…మేమిద్దరం సుధ కొన్న పూల దండలు జెడల్లో ముడుచుకుని, వాళ్ళకీ చెరోటీ అందిస్తూ ‘…ఇవెందుకుంచుకున్నారూ!?…మీతో మొట్టమొదటిసారేమో కదా మా మొగుళ్ళకి… తెంపీగల్రు…’ అంటూ వాళ్ళ బ్రాసరీ హుక్స్ ని విప్పేశాం… ‘…ఏయ్…ఛీ!…’ అని నోటితో అన్నా వాట్ని కిందికి జార్చేశారు… ‘…అవి కూడా తీసేయండి…మేమిప్పుడే వస్తాం…’ అంటూ కిచెన్ లోకెళ్ళాం…
…వేరే సరుకుల్తోబాటు పాలగ్లాసులున్న ట్రేలని పట్టుకుని మేమొచ్చేసరికి , పూలు సింగారించుకుని …నేల చూపులు చూస్తున్నారు అత్తాకోడళ్ళు…
చెరొకరి చేతుల్లో, చెరో ట్రే పెడుతూ ‘…రిలాక్స్ గర్ల్స్!…కావలసినవన్నీ వీట్లో ఉన్నాయి…ఇప్పుడు ఒకటిన్నరైంది …ఒకళ్ళు అత్త…మరొకరు కోడలు అనే విషయాన్నిమర్చిపోయి, కోరికల్తో కాలిపోతూన్న ఆడాళ్ళల్లా నాలుగున్నరదాకా ఎంజాయ్ చెయ్యండి… మీ మొగుళ్ళ సంగతి మేం చూసుకుంటాం!…’ అంటూ శోభనం పెళ్ళుకూతుళ్ళని కింది ఫ్లోర్ బెడ్ రూం దాకా తీసుకెళ్ళి, వెనక్కి తిరిగబోతూంటే….
‘…అక్కా!…మాట!…’ అంటూ సుధ వకుళనీ….‘…సంధ్యా!…వన్ మూమెంట్!…’ అంటూ నన్ను రాధా , పక్కకి పిలిచి……చెరో రెండు ప్రశ్నలూ అడిగారు
..వాటికి ‘…కాదు…, అవును…ఇష్టం లేదు…అని మూడు ముక్కల్లో సమాధానం చెప్పి …‘…ఆలోచించుకునే లోపలికెళ్ళండి…అని…వాళ్ళ మానాన్న వాళ్ళనొదిలేసి…పై బెడ్రూమ్ వైపు ఆత్రంగా కదిలాం…
…తర్వాత నేనూ, వకుళా వెరిఫై చేసుకుంటే ఇద్దరూ , మీ వాళ్ళు — అండ్ —? , అనీ , – – – వేసుకుంటారా!?…అనీ అడిగారని తెలిసింది… (kukkatoka 12part end)
…వాసూ వాళ్ళ లాబ్ కమ్ గెస్ట్ హౌస్ లోంచి బయటికొచ్చేసరికి చుట్టూ చీకట్లు కమ్మేస్తున్నాయి…టైం చూసుకుంటే ఐదున్నరే! … మా మధ్యలో నడుస్తూన్నరాధ భుజాలమీద చెరో చెయ్యీ వేసి…నేనూ, వకుళా భారంగా అడుగులేస్తూ మా కార్ దగ్గరకొచ్చేసరికి అప్పటికే మా సామాను సర్దేసి, వికాస్ డ్రైవింగ్ సీట్ లోనూ, మధు పక్క సీట్లోనూ కూర్చుని ఉన్నారు…
‘… శోభనం గదిలోంచి బయటికొచ్చే పెళ్ళికూతుళ్ళలా , తొడల్ని ఎడంగా పెట్టుకుని ఏంటా నడక!…రండి తొందరగా!!…’ అన్నాడు మధు…
‘…ముగ్గురు పెళ్ళికొడుకుల్తో శోభనాలు జరిగిన పెళ్ళికూతుళ్ళు ఇంకెలా నడుస్తారు గురూ!…’ అంటూ జబ్బ పట్టుకుని…వకుళని డ్రైవర్ వెనక సీట్లో కూర్చోబెట్టాడు వాసు……
…మగాళ్ళు వాసుతో మాట్లాడుతూంటే…‘…ఈ వాసు మాటలకేంలే!…లైట్ తీస్కోండి…ఇట్టే గడిచిపోయాయి, ఈ ఆరు గంటలూ!… పిల్లల్ని అమెరికా పంపించేశాక నేను ఫోన్ చేస్తా!…మనం మళ్ళీ కలుసుకోవాలి…తనివి తీరలేదమ్మా నాకైతే!…’ అంటూ చిన్నగా చెప్పింది రాధ…నన్ను మధు వెనక సీట్లో కూర్చోబెడుతూ…
…గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ బెడ్ రూం కిటికీలోంచి సుధ…ఫస్ట్ ఫ్లోర్ బెడ్రూంలోంచి మిళింద్ చేతులూపారు… బై లు చెప్పుకుంటూ ఢిల్లీ వైపు బయల్దేరాం…
…హైవే మీద ఓ రెండు కిలో మీటర్లు వెళ్ళింతర్వాత…
‘…ఊఁ!…ఇప్పుడు చెప్పండమ్మాయిలూ!…ఎవరిచేత…ఎలా…ఎంత సేపు…చే…యిం…చు…కున్నారో!?…’ అన్నాడు వికాస్…వెనక్కి తిరిగి మాకు కన్ను గీటి…
‘…మీరు చూస్తూండగానే …చే…యిం…చు…కున్నాం గా!…వేరే చెప్పడం ఎందుకూ!?…’ అంది వకుళ…
‘…అవి త్రీసమ్స్…మేమడుగుతూంది పై బెడ్రూంలో వాసు – మిళింద్ లతో మీ ఫోర్ సమ్ గురించి…’ అన్నాడు మధు…
‘…ముందు అత్తా కోడళ్ళతో మీ ఫోర్సమ్ వివరాలు చెప్పండి…’’ అన్నాను నేను…‘…అహఁ…లేడీస్ ఫస్ట్…అంటారుగా!…అంచేత మీరే ముందు…’ అన్నాడు మధు… ‘…ఏం!…మీరు మొదలెట్టచ్చుగా!…’ అంటూ కయ్యానికి దిగింది వకుళ… ‘…పోనీ లాట్రీ వేద్దాం!…’ అన్నాడు వికాస్…‘…సరే!…’ అంటూ నేనొక నాణెం తీస్తూంటే…
‘…ఎందుకదీ!…మన లాటరీ పధ్ధతి ఉందిగా!…’ అని చిలిపిగా కన్నుగీటి…‘…ఆక్…పాక్…’ అంటూ…ఒక్కొక్క పదానికి ఒకర్ని వేలుతో చూపిస్తూ…తన ముందు కూర్చున్న వికాస్ తో మొదలెట్టింది వకుళ…‘…అదే ఐతే నేనంటా !…’ అంటూ పోటీకి దిగాడు వికాస్…‘…పోనీ తననే అననీ గురూ!..ఇదేదో తమాషాగా ఉంది….’ అన్నాడు మధు…తన భార్యని సపోర్ట్ చేస్తూ…
‘…నీకు తెలీదులే ఆ లాటరీ సంగతి…మనం ఓడిపోతాం…నువ్వు ఫస్ట్ చెప్పాల్సొస్తూంది…’ అంటూ వికాస్ వివరించబోతూంటే…
…వకుళ …‘…ఆక్…పాక్…కరే…పాక్…డాం…డూం…డుస్స్…డుస్స్…నకు…పామ్…నకు…డుమ…డుమ…డుస్స్…’ అంటూ పూర్తి చేసి, తన వేలు ఆఖరుగా మధుదగ్గర ఆగడంతో…‘…అవుటయ్యావ్…నువ్వు మొదలెట్టాలీ!…’ అంటూ చంకలు గుద్దుకుంది…స్కూల్ పిల్ల లాగ…
‘…అరే!…నీకు ముందే ఎలా తెలిసింది గురూ , నేనౌట్ అవుతాననీ!…’ అన్నాడు మధు ఆశ్చర్యంగా!… ‘…నేనూ అదే ప్రాంతంలో స్కూల్లో చదువుకున్నాగనుక!…మేమూ ఉపయోగించేవాళ్ళం…ఈ ట్రిక్కు…మనమే గెలిచేలాగానీ…ఫలానా వాడు అవుటైయ్యేలాగానీ సర్దుబాటు చేయచ్చు…’ అని వికాస్ అంటూంటే…
‘…ముందో సగం మగాళ్ళిద్దరూ కలిసి చెప్పండి…తర్వాత మేము… అలా పూర్తి చేద్దాం…’ అన్నాను…రాజీ మార్గంగా…
‘…సరే !…’ అంటూ మధు మొదలెట్టబోతూంటే…‘…కారాపి వెనకొచ్చి కూర్చోండి…డ్రైవ్ చేస్తూ ఎలా చెప్తారూ!…ఆ పని మేం చేస్తాం!! ’ అన్నాను… మగాళ్ళు ఒప్పుకోలేదు…‘…చీకటడిపోయింది …మీవల్ల కాదు…’ అంటూ…
‘…సరే!…స్పీడు అరవై దాటకూడదు…లెఫ్ట్ లేన్ లోనే డ్రైవ్ చెయ్యాలి…డ్రైవ్ చేస్తూన్న వాళ్ళ చూపు మాట్లాడేటప్పుడుకూడా రోడ్డు మీదే ఉండాలి!…’ అంటూ జలిమిగా కండిషన్లు పెట్టాం…నేనూ, వకుళా…
