అమ్మా నీ పొదుగు 5 905

తల్లి రవిక హుక్కులు విప్పుతూ,
” నీ అక్కడ ఆ పేస్టు రాసి కొద్దిసేపు తర్వాత కడుక్కో, సబ్బు బిళ్ళలా మెరిసిపోతుంది…”
” ఇంకా ఏమేమి ఇష్టం…..?”
తల్లి చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేసింది…
” వాడికిష్టమైనవన్నీ నీ దగ్గర పుష్కలంగా ఉన్నాయిలే….అయినా తినబోతు రుచి ఎందుకు అడగడం….?”
రవిక, లంగా విప్పేసింది శోభన…
బాత్రూము నాలు గోడల మధ్య నగ్నంగా మచ్చలేని చందమామలు…..
” అమ్మా……ముద్దియ్యవా….?”
తన స్పర్శల వల్ల వసంతిలో చలనాలు పుట్టాయని, ఆమె భారమైన శ్వాస వల్ల అతిబరువుగా ఊగుతున్న చనుకట్టు, నిగిడిన నల్ల వేపకాయలు బహిరంగంగంగా చెబుతున్నాయి….
మారుమాటాడకుండా శోభన తన పెదాలు అందించింది….
వసంతి తన కొస నాలికతో తల్లి పెదాల మీద రాస్తూ, ఆమె పైపెదవి తన నోట్లోకి లాక్కుని చప్పరించింది..
” ఆహ్….హ్ హ్ హ్ హ్ …”
ఏదో తెలీని వెచ్చదనం ప్రాకి, శోభన తన పెదవిని విడిపించుకుని, వసంతి క్రింది పెదవిని, పెదవులతో బంధించి,మధ్య మధ్యలో తన నాలుకను వసంతి నోట్లోకి త్రోస్తూ వసంతిని తన రెండు చేతులను చంకల క్రిందకు దూర్చి, హత్తుకుంది…..పోట్ల గిత్తల్లా పొగురుగా ఉన్న పాల పొదుగులు,రిక్త పొదుగులను హత్తుకున్నాయి…..బిరుసైన వసంతి సళ్ళు శోభన కుచాలను నొక్కిపెట్టి పొడుస్తున్నాయి….నాలుగు ముచ్చికలు ఒకదానికొకటి తీసిపోనట్టు,చకుముకి రాయిలా రాపాడించుకుంటున్నాయి…..పైన నోట్లో నాలుకలు పెనవేసుకుపోతున్నాయి…….. వసంతి తన కుడికాలును కొద్దిగా ప్రక్కకు జరిపింది……అలా జరుపుతూ, తన చేతులు ఎత్తైన తల్లి నితంభాల మీద వేసింది.
ఒకరిది మఱ్ఱి ఆకంత వెడల్పుగా ఉంటే, ఇంకొకరిది మామిడి ఆకంత పొడువుగా ఉన్న పూకులు ఒకదానినొకటి చుంభించాయి…..
” అబ్బా….ఆహ్ …..స్స్ స్స్ స్స్…”
మెత్తగా మూలుగు వినబడింది.
వసంతి ఒగురుస్తూ ఉంది…
ముదురు నలుపు నిలువుపెదాలను,లేత నలుపు పూ పెదాలు ఇద్దరి ఆతుల మధ్య నుంచి, ఒకరి నొకరు చప్పరించుకుంటున్నాయి….
ఇద్దరు తమకతో కాస్త పైకీ క్రిందకూ కదులుతున్నారు….
” మ్మ్…..మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్ ….గ్ గ్ గ్ ”
దేహాల రాపిడికి, బిగుతైన వసంతి వక్షాల ఒత్తిడికి, శోభ పాలగ్రంధులు తట్టుకోలేక, పస పసమంటూ వసంతి కన్నే కుచాలను( ఇంకా పాలు పడలేదు కాబట్టి) అభిషేకం చేస్తున్నాయి……
వెచ్చటి పాలు తన సళ్ళను తడుపుతుంటే వసంతిలో ఆవేశం పెరిగిపోతోంది.
క్రింద ఒకరి ఆతులు ఒకరి ఆతులుతో చిక్కుబడి,ఇద్దరి యోనిల నుండి పారుతున్న జిగురుతో తడిసి….టంకాలు పడుతున్నాయి…..
పైన అడ్డపెదాలు నాకుకుంటూ సొమ్మసిల్లుతున్నాయి…..
నొటి చివరల నుండి లాలాజలము కారిపోతోంది…..
అంతా తడి తడే……..
