ప్రొడ్యూసర్: మడ్డను పుర్తిగా నాకు. వాటిని అలాగే మింగు. అని అంటూ తన చేయి పట్టుకోబోయాడు.
అమల: నేను తప్పించుకుని బాత్రూములోకి పరిగెత్తాను. అప్పటికే గొంతులో పడ్డ రసాలు కడుపులోకి పోయాయి. కొన్ని నా నోట్లోనుండి బయటకు కారి గొంతు వీదుగా కారి సళ్ళ మీద పడ్డాయి. మిగిలినవి నా నోటిలో ఉన్నాయి.
మొత్తం ఊసేసి నోరు రెండు సార్లు నీటితో కడిగాను. నా నోరంతా అదే వాసన. మనసులో “అవి ఉచ్చ కాదే. ఉచ్చ అయితే నీళ్ళలా ఉంటుంది కానీ ఇలా బంకలా ఉండదు కదా?” అని అనుకుంటూ జరిగింది తలచుకుంటే యాక్….. నోరు మొత్తం చెడిపోయింది.
ప్రొడ్యూసర్: “అమలా ఏం చేస్తున్నావు” అంటూ నేను కూడా వెళ్ళాను. తను నోరు కడుక్కుంటుంటే “కొత్త కదా, పర్వాలేదు, తర్వాత అలవాటు అవుతుంది”. అని అన్నాడు .
అమల: నేను మూడోసారి నోరు కడుక్కుని, అలాగే సబ్బుతో ముఖం సళ్ళమీద కడుక్కుని బయటికి వెళ్లబోతుంటే ఆపి నా చేతిలో మొడ్డ పెట్టాడు. దాన్నిశుభ్రంగా కడిగి బయటకు వచ్చాను. తర్వాత నేను తుడుచుకుని బట్టలు వేసుకోబోతుంటే నన్ను వెనకాల నుండి గట్టిగా కౌగిలించుకుని “సూపర్ గా చేశావు. బ్లోజాబ్ అంటే ఇంతే”. అని అంటూ నా సళ్ళను బ్రా మీదనే పిసికాడు.
ప్రొడ్యూసర్: పోను పోను నువ్వు కూడా బాగా ఎంజాయ్ చేస్తావ్. అని అంటూ తను బట్టలు వేసుకుని సోఫాలో కూర్చున్నాడు.
అమల: నేను టీషర్ట్ వేసుకుని ఏమీ మాట్లాడకుండా అక్కడే నిలబడ్డాను.
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి అలా ఉన్నావు. ఏదైనా మాట్లాడు.
అమల: లేటవుతుంది. ఇంటికి వెళ్ళాలి.
ప్రొడ్యూసర్: రెండు నిమిషాలు కూర్చో. నేను డ్రాప్ చేస్తాను.
అమల: కూర్చున్నాను.
ప్రొడ్యూసర్: కొంచెం వైన్ తగుతావా?
అమల: వద్దు.
ప్రొడ్యూసర్: కొంచెం తాగు. నోటిలో కార్చాను కదా. నీకు కాస్త ఇబ్బందిగా ఉంటుంది. అని లేచి ఒక గ్లాసులో కొంచెం వేసి ఇచ్చాడు.
అమల: నేను కాస్త తాగాను “కాస్త పుల్ల పుల్లగా ఉంది”.
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు ఎలా ఉంది.
అమల: ఫర్వాలేదు. సార్ .. డబ్బులు ఏమైనా………..
ప్రొడ్యూసర్: నవ్వుతూ… లేచి “వెళదాం పద. నిన్ను మీ ఇంటిదగ్గర వదిలి నేను వెళతాను” అని లేచాడు.
నేను కూడా గ్లాసు పక్కన పెట్టి లేచి తనతో పాటే బయటకు వచ్చాను. కారులో వెళుతుండగా
ప్రొడ్యూసర్: వెనుక సీటులో బ్రీఫ్ కేసు తీసుకుని తెరిచి అందులో ఒక వెయ్యి రూపాయల కట్ట తీసుకుని లెక్కపెట్టుకో.
అమల: నేను తీసుకుని లెక్కపెట్టుకుని “లక్ష ఉంది” అన్నాను.
ప్రొడ్యూసర్: అది తీసుకుని బ్రీఫ్ కేసు వెనుక సీటులో పెట్టు.
అమల: నేను అలాగే పెట్టాను. “మళ్ళీ ఎప్పుడు తీసుకువెళతారు.”
ప్రొడ్యూసర్: “రేపు సాయంత్రం కుదురుతుందా?
అమల: ఇవాళ లాగే వదులుతారా?
ప్రొడ్యూసర్: సరే.
అమల: అదే “మా ఇల్లు”. తను కారు ఆపాడు. నేను దిగబోతూ “సార్ లోపలికి వెళదాం రండి” అని పిలిచాను.
ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు కాదు. తరువాత వస్తాను. నేను వచ్చానని ఇంట్లో చెప్పద్దు. రేపు మంచి డ్రెస్ వేసుకుని రా.
అమల: నేను “సరే” అని ఇంట్లోకి వెళ్ళాను.
అమ్మ: ఏంటి ఇవ్వాళ ఆలస్యం అయింది?
అమల: “ఏం లేదమ్మా షూటింగ్ ఎక్కువగా ఉంది.” అంటూ అమ్మ చేతిలో డబ్బులు పెట్టాను.
