ప్రసాద్ చెప్పినట్టు చేద్దాం అనుకుని ఇంకో రౌండ్ కెలుక్కుని పడుకుంది హారిక…
రెండు రోజుల తరువాత…అంటే హారిక ముంబై నుంచి వచ్చే టైం కి…
ఎయిర్పోర్ట్ కి చేరారు ప్రసాద్..
టైం 6 :30 …
మంచి బైక్ వేసుకుని వచ్చాడు ప్రసాద్..
అప్పటికి హారిక 30 నిమిషాల నుంచి వెయిట్ చేస్తోంది..
ప్రసాద్: అదేంటి అప్పుడే వచ్చేసావ్ ?
హారిక: ఫ్లైట్ ఆరింటికి…
ప్రసాద్: అబ్బా ఏమున్నావ్…పింక్ షార్ట్స్ లో…కసేక్కిస్తున్నావ్..పద వెళదాం..
హారిక: ఎక్కడికి..
ప్రసాద్: మా ఫార్మ్ హౌస్ కి అని చెప్పాను కదా…
హారిక: మీరు రావటం లేట్ అవ్వటం తో మా ఆయనకి ఫోన్ చేసాను..వచ్చేస్తున్నాడు..
ప్రసాద్: అబ్బా…ఎందుకు చేసావ్..నా నెంబర్ ఉందిగా…..నాకు కాల్ చెయ్యచ్చుగా..ఛా నా ప్లాన్ నా ఉత్సాహం…నా ఆరాటం…నా ఆత్రం..నా అది నా ఇది అన్ని నాశనం చేసావ్…
పక్కనే ఎవరో మాట్లాడుకుంటున్నారు..ముంబై ఫ్లైట్ అరగంట లేట్…అందుకే ఇంత టైం పట్టింది…అని..
ప్రసాద్: అమ్మ దొంగ…ఇదంతా నాటకమా..
హారిక నవ్వుతోంది చిలిపిగా….
ఒక్కసారి హారిక ని పైకి కిందకి చూసాడు..
పింక్ షార్ట్స్ లో అప్సరస లా ఉంది..
తొడల మధ్య పడ్డ మడత లోపల ఏమి వేసుకోలేదని చెప్తోంది..
టైట్ ఫిగర్…అబ్బా నా పంట పండింది ఇవ్వాళ అనుకున్నాడు..
తనతో పాటు వచ్చిన కార్ లో హారిక లగ్గేజ్ పెట్టించి తనని బైక్ ఎక్కించుకున్నాడు..
కార్ ముందు వెళ్ళిపోయింది ఫార్మ్ హౌస్ కి…వెనక బైక్ మీద ఫాలో అవుతున్నాడు ప్రసాద్..
హైవే ఎక్కాక…చలి ఎక్కువైంది…చలి కాలం…ఖాళీ రోడ్డు…బైక్ ప్రయాణం..చల్లగా ఉంది..
ప్రసాద్: హారిక. చాలిస్తే దగ్గరికి జరుగు..
హారిక పర్లేదు అంటూనే దగ్గరికి జరిగింది..
హారిక తొడలకి తగిలిన ప్రసాద్ బ్యాక్ జివ్వు మంది ఇద్దరికీ..
ప్రసాద్ సడన్ బ్రేక్ వేసాడు…అప్పచ్చి అయిపోయాయి..హారిక సళ్ళు..
ప్రసాద్: ఉమ్మ్ ఆహ్..
హారిక: ఏమైంది అలా బ్రేక్ వేశారు..
ప్రసాద్: అది అది స్పీడ్ బ్రేకర్…
హారిక; ఉమ్మ్ హై వే లో స్పీడ్ బ్రేకర్ ..బావుంది వంక..