అమ్మా నీ పొదుగు 5 905

వినయ్ తల్లి ఎద మీద చెయ్యి వేశాడు.
” ఏయ్ మునుపుట్లాగా, పిసకకూడదు….ఇది, ఇప్పుడు ఉత్తి పొదుగు కాదు ”
” నాకు తెలీదా ఏంటి….? అందుకే నిన్ను గర్భిణి చేసింది…..ఎంత ఆశగా ఉన్నానో తెలుసా….?”
లేగ దూడలా నోరు తెరిచాడు.
” ఛ్ఛీ పోరా ఇవి నీకు కాదు…”
ముసిముసిగా నవ్వింది.
” అన్యాయం అమ్మా, నాకివ్వకపోతే, నేను ఏడుస్తాను…కువ్వా….కువ్వా….”
వినయ్ మాటలకు పకపకమంటూ నవ్వింది శోభన…
” ఒరేయ్, ఆపు నీ గోల…మీ అక్క లేస్తుంది”
” అయితే, విప్పు…”
” తగలడు…..ఉత్తి తిత్తులనే వదలవు, అలాంటింది పాల ప్యాకెట్లులాగా ఊగుతున్న వీటిని వదులుతావా….?”
వినయ్ తల్లి వైటీ జిప్ లాగాడు. లోపల బ్రా లేకపోవడంతో, పురటాల వల్ల, ఇంకొద్దిగా లావెక్కి , నల్లగా నిగిడిన ముచ్చిక బయటపడింది…దాన్ని వేళ్ళతో అందుకున్నాడు.
” ఆహ్ మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్….”
” ఇదేనే ఇక నా ప్రపంచం…”
ముచ్చికను నోట్లో పెట్టుకుని, చప్పరించాడు, పీల్చాడు…..ఏమీ రాలేదు.
” అమ్మా, ఎందుకని ఏమీ రావడం లేదు…??”
” మొద్దు అవంతట అవి రావు,బాగా చప్పరిస్తూ, గట్టిగా పీల్చు…వస్తాయి…”
కొడుకు తల మీద ముద్దుగా మొట్టింది.
వినయ్ కొద్దిగా గట్టిగా పీల్చడంతో వరదలా పాలు నోట్లోకి పారి, గొంతుకడ్డుపడ్డాయి.
” ఒరేయ్ మెల్లిగా, పొదుగులో పాలు పీల్చమంటే, పొత్తి కడుపునుంచే తోడేసేలాగున్నావు..”
వినయ్ మారుమాట్లాడకుండా, తల్లి పుష్ఠికరమైన,రుచికరమైన, వెచ్చ్హటి క్షీరాన్ని జుర్రుకుంటున్నాడు…
శోభన కళ్ళుమూసుకుని, తన్మయత్వంలో కొడుకు జుట్టు లాలనగా రువ్వుతుంటే,
వినయ్ గుర్తులేని ,గుర్తుకు రాని ఆ రోజులు
ఫునరుత్థానం చేసుకుంటూ కుడుస్తుంటే,
అడ్డాళ్ళో ఉన్నప్పుడే,బిడ్డలు.గడ్డాలు వచ్చాక కాదు అనే సామెతలో అచ్చు తప్పులను సవరిస్తూ……కొడుకు వల్ల నిండిన తన పాలిండును, ఆ కొడుకుకే సమర్పించుకుటోంది శోభన ..
వినయ్ ఐదు నిమిషాల్లో ఒక పొదుగును ఖాళీ చేశాడు…
” అమ్మా,ఖాళీ అయ్యిపోయింది….”
ఇంకొక పొదుగును అందుకోబోయాడు..
” ఒరేయ్ అంతా నువ్వే త్రాగేస్తే,మరి బిడ్డకో……కాసేపు ఆగు, నిండుకుంటాయి….”
” అప్పటి దాకా…..???”
” నోర్మూసుకోని గదిలోకి వెళ్ళు….”
” అది నా గదిలో ఎలా అంటే అలా పడుకుంది….”
శోభన అర్థం కానట్టు చూసి.
” ఒరేయ్ అది నీ అక్కరా…..”
” అందుకేగా, ఏమీ చూడకుండా,ఇలా వచ్చేశాను”
కొడుకును మురిపెంగా చూసింది..
