అంతవరకూ బానే ఉన్న మాన్విత ఒక్క సారిగా అలా మూడీగా తయారయ్యి, ఆయనను నిరుత్సాహ పడేలా చేసినదుకు స్వీకృత్ కు చెప్పలేంత కోపం వచ్చింది.తాను ఇంత చేసిన ప్రయత్నం గంగలో కలిపోవడమే కాకుండా, రేప్రొద్దున్నే తన షిప్ బయటకు తీయడానికి కూడా ఇబ్బందులు ఏర్పడవచ్చు. ఛ అనుకొని ఎదురుగా ఉన్న రమ్మును తీసుకొని గడా గడా తాగెసి సిగార్ ను కాలుస్తూ కూచొన్నాడు.
మాన్విత మౌనంగా అలా ఎదురుగా కూచోవడం ఆయనకు ఇంకా కోపం తెప్పించింది. ఒక్క ఉదుటున లోపలకెళ్ళి ఆమె బట్టలను తెచ్చి ఆమె ముందర పడేస్తూ లే ముందు ఇక్కడి నుండి బయటకు ఫో అన్నాడు ఉగ్రంగా. .
మాన్విత మ్రాన్ పడిపోయింది. ఆయన మాటలకు అన్నయ్యా అంటూ ఏదో చెప్పబోతుంటే
ఎవరే నీకు అన్నాయ్యా .అయ్యో పాపం అని ఉంటానికి చోటిచ్చి ముక్కూ మొహం తెలీయని దానికి ఇంత సాయం చేస్తొంటే అన్న్నిటికీ ఒప్పుకొన్నట్టే ఒప్పుకొని నన్ను నవ్వుల పాలు చెస్తావా .నువ్వు చేసిన వెధవ పని వల్ల రేప్రొద్దున నాక్కూడా ఎన్ని ఇబ్బందులొస్తాయో తెలుసా నీకు?. నీ పాతివ్రత్యాన్ని అట్టేపెట్టుకొని వెళ్ళు .అదే నీకు కూడూ గుడ్డా ఇచ్చి మీ వాళ్లందరినీ వెనుకకు తెప్పిస్తుంది. బయటకు వెళ్ళు ముందర ఇంకా ఇక్కడే ఉన్నవంటే షూత్ చేసి పారేస్తాను. బ్లడీ ఉమన్ , నీ అంతటి మూర్ఖురాలికి ఆసరా ఇచ్చిన నేను మూర్ఖుణ్ణి అంటూ ఆమెను ఈడ్చి బయటకు తోసేసాడు.
అన్నయ్యా అన్నయ్యా అంటూ మాన్వితా గింజుకొంటూ ఉంటే అస్సలు వినిపించుకోలేదు స్వీకృత్ . బయటకు తోసేసి తలుపులేసుకొన్నాడు.
బయత పడ్ద మాన్విత కు అప్పుడు గాని తెలివిరాలేదు.తను ఎంత పెద్ద తప్పు చేసిందో.బెర్టో కొద్దిగా అడ్వాన్స్ అవుతోంటే ఆయనకు కావాల్సింది తన శరీరమే కదా అని ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా ఉండిపోయింది.అదే పెద్ద తప్పయిపోయింది. బహుశా ఇందుకేనేమో స్వీకృత్ తన విసయంలో అలా ప్రవర్తిచాడు. కాని ఇప్పుడు పరిస్థితి అంత తారుమారయ్యింది. ఛా బుద్దిలేని దాన్ని ఉన్న ఒక్క ఆసరానూ పోగొట్టుకొన్నాను. స్వీకృత్ అండే లేకపోతే రేపటి నుండీ కనీసం ఫుడ్ కూడా దొరకదు.ప్రభుత్వానికి తను ఏదో చెప్పుకొంటాడు. అంత వరకూ తమ పరిస్థితి ?.గుండె గుభేలు మంది మాన్వితకు. ఇంతవరకూ మనసు దిటవు చేసుకొని వచ్చి చివర్లో ఫలితం మొత్తం సర్వ నాశనం అయిపోయింది.ఇప్పుడేం చేయాల్రా భగవంతుడా అనుకొని ఇంటి వరండాలోనే ఉండిపోయింది.
