అమ్మా నీ పొదుగు 5 905

” కానీ ఒక కండీషన్……”
తల్లి జాడింపుకు సమతూలంగా నడుముని కదుపుతూ……
” గదిలోకి సాంప్రదాయంగా నువ్వే అక్కను అలంకరించి తీసుకురావాలి……”
అంటే అన్నట్టు చూసింది శోభన.
” అదేనమ్మా చేతిలో పాలగ్లాసుతో…..ఆ పాలు నీదై ఉండాలి…..”
” ఛ్ఛీ, వెధవా….”
కొడుకు అంగాన్ని, గట్టిగా నొక్కి వదిలింది.
“ఉండు వస్తాను….”
శోభన కొడుకును విడిపించుకుని గదిలోకి వెళ్ళి, క్యాలండరుతో వచ్చింది.
“ రేపు మంచిరోజు……అదీ కాకుండా మీ అక్క ఋతుస్రావం జరిగి,నీ విత్తనానికి అనుకూలంగా ఉంటుంది…..రేపు రాత్రికి పెట్టుకుందామా…..?”
రేపు దాకా ఎందుకు?….ఇప్పుడు ఇక్కడ మనం ఫ్రీగానే ఉన్నాముగా, పెట్టుకుందామా….?”
కొడుకు కొంటె మాటలకు సిగ్గుపడుతూ,
“ ఓయ్…పెట్టేది నాకు కాదు……మీ అక్కకు…”
అంటూ వినయ్ ను ముద్దుగా కిచన్ లో నుంచి బయటకు త్రోస్తూ….
” ఒకటి చెప్పనా…….??”
తల్లి వంక,ఏమిటన్నట్టు చూశాడు వినయ్.
” ఈ బంగారుకొండ, ఏ తల్లి పొందని వరాలన్నీనాకు ఇచ్చాడు….”
శోభన కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి…
” అ….మ్మా….”
” అవునురా, ఈ వయస్సులో నాలో క్రొత్త చిగురులు తొడిగావు….క్రొత్తపెళ్ళికూతురును చేశావు….జీవితకాలంలో ఒకసారే చూసే అరుంధతిని,రెండవసారి చూపించి, కన్నెరికపు అర్థాన్ని చవిచూపావు….నా నుండి జనించి, ఇంకో ప్రాణికి నా ద్వారా జన్మనిచ్చేలా చేశావు….ఇప్పుడు, నా కూతురును రెండవసారి ముస్తాబుచేసి,రతీకార్యానికి పంపడం…”
భావావేశాంలో మాట్లాడుతున్న తల్లిని పొదివిన చేర్చుకుని
” నీ కోసం నేనేమైనా చేస్తాను ”
చిప్పగిల్లిన తల్లి కళ్లను ముద్దాడు వినయ్.
” అవునూ, ఇందాకా, అక్క దేనికి అనుకూలంగా ఉందని ఏదో అన్నావు…ఏంటది…?”
” ఛ్ఛీ బడుద్దాయ్….ఆ కార్యానికి ముందు బోల్డంత తంతు ఉంది……నోర్మూసుకుని వెళ్ళు,” మురిపెంగా అంది శోభన.
అప్పటిదాకా, సెలయేరులా గలగల మంటూ ఉన్న వసంతి ,ఆ రోజు చాలా బిడియంగా ఉంది.తమ్ముడి ఎదుట పడకుండా తప్పుకుని తిరుగుతోంది..
సిగ్గా….???? బిడియమా……??? అపరాధాభావమా…???
కారణాలు ఏమైనప్పటికీ,గుప్పెట తెరుచుకుంటే……
ఎవరికైనా, ఈ స్థితి తప్పదేమో….
శోభన వసంతిలోని మార్పును పసిగట్టింది…
” అమ్మా, ఎందుకో టెన్షన్ గా ఉంది….”
కొంటెగా తనను అల్లరిపట్టించే కూతురు,హఠాత్తుగా ముగ్ధగా మారి,బేలగా మొహంపెట్టడం చూసి నవ్వొచ్చింది శోభనకు.
” టెన్షనా….నీకా….?”
కూతురుని ఆటపట్టించింది శోభన.
” వాడితో ఎలా ప్రొసీడ్ అవ్వాలో అర్థంకావడం లేదు…. వాడు నన్ను ఎలా స్వీకరిస్తాడో…..”
” నీకేమి తక్కువే….కుందనపు బొమ్మలా ఉంటావు…..”
” అది కాదమ్మా……వాడితో…..”
సణిగింది వసంతి.
” నిన్న మొగరాయుడిలా వాడి మీద కలబడ్డావ్…..?”
” అది వేరే, ఇది వేరేనమ్మా…..అప్పుడు నువ్వున్నావ్…..”
” ఇంకానయం……రాత్రికి, నీతోబాటు నన్నూ రమ్మనడంలేదు….”
” అదేనమ్మా నేను చెప్పొచ్చేది….నువ్వూ రాకూడదూ….”
” నీకు మతేమన్నా పోయిందా….పెళ్ళై ఇన్నేళ్ళయ్యింది….ఇంకా కొత్తపెళ్ళికూతురా….????? ఆ మాటలేంటే….అయినా తమ్ముడేగా….?””
కసిరింది శోభన.
” అందుకేనమ్మా గాభరాగా ఉంది..”
” కంగారేమిలేదు….చక్కగా చూసుకుంటాడు….”
“ అమ్మా, ప్లీజ్…….కాసేపు నువ్వూ మాతో ఉండవా……ప్లీజ్ ప్లీజ్…”
చిన్న పిల్లలా గారాలు తీసింది వసంతి.
” సరే, చూద్దాం….”
సర్ధి చెప్పింది శోభన.
సరిగ్గా ఈ సంఘటన జరిగిన గంట తర్వాత…..
శోభన కొడుకు గదిలోకి వెళ్ళింది.స్నానం చేసి తయారవుతున్న కొడుకును చూసి,
” ఎక్కడికైనా వెళుతున్నావా, వినయ్ ”
” లేదమ్మా…..ఏమన్నా పని ఉందా….?”
తల దువ్వుకుంటూ అడిగాడు వినయ్.
” పెళ్ళికొడుకు ఈ రోజు బయటికి వెళ్ళకూడదు….అలాంటిది, నీకే పని చెపుతానురా….”
” పోమా, నీకు వేళాకోళంగా ఉంది…..అమ్మా, చిన్న రిక్వెస్ట్….”
కొడుకు కళ్ళలోకి చూసింది, ఏమిటన్నట్టు….
” రాత్రికి గదిలో మాతో బాటు కసేపు నువ్వుండకూడదూ…..”
” నేనా….? నేనుందుకురా పానకంలో పుడకలాగా…”
” నా అరాధ్యదేవతవు…..పుడకవు ఎలా అవుతావ్…” చిన్నబోతు అన్నాడు.
” ఓహో…..అయితే, జరగబోయే కార్యముకు ముందు ఈ దేవత ఆశీర్వాదం కావాలి కాబోలు అయ్యగారికి.”
కొంటెగా అంది శోభన.
” అలాంటిదే అనుకో…ప్లీజ్ మా, కొంచం సేపు….మేము మామూలుగా మాట్లాడుకునే వరకు. ప్లీజ్..”
” మాటలుదాకా పర్వాలేదు కాని, చేతలు అరంభమయ్యేలోపల….నేను వెళ్ళిపోతాను…ఓకేనా…?”
” మా మంచి అమ్మ…”