‘…ఓకే…’ అంటూ ఒప్పుకుని ‘… ఇలాగే బోల్డన్ని కండిషన్లు పెట్టారు అత్తా కోడళ్ళు…అదీ యస్ యమ్ యస్ లతో!…’ అంటూ మొదలెట్టాడు వికాస్…
‘…అదేంటీ!…వాళ్ళని లోపలికెళ్ళమని చెప్పి…మేం పైకెళ్ళాంగా!…’ అన్నాను… ‘…వచ్చిన వాళ్ళే!…మళ్ళీ చటుక్కున బైటికెళ్ళిపోయారు …సిగ్గు పడుతున్నారేమోలే!…లోపలికి తీసుకొద్దాం…అని మేమూ వెనకే వెళ్ళబోతూంటే, వికాస్ మొబైల్ కి యస్ యమ్ యస్…బ్లీప్…’ అన్నాడు మధు…
‘…ఎవరా!…అని చూస్తే…సుధ…‘…కొన్ని విషయాలు మాట్లాడాలి !…’ అంటూ… ‘…ముఖాముఖి చెప్దురుగాని… అని నా సమాధానం…. ఉహూఁ…అర్థం చేసుకో…ప్లీజ్…అంటూ సుధ రిక్వెస్టు…తప్పక సరే అన్నాను…మధుకి చెప్పు…ఆంటీ యస్ యమ్ యస్ చూసుకోమని… అంది…ఇవన్నీ మధుకి చూపించి…కాన్ఫరెన్స్ కి ఆహ్వానం పంపించాను…’ అన్నాడు వికాస్…
‘…అది నేను ఏక్సెప్ట్ చేస్తూండగానే నా మొబైల్ కి రాధ యస్ యమ్ యస్ …మేం లోపలికి రావాలంటే కొన్ని కండిషన్స్… , …ఏంటో అవి?!…అని నా జవాబు కమ్ ప్రశ్న…అంటూ అందుకున్నాడు మధు
మొదటిది…లైట్స్ ఆర్పేయాలి… ఎందుకో!? అని నా ప్రశ్న… ఎంతైనా అత్తాకోడళ్ళంకదా!… సిగ్గుగా ఉంటూంది బాబూ!!…అని జవాబు…వికాస్ కూడా ఓకే అన్నాడు…
…థాంక్స్…రెండోది…మాట్లాడకూడదు…చప్పుడ్లు చేయకూడదు…అని రాధ మరో యస్ యమ్ యస్… …మీ మూల్గుల్ని మేమెలా ఆపగలం!?… అని నాఎదురు ప్రశ్న
…కాన్ఫరెన్స్ లో ఉన్నామేమో!… ‘…ఆ బాధేదో మేమే పడతాంలే!…మీరు మాత్రం …రఫ్…గా …దు…న్న…కూ…డ…దు…అని దాని అర్థం… అని సుధ జవాబు…
…ఆ తర్వాత నువ్వడిగిన ప్రశ్న…దానికి సుధ రెస్పాన్సు… నువ్వే చెప్తేనే బాగుంటూంది వికాస్…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ…
…ముందు కారు స్లో అవుతూండడంతో వికాస్ వెంటనే చెప్పలేదు…‘…చెప్పూ!…’ అంటూ వికాస్ ని వేలుతో పొడిచింది వకుళ… ఆలస్యం భరించలేనిదాన్లా!
‘…అబ్బ!…ఆగు…’ అంటూ ఆ కార్ ని ఓవర్ టేక్ చేసి… …మీకు నా…ట…క…పోతేనో!… అని నే టైప్ చేస్తే …వెంటనే సుధ కాల్… ఆ రిక్వెస్టు మా అత్తదని గుర్తుంచుకో!… అంటూ… ఓకే అంటూ కట్ చేశానో లేదో!…రాధ కాల్…ఆ రిక్వెస్టు మా కోడలికోసం చేశానంటూ…’ అన్నాడు వికాస్ నవ్వుతూ…మధు పెద్దగా నవ్వుతూ జతకలిపితే…‘…దొందూ దొందే!…’ అనుకుంటూ నేనూ, వకుళా సన్నగా నవ్వుకున్నాం…
‘…ఇక మూడోదీ…ఆఖరుదీ!…మాకిష్టం లేని పన్లు చేయకూడదు…చెయ్యమని మమ్మల్ని బలవంత పెట్టకూడదు…అని టైప్ చేసింది రాధ…’
అంటూ మధు అందుకున్నాడు…దానికీ ఓకే చెప్పి …ఇక రండి … అని టైప్ చేశాను…అంటూ…
‘…లాస్ట్ గా మాదొకటి…ఎవరికి…ఎవరు కావాలీ!?… అని నేను మెసేజ్ పెట్టాను…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…ఏం సమాధానం ఒచ్చిందేంటీ?! …’ అన్నాను ఆపుకోలేక …