వైషూ – Part 3 456

నేను కసితో అలా చెయ్యడం వాడికి కనువిందుగా తోచినట్టుంది. దాదాపు… అర్ధగంట నా పూకంతా…. స్వైర విహారం చేసి… రతిలో సంపూర్ణ ఆనందం అంటే ఎలా ఉంటుందో…. చూపిస్తూ…. అదర దెంగాడు కిరణ్….! ఇంకో జంటను చూసిన కసి మా అంతరంగాల్లో నిండిపోయి ఉందేమో…. నా పూకంతా రసమయం అయిపోయింది… వాడు దెంగుతుంటే…! ఆ తడి వాడి మొడ్డకు…. చక్కని కందెన గా ఉపయోగపడి…. స్మూత్ స్మూత్ గా అయిన మా సంగమం ఆద్యంతం అమృత భరితమై…. మమ్మల్ని స్వర్గ సుఖాల్లో ఓలలాడించింది. పచ్చని ప్రకృతి మధ్యలో వెచ్చని మా దేహాలు కరువు తీరా కోర్కెలను తీర్చేసుకున్నాయి….! తీయని మూలుగులు మూలుగుతూ… ఇద్దరమూ ఒకేసారి…. అంత్య దశకు చేరుకొని… చాలా పెద్ద మోతాదులో…. రసాలు వదిలేసాం….. కిరణ్ కిందకు తన మదన రసాన్ని పంపిస్తే…. నేను తక్కువా అన్నట్టు… వాడికి పోటీగా నా పూకులో ఊరిన మొత్తం రసాన్ని… అదే సమయంలో పైకి ఎగ జిమ్మాను….! సుఖంతో మా ఇద్దరి ఒళ్ళు…. తీవెలు సాగిపోయి…. విశ్రాంతిగా సేద తీరాయి….!

అలా హాయిగా గడిపి ఒక పది నిమిషాలు గడిచాయో లేదో… మాకు దగ్గరగా ఏదో గోల గోల గా అనిపించేసరికి ఉలిక్కి పడ్డ మేము బట్టలు వేసుకున్నాం…. అవి సరిగ్గా సర్దుకునే లోపే… పొదల మధ్యలోంచి ప్రత్యక్షం అయ్యారు…. నలుగురు రఫ్ క్యారెక్టర్లు…! సినిమాలో విలన్ గ్యాంగ్ మెంబర్స్ లా గడ్డాలు, మీసాలు, జులపాలతో వికృతంగా కన్పిస్తున్న వాళ్ళను చూసే సరికి మాకు భయం వేసింది…!

వాళ్ళలో ఒకడు ఫెళ్ళుమంటూ నవ్వుతూ మా వైపు చూస్తూ… ‘గట్టోడేరా ఈడు… అప్పుడే దీన్ని ఒక రౌండ్ ఏసేసాడు….!’

మిగతా వాళ్ళందరూ పగలబడి నవ్వారు. మా వైపే తేరిపార చూస్తూ… ముఖ్యంగా నా వైపు తినేసేలా చూస్తున్న వాళ్ళను చూస్తుంటే అదోలా అనిపించింది…!

‘ఏయ్ ఎవరు మీరు? ఏం కావాలి మీకు….?’ ధైర్యం తెచ్చుకుని గదమాయించాడు కిరణ్.

‘బయల్దేరాడ్రా హీరో… ఏం కావాలా… ఇది కావాల్రా మాకు ఇస్తావా…..’ నా భుజం చుట్టూ చేయి వేసి దగ్గరకు లాక్కుంటూ అడిగాడు వాళ్ళలో జులపాల వాడు.

నేను విదిలించుకోబోయాను వాడు మళ్ళీ చేయి వేసి అలానే గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. గుప్పు మంటూ వస్తూన్న ఖైనీ వాసన నాకు రోత పుట్టిస్తోంది.

‘ఏయ్ వదులు ఆ అమ్మాయిని…!’ కిరణ్ అరిచాడు.

