ఇద్దరు భార్యలు ఇద్దరు భర్తల సహకారం 481

…ఏమండీ..పాలు పొంగించాలె… లైటర్ లెదు.. అగ్గిపెట్టె వుంటె ఇవ్వండీ..’ అన్నది సింధుకుమారి.. ‘అగ్గిపెట్టె నా దగ్గరెందుకుంటది?.. అయిన బయల్దేరె ముందు నీకు ఎన్నిసార్లు చెప్పిన!.. అన్ని సరిగ్గ చూసుకొ అని!.. లారి కూడ వచ్చేసె.. పని వాళ్ళు సామను దించే లొపల్నే మనం పాలు పొంగియాలనుకున్నంగద! ’ అంట కోప్పడుతున్నడు చంద్రశేఖర్.. ‘ ఎక్కడ్నొ ఉంటదండీ , కన్పిస్తలేదు.. నేను పక్క వాళ్ళని అడిగి చూస్త..తులసమ్మ కోటను భద్రం గ దింపించుండి..’ అంటూ సింధుకుమారి గబగబ బయటకు నడీచింది.. … ఆఁ…గదే ముఖ్యం మనకు!.. అని ఎటకారంగ అనుకుంట చంద్ర లారి నుంచి సామాను దించటానికి బయటకు వెళ్లిండు.. 5 నిమిషాల తరువాత ఇదొ అగ్గిపెట్టె!.. అనుకుంట కిచెన్ లొకి వెళ్ళిండు.. అప్పటికే సింధు పాలు స్టవ్ మీద పెట్టి చూస్తున్నది.. ‘ దొరికిందా.. నేను పనోండ్లదగ్గర్నుంచి తీసుకు వచ్చిన..’ అన్నడు..
‘అక్కెర లే.. పక్కింటామె దగ్గర నుంచి తీసుకున్న.. మంచామెలా వున్నది.. బాగ పలకరించింది..’
..’ అయితే నేను బయటకు వెళ్ళి సామను సంగతి చుసుకుంటా..’ అంట కదలబోయినడు చంద్ర..
‘2 నిమిషాలు ఆగండి.. పాలు పొంగుతున్నయి..’ అన్నది.. ‘ఆ.. ఎదొ పెద్ద వాళ్ళు చెప్పారు అని చెయటమే కాని.. ఎందుకు ఈ ఫొర్మాలిటిస్..’ అని నిరాశగ అన్నడు..
‘.. మీరట్ల అనద్దు.. పాలు పొంగితెనే మంచిదంట.. ఈ ఇంటికి వచ్చినందుకయినా మనకి..’ అని ఆగి పొయినది సింధు..
‘ఇల్లు వల్ల పిల్లలు పుడ్తరా?!..’ అంట వెళ్ళి పొయినడు చంద్ర.. వయసు 30 సంవత్సరాలు, మనిషి కొంచెం బక్క పల్చగున్నా , పేరుకు తగినట్లు పున్నమి చంద్రునిలెక్క గుండ్రని మొఖం . చక్కని కను ముక్కుతీరు , మంచి రంగు…అందగాడే అతడు…
చంద్ర, సింధుకుమారిల పెళ్ళి అయి 3 ఏళ్ళు అవుతుంది.. ఇద్దరిది పక్క పక్క పల్లెటూర్లె.. పరిచయాలున్న మధ్య తరగతి కుటుంబాలే.. లగ్నమై మూడేండ్లాయె , ఇంక పిల్లలు పుట్ట లే!? అంట ప్రశ్నలతొ గుచ్చేవాండ్లు మస్తు మందున్నరు , అటు ఇటు వాండ్లల్లో!…వాండ్లు గాక ఊరి పెద్దలు ఉండనే ఉన్నరు .. సహాలిచ్చెటోళ్ళు ఇస్తనే ఉన్నరు… …అందరికి చంద్ర ఎదొ చెప్పి తప్పిచుకుంటున్నడు కాని చెయని ప్రయత్నం లేదు.. దగ్గర్ల ఉన్నడాక్టర్లను కలుస్తనే ఉన్నడు…మందులు వాడ్తనే ఉన్నడు…
…ఇట్ల గాదు, హైద్రబాదుకు బో!…స్పెషలిస్టులను కలువు… అంట ఒక పెద్దాయన చెప్పిన తోవ కరెక్టనిపించి , డిగ్రీ పూర్తి చెసిన , అప్పటిదాక సొంత వ్యవసాయం చూసుకుంట ఆ ఊర్లొనె గుమాస్తా గా ఒక రైస్ మిల్లులొ పని చెసే చంద్ర హైద్రబాదు లొ ఉద్యోగం కోసం ట్రై చెయ్యసాగిండు, తెలిసినోళ్ల ద్వారా… ఎట్లైతెనేం , హైదరబద్ లొ ఒక పెద్ద కంపనిలొ ఉద్యొగం వచ్చింది..
…జీతం అంతంతగనే ఉన్నా, ఆ ఊరోళ్ళ పోరు నుంచి బయట పడాలె, మందులు తీస్కోవాలె, అనుకుంట హైద్రబాద్ ఒచ్చిండు… అతి కష్టం మీద తన జీతనికి సరిపడ ఇల్లు దొరికింది.. ఏదొ సరిపెట్టుకోవచ్చు అనుకుంట దిగేసిండు.. సింధు కుమారి పల్లెటురి పిల్లనేఅయిన చదువుకుంది.. వయసు 26 ఉంటుంది.. తెలివితేటలు వున్న అమ్మయి.. భర్త అంటె భయం, ఎనలేని భక్తి.. సాంప్రదాయం కి మారు పేరు సింధుకుమారి.. స్వచ్చమైన మనసు.. ఒద్దిక అయిన స్వభావం.. రూపవతి.. యవ్వనం లొ వున్న పడుచు.. అందాలు చీరనుంచి బయటకు వలకని కట్టు.. రవి సైతం తాకని తనువు.. భర్త బాధ ను అర్ధంచేసు కొని.. తనకు పిల్లలు పుట్టాలె.. అని మొక్కని క్షణం లేదు..