ఇంతలో వసంతి గొంతు వినబడింది.
” అమ్మా……”
” రేయ్, అది వస్తున్నట్టుంది…వెళ్ళరా బాబు, వెళ్ళు ” కసిరింది.
మంచం మీద కూర్చున్న వినయ్, చటుక్కున మంచం క్రిందకు దూరాడు.
” ఏమ్మా, నిద్రపట్టడం లేదా…..?”
” లేచిపోయావా….?? రా…..”
” తమ్ముడేడి….?”
” బయటికేమన్నా వెళ్ళాడేమో…”
” హమ్మయ్యా….” వసంతి తల్లి ప్రక్కనే మంచం మీద కూర్చుంది.
ఊగుతున్న అక్క కాళ్ళ మీద పట్టీలు మెరుస్తూ, ఆ పాదాలకు అందాన్ని మెరుగుతున్నాయి…
” ఏం మునిగిందని అప్పుడేలేచావు……?”
” అబ్బా, ఎందుకో ఈ రోజు ఆయనే గుర్తుకు వస్తున్నారు… అందుకే నీ దగ్గరకు వచ్చాను. ఓక ముద్దియ్యవా….?”
సిగ్గుపడుతూ అంది వసంతి.
శోభనకు,అప్పుడర్థమయ్యింది , ఇందాక కొడుకు అన్న మాటలు.
” ఛ్ఛీ, పోవే….. ఇంకా నీకా బుధ్ధిపోలేదు…”
ముద్దుగా కసిరింది.
” హేయ్…..నేను వచ్చిందే నీ కోసం……ఆ మాత్రం చెయ్యలేవా…..?”
వసంతి తల్లి ప్రక్కన పడుకుంది.
(……..)
” ఏయ్……లెగు, వాడు వచ్చెస్తాడు…”
” అప్పుడే రాడులే,నువ్వు కంగారుపడకు ”
తల్లి పెదాలను తన పెదాలతో పెనవేసింది.పెదవుల చప్పరింత శబ్ధాలు వినబడుతుంటే వినయ్ సుల్ల నిగుడుకుంటోంది…..
” ఆస్ స్ స్ స్ …..”
” ముచ్ చ్ చ్ చ్ ”
” మ్మ్ మ్మ్ …చా….ల్లే…వే…”
” ష్ ష్…..ఎంత టేస్టో నీ పెదాలు….”
” ఛ్ఛీ సిగ్గులేకపోతే సరి…..”
” సిగ్గా, నాకా….?తమ్ముడొస్తాడేమోనని …లేకపోతే…ఈ పాటికి ఒంటి మీద నా బట్టలు ఉండేవి కావు…అది సరేగానీ, పాలు ఇవ్వవ్వా…?”
” వొసే, హింసించకే బాబు…”
శోభన నైటీ జిప్ తీసి వినయ్ ఉమ్ముతో తడిసి మిళమిళలాడుతున్న ముచ్చికను చప్పరించింది…
కొడుకు చీకిన కుచాగ్రాన్నీ కూతురు చీకుతుంటే తెలీని అలౌకికానందాన్ని పొందుతోంది….
” ఏంటమ్మా…….చుక్క, రెండు చుక్కలే వస్తోంది…”
” ఇప్పుడు ఉండవే, బాబు త్రాగాడు…”
” అయితే అది ఇవ్వు” అంటూ ఇంకో పాచి చూపించింది.
” మళ్ళీ వాడు లేస్తే కావాలి…”
” సరే, సరే….కన్నకూతురికి పాలివ్వవు కదూ..”
కసిగా బుగ్గను కొరికి,
” ఇక ఎప్పుడైనా పాలు ఇవ్వలేదో, ఇలానే కరుస్తాను ” అంటూ తన గదిలోకి వెళుతున్న అక్క పిఱ్ఱల లయను మంచం క్రింద నుంచి చూస్తున్న వినయ్ దడ్డు బాగా బలం పుంజుకుంది….
వసంతి వెళ్లగానే మంచం క్రింద నుంచి బయటికి వచ్చాడు వినయ్. నిక్కరులోంచి నిగుడుకున్న కొడుకు కైవారాన్ని చూసి,దానికి కారణభూతులు ఎవరో..శోభన అర్థం చేసుకుంది,