జన్మనిచ్చిన తల్లి కోసం ప్రయాణం – Part 24 63

ఇక్కడ వెంట్రుకల తడి వలన మహి వీపు బాగమంతా తడిచిపోతూ నా చేతులకు తడి తగలగా , చివరగా గట్టిగా నుదుటిపై ముద్దు పెట్టి వేరయ్యి సున్నితంగా చేతిని అందుకొని పక్కనే ఉన్న కుర్చీలో కూర్చోబెడుతూ , టవల్ అందుకొని తడి వెంట్రుకలను మొత్తం పై నుండి కింద దాకా తుడుస్తుండగా , “బావ” అంటూ లెవబోగా , కూర్చోబెట్టి “నా మహి ఇచ్చిన ఒక్క సలహా వల్ల అమ్మలిద్దరూ ఎంతో అన్యోన్యంగా అక్కచెల్లెళ్లుగా ఒక్కటయ్యారు , నా జీవితాంతం నా మహికి సేవ చేసినా అది సరిపోదు” అంటూ తుడవబోతుండగా ,

మహి లేచి వచ్చి ఆనందబాస్పాలతో నా గుండెలపై వాలిపోతూ “బావ, నా జీవితమే నువ్వు బావ , నీ పెదాలపై చిరునవ్వు కోసం నా ప్రాణాన్నైనా సంతోషంగా అర్పిస్తాను బావ” అంటూ “అత్తయ్యలు కింద ఉన్నారా నాకు వెంటనే చూడాలని ఉంది బావ” అని చెబుతూ , “బావ , బావ…” అంటూ నా ఛాతిలో ముఖం దాచుకుంటూ సిగ్గుపడుతుండగా చాలా ముచ్చటేసి “ఏంటి మహి నా దగ్గర నీకు సిగ్గెందుకు” అని అడుగగా , క్షణాల మౌనం తరువాత “అదీ…అదీ..బావ, అమ్మ” అని ఆగిపోగా , “ఊ అమ్మ ఏంటి” అని చేతితో తల పైకెత్తి సిగ్గుపడుతున్న ముఖం లోకి చూసి అడుగగా,

“మొన్న ఒకసారి అర్ధరాత్రి ఏదో అలికిడి అయితే పైన అమ్మ రూమ్ దగ్గరికి వెళ్తే బుజ్జి , బుజ్జి ….అంటూ నిన్నే కలవరిస్తోంది బావ” అని డబల్ మీనింగ్ లో చెబుతూ “అర్థమయ్యిందా బావ” అంటూ సిగ్గుతో నన్ను చుట్టేయ్యగా , సంతోషంతో మనసు ఉప్పొంగిపోతూ నుదుటిపై ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తూ , “అత్తయ్యను చూశానంటే తట్టుకోవడం నావల్ల కాక అక్కడికక్కడే ముందు వెనుక చూడకుండా , కంట్రోల్ చేసుకోవడం నావల్ల కాక ఏదైనా చేసేస్తానేమో అని అత్తయ్య ముఖం కూడా చూడకుండా పైకి వచ్చేసాను” అని బాధగా చెప్పగా ,

“బావ నీ మహి ఉండగా నువ్వు బాధపడటమా నేను చూసుకుంటాను కదా” అని చెప్పగా , “ఎలా” అని అడుగగా, ఆలోచిస్తూ “రా బావా, ముందు అత్తయ్యలను కలవాలని ఉంది” అంటూ నా చేతిని అందుకొని లాక్కొని కిందకు వెళ్లగా మెట్ల దగ్గర ఆగిపోగా , అమ్మలిద్దరూ మరియు అత్తయ్య సంతోషంగా గట్టిగా నవ్వుతుండగా చాలా చాలా సంతోషం వేస్తూ గుండెలపై చెయ్యి వేసుకొని మురిసిపోతుండగా , “రా బావ” అని లాగగా , “మహి నువ్వు వెల్లు నేను ఇక్కడే ఉంటాను” అని చెప్పగా ,