లోపల తలుపులేసుకొన్న స్వీకృత్ కు మనసంతా ఆందోళనతో నిండి పోయింది. ఈ ముదనష్టపు ముండ చేసిన వెధవపనికి ఆ బెర్టో గాడు ఏం కొంప ముంచుతాడో ఏమో . . .ఈ ఐల్యాండ్లో లో వాడిదే పెత్తనమంతా . . .వాడు తనంతట తాను ఎవరి జోలికీ పోడు కాని హర్ట్ అయ్యాడంతే ఎంతవరకైనా దిగజారుతాడు. ఛా అనవసరంగా వీరిని మిందేసుకోవలాసి వచ్చింది. ఈ గబ్బు ముండను కొద్దిగా దారిలోనికి తెచ్చి వాడికి పరిచయం చేద్దాం అనుకొంటే సెంటిమెంట్ ఫీల్ అయిపోయింది. ఇప్పుడేం జరుగుతుందో ఏమిటో అనుకొని పెగ్ మీద పెగ్ తాగుతూ చాలా సేపు అలా కూచొండి పోయాడు.
వర్షం తాకిడికి అలలు ఎగిసిపడుతూ ఉంటే ఈదురు గాలులు దవడలను అదరగొడుతున్నాయి.మాన్విత కు చలికి చేతులు కొంకర్లు పోతున్నాయి. ఉన్న ఒక్క అవకాశాన్నీ తను పోగొట్టుకొంది. హవ్యక్ ఎక్కడున్నాడో తెలియదు. ఉదయానికి గానీ రాడు. వస్తూనే ఏమయ్యిందని అడుగుతాడు. వాడికి ఏమని సమాధానం ఇవ్వాలి? ఈ డ్రస్స్ గురించి అడగక మునుపే దీనిని తీసేయాలి అని అష్టకష్టాలు పడి దానిని విప్పదీసుకొని తన బట్టలను వేసుకొంది. ఉన్న ఒక్క జతే అది. మిగతా వన్నీ స్వీకృత్ ఇచ్చినవే అవి కూడా లోపలే ఉండిపోయాయి. ఇప్పుడు తాను ఎవరికి కాలెత్తినా ఎత్తక పోయినా ఒరిగేదేమీ లేదు.ఎంత ఆలోచించినా ఏ దారీ కనిపించలేదు.
లోపల స్వీకృత్ లైట్లను ఆర్పేసినట్లున్నాడు.సముద్రపు అలల హోరు తప్ప ఏమీ వినిపించడం లేదు. దూరం నుండి చిన్నగా డిఫెన్స్ రెజిమెంట్ ల దీపాలు కనిపిస్తున్నాయి. తలుపు తట్టి పిలుద్దామంటే స్వీకృత్ కోపం జడుసుకొనేలా చేస్తోంది. అలానే ముడుచుకొని అక్కడే పడుకొనేసింది.
తెల తెల వారుతుండగా స్వీకృత్ మార్నింగ్ వాక్ కని బయలు దేరాడు.తలుపులు తీయగానే ఎదురుగా ముడుచుకొని పడుకొని ఉన్న మాన్విత కనిపించి కోపం నశాళానికెక్కింది. ఇంకా ఇక్కడే ఉందిది అనుకొని పెద్ద పెద్ద అంగలేసుకొని వెళ్ళిపోయాడు.
వర్షం వల్ల పూర్తిగా తెల్లవారినా ఆకాశం మేఘావృతమై వాతావరణం మబ్బు గానే ఉంది.
ఉదయం ఎనిమిది కావస్తుండగా రైన్ కోట్ లాంటిది వేసుకొని హవ్యక్ ఉరుకుల పరుగులతో ఇంటికొచ్చాడు. ఇంటికి తాళం వేసుంది. ఓ మూల అమ్మ ముడుచుకొని ఉంది. ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ అమ్మా అంటూ దగ్గరకొచ్చాడు.
వాడిని చూడగానే మాన్వితకు ఏడుపు ఆగలేదు. బోరుమని ఏడ్చేసింది. హవ్యక్ ఆందోళంగా దిక్కులు చూస్తూ ఏమయ్యిందమ్మా అంకులేరీ అంటూ అడిగాడు.
