మొదటి సారి అనుభవం 4 118

ఎవరికో ఫోన్ చేసింది.
అవతలి వ్యక్తి ఫోన్ ఎత్తి ” హలో” అన్నాడు.
“ఏవండి.. నేను”
“ఏంటి? ఎక్కడి వరకు వచ్చారు?”
“మేము దగ్గరికి వచ్చేసాం కానీ బియ్యం డబ్బా మీద ఏమైనా గిన్నె ఉందా?”
“నేను రావులపాలెంలో ఉన్నాను. ఇంటి దగ్గర లేను. ఏ గిన్నెలో ఏమున్నాయ్?”
“అదేం లేదు. పాలు బయట వదిలేసానా? ఫ్రిజ్ లో పెట్టానా? అని. సర్లెండి నేను ఎలాగా వెళ్తాను కదా చూస్తాను లే. మీకు కూడా రైస్ పెట్టేయ్యనా?”
“వద్దొద్దు.. నేను రావడానికి సాయంత్రం అయిపోతుంది. నైట్ కి కూర వండకు. నేను వచ్చేటప్పుడు పీతలు తీసుకొస్తాను”
“ఆహ్.. సరేనండి. ఉంటాను”
“ఇంతకీ ఎందుకు ఫోన్ చేశావ్? ఫోన్ ఎవరిది?”
“ఫోన్ పక్కన ఒకావిడ ఉంటే ఆమెది తీసుకున్నాను. ఆటో కంబాలచెరువు దగ్గర ఆగిపోతుంది. మీరొచ్చి తీసుకెళ్తారేమో అని చేశాను. సర్లే నేను వెళ్తానులెండి. ఉంటాను”
ఆంటీ ఫోన్ పెట్టేసింది. అప్పటికే నా వేలు ముక్కు మీదకి వెళ్ళిపోయి నా నోరు పీత బొక్కలా తెరిచాను.
నాకు గ్రీన్ సిగ్నల్ దొరికినట్టు అనిపించి నడుము మీద చెయ్యి తీసి ఎడమ చన్ను దొరకబుచ్చుకున్నాను. సన్నుని చలిమిడి ముద్దలా పిసుకుతున్నాను. బొటన వేలికి, చూపుడు వేలికి మధ్యలో సన్ను ముచ్చిక చురచురలాడుతుంది.
ఇంకొంచెం అడ్వాంటేజ్ తీసుకుని చేతిని జాకెట్ లోకి తోసాను. వెంటనే నా చేతిని తీసిపారేసింది. పేకముక్కల మేడ కూలిపోయినా, ఆంటీ దగ్గర అడ్వాంటేజ్ పోయినా మళ్ళీ మొదట్నుంచీ మొదలెట్టాల్సిందే..
అందుకే మళ్ళీ నడుం దగ్గర్నుంచి స్టార్ట్ చేశాను. నేను ఈ దరిద్రపు ప్రయత్నాల్లో ఉండగానే ఆటో రాజమండ్రి చేరుకుంది.
నేను ఆంటీని ఫాలో చేస్తూ వాళ్ళ ఇంటి వరకు చేరుకున్నాను. అది నందం.గనిరాజు సెంటర్లో ఒక సందు. చుట్టుపక్కల జనం బాగానే తిరుగుతున్నారు.
ఆంటీ ఉండేది ఒక 3అంతస్తుల బిల్డింగ్. లోపలికి ఎలా వెళ్ళాలా అని ఆలోచిస్తూ దగ్గర్లో ఉన్న ఒక పాన్ షాప్ దగ్గర కింగ్ తీసుకుని వెలిగించాను. అక్కడే కూర్చున్న నేను దమ్ము లాగుతూ వెనక వైపు గోడ, పక్కనున్న దారి అన్నీ పరిశీలిస్తున్నాను కళ్ళతోనే. ఇంక ఇలా కాదని షాప్ లో బాబాయ్ కి 5రూపాయలు ఇచ్చేసి, నా బ్యాగ్ లో ఉన్న listren fresh burst తీసుకుని పుక్కిలించి నోరు తుడుచుకుని డైరెక్ట్ ఆంటీ ఇంటి డోరు కొట్టాను.
ఆంటీ తలుపు తీసి నన్ను చూసి షాక్ అయ్యింది. నేను లోపలికి నడుస్తూ “ఆంటీ వాటర్ ఉంటే ఇస్తారా” అని అడిగాను.
తను భయపడుతూ “ఓయ్ వెళ్ళు.. ఎవరైనా చూస్తే ఇంక అంతే సంగతులు” అంది భయంభయంగా.
“అటూ ఇటూ దాక్కుని వస్తే అప్పుడు వస్తుంది అనుమానం. అయినా మీ ఆయన కోసం వచ్చాను అనుకుంటారులే కంగారపడకు” అన్నాను రిలాక్స్ గా సోఫాలో కూర్చుంటూ.
“అయినా ఎందుకొచ్చావ్?” అంది.
“ఏ నేను రావడం నీకు ఇష్టం లేదా?”
“అలా అని కాదు. కానీ భయంగా ఉంది”
“నాకు మాత్రం చాలా కొత్తగా ఉంది కానీ ఎందుకో నిన్ను చూడకుండా ఉండలేకపోతున్నాను. అసలు నీ పక్కన కూర్చుంటేనే నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోయాను. అసలు ఇంతకుముందు ఎవరినీ ముట్టుకోలేదు కూడా. అయినా ఎందుకో నువ్వు నా దానివి అనిపించింది. మరి నువ్వెందుకు అడ్డు చెప్పలేదు?”
“నాకూ నువ్వు చెయ్యి వేస్తే ఏదోలా అనిపించింది. ”
“అందుకే ఒక్కసారి.. అయినా ఏమో ఇంకోసారి కుదురుతుందో కుదరదో? నేను ఉంటానో ఉండనో?” అన్నాను.
“ఏయ్.. అలా మాట్లాడకు” అంటూ నా నోరు తన చేత్తో మూసేసింది.
“ఓరి బాబోయ్.. ఇది, దీని సీరియల్ సెంటిమెంట్లు..” అనుకున్నాను మనసులో. పైకి మాత్రం “కలిసి గంట కూడా కాలేదు. ఎందుకు నేనంటే ఇంత ప్రేమ” అన్నాను తన్మయత్వంతో.