“10 నిమిషాలు బావ అంతా సెట్ చేస్తాను” అంటూ నన్ను వదిలి “ఇందు అత్తయ్యా…” అంటూ ఎప్పుడెప్పుడు చూడబోతోందా అన్నట్లుగా , ఇందుఅమ్మ ముందు మోకాళ్లపై కూర్చొని “ఎలా ఉన్నారు అత్తయ్య , ఆ రోజు నుండి మిమ్మల్ని ఎప్పుడెప్పుడు కలుస్తానా అని ఆశగా ఎదురుచూస్తున్నాను” అని చెప్పగా , “మహి” అంటూ ఒక్కసారిగా కళ్ళల్లో ఆనందబాస్పాలు జలజలా కారుస్తూ మహిని లేపుతూ ఇందుఅమ్మ కూడా లేచి అత్యంత ప్రేమతో గట్టిగా కౌగిలించుకొని “నీవు లేకపోతే నేను ఇక్కడ ఇంత సంతోషంగా ఉండేదాన్ని కాదు మహి , నీ మేలు , రుణం ఎలా తీర్చుకోవాలో” అని భావోద్వేగంతో గుండెలపై హత్తుకొని చెప్పగా ,

“అత్తయ్య మీ ముఖం లో సంతోషం చాలు అది చూసి బావ సంతోషిస్తే అంతకంటే నాకు ఇంకేమి వద్దు” అంటూ ఇందుఅమ్మను కూర్చోబెడుతూ చేతులను పట్టుకొని , “ఇక జీవితంలో మీ కళ్ళల్లో ఒక్క కన్నీటి చుక్క కూడా రాకుండా చూసుకోవడమే మా బాధ్యత” అంటూ అమ్మవైపు తిరుగుతూ “ఎలా చెప్పాను అత్తయ్య” అని చెప్పగా , “మా బంగారు కోడలు నా మనసులోని మాటనే చెప్పింది” అంటూ అమ్మలిద్దరి మధ్య కూర్చోబెట్టుకోగా ,

అత్తయ్య ఆశ్చర్యంగా అర్థం కానట్లు చూస్తుండగా , నేను ఇందుఅమ్మ విషయం అమ్మకు ఎలా చెప్పాలా అని కంగారుపడుతున్న సమయంలో మహికి కాల్ చేసిన దగ్గర నుండి మొత్తం అత్తయ్యకు అమ్మ వివరించగా , అత్తయ్య ఆనందబాస్ఫాలతో “ఎంత గొప్ప పని చేసావు మహి” అంటూ “నా బంగారు కొండ” అంటూ మురిసిపోతుండగా , ఇందుఅమ్మ మహి చేతిని అందుకొని పెదాల దగ్గరికి తీసుకువచ్చి ముద్దుపెట్టగా , “లవ్ యు అత్తయ్య” అంటూ రెండు చేతులను పక్క నుండి చుట్టూ వేసి కౌగిలించుకోగా , అమ్మ “నిజంగా బంగారుకొండ” అంటూ మహి తలపై ప్రేమగా నిమరసాగింది.

మహి నుదుటిపై ఆప్యాయంగా ముద్దుపెడుతూ “మహి, వర్షిణి , చిన్నా ఎప్పుడు వస్తారు” అని ఇందుఅమ్మ అడుగగా , అత్తయ్య మురిసిపోతూ ఇందుఅమ్మను ప్రేమగా చూస్తుండగా , “అత్తయ్య వాళ్ళు ఒకేసారి సాయంత్రమే వచ్చేది” , “మరి మధ్యాహ్నం భోజనం” అని కంగారుపడుతూ అడుగగా , “రోజూ క్యారేజ్ తీసుకువెళతారు అత్తయ్య” అని చెబుతూ నేను గుర్తుకు రాగా , “అమ్మా నువ్వింకా ఇక్కడే ఉన్నావా అత్తయ్యలు ఎప్పుడు తిన్నారో ఏమిటో” అని గట్టిగా నాకు వినపడేట్లు చెప్పగా ,

“అవునే మహి ఈ ఆనందంలో మరిచేపోయాను” అంటూ తనను తాను తిట్టుకుంటూ , “వదిన , ఇందు వెంటనే వంట రెడి చేస్తాను” అని చెప్పగా , అత్తయ్యతో “మేము ఫ్రెష్ అయ్యి అందరూ రెడి చేద్దాములే మాకు కూడా ఈ ఆనందంలో ఆకలి వేయటం లేదు” అని చెప్పగా , మహి కంగారు పడుతుండగా , “అదేమీ కుదరదు చాలా దూరం ప్రయాణించారు మీరు నెమ్మదిగా స్నానం చేసి రెడి అయ్యి పైన రెస్ట్ తీసుకోండి , స్వయంగా నా చేతులతో సంతోషంగా వండేస్తాను” అంటూ “మహి, అత్తయ్యలను పైకి తీసుకెళ్లి ఏమి కావాలో దగ్గరుండి చూసుకో” అని చెప్పగా ,