అమ్మ: ఎంత ఉంది?
అమల: “లక్ష ఉంది”.
అమ్మ: సరే, తొందరగా రా భోజనం చేద్దాం.
అమల: “ఐదు నిమిషాలలో వస్తాను.” అని బాత్రూంలోకి దూరి రెండుసార్లు పళ్ళు తోముకుని ముఖం కడుక్కుని భోజనానికి వెళ్ళాను.
అమ్మ: నీకు ఇష్టమని చికెన్ ఫ్రై చేశాను. బాగా తిను అని నాలుగు ముక్కలు ప్లేటులో వేసి అమలకు ఇచ్చింది.
తమ్ముడు: అన్నీ తనకే వేస్తే నాకు?
అమ్మ: “నీకు కూడా ఉన్నాయి లే” అంటూ తనకు కూడా ఇంకొక ప్లేటులో వేసి ఇచ్చింది.
అమల: నేను ఒక ముక్క కొరికాను అంతే “అబ్బా…. స్….” నోరంతా నొప్పి. చాలా కష్టపడి రెండు ముక్కలు తినే సరికి విపరీతమైన నొప్పి. మనసులో “అంతా ఆ బ్లోజాబ్ వల్లే…. అబ్బా…. స్….”.
అమ్మ: “నీకు ఇంకా రెండు ముక్కలు వేయనా?” అంటూ అమల వైపు చూసింది.
అమల: “నాకు వద్దు. ఇవి కూడ నువ్వే తీసుకో.” అంటూ మిగిలిన రెండు ముక్కలూ అమ్మకు ఇచ్చాను.
తమ్ముడు: నవ్వుతూ “ఈ రోజు ముక్కలు అన్నీ నాకే….”
అమ్మ: కొడుకు వైపు చూస్తూ “ఊరుకో రా….” అంటూ అమల వైపు తిరిగి “చేయకపోతే కావాలని గోల పెడతావు. నీకు ఇష్టం అని చేస్తే వద్దంటావు. ఏమైంది నీకు?”
అమల: “నాకు వద్దు” అని అంటూ రసం కూర వేసుకుని తింటోంది.
అమ్మ: మీ నాన్న కోసం కాస్త రసం కూర చేశాను. అది కొంచెమన్నా ఉంచవే. లేకపోతే మీ నాన్నతో ఇవాళ రాత్రి యుద్ధం చెయ్యాలి.
అమల: నాన్న ఎక్కడ?
అమ్మ: సాయంత్రం బయటికి వెళ్ళాడు. ఆలస్యం అవుతుందని చెప్పాడు.
ఏదోలా భోజనం చేసిన తరువాత వెళ్లి పడుకుని రేపు ఏ డ్రెస్ వేసుకోవాలా అని ఆలోచిస్తూ “లాంగ్ ఫ్రాక్” వేకుందామని అనుకుని అలాగే నిద్రపోయాను.
తరువాతి రోజు లాంగ్ ఫ్రాక్ వేసుకుని షూటింగుకు వెళ్ళాను. అందరూ డ్రెస్ బాగుందని మెచ్చుకున్నారు. ఆ సాయంత్రం ఐదు గంటలకు నేను ప్రొడ్యూసరు తన కారులో గెస్టుహౌసుకు వెళుతున్నాము. దారి మధ్యలో కారు ఆపి స్నాక్స్ కొన్నాడు. మేము గెస్టుహౌసుకు వెళ్ళేటప్పటికి సమయం 5.45 అయ్యింది.
హాలులో సోఫాలో ఇద్దరం కూర్చొన్నాము. తను మ్యూజిక్ పెట్టి నన్ను డ్యాన్స్ చేయమని చెప్పాడు. నేను డ్యాన్స్ చేస్తున్నాను. కొద్దిసేపటి తరువాత ఉన్నట్టుండి లేచి వచ్చి నన్ను కౌగిలించుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. నేను షాక్ అయ్యాను.
ప్రొడ్యూసర్: ఏంటి అమల అలా చూస్తున్నావ్? కొద్దిసేపు సరదాగా గడుపుదాం. అంటూ అమల ఫ్రాక్ ఎత్తి పిర్రలు ముట్టుకున్నాడు.
అమల: ఏం చేస్తున్నారు….. నన్ను కాస్త వదలండి. మీరు ఇలా చేస్తే ఇబ్బందిగా ఉంటుంది…..
ప్రొడ్యూసర్: “ఏదో సరదాకి….. సరే ..నేను వైన్ తెస్తాను .. నువ్వు డ్యాన్స్ చేయ్యి.” అని పాట మార్చాడు.
అమల: నేను డాన్స్ చేసుకుంటూ మధ్యలో వైన్ తాగుతూ తర్వాత పాటలు మారుస్తూ కొద్దిసేపు తను కూడా నా చేతులు పట్టుకుని డ్యాన్స్ చేశాడు. దాదాపు పదిహేను నిమిషాలు అలా గడిచింది. తర్వాత ఇద్దరం సోఫా లో కూర్చొన్నాము.
ప్రొడ్యూసర్: అమల భుజం మీద చేయి వేసి దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. “ఇక్కడే చేద్దామా లేక బెడ్ పైన చేస్తావా?”
Post more pages. You’re cresting anxiety in the readers. Next update don’t take much time.
Worst stories are posted quickly but good stories will be delayed for posting.