జీవితం మలుపు తిరిగింది 248

పై చదువులకోసం హైదరాబాద్ లోని ఒక ప్రముఖ కాలేజ్ లో అడ్మిషన్ దొరకటంతో సమీర్ ఆనందానికి హద్దు లేకుండా పోయింది. తనేమీ చదువులలో అంత గొప్పోడు ఎం కాదు కానీ పెద్ద కాలేజ్ లో చదవాలని కోరిక మాత్రం ఉంది.

సమీర్ ని హాస్టల్ లో చేర్పిస్తే కొత్త స్నేహితులతో చేరి పాడయిపోతాడని అతని తల్లిదండ్రులకు భయం వేసింది. దాంతో సమీర్ వాళ్ల అక్క కూడ హైదరాబాద్ లో ఉండటంతో సమీర్ ని అక్కడే ఉంచాలని డిసైడ్ అయ్యారు.

జోయా కి పెళ్లయ్యి తన భర్తతో కలిసి హైదరాబాద్ లో సెటిల్ అయింది. సమీర్ కి తన అక్క వాళ్ల ఇంటికి వెళ్ళటం అసలు ఇష్టం లేదు. ప్రతి క్షణం తన చదువు గురించి ఆరా తీస్తూ ఉంటుంది.కానీ ఇంట్లో వాళ్ళు హాస్టల్ అయితే హైదరాబాద్ కి పంపమని చెప్పడం తో ఇక చేసేదేం లేక సరే అని కాలేజ్ లైఫ్ గురించి ఎన్నో కలలు కంటూ హైదరాబాద్ బయలుదేరాడు. జోయా కి పెళ్లయ్యి 3 సంవత్సరాలు అయింది. పెళ్ళికి ముందు ఎటువంటి లవ్ అఫైర్స్ పెట్టుకోకుండా ఇంట్లో వాళ్ళు తెచ్చిన సంబంధాన్ని ఒప్పుకుని పెళ్లి చేసుకుంది. తన భర్త బ్యాంకు మేనేజర్ కావటంతో బాగానే సంపాదించి ఉండటంతో లైఫ్ అంతా హ్యాపీ గానే ఉంది ఒక్క పిల్లలు ఇంకా పుట్టలేదన్న సమస్య తప్ప. జోయా తన భర్త ఇద్దరూ పిల్లలకోసం కష్టపడుతూనే ఉన్నారు.

జోయా వయసు 27, 5 అడుగుల 6 అంగుళాల ఎత్తుతో, తెల్లటి రంగుతో, చేతులు కూడా సరిపోని పెద్ద సళ్ళతో, వొంగోపెట్టి గుద్దని దెంగాలనిపించే పెద్ద పెద్ద గుద్దలతో, పిర్రలు తాకే సిల్క్ లాంటి జుట్టుతో ఎటువంటి మగాన్ని అయినా రెచ్చగొట్టేలా ఉంటుంది.

సమీర్ కాలేజ్ జాయిన్ అయ్యి 4 నెలలు అయింది. జోయా దగ్గర ఉంటే తమ కొడుకు తప్పకుండా బాగా చదువుతాడని తల్లిదండ్రులు మురిసిపోసాగారు. కానీ సమీర్ మాత్రం చదువుని పక్కన పెట్టి అమ్మాయిలంటూ ఫ్రెండ్స్ తో వెధవ వేషాలు వేయసాగాడు. లెక్చరర్స్ నుండి ఎన్నో సార్లు వార్ణింగ్ వచ్చినా తన బుద్ధి మార్చుకోలేదు. ఈ విషయాలు తన అక్క జోయా కి తెలియకుండా మేనేజ్ చేసుకోసాగాడు.
కానీ ఒక రోజు ఎగ్జామ్ లో కాపీ కొట్టి రాస్తూ దొరికిపోయాడు. అప్పటికే లెక్చరర్స్ కి సమీర్ మీద పీకలదాకా ఉండటంతో కనికరం లేకుండా మానేజ్మెంట్ తో మాట్లాడి సస్పెండ్ చేయాలన్నారు, సమీర్ ని తన పేరెంట్స్ ని తీసుకుని కాలేజ్ మానేజ్మెంట్ చెప్పింది. దాంతో సమీర్ కి భయం పట్టుకుంది. ఈ విషయం దాటవేయేటం వళ్ళకాదు తన తల్లి దండ్రులకి తెలిస్తే తనని కాలేజ్ మాన్పించేస్తారు. ఎలాగైనా తన అక్కని బ్రతిమాలుకుని అమ్మ వాళ్లకు తెలియకుండా ఈ సమస్య ని క్లియర్ చేసుకోవాలి అనుకున్నాడు. మరుసటి రోజు తన బావ వెళ్ళగానే జోయా దగ్గరికి వెళ్ళాడు.

సమీర్ : గుడ్ మార్నింగ్ అక్క

జోయా : గుడ్ మార్నింగ్ సమీర్, ఏంటి ఎగ్జామ్స్ ఎలా రాస్తున్నావ్?

సమీర్ : పర్లేదు అక్క, ఈ డ్రెస్ లో చాలా అందం గా ఉన్నావ్.

