‘…చెప్పాలంటావా సంధ్యా గూటం!?…’ అంటూ వాసూ, ‘ ఫోన్ ఇటియ్యి మధూ, వకూ మెహ్రా కి ఇచ్చేస్తాను…’ అంటూ రాధా…మమ్మల్ని ఆట పట్టించారు…
‘…ఇండిపెండెంట్ రూమ్స్ బుక్ చేశాం కదా, ప్రాబ్లంస్ వస్తాయేమో అని అని అలా రికార్డ్ చేయించాం… ’ అని నేనూ , ‘…క్వీన్ బెడ్ మీద ఫోర్సమ్ ఎలారా!…అని బాధ పడుతూంటే , మీ స్యూట్ మాచేతికొచ్చి , ఆ సమస్యని పరిష్కరించింది…’ అంటూ మధు …వాళ్ళ వ్యంగపు చురకల్ని నవ్వుల్తో కొట్టిపారేశాం…
‘…అదీ స్పిరిటంటే!…మాకు ఇష్టమైంది చేస్తాం…అనగల్గే ధైర్యం ఉండాలి…’ అంటూ మాతో జతకలిపారు…మీనన్స్…
‘…ఫైన్. టైం తక్కువుందని అర్థమైందిగా!…అంచేత , అందరం కూర్చుని కాఫీ తాగుతూ ప్లాన్ చేద్దాం…’ అన్నాడు మధు …చకచకా బ్రేక్ ఫాస్ట్ లాగిస్తూ…
‘…అది వీలుకాదు…’ అన్నాడు…వాసు ‘…ఓకే!…ఇళ్ళకెళ్ళిపోదాం!… ’అన్నాడు మధు…కాస్త చురుగ్గా!…
‘…అహఁ …అది కాదు వాసు ఉద్దేశ్యం…నాలుగు జంటలూ ఒక్క టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని…ఈ…విషయం చర్చించడం బాగోదూ!…అనీఁ…’ అంటూ సర్దింది రాధ…
‘…ఎందుకూ!?… ’అన్నాడు మధు…ఇంకా అదే స్వరంలో…రాధ ఏదో చెప్పబోతూంటే, తనని ఆగమని సైగ చేసి…మధుకి దగ్గరగా కుర్చీ జరుపుకుని ‘…ఎంత వల్లమాలిన కావరంగా ఉన్నా, తల్లీ – కొడుకూ , తండ్రీ – కూతురూ, మరో రెండు జంటల్తో కలిసి గ్రూప్ స్వాప్ ఏర్పాట్లు ఎలా ప్లాన్ చెయ్యగలరు చెప్పు!?…ఆ పని మిగిలిన రెండు జంటలూ చూసుకోవాలిగానీ!…అదీ వీళ్ళ పరిస్థితి…అర్థం చేసుకో!!…’ అంటూ తన చెవిలో గుసగుసలాడి, తనని చల్లబరిచాను…
‘…అర్థమైందిలే!…ఆ మిళింద్ గాడి …పోటు…కూడా రుచి చూసేదాకా ఇళ్ళకి రామంటారు…నువ్వూ వకుళా!…’ అంటూ నా చెవిలో గుసగుసలాడి, అప్పుడే తన వైపు చూసిన వకుళకి కన్నుగీటాడు మధు…
…వెంటనే నా మొబైల్ మోగింది…ఎవరా అనిచూస్తే వకుళ ‘…నాగురించి ఏమంటున్నాడే నా మొగుడూ!…’ అని దాని ప్రశ్న…నవ్వుతూ మధు వైపు చూస్తూ, అంతక్రితమే అతగాడన్న వాక్యాన్ని రిపీట్ చేశాను ‘…అలాగుటే!…తనకియ్యి ఫోను…’ అంది వకుళ…చురచుర లాడిపోతూ…
…నవ్వుతూ మధుకి నా మొబైల్ అందించి…దాని వైపు చూశాను…అది కుర్చీలోంచి లేచి, కొద్ది దూరం వెళ్ళి పచార్లు చేస్తూ ఫైరై పోతూందది…