చిత్తడే చిత్తడి……
” ఆహ్ ఆం..మ్మ్…మ్మ్….”
” వా….సీ….స్ స్ స్ స్ స్…”
ఇద్దరి దేహాల్లో పుడుతున్న సెగలకు, అండాలో ఆరిపోతున్న నీళ్ళు వేడెక్కుతున్నాయి….
శోభన ముదురు పెదాల మధ్య ఇత్తి బలపంలా మారి వసంతి పూకును పొడుస్తోంది……వసంతి చెయ్యి తల్లి గుద్ద మిద్ది నుంచి తమ తొడల మధ్యకు వెళ్ళి ఆ పెదాలను తడుముతోంది…..
” ఆహ్……స్స్ స్స్….వ..సం….తి…..చాలు…”
“ అమ్మా….మ్మా మ్మా….ఒక్కసారి పాలు చీకనీ….హా హ్ హ్ …”
నోటి బంధాన్ని విడిపించుకుని, వసంతి ఆమె ముచ్చికను లాగవంగా పెదాల మధ్య ఇరికించుకుని పీల్చి పిప్పి చేస్తోంది.
“ ఆ ఆ ఆ….హాం మ మ్మ్ మ్న్….”
“ అమ్మా….నాకేదో ఇదిగా ఉంది……”
“ ఉఫ్…ఫ్ఫ్ ఫ్ఫ్ ఫ్ఫ్… నాకూ….”
శోభన తన పంగను, వసంతి పంగను పొడుస్తూ…….
ఫైన పాలధార ఇద్దరి దేహాలను తడుపుతుంటే,
క్రింద ఇద్దరి పూకుల పెరుగుధార తొడలను తడిపేస్తున్నాయి….
పెదాలు ఎంగిలితో తడిసిపోతున్నా, గొంతులు ఎండిపోతున్నాయి………
ఇద్దరు దేహాలు లతల్లా అల్లుకుపోతున్నాయి……..
తల్లి దేహాన్ని తడుముతున్న వసంతి వ్రేళ్ళకు , ఆమె వెండి మొలత్రాడు తగిలింది..
” ఇలాంటి మొలత్రాడు నాకూ చేయించమని మీ అల్లుడికి ఎన్ని సార్లో చెప్పాను…”
వసంతి హస్కీగా అంటూ , శోభన క్రింది పెదవిని సుతారంగా కొరికింది.
” అవును నాకు చాలా సార్లు చెప్పావు…..ఎందుకని నీకంత కోరిక…..?”
తన చేతులను వసంతి ఇసుకతిన్నెల మీద వేసి, తన మొల వైపు లాక్కుంటూ,
” నీకు నాన్నగారు కట్టినట్టు, నాకూ ఆయన కట్టాలని…..”
వసంతి, శోభన పెదవిని చీకుతూ,
” నీ కోరిక నేను తీరుస్తాగా….”
” ఆహ్ హ్ హ్ …….సమ్మ్ మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్….”
వసంతి తన నడుమును ముందుకు ఎగదోస్తోంది…..
” అబ్బా బ్బా బ్బా బ్బా…….వాసీ….”
వసంతి ఎగదోస్తున్నప్పుడల్లా, తన దిమ్మను ఆమె దిమ్మకు తగిలేలా వాటంగా నొక్కిపెడుతోంది, శోభన…
ఇద్దరి కాళ్ళలో నిస్సత్తువ ఆవరిస్తోంది….
ఒకరినొకరు కసితీర కుమ్ముకోవాలనిపిస్తోంది…కానీ అది అనువుకాని ప్రదేశమని తెలిసి, గట్టిగా నిట్టూర్స్తూ,
” వసీ ఇక చాలు….ప్లీజ్ ”
” ఆహ్ …అమ్మా మ్మా…..బాగ కాక ఎక్కిపోయింది…….ప్లీజ్…”
” నాకూ అంతే, అలానే ఉంది….ఈ వేడి ఇలాగే ఉంటే రాత్రి ఇద్దరికి ( అనబోయీ) బాగా మజా వస్తుంది…”
శోభన నాలుగు చెంబులు నీళ్ళు పోసుకుని గబ గబా బయటికి వచ్చేసింది..
వచేస్తూ, అక్కడ ఉంచిన క్రీమును వసంతికి కళ్ళతో గుర్తుచేసింది.
(……………)

మిత్రులందరికి
ప్రపంచంలో అన్నిరకాల మనుష్యులు ఉంటారన్న ఇంగితం అందరికి ఇంటుందని నా నమ్మకం.
ఎందుకంటే ఉన్నది వందలకోట్లు… కాకపోతే బాగా అరుదైన వ్యక్తులు కొందరే కావచ్చు … కానీ ఎక్కడో అక్కడ ఉంటారు.

1 Comment

Comments are closed.