‘పోరా…. దీన్ని మాకు వదిలేసి… నువ్వు అవతలకి దెంగెయ్…’ అదోలా నవ్వుతూ చెప్పాడు మరొకడు.

‘వదుల్తారా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లను పిలవమంటారా….?’ మళ్ళీ అడిగాడు కిరణ్.

‘మాకు భయం అనుకున్నావేంట్రా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లంటే…. మా పని అయ్యాకే దీన్ని వదుల్తాం….’ అని నా మరో వైపుగా ఇంకొకడు వచ్చి… నా భుజం పట్టుకుని…. బలవంతంగా మరో వైపుకు తీసుకెళ్లసాగారు.

‘వదలండ్రా….!’ అని అరుస్తూ…. వాళ్ళిద్దరి మీదకు వచ్చి… నన్ను విడిపించబోయాడు కిరణ్.

‘పోరా….!’ అంటూ చెంప మీద చెడా మడా గట్టిగా కొట్టాడు కిరణ్ ని జులపాల వాడు. బొటబొటా రక్తం కారుతుండగానే మరొకడు వెళ్లి కిరణ్ పొట్టలో బలంగా పిడి గుద్దులు గుద్దాడు. దాంతో ‘అమ్మా…!’ అంటూ బాధతో విలవిలలాడాడు కిరణ్.

‘అక్కడే ఉండు… మేం అసలు మంచి వాళ్ళం కాదు… గొర్రెలు, గేదెలు కోసే నా కొడుకులం… నిన్ను వేసెయ్యడం మాకో లెక్క కాదు.. అడుగు ముందుకు వేసావా అంటే జరుగుతుంది జాగ్రత్త….!’ అని హెచ్చరించి…. నన్ను లాక్కునిపోయారు నలుగురూ.
నాకు ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాని పరిస్థితి…! కిరణ్ గాడి మీద ఆశ పోయింది. ఆలోచిస్తూ ఉండగానే వాళ్ళు జెంట్స్ టాయిలెట్ లోకి నన్ను లాక్కెళ్ళిపోయారు. అంతా లోపలి వచ్చి లోపలి ఇంకెవరూ రాకుండా డోర్ లాక్ చేసేసారు. ఆఖరి ప్రయత్నంగా ‘ప్లీజ్ వదిలెయ్యండి… నన్నేమీ చెయ్యకండి… ప్లీజ్….!’ ఏడుస్తూ అడిగాను.

‘ఏడవకే పిల్లా…. వాడితో… పూకు దూల తీరా ఇప్పటి దాకా దెంగించుకున్నంత సేపూ లేదా….? నిన్నేమీ చెయ్యం. నలుగురం ఒక్కో తడవ నిన్ను దెంగుతాం అంతే… నువ్వు ఒప్పుకోక పొతే మాత్రం… ఇక్కడికిక్కడే చంపేస్తాం… అరిచినా అంతే… కాసేపు… మా అందర్నీ నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ అనుకో….’ చాలా కటువుగా రఫ్ గా చెప్పాడు వాళ్ళలో ఒకడు.

ఇంకేం చెయ్యగలను నేను? తప్పనిసరిగా వాళ్ళు చెప్పినట్టే వినాలి. కొంతలో కొంత నయం ఏంటంటే… వాళ్ళకు సహకరిస్తే… నన్నేమీ చేయరు! ఎప్పుడో ఎక్కడో చదివాను… మానభంగం తప్పనిసరి అయితే… ఆ అనుభవాన్ని ఆస్వాదించడమే మేలైన పరిష్కారం అని. ప్రస్తుతానికి అదే దారి నాకు కనిపిస్తోంది.

నా నిస్సహాయత, మౌనం వాళ్ళకు అర్థం అయ్యాయి….!

‘భలే జున్ను ముక్కలా ఉందిరా….. దూల పూకు లంజ…!’ నలుగురూ చుట్టూ చేరి… నా ఒక్కో బట్టా విప్పేస్తోంటే ఒకడు నా ఒంటి నిగ నిగాలను చూస్తూ అన్నాడు.

1 Comment

  1. Is it necessary to take two days time to post continuation part.

Comments are closed.