ సెట్ చేసుకోవడానికి వెళ్ళిపోయాడు.
అందరూ వెళ్ళిపోయాక శాలినికి ఫోన్ చేశాడు. “శాలిని అమల రెడీనా? ఇక్కడ ఎవరూ లేరు. మనం తొందరగా మొదలు పెట్టవచ్చు” అని అన్నాడు.
“రెడీనే కానీ కాస్త సిగ్గు పడుతోంది తను”.
“నువ్వు తనకు ధైర్యం చెప్పు సిగ్గుపడడం, భయపడడం వలన లేట్ అవుతుంది.
సరే మేము వస్తాము అక్కడే ఉండు” అని అమలను పిలుచుకుని అక్కడికి వెళ్లాను.
అమల ఒక బ్రా, ప్యాంటీ వేసుకుని ఒళ్ళు కనబడకుండా ఒక పెద్ద టవల్ తీసుకుని చుట్టుకుంది.
తర్వాత అమల, శాలిని, అమల అమ్మ ముగ్గురు అక్కడకు వెళ్లారు. తర్వాత శాలిని అమల అమ్మతో “మీరు ఇక్కడే కూర్చోండి లోపల మేము షూటింగ్ చేస్తాము. మీ అమ్మాయిని అలా చూస్తూ మీరు ఇబ్బంది పడవచ్చు” అని అంది. సరే అని తను అక్కడే కూర్చుంది. మేము ఇద్దరూ సెట్ లోపలికి వెళ్ళాము.
రాకేష్ మొత్తం లైటింగ్ సెట్ చేసుకున్నాడు. “నేను నీకు కొన్ని పోజులు చెబుతాను. కొంచెం ధైర్యముగా ఉండు, అంతే. సిగ్గు పడితే లేట్ అవుతోంది. లేదంటే చాలా తొందరగా ఒక గంటలో అయిపోతుంది” అని అన్నాడు. తను సిగ్గుతో సరే అని చెప్పింది.
శాలిని అమల చుట్టుకున్న టవల్ ని తీసివేయబోయింది. అంతే అమల సిగ్గుతో టవల్ ను గట్టిగా పట్టుకుని మాట్లాడడం లేదు. అమల ఏంటి ఇందాక చెప్పాను కదా ఇంత సిగ్గు పడితే షూటింగ్ చేయలేము. నీవు కెమెరామెన్ ఉన్నాడని అనుకోవద్దు. నా వల్ల కావడం లేదు. కెమెరా చూడవద్దు. నన్ను మాత్రం చూడు. అని నేను టవల్ ని తీసి చేత్తో పట్టుకుని ఉన్నాను.
అమల ఇప్పుడు కూర్చుని ఇలా చూస్తూ ఉండు అని రాకేష్ ఒక పోస్ చూపించాడు. నేను అలాగే కూర్చొన్నాను. “అమల బ్రా తీసివెయ్యి” అన్నాడు. అంతే అలాగే ఉండిపోయింది శాలిని తనకు వెళ్లి హెల్ప్ చెయ్ అన్నాడు. శాలిని వెళ్లి బ్రా తీయబోతే పోతే తనను తోసేసి టవల్ లాక్కుని తన చుట్టు చుట్టుకుని అలాగే కూర్చుండిపోయింది. “నావల్ల కాదు, నేను చేయలేను” అని అంది కొద్దిసేపు అలాగే కూర్చుంది.
తర్వాత చూద్దాం అని రాకేష్ ను పట్టుకుని పక్కకు వచ్చాను ఒక రెండు నిమిషాల తర్వాత నేను వెళ్లి ధైర్యం చెప్పి రాకేష్ ను పిలిచాను.
కెమరామెన్ ను చూడకుండా నా వైపు చూస్తూ తన సళ్ళు కనిపించేలా తను ఇచ్చిన మెదటి పోజ్:
అక్కడ ఒక టాప్ ఇచ్చి దీనిని వేసుకుని అటువైపు తిరిగి కాస్త వంగుని నవ్వు మొహంతో నిలబడమన్నాను. తను అలాగే నిలబడింది. ఇప్పుడు కాళ్ళు దూరంగా పెట్టి మోకాళ్లు రెండూ కలిపి ప్యాంటీ మోకాళ్ళ మీదకు లాగమన్నాను.
తన గుద్ద కనిపించేలా రెండవ పోజ్:
ఇది చేసేటప్పటికి రాకేష్ ను చూసి సిగ్గుతో చచ్చిపోయింది.
అది గమనించిన శాలిని “అమల ఒక 10 నిమిషాలు కూర్చో” అని టవల్ ఇచ్చి, రాకేష్ ను పిలుచుకుని పక్క గదిలోకి వెళ్ళింది. ఒక 15 నిమిషాల తర్వాత ఇద్దరూ బయటికి వచ్చారు.
తర్వాత షూటింగ్ మొదలైంది
“తను బెడ్ పై పడుకుని కుడిమోకాలు వంచి ఎడమ కాలు పైకెత్తి తన ప్యాంటీ తీస్తున్నట్టు పట్టుకోవాలి.” అని పోజ్ చేయడం చూపించాడు. “సిగ్గులేకుండా ఒక మగాడికి నా పూకు ఎలా చూపించేది” అని మనసులో అనుకుని “నేను దీన్ని చేయను” అని అంది. “నువ్వు ఇప్పుడు చేయను అంటే చాలా కష్టం. ఒక్క నిమిషం అంతే. ఫోటో అయిపోతుంది.”అని అన్నాను.