ఎప్పుడు వచ్చాడో తెలియదు…మా వారు మమ్మల్నే చూస్తూ ఉన్నాడు…డోర్ సందులో నుంచి… దొరికిపోయాను…
మా వారు ఏమి మాట్లాడకుండా సోఫా లో కూర్చొని ఉన్నారు…
అతను ఏమి మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయాడు…అరిస్తే మా పరువే గ పోతుంది అనేమో…అతనిని ఏమి అనలేదు..
నేను మా అయన ముందు భయపడుతూ ఆలా నిల్చున్న…
ఏమంటారో..లేక నన్ను చంపేస్తారో అని…
మా అయన ఏమి మాట్లాడకుండా బయటకి వెళ్ళిపోయాడు…
నేను అలాగే రూమ్ లో నే కుర్చునేపోయాను…
ఎందుకు ఇలా మా ఆయనకు మోసం చేశాను..అనే ఫీలింగ్ నన్ను చంపేస్తుంది…
మా వారు ఏ విషయం లో తక్కువ చేయలేదు…నిజం చెప్పాలంటే మా అమ్మ వాలా కంటే నన్ను బాగాచూసుకున్నారు…కానీ అలంటి మనిషి కి ద్రోహం చేశాను…
తానూ రాగానే తన కాల పైన పడి క్షమాపణ చెప్పాలి….
ఒక్కసారికి నన్ను క్షమాపణం చెప్పాలి…ఆలోచిస్తూ ఆలా కుర్చిండి పోయాను
తానూ వచ్చే వరకు రాత్రి 10 అయ్యింది…
తానూ బాగా తాగి వచ్చాడు…తన డైరెక్ట్ గ బెడ్ రూమ్ లో కి పోయి అలాగే పడుకున్నాడు…
తనని అన్నం తినమని అందాం అంటే నా నోట్లో కెల్లీ మాట రావడం లేదు…
నేను కూడా మాట్లాడించే దేర్యం చేయలేక అతని పక్కనే పడుకున్నాను…
తానూ లేచేకంటే ముందే నేను నిద్ర లేచి …టిఫిన్ చేసి తన కోసం డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర నిల్చొని ఉన్న…
తానూ నాతొ ఏమి మాట్లాడకుండా, అలాగే ఆఫీస్ కి వెళ్ళిపోయాడు…
ఇంతకూ ముందు ఎప్పుడు ఇలా ప్రవర్తియించలేదు నాతొ…
నేను చేసిన తప్పు వాళ్ళ నా జీవితం లో చాల మార్పులు తీసుకవచ్చింది అని తెలుస్తుంది…
మా అయన సాయంత్రం ఆఫీస్ నుంచి వస్తూనే, మనం రూమ్ కాలి చేస్తున్నం అని అన్నారు…
నేను ఏమి మాట్లాడకుండా అలాగే నిలబడి పోయాను
దానికి అతను..కోపం గ అలాగే నిలపడిపోయావు…వచ్చి అన్ని సమన్లు సద్దు అంటూ…బాత్ రూమ్ లో కి పోయారు…
సర్లే అయన నాతొ మాట్లాడుతున్నారు అని…కొంచెం సంతోషం వేసింది..
సమన్లు అన్ని సద్దేసాక…మా అయన ఒక ట్రక్ పిలిపించారు…
ఇక అన్ని సద్దేసి ఇప్పుడు ఉంటున్న రూమ్ కి వచ్చేసాము…
ఈ కొత్త రూమ్ లో అన్ని సద్దేసాక, ఇంతకూ ముందు లాగా ఉంటాడు అనుకున్న కానీ మల్లి నాతొ ఎక్కువగా మాట్లాడటం లేదు…
నన్ను అసలు తాకను కూడా తాకడం లేదు…
నేను మైలపడి పోయానేమో అందుకే నన్ను తాకటం లేదు అని..
మాళ్ళీ నాతో అప్పటి ల ఎప్పుడు మాట్లాడుతారో అనుకుంటూ పడుకున్నాను…
ఆలా రోజులు గడిచిపోతున్నవి కానీ…మా అయన లో ఎలాంటి మార్పు లేదు…
నాకు అయితే ఆ రోజు నన్ను చంపేసిన బాగుండు…నాతొ మాట్లాడకుండా నరకం చూపిస్తున్నారు…అని మా అయన మీద కోపం కూడా రావడం మొదలు అయ్యింది…
ప్రస్తుతం …
అంతలో ఎవరో తలుపు కొట్టడం మొదలు పెట్టారు…దానితో స్వాతి అంటీ తరువాత కథ ఇంకోసారి చెపుతా ఆని శివ తో చెప్పి…ఇద్దరు బట్టలు వేసుకున్నారు…
తరువాతా శివ హాస్టల్ కి వచేసాడు…
ఇంతలో ఇంటి దగ్గర నుంచి ఫోన్…నాన చేస్తున్నాడు…
ఫోన్ ఎత్తి హలో నానా అన్నాడు…
నాన: అమ్మకు బాగాలేదు హాస్పిటల్ నుంచి వస్తున్నాము అని చెప్పాడు…
దానితో కొంచెం కంగారుగా డాక్టర్ యేమని అన్నాడు…ఇప్పుడు ఎలా ఉంది అన్నాను
నాన: ఇప్పుడు బాగానే ఉంది అని అన్నాడు…
నేను ఇంటికి వస్తాను నాన అన్నాను…దానికి సరే రా అని అన్నాడు…ఇంతలో నాన అక్క కూడా వస్తుంది…అని చెప్పాడు…
నాకు ఒక్కసారిగా అనందం వేసింది…
ఇదే కరెక్ట్ టైం ఎలాగ అయినా అక్కతో చేయాలి అని అనుకున్నాను …
ఇంటికి వచ్చే దారిలో చాల అనుకున్నాను…ఆలా చేయాలి…ఇలా చేయాలి…మనసులో…కానీ…
వచ్చి రాగానే అక్కను చూడాలంటే భయం వేస్తుంది…అస్సలు మా అక్కతో ఎలా మొదలు పెట్టాలో తెలియటం లేదు…కనీసం మాట్లాడటానికి దేర్యం చాలటం లేదు…
దానితో మా అక్కే ఎలా ఉన్నావు శివ అనే సరికి…తన కాళ్ళ లో కి చూస్తూ …బాగున్నా అక్క అన్నాను…
అంతకు మించి మేము ఏమి మాట్లాడ లేక పోయాము ఇద్దరమూ…
నేను తినేసి నా బెడ్ రూమ్ లో కి పోయాను…
అందరు పడుకున్నారు..సమయం అప్పుడు రాత్రి 12 అవుతుంది…
నాకు ఎంతకు నిద్ర రావటం లేదు…
హౌస్ అంత నిశ్శబ్దం గ ఉంది…అందులోనే లైట్స్ ఆపేయడం వాళ్ళ…అంత చిమ్మ చీకటిగా ఉంది…
నేను బెడ్ మీద అటు ఇటు దొర్లుతున్నాను కానీ నిద్ర రావటం లేదు…
ఇక ఏది అయితే ఆది అయ్యింది అని గుండె నిండా దేర్యం తెచ్చుకొని ,,,
మా అక్క ఉండే రూమ్ దిక్కు పోతున్న..కానీ …నా గుండె అదేదో డ్రమ్ కొట్టినట్టు మోగుతా ఉంది…అడుగు తీసి అడుగు వేసే కొద్దీ..నా గుండె చప్పుడు నాకు ఇంకా ఎక్కువ వినిపిస్తుంది…
super cont,,,,pls