పుచ్చపువ్వులాంటి పున్నమి వెన్నెల – Part 1 151

సీసపుగుండుతో సీటులో పడుతున్న పోట్లకి కీచుగా, సీదా స్వర్గానికి సైతుగా ఎక్కిస్తున్న సుఖానికి సమ్మగా మూల్గుతూ ఈ ప్రపంచాన్నే మర్చిపోయిందామె. ఎంతగా మర్చిఫొయిందంటే ఎప్పుడు సుఖాలనిద్రలోకి మూర్ఛపోయిందోకూడా తెలీనంతగా….
******************
……గెడ్డం పట్టుకుని కదిలిస్తూ తనని తట్టిలేపుతుంటే అలలపై తేలుతున్న ‘వర ‘మ్మ కళ్ళుతెరవగానే రంకుమొగుడు రెండుబుగ్గలపై, రొమ్ములపై దొంగముద్దులు పెట్టి ఒక్కసారి తనివితీరా అలుముకుని చల్లగా జారుకుంటుంటే గదిలో లీలగా పరుచుకున్న వెలుతురులో చూస్తుండిపోయింది.
‘ఏయ్! ఆగు! అంటూ పిలుస్తున్నా ఆగలేదతను. జరిందేంటో అర్థం కావడానికి కొంతసమయం పట్టినామెకు తన ఎడమచేతి వేలుకేదో పట్టినట్టనిపించి పరీక్షించి చూసింది. తనమధ్యవేలుకి ఒక ఉంగరం! అప్రయత్నంగా లాగబోతే రాలేదది. రాత్రంతా అతని మగతనాన్ని పట్టిఉంచిన తన ఆడతనానికి పోలిక గుర్తొచ్చి కసి-ముసిగా నవ్వుకుంది.
తనపై చూపిన ఆ అభిమానానికి నిజంగా కదిలిపోయింది వరలక్ష్మి! లోలోపల ఆనందంవెల్లి విరుస్తుంటే తననితాను బద్దకంగానే శరీరాన్ని సరిచేసుకుని కదిలిపోయింది వరలక్ష్మి!
నీగుట్టంతానాకు తెలుసులే అన్నట్లు కొంటెగా నవ్వుతున్న రేరాజుని చూసి సిగ్గుతోచిరునవ్వు నవ్వింది. గుట్టుగా కాపురంచేసుకునే ఘుమ్మని పట్టవలసిన తరుణంలో గమ్మున పట్టేసుకుని జెండాదింపావుగదరా రంకుమొగుడా! అనుకుంటు బెరుకు బెరుకుగానే సాగిపోయి… బ్రతుకుజీవుడా అనుకుంటూ కొంపచేరింది.
సమ్మగా చన్నీటి స్నానంచేస్తుంటే తనిప్పుడు ‘రంకునేర్చినమ్మ!’ కాబట్టి ఇంకమిగిలిందేంటో ఆమె బుర్ర అతిసులభంగా ఆలోచించిపెట్టేసింది.
*******************************

తలంటిన తెల్లటి మల్లెలా వెలికి వచ్చిన వరలక్ష్మిని అప్పటికే వచ్చి వేచిఉన్న చాకలి చూపులనట్టే నిలబెట్టేసింది.ఆమెని చూడగానే పరుగునెవెళ్ళి కౌగిలిలో ఉక్కిరిబిక్కిరి చెసేసింది వరలక్ష్మి.
అనుకోని ఆ హడావిడికి నోటిమాటరాక చాకలిది నిలువుగుడ్లేసింది. చేతిలోంచిజారిపోయిన చీరను పట్టించుకోలేదు. అంతలో తేరుకుని దాన్ని తనే పైకి తీసింది వరం.
‘ఏంటే ఆపాడుచూపూ? ఎప్పుడొచ్చావేంటి నువ్వూ?’
“క్షమించండమ్మా! ఏంటో అంతఆనందం మీలో. తడిఆరనికోకని రాత్రి ఇవ్వలేకపోయాను…..ఇదో తెచ్చిద్దామనే బయలుదేరా…ఇలా ఆలీసెం చేసానని ఎవరితోనూ అనకండామ్మా! నా వ్యాపారం పోద్దీ” బ్రతిమాలుతూనే నవ్వుతూ అంది.
“భలేదానివే! నువ్వునాపాలిటి సాక్షాత్తూ దేవతవి. నాకోమాటిస్తే, నేను చెప్పినట్టుచేస్తే నీవ్యాపారాన్ని రెట్టింపుచేస్తా….అంతేకాదు నాపాత కొకలు నీకోసం తీసుంచాను!”
“ఏంటదీ…?”

1 Comment

  1. చాలా బాగుంది కథ ఇలా ఆలోచింప చేసే కధలు దానిలో కొంచం మసాల ఎక్కువ పెట్టండి

Comments are closed.