మధు కూడా లేచి , మరోవైపు వెనక్కెళ్ళి ‘…నో…నా ఉద్దేశ్యమదికాదు… ’ అంటూ సర్దడానికి ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు…ఓ అర నిముషం తర్వాత ఎర్రబడ్డ మొహాలతో ఎవరి సీట్లకి వారు చేరారు…
‘…తంపులమారి తల్లీ!…తృప్తిగా ఉందా!…’ అంటూ నా మొబైల్ వెనక్కిచ్చాడు మధు…రాధ, వాసులు నవ్వుని కష్టం మీద దాచుకుంటూ గబగబా లాగించేస్తున్నారు…సమాధానం చెప్పకుండా నేనూ ఆపన్లోనే ములిగిపోయాను…ఇక తప్పక మధుకూడా మాతో జతకలిశాడు…
…ఓ పది నిముషాల్లో బ్రేక్పాస్ట్ ముగించాక, మగాళ్లు బిల్ సెటిల్మెంట్ కి వెళ్తే, రిసెప్షన్ హాల్లో ఓ పక్కన గుమిగూడాం నలుగురాడాళ్ళం…
‘…ఊఁ…చెప్పండి…సుధా, రాధా, ఎవరైనా!…ఎక్కడుందా లాబ్!?…దాంట్లో ఎన్ని బెడ్రూమ్స్ ఉన్నాయి?…తిండి తిప్పలకేర్పాటు ఉందా!… లేక వండుకుని ఛావాలా??…’ అంటూ ప్రశ్నలు గుప్పించింది వకుళ…
‘… చిన్నప్పుడెప్పుడో తీసుకెళ్ళాడు మరో రెండు ఫామిలీస్ తో…ఫ్రెండ్స్ తో ఆడుకున్నానే గానీ, ఏమీ గుర్తులేదు…’ అంది…కుదేలైపోయిన సుధ…
‘…నన్నో రెండు సార్లు తీసుకెళ్ళాడు…’ అంది రాధ నేల చూపులు చూస్తూ…కోడలి ముందు చెప్పడానికి మొహమాటపడుతూందని అర్థమై, ‘…మనవాళ్ళని తొందరగా తీసుకురా సుధా!…’ అంటూ దాన్ని పంపించేసి ‘…ఊఁ…ఇప్పుడు చెప్పండి… ’అన్నాం…నేనూ వకుళా…
‘…అండీ…ఎందుకూ! , అక్కా అనచ్చుగా!!…’ అని మొదలెట్టి…వివరాలు గబగబా చెప్పేసి ఊపిరి పీల్చుకుంది రాధ…
‘…సరే…ఇప్పుడు మేమిద్దరం ప్లాన్ చెప్తూంటాం…అవసరమున్న చోట కరెక్ట్ చేస్తూండు…’ అని ఆలోచన మొదలెట్టాం…కాసేపట్లో ప్లాన్ సిధ్ధమైంది ‘…లాస్ట్ రివిజన్ అక్కా!…జాగ్రత్తగా విను…’ అంటూ మొదలెట్టాం…
‘…నేనూ, మధూ, అక్కా, వాసూ వాళ్ళ కార్ లో ముందు బయల్దేరుతాం …వెనకే మీ నలుగురూ మన కార్లో!…తోవలో ఆగి డ్రింక్స్, స్నాక్స్ , అక్క చెప్పే వస్తువులూ తీసుకురండి…బహుశా ఓ అరగంట తరవాత చేరుతారు…’ అన్నాను…
‘…ఎందుకూ!?…ఈ లోపల ఓ రౌండ్ వేసుకుందామనా!?…మీరే వెనక రండి…మేమే ముందెళ్తాం…’ అంది వకుళ
‘…ముందు మీరెళ్తే సాంపుల్ ఎనాలిసిస్ ఎవరుచేస్తారు!?…మింగడానికి కూడెవరు పెడ్తారు!?…మళ్ళీ మొదటికొస్తావేం!?…’ అంటూ గయ్య్ మన్నాను…