మాన్వితకు ఏం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు. ఏమని చెప్పగలదు. తాను కాలెత్తడానికి ఒప్పుకొని చివర్లో మనసొప్పక పోవడం వల్ల అంతా చెడగొట్టుకున్నాని చెప్పగలదా? అందుకే వాడు ఎంత అడిగినా ఏడుస్తూ ఉండిపోయిందే కాని ఏమీ చెప్పలేదు.
అంతలో దూరం నుండి స్వీకృత్ వస్తూ కనిపించగానే హవ్యక్ పరిగెత్తుకెళ్ళి అకుల్ అమ్మ ఎందుకేడుస్తోంది అని అడిగాడు. స్వీకృత్ కు ఆమె ఇంకా ఏమీ చెప్పలేదని అర్థం అయ్యింది.
సారీ హవ్యక్ ఆ విశయం మీ అమ్మనే అడుగు.
అడిగా అంకుల్ తనేం చెప్పడం లేదు.ఊరికే ఏడుస్తోంది.
సరే ఇంటికెళదాం పద, ఇంటిలో మాటాడుకొందాం అంటూ దారితీసాడు. ఆమె వైపు గుర్రుగా చూసి తాళం తీసి లోపలెకెళ్ళాడు. హవ్యక్ మాన్వితను చేయిపట్టి ఆమె గదిలోనికి తీసుకెళ్ళాడు.
ఆ సంఘటనతో సుకృత ధీర్గత్ లిద్దరూ బాగా భయపడిపోయారు.మెల మెల్లగా హాల్దియా తనేంటో ౠజువు చేస్తోంది.ఏదో ఒక రకంగా నాన్నను విడిపించకపోతే నాన్నను ప్రాణాలతో మాత్రం ఉంచరు.ఇచ్చిన టాబ్లెట్ లను తీసుకొని పాణి కళ్ళు మూసుకొన్నాడు.
ధీర్గత్ సుకృత చేయిపట్టుకొని ఇవతలకు లాక్కొచ్చాడు.సుకృత చేయి విడిపించుకొంటూ ఏమయ్యిందిరా అంది
ధీర్గత్ :- ఇంకా ఏం కావాలే నాన్నను అలా ప్రాణాలు తీసేస్తూ ఉంటే చూస్తూ ఊరుకోవాలా ఆయన పెద్ద మొండిఘటం.ఆయనతో పాటు మనల్ని కూడా చంపేస్తారు.ఏదో ఒకటి చేసి తప్పించుకోవాలి.
సుకృత :-అన్నయ్యా అంత పని చేయవద్దు. వారికి బందీలుగా ఉన్నంత వరకూ మన ప్రాణాలకు వచ్చిన ఇబ్బందేమీ లేదు. ఆ విశయాన్ని నాన్నే మనతో చెప్పాడు.గుర్తుందా. .అదీ కాకుండా ప్రభుత్వం మన గురించి వీరితో ఏవో చర్చలు జరుపుతున్నదని ఆవిడ చెప్పింది. ఈ పరిస్థితుల్లో మనం ఏదైనా పిచ్చిపని చేస్తే అసలుకే మోసం వస్తుంది. నామాట విను.
ధీర్గత్: ఈ చర్చలూ, అవీ నాన్న ప్రాణాలు కాపాడలేవు. తీరా నాన్న ప్రాణాలకు ఏదైనా ముప్పు కలిగిన తరువాత మనమూ ఈ ప్రభుత్వమూ చేసేదేమీ ఉండదు. జీవితాంతం కుమిలిపోవాల్సి వస్తుంది. అదీ కాకుండా అమ్మా వాళ్ళ గురించి కూడా ఎటువంటీ సమాచారమూ తెలియదు.కాబట్టి మనం ఏమీ చేయకుండా ఎదురు చూట్టం బాగోదు. నా మాట విను సుకృతా మనలో ఎవరో ఒకరు బయటకు వెళ్ళగలిగితే బయటనుండి ఏవైనా ప్రయత్నాలు చేయవచ్చు.
వద్దాన్నయ్యా అది ఇంకా ప్రమాదం.
Nice story.
Manvitha ni sweekruth dengadam bagundhi
Continue cheyyandi