బయట ఒక్కొ సామాను దగ్గరుండి మనుషుల తొ దింపిస్తున్నడు చంద్ర.. ఇద్దరె వున్నరు మనుషులు.. తాను కూడ సహాయం చేస్తూన్నడు.. మామ ఇచ్చిన బీరువా దించాలె.. చాల బరువు గా వుంది.. బీరువా ని ముగ్గురు పట్టి దించుతున్నరు.. కాని బరువువుండటం వల్ల బీరువ ఒక పక్కకు జారుతుండ గా.. నాలుగొ మనిషి వచ్చి చేయి పట్టడు.. బీరువాని జాగ్రతా గా దించారు.. ‘చాల థ్యంక్స్ అండీ..’ అన్నడూ మర్యాదగా చంద్ర.. ‘పర్వాలేదు.. పక్కపక్క నే వుంటం కద.. ఆ మాత్రం ఒకరి ఒకరు సహాయం చెసుకొవాలి..’ అన్నడు ఫణీందర్.. ‘ఓ.. నా పేరు చంద్రశేఖర్.. కొత్తగా వచ్చిన ఇక్కడ్కి..’అన్నడు పరిచయం చేసుకుంటునట్టు..
‘నా పెరు ఫణీందర్.. మీ పక్క వాట లొనె ఉంట.. ఆఫిస్ కి టైం అయింది.. మనం సాయంత్రం తీరిగ్గ మాట్లాడుకుందాం..’ అని బయ్ చెప్పి వెళ్ళిపొయాడు ఫణి.. సామాను అంత దించి.. సర్ది కొంచం కుదురు గా కుర్చునే సరికి సాయంత్రం 4:30 దాటింది.. అలసిపొయిన సింధు, చంద్ర లు మంచంమీద పడి ఇట్టే నిద్రలొ కి జారు కున్నరు.. తలుపు తడూతున్న చప్పుడికి సింధు కు మెలుకువ వచ్చి చూసుకునే సరికి 7 దాటింది.. కంగారు గా భర్త ను లేపి లైట్లు వేసి తలుపు తీసింది..
ఎదురు గా సుకన్య.. పక్కింటి ఆమె… పక్కన భర్త.. ‘మీరా… రండీ రండీ..’ అంటు లొపలికి ఆహ్వానించింది..
‘చికటి పడుతుంది కద.. లైటు వెలగక పొయెసరికి పలకరిద్దం అని వచ్చినం..’.. అంట లోపలికి వచ్చింది సుకన్య కర్రిస్ గిన్నలతో..
…‘ఎందుకు వదిన గారు ఇవ్వన్ని..’ అన్నది సింధు..సుకన్య చెతి లొ గిన్నెలు చూసి
‘పర్వాలేదమ్మ.. ఇప్పుడు మీరు ఎక్కడ వండుకుంటారు..’ అంట వెనకనుంచి ఫణి మాటలు వినపడ్డయి..
‘మా ఆయన.. ఉదయం మీ ఆయన్ని కలిసినారంట.. కాని మాట్లాడటం కుదర లే! ..’ అని సాగతీసింది సుకన్య..
‘ఓ మీరా.. రాండ్రి.. సింధు.. కుర్చీలు పట్టుకు రా..’ అన్నడు మాటలు విని బైటికొచ్చిన చంద్ర …. ‘ఇంకా పూర్తి గా సర్దలే!..’ అని మొహామాట పడత సింధు కుర్చీలు వేసింది..
అప్పుడె ఎట్లౌవుతుది! .. ఒక వారం దాటితె కాని అన్ని సరుదుకోలేం!..’ అంట కుర్చీలో కూర్చున్నది సుకన్య
‘వదిన గారు కర్రిస్ పట్టుకు వచ్చారు..’ అని భర్త కు సమాచారం ఇస్తునట్టు చెప్పింది..
‘అయ్యొ.. ఎందుకండీ.. మేము వండుకుంటం గద!..’ అన్నడు సుకన్య తెచ్చిన గిన్నేలను , వాని వెనుక దాగని ఆమె సండ్లను , కాటన్ చీరె దాచలేని ఆమె తొడల బలుపును చూసి ,’…మస్తున్నదీమె…’అని మనస్సులొ అనుకుంట…
‘ఇల్లు మారి నప్పుడు కష్టాలు మాకు తెలుసు.. మేము పడ్డ వాళ్ళమే..’ అంటు ఓ కుర్చి లొ కుర్చున్నడు ఫణి
‘మీరుఇద్దరేనా.. పిల్లల్ని తీస్కరాలేదా?!..’ అంట మాటలు మొదల్జేసింది సుకన్య
చంద్ర సింధు వంక చూసినడుబాధగ … సింధు మౌనం గా తల దించుకున్నది.. సుకన్య దిగులు గా ఫణి ని చూసింది..
..పెళ్ళై పదేళ్ళైంది గాని మాకు గూడ పిల్లలు లేరింక!…అంట ఫణి తన భార్య కళ్ళళొ కి చూసి.. ఉమ్.. చంద్ర గారు మీరు ఎక్కడ పని చెస్తారు..’ అన్నడు , విషయం గ్రహించి మాట మార్చుతూ..