‘…సర్లే తరవాతది చెప్పు…’ అంది వకుళ ‘…నువ్వే చెప్పు…’ అంటూ నేను మొహం ముడుచుకున్నాను…
‘…టైం లేదు అమ్మాయిలూ…వినండి …’ అంటూ రాధ అందుకుంది ‘…అక్కడ ఉన్నవి రెండు బెడ్ రూమ్స్ కమ్ మినీ లైబ్రరీలు…చెరో ఫ్లోర్ లోనూ ఉన్నాయి…అయితే ఒక్కొక్క దాంట్లో ఒక్కొక్క డబల్ బెడ్ మాత్రమే ఉంది…అఫ్కోర్స్…విత్ ఎటాచ్డ్ బాత్స్…కిచెన్ వేరే!…ఎక్స్ ట్రా బెడ్స్ లేవు…అదీ విషయం …ఇప్పుడు చెప్పండి… ’ అంది రాధ
‘…మనకి తండ్రీ -కూతురూ ; తల్లీ – కొడుకూ హద్దులున్నాయిగా… అంచేత మనిద్దరం, మామా అల్లుళ్ళూ ఒక సెట్ … అత్తా కోడళ్ళూ , మన మొగుళ్ళూ రెండో సెట్…’ అంది వకుళ…
‘…ఒక ఫ్లోర్ లో ఓ సెట్, మరో ఫ్లోర్ లో మరో సెట్…ఓకే నా అక్కా!…’ అన్నాను …ఎర్రబడ్డ మొహంతో తలొంచుకుని ….ఓకే!… అంతకన్నా మార్గం లేదు…అంది రాధ
… ‘ అంటే…మొదటెళ్ళిన జంట …ప…ని … ముగించు కొచ్చేదాకా రెండో జంట భజన చేస్తారా, లేకపోతే లైవ్ షో చూస్తారా!…’ అంది వకుళ…
‘…ఛీ…’ అంది రాధ…‘…అక్కడితో అయ్యిందా!…పార్ట్నర్స్ కూడా మారాలాయె!…ఎలా!? ’ అన్నాను…
రాధేం మాట్లాడలేదు…‘…పోన్లే!…ఎవరో ఒకరితో తృప్తి చెందాలి!…ఆ సెట్ వాళ్ళు…’ అన్నాను నేనే…
‘…మళ్ళీ ఛాన్స్ వస్తూందో రాదో!?…’ అంటూ మనస్సులో మాట బయట పెట్టింది రాధ…
ఇంతలో పని పూర్తి చేసి వస్తూన్న మగాళ్ళు దూరం గా కనిపించారు… ‘…మరెలా!?…’ అంది రాధ నిరుత్సాహంగా
‘…అయితే ఒకటే మార్గం…ఫోర్ సమ్…’ అంది వకుళ …ఓ క్షణం నోట మాట లేక గుడ్లప్పగించి చూస్తూ ఉండిపోయింది రాధ…మేమూ వెయిట్ చేశాం…
‘…పట్టపగలు…అదీ కోడలితో కలిసి ..మగాళ్ళకి తెలిస్తే ఇంకేమైనా ఉందా!…’ అంది రాధ చివరికి తెప్పరిల్లి…
‘…వాళ్ళకెందుకు తెలియాలీ!? …లైట్లార్పేస్తే…పగలే చీకటి… , ఇక మీ కోడలి సంగతంటావా!…తనని ఒప్పించే పని వకుళది!…’ అంటూ దాని వైపు చూశాను…
‘…ఇది బాగుందే!…’ అందది చుర చురలాడుతూ…‘…సైకాలజీ దానివి కదమ్మా!…’అంటూ దాన్ని ఉబ్బేశాను…
‘…సర్లే!…’ అందది మగాళ్ళు దగ్గరకొచ్చేసరికి…కాసేపట్లో అందరం బయల్దేరాం…
…ఓ గంట లో వాసు వాళ్ళ లాబ్ కి చేరాం …‘…హెల్పర్స్ ని పంపించేశా…అంచేత మనమే లగేజ్ దింపుకోవాలి…’ అంటూ బాగ్స్ దింపడం మొదలెట్టాడు వాసు…అందరం తలో చెయ్యేసి అన్ లోడింగ్ పూర్తి చేశాం…