జోయా : ఏంట్రా ఎప్పుడు లేనిది ఈ రోజు పొగుడుతున్నావ్. ఏంటి కథ. డబ్బులేమన్నా కావాలా?

సమీర్ : అది కాదు అక్క, కాలేజ్ లో చిన్న ప్రాబ్లెమ్. వాళ్ళు నిన్ను తీసుకుని రమ్మన్నారు.

జోయా : ఇంకా నువ్వు చిన్న పిల్లోడివి అనుకుంటున్నావా, నేను రాను నీ ప్రాబ్లెమ్ నువ్వే క్లియర్ చేసుకో

సమీర్ : ప్లీజ్ అక్క. ఇంకోసారి ఇలాంటి ప్రాబ్లెమ్స్ తీసుకుని రాను. అమ్మ వాళ్ళకి తెలిస్తే బాగోదు ప్లీజ్ అక్క రా (సమీర్ బ్రతిమలాడటం తో జోయా కాదనలేక ఒప్పుకుంది)

మరుసటి రోజు సమీర్ ని తీసుకొని తన కార్ లో కాలేజ్ వెళ్ళింది. మళ్ళీ తన భర్త కి తెలిస్తే సమీర్ గురించి బాడ్ గా అనుకుంటాడని తెలియకుండా వెళ్ళింది. సమీర్ ని తీసుకొని సరాసరి ప్రిన్సిపాల్ రూమ్ కి వెళ్ళింది. అక్కడ ప్రిన్సిపాల్ తో పాటు HOD కూడా ఉన్నారు. ఇద్దరు కలిసి సమీర్ చేసిన పని చెప్పి తనని సస్పెండ్ చేయాల్సిందే అన్నారు. సమీర్ కాపీ విషయం ఒక్కటే కాకుండా 2 కాలేజ్ వాచ్మాన్లతో కలిసి అమ్మాయిలను ఫోటోలు తీస్తూ వికృత చేష్టలు చేయసాగాడు. అంతా విన్న జోయా సమీర్ వైపు కోపం గా చూసి, ఈ ఒక్కసారి క్షమించండి ఇకనుండి పూర్తి రెస్పాన్సిబిలిటీ నాది ఇలాంటివి మళ్ళీ జరగకుండా చూసుకుంటాను ప్లీజ్ అంటూ ప్రిన్సిపాల్ ని బ్రతిమాలింది. ఇంత గాలోడికి అంత సంస్కారవంతమైన అక్క ఉందేంటి అనుకుని సరే అని సమీర్ ని క్షమించి వదిలేసారు. కానీ ఇద్దరు వాచ్మాన్లను ఉద్యోగం నుండి తీసేసారు.

సమీర్ ప్రాబ్లెమ్ క్లియర్ అవటం తో జోయా ఊపిరి పీల్చుకుంది. ఇంటికి వెళ్ళగానే సమీర్ మీద కోపంగా అరిచింది.

జోయా : నిన్ను కాలేజ్ కి చదువుకోమని పంపిస్తే నువ్వు చేసే పనులు ఏంట్రా?

సమీర్ : సారి అక్క ఇంకోసారి ఇలాంటివి చేయను నన్ను నమ్ము ఇక నుండి బాగా చదువుకుంటాను. (అంటూ బ్రతిమలాటంతో జోయా శాంతించింది)

జోయా : సరే ఈసారికి వదిలేస్తున్నా.

కొన్ని రోజులు గడిచాయి కానీ సమీర్ ప్రవర్తన మాత్రం ఎం మారలేదు.

జోయా : మారతాను అన్నావ్ ఇంకా అలానే ఉన్నావ్ ఏంటి?

సమీర్ : అక్క మొన్నటి నుండి బాగా చదువుతున్నా కానీ ఒక చిన్న సమస్య ఉంది అది కూడా క్లియర్ అయితే ఇంక ఎం బాధ లేకుండా ప్రశాంతంగా చదువుతాను.

జోయా : ఏంటి ఆ సమస్య.

సమీర్ : వాచ్మాన్లను ఉద్యోగం నుండి తీసేసిన దగ్గరినుండి ఇద్దరు చాలా ఇబ్బందులు పడుతున్నారు. రోజు నా దగ్గరికి వచ్చి ఏడుస్తున్నారు తినటానికి కూడా డబ్బులు లేవు అని.

జోయా : వాళ్ళకి అలానే జరగాలి లేకుంటే కాలేజ్ లో అలాంటి వేషాలు వేస్తున్నారా.

సమీర్ : అది కాదు అక్క, మన అపార్ట్మెంట్ లో వాచ్మాన్ ఉద్యోగం ఉంది కదా నువ్వు మాట్లాడి వాళ్లలో ఒకళ్ళకి ఇక్కడ ఉద్యోగం ఇప్పిస్తే చాలు అక్క, పాపం చాలా ఇబ్బందులు పడుతున్నారు.

జోయా : ఏంటి ఇక్కడ వాళ్ళని అసలు నీ దరిదాపులకు కూడా రానివ్వను.

1 Comment

  1. Post next part

Comments are closed.