…ఫ్రెష్ అయింతర్వాత ‘…నీక్కావలసినవి పై ఫ్లోర్ లో ఉన్నాయి…చూపిస్తా నడు’ అంటూ అటువైపు దారి తీశాడు వాసు…నేను మినీ ఫ్రిజ్ ని పట్టుకుని వెనక వెళ్ళబోతూంటే …
…‘…ఏం చూపిస్తాడో!?…’ అంటూ కన్ను గీటాడు మధు, నా నడుంని ఒక గొరిల్లా చేత్తో చుట్టేస్తూ… ‘… నువ్వనుకుంటూన్నవన్నీ నాకూ , వకుళకీ చూపించడమేకాదు…ఎక్కడ పెట్టవలసినవి, అక్కడ పెట్టేశాడు కూడానూ!…’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి…
నా మాట విని, నవ్వుతూ వెనక్కి తిరిగాడు వాసు… సరిగ్గా అప్పుడే…
‘…చూశావా రాధా!…మా వాళ్ళెంత ఫాస్టో!…మీ అత్తా కోడళ్ళూ ఉన్నారు!…ముద్దులివ్వడానికే మొహమాటపడిపోతూ!!…’ అంటూ మరోచేత్తో , రాధ నడుంని అదాట్నచుట్టేసి మీదకి లాక్కుని, పెదాలందుకోబోయాడు…
కట్టుకోబోయే మొగుడు చూస్తున్నాడనే మొహమాటంతోనో! మధు గెడ్డం గుచ్చుకోడంతోనో!! మెడనటూ,ఇటూ తిప్పేస్తూ తెగ పెనుగు లాడింది రాధ…దాంతో నన్నొదిలేసి, రెండో చేతిని కూడా ఉపయోగించి , కౌగిలిలోకి లాక్కున్నాడు…
…ఈలోగా … సందట్లో సడే మియాఁ … లాగ , నా వెనక చేరి,రెండు చేతుల్తోనూ నడుం చుట్టేసి గుబ్బల్ని రుద్దడం మొదలెట్టాడు…
‘…ఉఁమ్ఁ…ఊఁ మ్మ్…అ…ఆఁ…’ అంటూన్న రాధ పెనుగులాటలు వినీ…కళ్ళతో చూసీ…రెచ్చిపోయాడనుకుంటా వాసు!… నా…గుబ్బల్ని కసిగా నలిపేయడం మొదలెట్టాడు
‘…ఏయ్…ఒదిలేయ్ నన్ను!…పని చేసుకోవాలి…అంటూ తన చేతుల్ని విడదీయడానికి ట్రై చేశాను…
…‘…ఏ మాత్రం టైం పడుతుంది నీకు?…’ అన్నాడు వాసు , చనుమొనల్ని నలిపేస్తూ… ‘…ఇష్ష్…ఓ…అఁమ్మ్… గంట…మ్మా…గంటన్నర…’ అన్నాను…మూల్గుల మధ్య…
‘… ఓ అరగంట లో పూర్తయ్యే పధ్ధతి నేర్పిస్తా!…మిగిలిన టైం లో ఒక రౌండ్ కి ఒప్పుకుంటే!…’ అంటూ బేరం పెడ్తూ నా పెదాల కొసల మీద అంటీ ముట్టనట్టు ముద్దులు కురిపించడం మొదలెట్టాడు వాసు…
…ముందు ‘…ఉఁహూఁ…’ అని.. తర్వాత కాసేపు సహకరించి ఆ పైన తప్పించుకుందామని అనుకున్నదాన్నే…అతగాడి ఒడుపుకి మైమరచి పోయి , చేతుల్లో ఉన్న మినీ ఫ్రిజ్ ని టేబుల్ మీదే ఒదిలేసి , ఖాళీ ఐన ఆ చేతుల్ని తన మెడ చుట్టూ పెనవేసి … మనస్ఫూర్తిగా పెదాల్ని అప్పగిస్తూ అ…తు…క్కు…పోయాను …